De etiotropische missie van een antibioticum is om de veroorzaker van de ziekte te bepalen uit klinisch materiaal, evenals om de gevoeligheid voor antibiotica te bepalen. Dit vereist een zeer nauwkeurige en nauwkeurige uitvoering van elke fase van het onderzoek, van het verzamelen van materiaal, de overdracht ervan naar het bacteriologisch laboratorium en het verkrijgen van begrijpelijke eindresultaten.
De gevoeligheid van bacteriën voor antibiotica kan worden bepaald door verdunning of diffusie.
De verkregen resultaten maken het mogelijk om micro-organismen te scheiden in:
- resistent;
- matig resistent;
- gevoelig.
De grensconcentratie is vastgelegd in wereldwijd erkende normen en wordt gebruikt in klinisch en microbiologisch onderzoek in veel laboratoria in ontwikkelde landen.
De lijst met antibiotica waarvoor een bepaald micro-organisme gevoelig (niet gevoelig) is, wordt een antibioticum genoemd. Alle resultaten worden erop weergegeven in eenheden van MIC (Minimum Inhibitory Concentration). De gevoeligheid voor antibiotica in het lichaam kan echter heel anders zijn dan de gevoeligheid in het laboratorium.
Tot op heden zijn er nog geen nieuwe methoden ontwikkeld die het niveau van deze concentratie in het lichaam van de patiënt bepalen.
Zaaien voor antibioticagevoeligheid komt misschien niet altijd overeen met de werkelijke situatie, omdat het niet wordt vastgesteld in een orgaan dat is beschadigd door een ziekte, maar in een laboratoriumreageerbuis. En aangezien de biologische beschikbaarheid van geneesmiddelen aanzienlijk varieert, kan het antibioticum zelf in deze situatie volledig ineffectief zijn.
Met de kweekbak voor antibiotica krijgt u een nauwkeuriger en holistischer beeld van de werkelijke toestand van het aangetaste orgaan.
Urinekweek voor antibiotica stelt geen eisen aan het tijdstip van urineverzameling. 
Belangrijkste voorwaarden:
- zodat de urine niet eerder wordt opgevangen dan na twee uur urineretentie;
- verplichte hygiëneprocedures (grondig wassen);
- verzameling van urine in een steriele container met een verzegeld deksel;
- de toepassing van de zogenaamde "middenstroom"-regel (dat wil zeggen, alleen het middelste deel van de totale afgegeven urine) wordt gebruikt.
Het is erg belangrijk om de container te openen net voordat u het materiaal inneemt.
Een container met een verbroken verzegeling wordt niet gebruikt voor een volledige analyse.
Het is noodzakelijk om het tijdsinterval tussen het verzamelen en het afleveren van urine aan het laboratorium zoveel mogelijk te minimaliseren.
De beste optie is om urine op te vangen in een laboratoriumruimte.
Wees gezond!
