Badanie krwi na czynnik reumatyczny (czynnik reumatoidalny). Co to jest, co pokazuje, norma, dekodowanie

Badanie krwi na czynnik reumatyczny określa ilość białek zwanych czynnikami reumatoidalnymi. Czynniki reumatoidalne to immunoglobuliny wytwarzane przez układ odpornościowy. W zdrowym ciele układ odpornościowy atakuje wirusy i bakterie.

Czynniki reumatoidalne to przeciwciała, które reagują z antygenami własnego organizmu, czyli autoprzeciwciałami. Przyczyną powstawania autoprzeciwciał mogą być przebyte choroby, ale czasami powstają one samoistnie. Autoprzeciwciała są produkowane w chorobach autoimmunologicznych. Czynniki reumatoidalne mogą atakować zdrowe komórki w stawach, gruczołach i innych narządach.

Białka te otrzymały swoją nazwę, ponieważ zostały po raz pierwszy zidentyfikowane u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ale występują u pacjentów z innymi chorobami, a także u osób zdrowych.

Wysoki poziom czynnika reumatoidalnego może być jednym z objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i zespół Sjogrena (suchość błon śluzowych). Czynnik reumatoidalny można również oznaczać u osób zdrowych, zwłaszcza u osób starszych, a u pacjentów z chorobami autologicznymi poziom czynnika reumatoidalnego może być prawidłowy.

Czynniki reumatoidalne mogą być reprezentowane przez różne immunoglobuliny: klasa A (IgA), klasa G (IgG), klasa M (IgM). Większość istniejących testów wykrywa przeciwciała IgM. Czynnik reumatoidalny IgA jest bardziej związany z destrukcją stawów. Dodatnia wartość czynników reumatoidalnych może świadczyć o bardziej agresywnym i destrukcyjnym przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów.

Zmiana stężenia przeciwciał IgA wskazuje na aktywność choroby, stężenie przeciwciał IgG wskazuje na zmianę szybkości sedymentacji erytrocytów. Wysokie stężenia przeciwciał IgM są często związane z zespołami niezwiązanymi z chorobą stawów, takimi jak zapalenie naczyń.

Wskazania do badań

Czynnik reumatyczny (badanie krwi jest jednym z badań zalecanych przez reumatologa w przypadku choroba) wskazuje na reumatoidalne zapalenie stawów i pomaga odróżnić je od innych chorób o podobnych objawach. Inną diagnozą, którą można postawić za pomocą tego testu, jest zespół Sjogrena.

Z reguły zalecana jest analiza, jeśli pojawią się objawy takie jak:

• ból stawu;
• obrzęk i zgrubienie stawów pod skórą;
• uczucie pieczenia w stawach, trudności w poruszaniu się.

Podwyższony poziom czynnika reumatoidalnego może być oznaką chorób takich jak:

• choroby onkologiczne;
• przewlekłe infekcje;
• choroby tkanki łącznej;
• Zespół Sjogrena;
• toczeń rumieniowaty układowy.

Jednak sama obecność tych immunoglobulin jest niewystarczająca do postawienia diagnozy. Jeżeli poziom czynników reumatycznych we krwi jest niski i zostanie zinterpretowany jako ujemny, nie jest to wskazanie do unieważnienia diagnozy. W 20% przypadków reumatoidalne zapalenie stawów występuje bez wzrostu poziomu czynników reumatoidalnych (postać seronegatywna). Seronegatywna postać choroby jest łagodniejsza.

Przygotowanie do analizy

• Do analizy zalecane są próbki surowicy. Można użyć osocza krwi. Jako antykoagulanty można stosować heparynę litową lub heparynę sodową, ale nie EDTA.
• Krew na czynnik reumatyczny pobierana jest na czczo rano lub po południu 5-6 godzin po ostatnim posiłku. Podczas badania dynamiki wskaźników zaleca się wykonywanie testów rano, ponieważ morfologia krwi może się zmieniać w ciągu dnia.
• W ciągu dnia przed oddaniem krwi należy wykluczyć spożywanie napojów alkoholowych, ograniczyć aktywność fizyczną, nie przyjmować leki, które mogą mieć wpływ na wyniki badania (konsultacja z pielęgniarką) lekarz).
• Nie zaleca się oddawania krwi po zabiegach medycznych: RTG, fluorografii, fizjoterapii.
• Nie zaleca się palenia na godzinę przed oddaniem krwi.
• Badając dynamikę zmian parametrów krwi, a także oceniając efekt terapii, zaleca się wykonanie testów w tym samym laboratorium.

Analiza

Lekarz w laboratorium pobiera próbkę krwi z żyły w ramieniu.

Ta procedura zajmuje tylko kilka minut:

• przed pobraniem krwi skórę nad żyłą traktuje się roztworem alkoholu;
• wokół ramienia zawiązuje się opaskę uciskową, aby zapewnić szybkie napełnienie krwią;
• do żyły wprowadza się igłę;
• rurka przymocowana do igły szybko wypełnia się krwią;
• miejsce nakłucia jest uszczelnione tynkiem;
• próbka jest wysyłana do laboratorium, gdzie asystent laboratoryjny określa poziom czynnika reumatoidalnego w teście immunoenzymatycznym.

Analizując czynnik reumatyczny, określa się przeciwciała (najczęściej immunoglobuliny klasy M), które oddziałują jako antygeny z immunoglobulinami klasy G w organizmie. Te przeciwciała są syntetyzowane w tkankach stawów, a następnie dostają się do krwiobiegu. Reagując z własnymi białkami odpornościowymi organizmu, te zmienione przeciwciała uszkadzają naczynia krwionośne i stawy.

Najczęściej immunoglobuliny klasy M są definiowane jako czynnik reumatyczny, ale około 15% pacjentów z zapaleniem stawów ma czynnik reumatoidalny - immunoglobuliny klasy G.

Wskaźniki są normalne

Normalne wartości czynników reumatycznych różnią się dla pacjentów w różnym wieku, ale nie zależą od płci:

Grupa wiekowa	Norma wskaźników czynników reumatoidalnych, IU / ml
Dzieci i młodzież	Do 12,5
Dorośli, poniżej 50	Do 14 (wg niektórych źródeł do 20)
Seniorzy powyżej 50 roku życia	Do 10

Dekodowanie wyników

W zapaleniu wątroby można również wykryć czynnik reumatyczny (badanie krwi jest tylko jednym z całej listy testów, które są przepisywane w celu dokładnego rozpoznania reumatoidalnego zapalenia stawów). Aby zwiększyć dokładność diagnozy i klasyfikacji reumatoidalnego zapalenia stawów, przepisywane są dodatkowe testy - przeciwciała przeciwko cyklicznemu cytrulinowanemu peptydowi (ACCP).

Wskaźnik ten przejawia się u 30% pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, którzy mają negatywny wynik w analizie czynników reumatoidalnych, dlatego zaleca się wczesne rozpoznanie choroby.

Inne wskaźniki, które zaleca się zbadać w wykrywaniu reumatoidalnego zapalenia stawów, to przeciwciała przeciw keratynie, szybkość sedymentacji erytrocytów i białko C-reaktywne.

Czynnik reumatoidalny

Norma jest wynikiem 0-20 IU / ml (jednostki międzynarodowe na mililitr krwi).

Stężenia czynnika reumatoidalnego wynoszące 20 jm/ml lub więcej są podwyższone.

Jeżeli w próbce analizowane są przeciwciała klas G, A i M, to wyniki są porównywane z następującymi wartościami kontrolnymi:

1. Poziom czynnika reumatoidalnego IgG:

• mniej niż 20 jm / ml - wynik ujemny;
• 20-25 IU / ml - wynik wątpliwy;
• ponad 25 jm / ml - wynik pozytywny.

1. Poziom czynnika reumatoidalnego IgA:

• mniej niż 20 jm / ml - wynik ujemny;
• 20-25 IU / ml - wynik wątpliwy;
• ponad 25 jm / ml - wynik pozytywny.

1. Poziom czynnika reumatoidalnego IgM:

• mniej niż 10 jm / ml - wynik ujemny;
• 10-12,5 IU / ml - wynik wątpliwy;
• ponad 12,5 IU / ml - wynik dodatni.

Podwyższone poziomy wszystkich trzech typów przeciwciał - klasy G, A i M z prawdopodobieństwem 99% są oznaką reumatoidalnego zapalenia stawów. Tylko podwyższone przeciwciała klasy A mogą być wynikiem rozwoju choroby Schönleina-Henocha. Każda inna kombinacja przeciwciał może pojawić się w przypadku zapalenia wątroby typu C lub innych chorób przewlekłych. W przypadku uzyskania wątpliwych wyników wymagane jest ponowne badanie.

70% do 90% osób z wysokim poziomem czynników reumatoidalnych we krwi ma reumatoidalne zapalenie stawów. Jednak pacjenci, którzy nie mają reumatoidalnego zapalenia stawów, mogą mieć podwyższony poziom czynnika reumatoidalnego.

Uważa się również, że brak wysokich stężeń czynnika reumatoidalnego w obecności reumatoidalnego zapalenia stawów jest wskaźnikiem łagodniejszego przebiegu choroby. W remisji poziomy czynników reumatoidalnych mogą być wysokie.

Również wysokie stężenia czynników reumatoidalnych mogą być konsekwencją innych chorób, takich jak:

• przedłużona infekcja;
• bakteryjne zapalenie wsierdzia;
• rak;
• cukrzyca;
• toczeń;
• zapalenie skórno-mięśniowe;
• Zakaźna mononukleoza;
• białaczka;
• twardzina skóry;
• Zespół Sjogrena;
• zapalne choroby płuc, takie jak sarkoidoza;
• mieszana choroba tkanki łącznej.

Czynnik reumatyczny (badanie krwi jest badaniem niezbędnym do identyfikacji większości chorób) może czasami być pozytywny u osób zdrowych, zwłaszcza w starszym wieku. Przeprowadzono więc badania, w których wykazano, że u zdrowych dawców krwi w wieku 30-59 lat 4% dawców miało dodatni reumatoidalny czynnik krwi, a w wieku 60-89 lat - 30%.

Antycykliczne cytrulinowane przeciwciała peptydowe

Ten test jest często wykonywany jako dodatek do badania krwi na czynnik reumatyczny. Test pokazuje stężenie białek, które powstają podczas stanu zapalnego. Wynik jest uważany za normę do 20 IU / ml.

Podwyższona zawartość białka – ponad 20 IU/ml występuje u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów, a także we wczesnych stadiach tej choroby. Wysoka zawartość ACCP wskazuje, że z 97% prawdopodobieństwem pacjent cierpi na chorobę – reumatoidalne zapalenie stawów.

Szybkość sedymentacji erytrocytów (OB)

Analiza pokazuje, z jaką prędkością erytrocyty sklejają się i osadzają na dnie probówki w ciągu godziny.

Normalnie u mężczyzn poniżej 50 roku życia ESR wynosi poniżej 15 mm/h (milimetrów na godzinę), u mężczyzn powyżej 50 roku życia – poniżej 20 mm/h. U kobiet poniżej 50 roku życia – poniżej 20 mm/h, u kobiet powyżej 50 roku życia wartość ta mieści się w przedziale od 0 do 30 mm/h.

Zwykle szybkość sedymentacji erytrocytów jest niska. Przy każdej reakcji zapalnej komórki stają się cięższe, a szybkość ich sedymentacji spada. Wartość ESR nie wskazuje na konkretną chorobę, jest oznaką stanu zapalnego i może pokazać, jak aktywnie występuje chorób, szczególnie w przypadku zespołów takich jak:

• Poliamigrafia reumatyczna;
• układowe zapalenie naczyń;
• skroniowe zapalenie tętnic.

Białko C-reaktywne (CRP, CRP)

Pełne badanie w kierunku reumatoidalnego zapalenia stawów nie ogranicza się do analizy czynników reumatoidalnych. Test CRP odzwierciedla stopień zapalenia. Analiza określa stężenie białka wytwarzanego przez wątrobę podczas stanu zapalnego. Poziom jest uważany za normę - mniej niż 10 mg / l.

Poziom CRP często wzrasta, zanim pojawią się objawy, więc ten test pomaga lekarzom wcześnie wykryć chorobę. Zwiększona zawartość tego białka jest oznaką stanu zapalnego, martwicy i uszkodzenia tkanek. Stężenie białka szybko wraca do normy (w ciągu 6-10 dni) w odpowiedzi na odpowiednią terapię. Dlatego analiza ta służy do określenia skuteczności leczenia.

Podwyższona zawartość białka może być konsekwencją chorób autoimmunologicznych, ostrej choroby serca, infekcji.

Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA)

Jest to grupa testów, które mierzą stężenie autoimmunologicznych przeciwciał przeciwko kwasom nukleinowym i niektórym białkom związanym z tymi kwasami nukleinowymi.

Jeśli wynik jest pozytywny, to w 90% przypadków pacjent może mieć jakąś chorobę tkanki łącznej. Pozytywny wynik testu objawia się również w chorobach zakaźnych, onkologicznych czy stanach zapalnych.

Gdzie możesz zrobić

Analizę możesz wykonać za opłatą w laboratoriach medycznych lub w płatnych klinikach:

Laboratorium	Analiza	Koszt analizy, rub.
KDL	Czynnik reumatoidalny	300
Hemotest	Czynnik reumatoidalny	540
Ab czynnika reumatoidalnego IgA	1190
Invitro	Czynnik reumatoidalny	560
Czynnik reumatoidalny, IgA	1070
Citylab	Czynnik reumatoidalny	520

Badanie krwi na czynnik reumatyczny można wykonać bezpłatnie w poliklinice, posiadając obowiązkową polisę ubezpieczenia zdrowotnego. Aby to zrobić, musisz zarejestrować się w dowolnej klinice: wypełnić wniosek skierowany do lekarza naczelnego, wskazując dane paszportowe, politykę OMS, SNILS. Następnie musisz przyjść na wizytę do reumatologa i otrzymać skierowanie na badania.

Możesz wstępnie wyjaśnić z firmą ubezpieczeniową, która wystawiła obowiązkową polisę ubezpieczenia medycznego, czy ta analiza jest opłacana w ramach polisy medycznej. Wizyta u reumatologa, a także badanie czynników reumatoidalnych we krwi znajdują się na liście usług medycznych, które są objęte podstawową opieką zdrowotną w przypadku podejrzenia chorób, takich jak zapalenie wielostawowe i inne zmiany tkanka łączna.

Film o czynniku reumatycznym

O czynniku reumatoidalnym: