Autoimmunologiczne zapalenie wątroby: objawów, diagnozy, leczenia

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby - zapalna choroba wątroby, przewlekła niepewne etiologii oczywiście towarzyszyć możliwie rozwoju zwłóknienia i marskości wątroby. To uszkodzenie charakteryzuje się specyficznych objawów histologicznych i immunologicznych.

Pierwsze wzmianki o takim uszkodzeniem wątroby pojawił się w literaturze naukowej w połowie XX wieku. Następnie użyłem terminu „lupoid hepatitis”. W 1993 roku Międzynarodowa Grupa do badania patologii choroby sugeruje obecną nazwę.

Co to jest?

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby - choroba zapalna miąższu wątroby niejasny etiologii (spowodowałby), któremu towarzyszy Wygląd w korpusie dużej liczby komórek układu odpornościowego (gamma-globuliny, przeciwciał, makrofagi, limfocyty i inne).

przyczyny

Uważa się, że kobiety są bardziej narażone na autoimmunologiczne zapalenie wątroby; z daszkiem zachorowalności w wieku od 15 do 25 roku życia lub menopauzy.

Patogeneza autoimmunologicznego zapalenia wątroby wytwarzanie autoprzeciwciał docelowych komórek wątroby - hepatocytów. Przyczyny nieznane; teorie w celu wyjaśnienia występowania choroby w oparciu o założenie, że efekt predyspozycji genetycznej i czynników pobudzających:

• Zakażenie wirusem zapalenia wątroby, opryszczka;
• zmiana (uszkodzenie) tkanki wątroby toksyn bakteryjnych;
• przyjmowania leków, które indukują odpowiedź immunologiczną lub uszkodzeniem.

Zacznij choroby mogą być spowodowane jako pojedynczy czynnik, a także ich kombinacji, ale połączenie wyzwalaczy do cięższych promuje szybki proces progresji.

postacie chorób

Przydzielanie autoimmunologiczne zapalenie wątroby typu 3:

1. Występuje w około 80% przypadków, częściej u kobiet. Znamienny klasycznej gorączki (lupoid zapalenie wątroby), ANA obecność i towarzyszące immunologiczne SMA przeciwciała patologia w innych narządach (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, cukrzyca i inne.) przez powolne bez gwałtowny kliniczny przejawach.
2. Objawy kliniczne są podobne do tych z wątroby typu I, główną cechą wyróżniającą - wykrywanie SLA / LP przeciwciał do rozpuszczalnego wątroby antygenu.
3. Ma złośliwy przebieg, rokowanie jest słaba (w momencie rozpoznania marskości wątroby wykazały już w 40-70% pacjentów), również występuje częściej u kobiet. Charakteryzuje się obecnością we krwi LKM-1, przeciwciała dla cytochromu P450, LC-1, przeciwciałami. Pozawątrobowego manifestacje immunologiczne są bardziej nasilone niż w I typu.

Obecnie istnienie autoimmunologicznego zapalenia wątroby typu III jest kwestionowana; To nie służy traktować go jako oddzielny formularz, a jako szczególny przypadek choroby typu I.

Podział typu autoimmunologicznego zapalenia wątroby nie mają znaczenia klinicznego, reprezentujących stopień naukowego zainteresowania, ponieważ nie pociąga za sobą zmiany w zakresie środków diagnostycznych i taktyki leczenie.

Objawy autoimmunologiczne zapalenie wątroby

Objawy są niespecyficzne: nie ma żadnego znaku, który jednoznacznie sklasyfikować je jako dokładny objaw autoimmunologicznego zapalenia wątroby. Począwszy choroby zwykle stopniowo, takich typowych objawów (nagłe otwarcie następuje w 25-30% przypadków)

• ból głowy;
• nieznaczny wzrost temperatury ciała;
• żółknięcie skóry;
• wzdęcia;
• zmęczenie;
• ogólne osłabienie;
• brak apetytu;
• zawroty głowy;
• ciężar w żołądku;
• ból w prawym górnym kwadrancie i lewo;
• powiększenie wątroby i śledziony.

Wraz z postępem choroby, w późniejszych stadiach obserwowane są:

• blada skóra;
• obniżania ciśnienia krwi;
• ból w sercu;
• zaczerwienienie dłoni;
• teleangiektazji (nie popękane) na skórze;
• przyspieszenie akcji serca;
• encefalopatia wątrobowa (demencji);
• Coma wątroby.

Obraz kliniczny jest uzupełniony przez objawów związanych z nią zaburzeń; Najczęściej jest to migracja bóle mięśni, stawów, nagła gorączka, wysypka skórna makulopapuloznaya. Kobiety mogą mieć skargę dotyczącą naruszenia cyklu miesiączkowego.

diagnostyka

Kryteria diagnostyczne autoimmunologicznego zapalenia wątroby są serologiczne, markery biochemiczne i histologiczne. Zgodnie z międzynarodowymi kryteriami autoimmunologicznego zapalenia wątroby można mówić wtedy, gdy:

• poziom y-globulinami i IgG przekracza normalne wartości 1,5 lub więcej razy;
• znacznie podwyższony poziom ALT, AST;
• Brak historii transfuzji krwi, biorąc leki hepatotoksyczne, nadużywanie alkoholu;
• Nie wykrywa się znaczniki krwi aktywnych infekcji wirusowych (zapalenie wątroby A, B, C itd.);
• Miana przeciwciał (SMA Ana LKM-1) dla dorosłych w wieku powyżej 1:80; dla dzieci większe niż 1: 20.

Biopsja wątroby z morfologicznego badania próbki tkanki odsłania obraz przewlekłego zapalenia wątroby z objawami zaznaczonym działalności. Histologiczne objawy autoimmunologiczne zapalenie wątroby są mostki lub schodkowej martwicy miąższowe limfoidalnych naciek komórek plazmatycznych przy nadmiarze.

Leczenie autoimmunologicznego zapalenia wątroby

Terapia oparta na stosowanie kortykosteroidów, środków immunosupresyjnych leków - (odporność tłumienia). Pozwala to zmniejszyć aktywność reakcji autoimmunologicznych, które niszczą komórki wątroby.

Obecnie istnieją dwa tryby autoimmunologiczne zapalenie wątroby: połączone (prednizonem azatiopryna) w monoterapii (wysoka dawka prednizon). Ich skuteczność jest w przybliżeniu taka sama, dwa programy mogą remisji i zwiększenie przeżywalności. Jednakże, leczenie skojarzone charakteryzuje się niską częstość występowania skutków ubocznych o 10%, podczas gdy traktowanie samym prednizolon, liczba ta dochodzi do 45%. W związku z tym, dobrze tolerowane azatiopryny pierwszego przykładu wykonania jest korzystna. Szczególnie wskazany jest terapia dla kobiet i starszych pacjentów cierpiących na cukrzycę, otyłość, osteoporoza, wzrost pobudliwości nerwowego.

Monoterapia podawać kobietom w ciąży, pacjenci z różnymi guzami, cierpiących na ciężką cytopenię (niedobór niektórych typów komórek krwi). Gdy przebieg leczenia, nie dłużej niż 18 miesięcy, znaczące skutki uboczne obserwowane. Podczas leczenia dawkę prednizolonu, stopniowo zmniejsza się. Czas trwania leczenia autoimmunologicznego zapalenia wątroby wynosi od 6 miesięcy do 2 lat, w niektórych przypadkach, leczenie trwa przez całe życie.

zabieg chirurgiczny

Choroba może być utwardzana przez samą operację, która ma narządów (wątroby, transplantacji). Operacja jest dość poważny i źle tolerowane przez pacjentów. Istnieje również spora liczba niebezpiecznych powikłań i niedogodności spowodowane przeszczepem narządu:

• wątroba nie może osiąść i być odrzucony przez organizm, mimo ciągłego przyjmowania leków, które hamują układ odpornościowy;
• przewlekłe podawanie immunosupresyjnego źle tolerowane przez organizm, jak można zachorować każdej infekcji, nawet najbardziej w tym okresie SARS powszechne, co może prowadzić w warunkach obniżonego odporności na opracowanie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie opon mózgowych), zapalenie płuc, lub posocznica;
• przeszczepione wątroby nie może wykonywać swojej funkcji, a następnie rozwija się ostre uszkodzenie wątroby, i następuje śmierć.

Innym problemem jest znalezienie odpowiedniego dawcy, może upłynąć nawet kilka lat i nie jest warta małe pieniądze (około 100 000 $).

Niepełnosprawności u chorych na autoimmunologiczne zapalenie wątroby

Jeśli rozwój choroby prowadzi do marskości wątroby, pacjent ma prawo do odwołania się do Biura ITU (organizacji, która prowadzi Wiedza medyczna i socjalna) w celu potwierdzenia obecności zmian w organizmie i uzyskać pomoc stan.

Jeżeli pacjent ze względu na stan zdrowia zmuszony do zmiany miejsca pracy, ale może podjąć inną pozycję z niższym wynagrodzeniem, on ma trzecią grupę niepełnosprawności.

1. Gdy choroba trwa złamanym cykliczny kursu pacjenta zaobserwowano: ludzka wątroba umiarkowane i ciężkie, co ogranicza zdolność samoobsługowych wydajność pracy jest możliwe tylko w specjalnych warunkach pracy, z wykorzystaniem technologii wspomagających, natomiast osoba opiera się drugą grupę niepełnosprawność.
2. można dostać się do pierwszej grupy, jeśli choroba postępuje szybko, a pacjent ma ciężką niewydolność wątroby. Sprawność i zdolność pacjenta do samodzielnego obniżona tak, że dokumentacji medycznej pacjenta, lekarze piszą o całkowitej niezdolności do pracy.

Praca, Życie i leczenia tej choroby jest możliwe, ale wciąż jest uważane za bardzo niebezpieczne, ponieważ jego przyczyny nie są jeszcze w pełni poznany.

środki zapobiegawcze

Autoimmunologiczne zapalenie wątroby może być tylko profilaktyki wtórnej, co jest przeprowadzenie działań, takich jak:

• regularne wizyty u gastroenterologa lub hepatologa;
• ciągłe monitorowanie poziomu aktywności enzymów wątrobowych, immunoglobuliny i przeciwciał;
• przestrzeganie specjalnej diety i łagodnego traktowania;
• ograniczenie emocjonalnego i fizycznego stresu, spożycie różnych leków.

Terminowe diagnoza, odpowiednio oznaczone leki, leki ziołowe ludowe, środki zapobiegawcze i zgodności instrukcje lekarza będzie okazją do pacjenta z rozpoznaniem „autoimmunologicznego zapalenia wątroby” skutecznie radzić sobie z tym zagrożenie dla życia i zdrowia choroba.

perspektywy

Nieleczona choroba postępuje systematycznie; Spontaniczna remisja nie występuje. Rezultatem jest to, autoimmunologicznego zapalenia wątroby, marskości wątroby i niewydolności; Przeżycie 5 lat 50%.

Z terminowego i wyczyścić terapii można osiągnąć remisję u większości pacjentów; znamienny tym, że czas przeżycia w ciągu 20 lat, jest większa niż 80%. transplantacji wątroby daje wyniki porównywalne z leku charakteryzował remisja: prognoza 5 lat jest korzystna w 90% pacjentów.