Czasami nerek pod wpływem takich czynników wytwarzanych wielokrotnie lub zagłębienie płynem, które mogą zatrzymać się w dowolnym dziale nerek.nerki torbiel - to nazwa takich formacji, zazwyczaj tworzy się z powodu zatykania kanalika nefronów.
Ogólnie torbieli nerkowych to tworzą łagodny nowotwór cavitary okrągły kształt, w środku którego jest nieznacznie mętne lub klarownej cieczy. Torbiel ogranicza się do kapsułki o cienkich ściankach, które są utworzone z komórek tkanki łącznej. Taka choroba jest nabyta lub związana z naturą.W niektórych przypadkach, torbieli nerkowych związane z wad wrodzonych nerek, w których pojawia się nieco ciała miąższu podobnych formacji. Następnie diagnozowana jest policystoza nerki.
Jak
patologii ściany torbielowate nie są receptory bólowe, ponieważ edukacja zazwyczaj nie objawiać.Chociaż ogólnie torbiel nerki manifestuje się zgodnie z jej wielkością.Przy małych rozmiarach rozwój torbielowatości nerek przebiega niezauważalnie, bez żadnych charakterystycznych symptomatologii. Wraz ze wzrostem powstawania guza zaczyna się jego nacisk na miednicę lub moczowód, czemu towarzyszą pewne objawy. Może to być ból w tkliwości, ciężkości lub uczucie dyskomfortu w okolicy lędźwiowej. Lokalizacja zespołu bólowego jest spowodowana położeniem cystic education.
często charakterystyczna patologia wystającej części w postaci ostrych stanów zapalnych w kielichów, miedniczek nerkowych i inne tkanki. Podobne stany patologiczne objawiają się gorączką i dreszczami.
Jeśli nerek torbiel osiąga dużą wielkość, prowadzi do naruszenia mocheottoka i powoduje, zastój moczu w tkankach nerki. Ta okoliczność predysponuje do pojawienia się wszelkiego rodzaju wtórnych infekcji. Następnie do objawów głównych objawów, takich jak gorączka i wzrost temperatury, dreszcze i osłabienie są dodawane. W tym samym czasie odczucia bólowe często promieniują w okolice narządów płciowych i w pachwinach. Wtórne procesy zakaźne często przejawiają się zmętnieniem moczu lub zmianami jego barwy.procesy infekcyjne często nie rozwijają się w miąższu nerek, takie komplikacje mogą pojawić się w jamie torbielowate. Następnie, w stanie zapalnym ropnie rozpoczyna który charakteryzuje ostrego bólu, częste oddawanie moczu, wraz bolesne odczucia, i gorączki.
Jeśli ropiejące ból nerek i pęknięcia torbieli obraz kliniczny uzupełnia oznak ostrego brzucha:
- ostre napięcia przedniej ścianie otrzewnej;Zespół bólu
- zlokalizowany jest w okolicy talii i całego brzucha. Jeśli
torbielowate nerek rozwija się przez długi czas, towarzyszą takie objawy niewydolności przewlekłej: krwiomocz( krwawienie obecność zanieczyszczeń w moczu), nadciśnienie, zwiększenie diurezy, których liczba jest stopniowo zanika.
W przypadku wrodzonych torbieli nerek rozwój jest bardziej powszechny( w wieku dojrzałym lub nawet w wieku emerytalnym).
Ostrzeżenie! W przypadku znalezienia podejrzanego objawu natychmiast skonsultuj się z urologiem, który przepisze właściwe badanie i niezbędne procedury diagnostyczne.
Charakterystyczną cechą patologii jest tendencja do częstych nawrotów chorób zakaźnych układu moczowo-płciowego. Zaskoczony torbielowate nerek ma skłonność do krwawień, coraz torbieli może wywierać nacisk na przylegające do narządów nerek. Jeżeli nerek gromadzi się płyn, jest przybieranie na wadze, co przejawia się bolesne nasilenia i obecność białka, erytrocyty i leukocyty składu moczu. Palpacja pewne wykrywalnego uszczelkę pozaotrzewnowej wgłębienia powstałego w związku z wzrost torbieli dotkniętego narządu. Mimo że jest to możliwe, a rozwój choroby bezobjawowej w którym pacjent dowiaduje się o tym przez przypadek podczas przechodzenia ultradźwięków.
Przyczyny rozwoju torbieli nerek
Nerka to cały kompleks różnych rur, przez które płyn jest stale transportowany. Kiedy pod wpływem czynników chorobotwórczych niektóre z rur nakładają się, to pod naciskiem krwi rozszerza się.W rurce powstaje wgłębienie z płynem, które później tworzy torbiel nerkową.Zwykle zgodnie z tym schematem powstaje prosta lub samotna torbiel. Na ogół, główną przyczyną torbieli jest wyjątkowo gwałtowny wzrost komórek nabłonkowych kanalików nerkowych, co jest ułatwione przez wiele pasożytniczych i chorób zakaźnych, uraz i dziedziczne, itp. . Czynniki
przyczyniających się do rozwoju choroby, wiele, a wszystkie z nich są podzielone na pierwotne i wtórne. Jeśli torbiel wrodzona nerek, czynniki powodujące, że jest to związane z urządzeniami genetycznym, tak jak przypadków rodzinnej choroby nerek, cysty, patrząc w kilku pokoleniach rzędu. Często wrodzona patologii spowodowanych przez zakażenia lub traumatycznych czynników wpływających na płód w fazie rozwoju embrionalnego. Wielu ekspertów uważa, że torbiel nerkowa może rozwijać się w obecności wrodzonych zaburzeń tkanki łącznej. W tym przypadku trudno jest określić, czy patologia należy do konkretnej grupy( nabytej czy wrodzonej).
To interesujące! Według danych statystycznych, powstawanie torbieli nerek jest bardziej prawdopodobne niż w przypadku pacjentów powyżej 50 mężczyzn.
nabytych chorób często mają etiologii zakaźnej gdy nerki torbieli jest utworzona z powodu niedawnego procesu zapalnego lub zakaźna filiżanek lub miąższu nerek( odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych, kamieni nerkowych, nerek, gruźlica gruczolaka gruczołu krokowego, hemodializa).Często przyczyną torbieli wykonuje żadnej szkody w wyniku którego nie było miąższu krwiak. Wynika to z torbieli nerek może działać patologii dziedziczne takie jak choroba von Hippela-Lindaua( powstawania torbieli w mózgu, wątrobie lub oczu) lub stwardnienia guzowatego( łagodne skłonność do tworzenia nowotworu).Dziś nie ma ściśle sformułowane klasyfikacja powoduje rozwój torbieli nerki, dlatego też z różnych założeń teoretycznych, każdy ma prawo do istnienia. Z tego powodu profilaktyka i wybór środków terapeutycznych są znacznie skomplikowane.
Klasyfikacja choroby
Torbiel nerki może rozwijać się w różnych postaciach. Ważna różnica między tymi torbielowate formy od siebie ścian jamy ciała - od prostych torbiele są dostępne, a jeżeli torbieli jest związane złożonych form, wewnątrz niej znajdują się ściany, których obecność zwiększa ryzyko transformacji złośliwej edukacji. Ponadto torbiele nerek są pojedyncze lub wielokrotne. Wśród
oddzielne formy są izolowane:
- postać gąbka - patologia dziedziczność, charakteryzowania struktury tkanek nerki, o budowie podobnej do gąbki;
- Torbiel Parapelvica - torbiel nerki znajduje się w niebezpiecznym sąsiedztwie miednicy;
- Multikistoz - Taka patologiczna postać przejawia się tym, że przypominający wygląd winogron i składa się z wielu pęcherzyki wypełnione płynem;
- Dermoid wyższe - to mukowiscydoza odnosi się do zaburzenia wrodzone charakteryzuje ektodermicheskim dodatki, takie jak naskórek, zęby, włosy, tłuszczu i kości itp
Zgodnie z ciekłą postać, która wypełnia powstawanie torbieli jest podzielony na dodatnią, surowiczej( samotnego) i krwotoczny. .Zawartość zakażone patogenami, torbiele bogate płynu surowiczego w powstawaniu różnego rodzaju na żółtawy odcień i przejrzystości oraz zawartość wykształcenie zawiera krwotoczny krwawienia zanieczyszczenia, takie jak cysty, utworzone w wyniku krwotoku. W torbie samotniczej( surowiczej) może występować syfonowa lub ropna masa. Torbiel nerki jest również klasyfikowana zgodnie z lokalizacją.Jeśli torbiel powstaje w warstwie korowej nerki, nazywa się ją korową.W tkankach nerkowych powstaje torbiel miąższowa. W pobliżu miednicy pojawia się okololohanochnaya, a pod torebką nerkową torbiel podtorebkową.Wszystkie odmiany torbielowatych nerek dzieli się na kilka kategorii:
- Kategoria I jest prawdopodobnie najbardziej powszechną kategorią, w tym łagodnymi, prostymi torbielami, które łatwo rozpoznaje się za pomocą MRI lub USG.Zwykle różnią się one niewielkim rozmiarem i brakiem objawów;
- II kategoria - edukacja, z pewnymi zmianami strukturalnymi, jak przegrody, a także zakażone, zwapniałe i hiperdencyjne torbiele;Kategoria
- III łączy torbiele ze skłonnością do nowotworów. Takie formacje charakteryzują się słabym ograniczeniem( na obrazach ultrasonograficznych, MRI), mają grubą przegrody i zewnętrzną kapsułkę, leczone są usuwaniem;Kategoria
- IV to cysty charakteryzujące się dużą ilością płynu i nierówną powierzchnią.W badaniach rentgenowskich formacje te same gromadzą środek kontrastowy, co wskazuje na złośliwą naturę torbieli. Takie formacje należy usunąć.
terapeutyczna mierzy
farmaceutyczny nie będzie w stanie zrobić tak, że torbiel nerki całkowicie rozwiązać, tylko ułatwienie objawy, a niektóre będą poprawić stan pacjenta. W tym celu, którzy przyjmują leki, które obniżają ciśnienie krwi i zmniejsza syndromu bólu, a również oznacza, że eliminuje procesy zakaźne i objawy kamicy patologicznych redukujące wagę soli.
Jeśli cysty ze względu na etiologię genetyczną pacjenta traci zdolność koncentracji moczu z nerek, a więc mają równowagi wody nie obserwuje się.Tacy pacjenci muszą pić co najmniej dwa litry płynów dziennie. Pacjenci zwykle mają objawy nadciśnienia, więc pokazano im leki obniżające ciśnienie krwi, inhibitory ACE.przypisane przedłużone preparatów antybiotykowych penicyliny i cefalosporyny z rozwojem procesu infekcji, a także aminoglikozydy( tetracyklina, cyprofloksacyna, erytromycyna, chloramfenikol, itd.).Ponieważ takim torbielom towarzyszy nadmierny obrzęk, pacjenci muszą minimalizować spożycie soli i przyjmować leki moczopędne.
Wśród metod chirurgicznych usuwanie laparoskopowe jest uważane za najbardziej delikatną, minimalnie inwazyjną metodę, która nie powoduje powikłań.
Jeśli torbiel nerki jest nabytym stanem patologicznym, wówczas przedstawiono pełny odpoczynek z leżeniem w łóżku. Przy niewielkim krwawieniu konieczne jest przyjmowanie leków znieczulających. W przypadku dołączenia do procesu zakaźnego( zapalenie jelit lub gronkowcowe) stosuje się leczenie przeciwdrobnoustrojowe i interwencję chirurgiczną.Przy niewielkim rozmiarze tworzy się drenaż torbielowaty, po którym następuje stwardnienie. Z cystic jamy, zawartość jest zasysana przez igłę i wypełniona substancją obliteracyjną( alkohol itp.), Która przylega do torbielowatych ścian.
Ta technika terapeutyczna jest dziś uważana za najbardziej efektywną i oszczędzającą.Jeśli formacja rozwija się w znacznym stopniu, stosuje się chirurgiczne usunięcie, które odbywa się metodą przezskórną lub laparoskopową.
