Złe nawyki dla ludzi. Konsekwencje, wpływ na zdrowie

Uzależnienie prowadzi człowieka do autodestrukcji zachowanie. Proces ten jest wynikiem interakcji przyczyn biologicznych (na przykład słabego układu nerwowego), czynników środowiskowych i psychologicznych. Według lekarzy genetyka odpowiada za 1-2% ryzyka rozwoju uzależnień.

Osoba uzależniona od nałogów stopniowo porzuca swoje zainteresowania, codzienne czynności i obsesyjnie zanurza się w świecie, który sprawia mu przyjemność. Nie zdaje sobie jednak sprawy z konsekwencji złych nawyków. W rezultacie dochodzi do poważnego pogorszenia się stanu zdrowia, życia społecznego i zawodowego.

Palenie

Nikotyna jest głównym uzależniającym związkiem chemicznym w tytoniu. Promuje uwalnianie adrenaliny po wchłonięciu do krwioobiegu lub wdychaniu. Nikotyna powoduje również wzrost poziomu dopaminy, co stymuluje obszar mózgu związany z przyjemnością. Z biegiem czasu tytoń może powodować uzależnienie fizyczne i psychiczne. Dotyczy to również form bezdymnych, takich jak tabaka i tytoń do żucia.

Im więcej osoba pali, tym więcej nikotyny potrzebuje, aby czuć się dobrze. Próbując pozbyć się nawyku, osoba doświadcza nieprzyjemnych zmian psychicznych i fizycznych. To są objawy odstawienia nikotyny.

Konsekwencje złych nawyków dla osoby nadużywającej nikotyny są oczywiste.

Osoby palące papierosy są bardziej narażone na choroby:

• rak płuc;
• zaburzenia sercowo-naczyniowe;
• cukrzyca;
• problemy z oczami;
• niepłodność i impotencja;
• przeziębienia, grypa i inne choroby, ponieważ palacze są podatni na infekcje dróg oddechowych;
• choroby zębów i dziąseł.

Palenie stanowi również zagrożenie dla zdrowia osób wokół ciebie. Osoby niepalące i partnerzy palaczy mają zwiększone ryzyko raka płuc i chorób serca w porównaniu z osobami, które nie mieszkają z palaczami. Dzieci, których rodzice palą, są bardziej narażone na zaostrzenia astmy, infekcje ucha i przeziębienia.

Krótkoterminowe

Po rzuceniu nikotyny osoba doświadcza objawów odstawienia, ponieważ mózg nie otrzymuje już substancji chemicznej, od której się uzależnił. Ludzie zaczynają czuć się przytłoczeni już pierwszego dnia, w którym rzucili palenie. Te uczucia utrzymują się przez kilka tygodni i zwykle ustępują w ciągu miesiąca. Jednak niektórzy pacjenci z depresją w wywiadzie mogą odczuwać cięższe objawy.

Według WHO po wypaleniu ostatniego papierosa organizm zaczyna się regenerować:

• Po 20 minutach od rzucenia palenia puls i ciśnienie krwi wracają do normy.
• 12 godzin po odmowie poziom tlenku węgla we krwi jest bliski normy.
• Od 2 tygodni do 3 miesięcy po rzuceniu palenia poprawia się krążenie krwi i czynność płuc.
• Po 9 miesiącach kaszel i duszność zmniejszają się.

Konsekwencje złych nawyków dla osoby, nawet w przypadku krótkotrwałego rzucenia palenia, prowadzą do rozwoju objawów negatywnych:

• zawroty głowy;
• bezsenność;
• bóle głowy;
• zmęczenie;
• spadek częstości akcji serca;
• mdłości;
• zaparcie;
• suchość w ustach;
• drżenie;
• nerwowość;
• słaby sen;
• problemy z koncentracją.

Długoterminowy

W kolejnych miesiącach po rzuceniu nikotyny stan ogólny zaczyna się poprawiać.

1 rok po rzuceniu palenia	Zwiększone ryzyko choroby niedokrwiennej serca jest o połowę mniejsze niż u osób, które nadal palą. Ryzyko zawału serca spada dramatycznie.
Po 5 latach	Ryzyko raka jamy ustnej, gardła, przełyku i pęcherza moczowego zmniejsza się o połowę. Ryzyko raka szyjki macicy spada do poziomu osób niepalących.
10 lat po rzuceniu palenia	Ryzyko śmierci z powodu raka płuc jest o połowę mniejsze niż w przypadku osoby, która nadal pali. Zmniejsza ryzyko raka krtani i trzustki.
15 lat po rzuceniu palenia	Możliwość rozwoju choroby niedokrwiennej serca jest równoznaczna z rozwojem choroby u osób niepalących.
20 lat później	Ryzyko śmierci z przyczyn związanych z paleniem, w tym chorób płuc i raka, jest zredukowane do poziomu osoby, która nigdy w życiu nie paliła.

Wiele objawów ustępuje po odstawieniu nikotyny, ale niektóre negatywne objawy pozostają z osobą przez długi czas: pragnienie przybrania na wadze, zmiany widzenia, lęk, depresja, drażliwość.

W czasie ciąży i wirusowego zapalenia wątroby typu B

Wiele kobiet chce rzucić palenie w czasie ciąży, ale większość z nich potrzebuje pomocy. Badania pokazują, że terapie behawioralne są najskuteczniejsze, podczas gdy farmakoterapia przynosi jedynie marginalny sukces. Połączenie atrakcyjnych zachęt i poradnictwa behawioralnego sprawdza się w przypadku kobiet w ciąży.

Skutki palenia w czasie ciąży są związane z szeregiem niekorzystnych skutków wpływających na noworodka:

• niska waga urodzeniowa dziecka;
• ograniczony wzrost głowy;
• problemy z łożyskiem;
• zwiększone ryzyko urodzenia martwego dziecka;
• zwiększone ryzyko poronienia.

Szkodliwy nawyk, z którego kobieta nie zrezygnowała w okresie prenatalnym, wiąże się również z innymi konsekwencjami dla zdrowia i rozwoju dzieci, m.in.:

• zmniejszona czynność płuc, uporczywy świszczący oddech i astma;
• problemy ze wzrokiem, takie jak zez, wady refrakcji (niewyraźne widzenie) i retinopatia (zmiany w siatkówce).

Jak się pozbyć

Wśród wielu opcji leczenia uzależnienia od nikotyny najważniejsze to:

Metody leczenia
Wareniklina,	Lek częściowo uruchamia w mózgu specyficzny receptor, który reaguje tylko na nikotynę i ją blokuje.
Bupropion	W celu zmniejszenia głodu nikotynowego stosuje się antydepresant.
Nikotynowa terapia zastępcza
Plastry nikotynowe	Lek ten powoli uwalnia nikotynę i utrzymuje niski poziom nikotyny przez cały dzień.
Guma do żucia z nikotyną	Można go łączyć z plastrem dla pacjentów z silnym apetytem na jedzenie.
Doustny inhalator nikotyny	Wkłady nikotynowe i mentolowe można łączyć z plastrem nikotynowym.
Nikotynowy spray do nosa	Ta forma nikotyny dociera do mózgu szybciej niż guma do żucia, pastylki do ssania i inhalator.
Lizaki nikotynowe	Lizak umieszcza się w ustach i powoli rozpuszcza, dzięki czemu nikotyna wchłania się przez błonę śluzową jamy ustnej w ciągu 20-30 minut.

W przypadku, gdy wszystkie wymienione metody terapii pierwszego rzutu nie przynoszą sukcesu, dalsze leczenie obejmuje:

• konsultacje i wsparcie psychologiczne lekarza;
• terapia indywidualna lub grupowa.

Największą korzyść przynoszą leki wspierane przez poradnictwo i opiekę psychiatryczną.

Alkoholizm

Wraz z rozwojem alkoholizmu nie tylko osoby nadużywające przemocy odczuwają dyskomfort, ale także ludzie wokół nich odczuwają niedogodności. Członkowie rodziny rozwijają również zaburzenia organiczne i psychologiczne tylko dlatego, że jeden z nich nadużywa alkoholu. WHO definiuje alkoholizm jako chorobę dotykającą całą rodzinę.

Alkohol niekorzystnie wpływa na wiele narządów ciała. Powikłania medyczne mogą wahać się od ostrego uszkodzenia błony śluzowej żołądka do poważne uszkodzenia, takie jak przewlekła choroba wątroby, niepłodność i utrata zdolności intelektualnych Funkcje.

Choroby fizyczne, organiczne lub psychiczne, mogą wystąpić u dzieci, które stają się bardziej kruche i bezbronne.

Krótkoterminowe

Harmonogram pozbycia się nałogu będzie zależał od tego, jak poważny jest poziom alkoholizmu i jak długo dana osoba pije.

Proces odstawiania i odzyskiwania alkoholu dzieli się na kilka odrębnych faz.

1. Ostre anulowanie. Ostra faza odstawienia jest pierwszym testem, który należy zdać. Niektóre z wczesnych objawów odstawienia pojawią się już 6 godzin po ostatnim drinku. Obejmują one:

• zwiększona potliwość i podwyższona temperatura ciała;
• podwyższone ciśnienie krwi i tętno;
• drżenie;
• bezsenność i niepokój.

Konsekwencje złych nawyków są zawsze negatywne i mogą prowadzić do drgawek i stanu zwanego majaczeniem alkoholowym.

1. Ostre objawy odstawienia. Całkowita detoksykacja może potrwać do 2 tygodni. Na tym etapie psychologiczne konsekwencje rzucenia alkoholu stają się zwykle bardziej wyraźne. Niektóre z typowych objawów odczuwanych w tym czasie to:

• zmniejszona energia;
• uczucia gniewu i agresji;
• ogólny lęk i depresja;
• trudny sen;
• obniżone libido.

Objawy te będą trwać od kilku tygodni do roku, w zależności od nasilenia uzależnienia od alkoholu.

1. Od 1 miesiąca i dłużej. Miesiąc po odstawieniu alkoholu pacjent radzi sobie z większością nieprzyjemnych objawów. Na tym etapie wskazane jest rozpoczęcie nowych zdrowych nawyków. W tym czasie możesz zasięgnąć porady psychoterapeuty, aby złagodzić okres przejściowy i pozbyć się negatywnych stanów psychicznych, które były przyczyną alkoholizmu.

Długoterminowy

Przejście do życia bez alkoholu może być trudne. Ciało i umysł muszą przejść przez proces regulacyjny, aby powrócić do naturalnej, zrównoważonej chemii ciała. W tym okresie należy skontaktować się z ośrodkiem zabiegowym, który udziela konsultacji, w celu utrwalenia zdrowych nawyków i utrzymania normalnego trybu życia.

Aby zapobiec nawrotom, niezbędne jest wsparcie psychoterapeuty. Nawrót uzależnienia od narkotyków lub alkoholu po okresie remisji lub powrotu do zdrowia jest powszechne wśród osób ze zdiagnozowanymi zaburzeniami używania psychoaktywnego Substancje.

W czasie ciąży i wirusowego zapalenia wątroby typu B

Alkohol we krwi matki przechodzi do dziecka przez pępowinę, więc picie alkoholu w czasie ciąży może powodować poronienie, śmierć płodu i różne trwające całe życie zaburzenia fizyczne, psychiczne i behawioralne dziecko.

• Niemowlęta mogą wykazywać powolny wzrost i opóźnienia rozwojowe, niezwykłe rysy twarzy, drażliwość, zaburzenia neurologiczne i opóźnienie umysłowe.
• Dzieci w wieku szkolnym mogą mieć problemy z nauką, niską tolerancję dla innych i trudności z czytaniem.
• Dojrzewanie charakteryzuje się depresją, lękiem i niewłaściwymi zachowaniami seksualnymi.

Jak się pozbyć

Niektórzy ludzie rzucają alkohol samodzielnie lub poprzez programy wsparcia psychologicznego. Inni potrzebują nadzoru medycznego, aby bezpiecznie i wygodnie powrócić do normalnego życia. To, która opcja jest lepsza, zależy od tego, jak długo dana osoba pije, od stabilności sytuacji życiowej i problemów zdrowotnych.

• Leczenie szpitalne obejmuje intensywną opiekę przez 21 dni.
• Hospitalizacja częściowa przeznaczona jest dla osób, które potrzebują stałego nadzoru lekarskiego, ale mają stabilną sytuację życiową. Te programy leczenia są zwykle przeprowadzane w szpitalu 3-5 dni w tygodniu przez 4-6 godzin dziennie.
• Intensywne programy ambulatoryjne koncentrują się na zapobieganiu nawrotom.
• Terapia (indywidualna, grupowa lub rodzinna) pomaga zidentyfikować pierwotne przyczyny używania alkoholu, budować relacje i uczyć zdrowych umiejętności.

Nałóg

Nadużywanie narkotyków jest przewlekłą, nawracającą chorobą mózgu związaną z kompulsywnym poszukiwaniem i używaniem narkotyków.

Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do uzależnienia, w tym skład genetyczny, pochodzenie rodziny, wpływy społeczne, czynniki neurologiczne i problemy środowiskowe.

Jednak społeczność medyczna zdaje sobie sprawę, że uzależnienie jest chorobą mózgu, a nie wadą charakteru. Wielokrotne zażywanie narkotyków, takich jak heroina, kokaina, metamfetamina lub opiaty na receptę, powoduje głębokie zmiany w strukturze i funkcji mózgu. Substancje te wpływają na to, jak mózg przetwarza neuroprzekaźniki, substancje chemiczne kontrolujące emocje, poziom energii, reakcję na ból, ocenę, wzorce snu i metabolizm.

Im dłużej dana osoba używa narkotyków, tym bardziej mózg i nerwy zaczynają polegać na tych substancjach, aby wywoływać uczucie przyjemności, podniecenia, relaksu lub euforii. Uzależnienie pojawia się, gdy wielokrotne zażywanie narkotyku zmienia mózg w taki sposób, że użytkownik nie może już normalnie funkcjonować bez niego.

Konsekwencje złych nawyków dla osoby zażywającej substancje psychoaktywne:

• Upośledzony układ odpornościowy - zwiększona podatność na różne infekcje.
• Choroba sercowo-naczyniowa, w tym zawał serca i zapaść żylna.
• Nudności, wymioty, ból brzucha.
• Niewydolność wątroby.
• Drgawki i konwulsje.

Przewlekłe zażywanie narkotyków zmienia strukturę i funkcję mózgu danej osoby, prowadząc do długotrwałych konsekwencji psychologicznych:

• depresja;
• lęk;
• zaburzenie lękowe;
• zwiększona agresja;
• paranoja;
• halucynacje.

Długotrwałe zażywanie narkotyków może również wpływać na pamięć, uczenie się i koncentrację.

Krótkoterminowe

Odmowa przyjęcia leku może trwać od kilku dni do tygodnia lub dłużej. Niektóre z późnych objawów odstawienia leku, takie jak lęk, depresja i zaburzenia poznawcze, mogą utrzymywać się po fazie detoksykacji.

Na czas trwania i nasilenie objawów odstawiennych wpływa wiele czynników, w tym:

• Przy nadużywaniu opiatów (heroina, morfina, oxycontin, vicodin) objawy odstawienia zwykle zaczynają się w ciągu kilku godzin i utrzymują się przez kilka dni.
• W przypadku środków pobudzających, takich jak kokaina lub metamfetamina, objawy odstawienia mogą być bardziej nasilone i obejmować głód narkotykowy, depresję i lęk trwający kilka miesięcy.
• Unikanie leków na receptę, które należą do grupy benzodiazepin, może wymagać stopniowego zmniejszania dawki leku, aby bezpiecznie usunąć chemikalia z organizmu.

Długoterminowy

Jak każda inna choroba zagrażająca życiu, uzależnienie od narkotyków wymaga intensywnego leczenia przez wykwalifikowanych specjalistów. Podczas gdy niektórzy narkomani mogą samodzielnie znaleźć drogę do wyzdrowienia, prawdziwe uzdrowienie jest procesem trwającym całe życie, który wymaga ciągłego wsparcia.

Niektóre zmiany utrzymują się przez długi czas po odstawieniu leku:

• bezsenność;
• anoreksja;
• obniżone libido;
• agresywne zachowanie;
• zaburzenia naczyniowo-mózgowe;
• halucynacje słuchowe i wzrokowe;
• psychoza.

Inne dodatkowe zagrożenia wiążą się z pojawieniem się zapalenia żył lub ropni skórnych lub możliwością zarażenia się chorobami zakaźnymi (AIDS, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C, tężec).

W czasie ciąży i wirusowego zapalenia wątroby typu B

Używanie nielegalnych narkotyków, takich jak kokaina i metamfetamina, może prowadzić do niskiej masy urodzeniowej dzieci, wad wrodzonych lub objawów odstawienia po urodzeniu.

Jak się pozbyć

Leczenie uzależnień może się różnić, ale udany program zawiera następujące elementy:

• Detoksykacja. Zwykle pierwszym krokiem jest usunięcie leku z organizmu i wyeliminowanie objawów odstawienia.
• Doradztwo behawioralne. Rozmowa indywidualna lub grupowa może pomóc w budowaniu relacji i nauczyć zdrowych umiejętności radzenia sobie.
• Farmakoterapia jest stosowana w leczeniu objawów odstawienia, zapobieganiu nawrotom lub leczeniu współistniejących stanów psychicznych, takich jak depresja lub lęk.
• Długoterminowa obserwacja pomaga zapobiegać nawrotom.

Rodzaje leczenia narkomanii:

• Leczenie stacjonarne obejmuje intensywną opiekę, całodobowy monitoring oraz pełen zakres usług rehabilitacyjnych dla pacjentów. Przebieg leczenia może trwać od kilku dni do kilku miesięcy.
• Hospitalizacja częściowa przeznaczona jest dla osób, które potrzebują stałego nadzoru lekarskiego, ale chcą nadal mieszkać w domu.
• Leczenie ambulatoryjne obejmuje kurs terapii w godzinach popołudniowych lub wieczornych. Nacisk kładziony jest na zapobieganie nawrotom. Leczenie ambulatoryjne jest odpowiednie dla osób, które przeszły terapię stacjonarną.

Ponieważ każde uzależnienie jest chorobą przewlekłą, osoba potrzebuje długotrwałego leczenia, wsparcie psychologiczne, aby uświadomić sobie konsekwencje złych nawyków, całkowicie je porzucić i odbuduj swoje życie.

Film o złych nawykach

Najbardziej złe nawyki: