Dur brzuszny: objawy, testy, patogen, leczenie i zapobieganie

Co to jest?

gorączka Dur - jest długi choroba zakaźna z wielostopniowym, przebieg cyklicznego, której cechy są - zapalenie tkanki limfatycznej i błony śluzowej jelita cienkiego, z utworzeniem określonych wrzodów, ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacji.

cechą pojawia na wysokości choroby, uważa się wiązać OUN i rozwój specyficznej inhibicji( stupor) i tworzenia mgły pacjenta z zaburzeniami świadomości orientacji przestrzenno-czasowej. Ostatnim objawem jest charakterystyczna dotkliwe.

podatność społeczeństwa na tyfus jest wysoka - ryzyko choroby jest szczególnie widoczne u osób w wieku 15 - 40 lat. Minimalne ryzyko u dzieci poniżej 2 roku życia.

sprawczy tyfus, sposobów zakażenia

dur brzuszny - choroba zakaźna, która jest czynnikiem sprawczymjest Salmonella( Salmonella typhi), należące do rodziny bakterii jelitowych. To anthroponotic zakażenie, czyliw jego transmisja niekoniecznie zaangażowanych osób, infekcja jest od zdrowej osoby.gorączka

Dur brzuszny jest związane z normami bezpieczeństwa i higieny - w ich niezgodności z ryzykiem zarażenia wzrasta dziesięciokrotnie. Jest to spowodowane izolację bakterii z chorego organizmu z kałem i moczem.

Istnieją trzy główne sposoby zakażenia:

• wodne - niebezpieczeństwo jest wykorzystanie wody ze zbiorników, woda usługa od przedsiębiorstw. Ta ścieżka jest najczęstszą.Jej ryzyko wzrasta w okresie letnim( jeśli pływać w wodach otwartych, charakteryzuje niekorzyść zdrowia);
• żywności - należy pamiętać, że bakteria jest dobrze utrzymany i propagowane w mleku i mięsie. Dlatego też produkty te wymagają obróbki cieplnej;
• kontakt realizowane poprzez skażonych przedmiotów codziennego użytku( zanieczyszczenia) patogeny.

tyfus może spowodować epidemię.W większości przypadków przyczyną jest korzystanie z grupą osób z tego samego źródła wody, takie jak woda ze studni. Szybka eliminacja jest możliwa tylko wtedy, gdy wykryje źródło zakażenia i jego dezynfekcji.

Większość zakażeń tyfus nastąpić latem i jesienią.Pierwsze salmonelli w organizmie niekoniecznie prowadzi do rozwoju choroby. Wynika to z faktu, że sposób bakterii znalezione bariery ochronnej w postaci kwasu solnego wytwarzanego w żołądku i węzły chłonne jelitowe. W tych organach, mikroorganizm może być skutecznie wyeliminowane, więc proces chorobowy nie będzie się rozwijać.

Ale jeśli bariery te nie są wystarczająco mocne lub bardzo masywne infekcji bakterie są ustalone w tkance limfatycznej jelita cienkiego, w którym są one aktywne reprodukcji. Na tym etapie choroby( inkubacji) nie miało objawów klinicznych i trwa od 3 do 21 dni. Ale może mieć inny czas trwania okresu drgań.

krótszym okresie inkubacji związane z transmisją patogenu przez żywność, która jest już ich aktywne reprodukcji. Dłuższy okres inkubacji obserwowano podczas infekcji z użyciem wodnego lub w kontakcie.

Po tym okresie Salmonella z jelita układu limfatycznego przenikać do krwiobiegu, co powoduje bakteriemii. Punkt ten wyznacza początkowe stadium choroby - osoba zaczyna doświadczać objawów tyfusu. Zmuszają go do lekarza. Objawy

dur rozwój

objawów klinicznych tyfus powodu dwóch głównych momentów patogenetycznych:

1. Infestacja narządów wewnętrznych, która prowadzi do powstawania w nich swoistego zapalenia, zwanego ziarniniakiem.
2. tworzenie ogromnej liczby określonej duru endotoksyny, która występuje, gdy zniszczenie komórek Salmonella układu odpornościowego. Ta reakcja obronna może przekształcić się w katastrofę - wraz z masową śmiercią bakterii wzrasta ryzyko wstrząsu septycznego.

Czynniki te mają szczególny wpływ na przewód żołądkowo-jelitowy i ośrodkowego układu nerwowego oraz prowadzić do zatrucia( toksyczność) dla całego ciała, co powoduje różne choroby w wielu narządach. Choroba przechodzi pełny cykl w 4 etapach:

• początkowo( 5-7 dni);
• wysokość( 2-3 tygodnie);Rozdzielczość
• ( 1 tydzień);Odzyskiwanie
• ( 2-4 tygodnie).

Początek może być ostry lub stopniowy. Najcięższy jest okres szczytowy, objawia się w 8-10 dniu choroby. W tym czasie stan osoby się pogarsza, przejawiane już objawy objawiają się w miarę możliwości i pojawiają się nowe specyficzne objawy.

Pierwsze oznaki duru brzusznego w początkowym okresie i okresie szczytu zależą od zmiany jednego lub drugiego narządu. Objawy kliniczne są podzielone na następujące klasy:

1. Objawy zatrucia: osłabienie

• ;
• dreszcze;
• ból głowy;
• temperatura wynosi do 39-40 ° C( maksimum wzrasta do 5-7 dni choroby, następnie następuje niewielki spadek);
• pogorszenie / brak apetytu.

2. Objawy przewodu pokarmowego: wargi

• są suche i tworzą się na nich skorupy;
• «palone» Język: zagęszczony, oparcie pokryte grubą powłoką, szare lub szaro-brązowy, czubek języka i krawędzi bez nalotu, ale mają jasny kolor czerwony( patognomoniczny ten znak na tyfus);
• izolowana suchość języka wskazuje na porażkę ośrodkowego układu nerwowego;
• brzuch jest obrzęk, bolesne z prawego dolnego, może również być dudnienie w palpacji;
• zaparcia, tylko w rzadkich przypadkach występuje luźny stolec, co powoduje pewne trudności w diagnozie;
• powiększenie wątroby i śledziony, co jest związane ze zniszczeniem w tych narządach bakterii wywołujących;
  owrzodzenie na podniebieniu.

3. Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego: ból głowy

• ;
• hamowanie( stupor) - pacjent powoli odpowiada na pytania;
• obojętność na to, co się dzieje - pacjent nie narzeka i postrzega swój stan jako rzekomo normalny;
• adynamia - osoba chce być ciągle w łóżku;
• dezorientacja, majaczenie( pacjent nie rozumie, gdzie jest).

4. Objawy układu sercowo-naczyniowego: impuls tętna

• ;
• niskie ciśnienie krwi( krytyczny spadek ciśnienia występujące zaburzenie mikrokrążenia w różnych narządach z brakiem rozwoju).

5. Objawy skórne:

• z ostrą bladością;Pojawienie
• na 8-10 dni wysypka w postaci rzadkich różowych plamek( 2-3 mm) na skórze brzucha i dolnej części klatki piersiowej. W ciężkich przypadkach wysypka może wyglądać jak małe krwotoki( wybroczyny) i rozprzestrzeniać się na kończyny;
• żółte dłonie, stopy( znak jest związany z naruszeniem metabolizmu witaminy A w wątrobie).

6. Objawy układu oddechowego:

• suchy kaszel, wskazujący na rozwój zapalenia oskrzeli;
• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• objawy zapalenia płuc.

Badania laboratoryjne ujawniają również nieprawidłowości ze strony narządów dotkniętych przez bakterie dur brzuszne. We krwi występuje:

• w początkowym okresie umiarkowany wzrost leukocytów;
• w 4-5-tym dniu liczba białych krwinek we krwi jest zmniejszony w związku z działaniem endotoksyny w szpiku kostnym, co powoduje stan immunosupresji. Objawami zespołu moczowo-płciowego są:
  • zmniejszenie ilości moczu, szczególnie w szczytowym okresie;
  • wygląd białka, cylindrów, niewielka liczba czerwonych krwinek;
  • bacteriuria - wydzielanie salmonelli z moczem rozpoczyna się 7 dnia. Może prowadzić do rozwoju zapalenia pęcherza, zapalenia pyłu.

  Salmonella w kale wydaje się 10-14-go dnia choroby - jest wynikiem podziału bakterii w żółci. Na wysokości

  może rozwinąć się zapalenie opon mózgowych różnych narządach -, zapalenie płuc, zapalenie szpiku, zapalenie sutka, zapalenie jądra( jąder zapalenie).Kobiety w ciąży są narażone na aborcję lub przedwczesne porody.

  Również w wysokości niebezpieczeństwo krwawienia z błony śluzowej jelit i perforacji wrzodów, które występują po odrzuceniu pozapalne mas martwiczych i tkanki limfoidalnej śluzówki w trzecim tygodniu choroby.

  Sukces leczenia tej zagrażającej życiu komplikacji zależy od terminowości wykrywania. Dlatego ważne jest, aby osoba znała podstawowe objawy wzrostu duru brzusznego. Na rozwój krwawienia jelitowego wskazać:

  • nagły wzrost częstości akcji serca;Redukcja temperatury
  • ;
  • wyjaśnienie świadomości, które można błędnie postrzegać jako poprawę stanu, chociaż w rzeczywistości wskazuje na ważenie;
  • pojawienie się czarnego stolca( melena).

  Drugim poważnym powikłaniem jest perforacja owrzodzenia. Znaki wskazujące na niego to: ostry ból brzucha

  • , który pojawia się nagle;
  • nagłe napięcie mięśni brzucha;
  • wzrost częstości akcji serca;
  • zimny pot, wystający na czoło i dłonie;
  • zniknięcie ruchliwości jelit;
  • wzdęcia.
  

  dezorientacja - objawem duru okresu wysokości

  duru brzusznego może być skomplikowane infekcje wstrząsu toksycznego. Charakteryzuje się krytycznym spadkiem ciśnienia( poniżej 80/50 mm Hg), co jest przyczyną upośledzenia mikrokrążenia w narządach.

  septyczny jest znaczne pogorszenie ciśnienia krwi spada, zaburzenia świadomości, skóra staje się mokry i blade z sinicą( sinica).Ten stan jest wskazaniem do terapii ratunkowej.

  Okres rozwiązania jest ostatnim etapem duru brzusznego. Rozpoczyna się wraz ze spadkiem temperatury i spadkiem nasilenia powszechnych objawów zatrucia. Temperatura spada nierównomiernie( amfibolicznie) - wahania w liczbach mogą sięgać 2-3 stopni dziennie.

  Zwiększenie ilości moczu również wskazuje na ustępowanie choroby i jest korzystnym znakiem prognostycznym. Pacjent ma apetyt, język usuwa się z płytki nazębnej. W tym przypadku osłabienie, utrata masy ciała, zaburzenia psychiczne w postaci drażliwości i labilności emocjonalnej mogą pozostać przez długi czas.

  Okres zezwolenia jest nadal obarczona niebezpieczeństwie - jej powikłania są zakrzepowe zapalenie żył( ściana) i ostrego zapalenia pęcherzyka żółciowego. W przypadku stanu zapalnego ściany żylnej wzrasta ryzyko zakrzepowo-zatorowej tętnicy płucnej.

  Jeśli naczynie krwionośne zatka naczynie o dużej średnicy, stwarza to śmiertelne niebezpieczeństwo.

  Okres rekonwalescencji charakteryzuje się zachowaniem zespołu immunoenzymatycznego trwającego od 2 do 4 tygodni. Pacjent narzeka na: osłabienie

  • ;
  • zwiększone zmęczenie;
  • drażliwość;
  • częste wahania nastroju;
  • nie ma ochoty robić nic.

  3-5% pacjentów z durem brzusznym może mieć długotrwały przewlekły nosicielstwo salmonelli. Osoby te stanowią największe niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się infekcji. Brak objawów klinicznych w nich powoduje stałą izolację bakterii z kałem.

  Test na dur brzuszny

  Badanie na dur brzuszny najlepiej wykonać przed rozpoczęciem leczenia. W tym przypadku jest to najbardziej informacyjny, ponieważdziałanie przeciwbakteryjne przyjmowanych leków jeszcze się nie rozwija. Od pierwszych dni wzrostu temperatury posiewy krwi są wysiewane na pożywki.

  Ta metoda pozostaje najskuteczniejsza;pozwala na identyfikację duru brzusznego na samym początku choroby. Od drugiego tygodnia bakterie są izolowane z kału, moczu i żółci, stosując kulturę materiału biologicznego w mediach.

  Pozostałe metody to diagnoza potwierdzająca: wykrywanie przeciwciał IgM metodą

  • , począwszy od 4 do 5 dnia;
  • przeprowadzając reakcję pośredniej hemaglutynacji( adhezji) przeciwciał przeciwko strukturom antygenowym komórki bakteryjnej( dur brzuszny);Rozpoznanie
  • PCR jest możliwe, ale ma małą wartość informacyjną, ponieważ bakteryjny DNA pojawia się w materiale testowym( kale) tylko w 10. dniu choroby.

  Dlatego PCR można stosować wyłącznie do potwierdzenia diagnozy w wątpliwych przypadkach, na przykład, gdy nie ma poprawy klinicznej podczas przedłużonego przyjmowania antybiotyków.

  Leczenie duru brzusznego

  

  Po pojawieniu się objawów duru brzusznego leczenie rozpoczyna się w chorobie zakaźnej. Reszta łóżka jest obserwowana do 7-10 dnia - do czasu stabilnej normalizacji temperatury.

  Leczenie jest złożone:

  1. Antybiotyk. Lekami z wyboru są cyprofloksacyna i ceftriakson. Klemiketyna i ampicylina są często obserwowane jako stabilne, ale można je wyznaczyć po otrzymaniu wyników badania bakteriologicznego.
  2. Detoksykacja. W tym celu zaleca się dożylne podanie glukozy, roztworu Ringera i innych roztworów soli fizjologicznej. Również, obfity napój, enterosorbents( enterodesis), wzięty do środka.
  3. Dieta - wykluczenie drażniących produktów śluzowych i fermentujących.
  4. Immunoterapia jest wykonywana tylko przy przedłużonym wydzielaniu bakterii, zaostrzeniu lub nawrocie choroby.
  5. Witaminy, przeciwutleniacze.
  6. Leki hemostatyczne i angioprotektory są wskazane w rozwoju powikłań.
  7. Adaptogens zwiększają ogólną odporność organizmu, więc są wykorzystywane w okresie rekonwalescencji.

  Zapobiegawcze utrzymanie duru brzusznego

  Skutecznym środkiem zapobiegawczym jest szczepienie przeciwko durowi brzusznemu. Szczepienie przeprowadza się w wieku 2 lat, powtórne szczepienie( ponowne szczepienie) - po 3 latach. W przypadku występowania groźnych warunków do rozwoju duru brzusznego lub udania się na miejsce o wysokim poziomie choroby, szczepienia wykonuje się u dorosłych.

  Ochrona immunologiczna po wprowadzeniu szczepionki trwa od 3 do 10 lat( w zależności od rodzaju szczepionki).Podczas podróży lub pracy na obszarach mniej uprzywilejowanych, jak również dla ich mieszkańców zaleca się ponowne szczepienie co 1-3 lata.

  Niespecyficzne zapobieganie to przestrzeganie standardów higieny:

  • pranie ręczne;
  • wrzącej wody, zwłaszcza z niewiarygodnych źródeł( w 100 ° C, salmonella ginie natychmiast);
  • wrzące mleko;
  • wystarczająca obróbka cieplna mięsa;
  • kontrola świeżości produktów spożywczych.

  W ramach środków zapobiegawczych przeprowadzana jest szybka identyfikacja przewoźnika u osób, których praca związana jest z żywnością( gotowanie, produkcja) i dziećmi udającymi się do przedszkola. Na poziomie stanowym monitorowane jest zaopatrzenie w wodę i dezynfekcja ścieków.