Kalprotektyna kałowa w hemoteście. Norma u dorosłych, dzieci, czyli wzrosła, spadła

Kalprotektyna kałowa - jest to związek białkowy, który jest wykorzystywany jako fizjologiczny marker do wykrywania chorób zapalnych ściany jelita. Analiza poziomu tej substancji jest zalecana dla dzieci, dorosłych mężczyzn i kobiet z oznaki wrzodziejących zmian przewodu pokarmowego, przewlekłe zaparcia, biegunka o nieznanej etiologii, choroba Korona.

W przypadku braku ostrego lub powolnego zapalenia jelit, wskaźnik kalprotektyny zawsze pozostaje niezmieniony, nie przekraczając 50 μg na 1 g materiału biologicznego. U osób z przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego stężenie tej substancji w składzie kału może nieznacznie wzrosnąć.

Charakterystyka

Kalprotektyna kałowa jest prostym białkiem składającym się z 2 ciężkich i podobnej liczby lekkich wiązań polipeptydowych. Masa cząsteczkowa tej substancji nie przekracza 36 kDa. Calprotectin pełni funkcję wiązania wapnia, zawiera cząsteczki cynku, działa przeciwgrzybiczo i bakteriostatycznie.

Po raz pierwszy kalprotektynę kałową wyizolowano z kału w 1980 roku. Ze względu na swoje pochodzenie substancja ta jest produktem rozpadu granulocytów obojętnochłonnych. Obecność tych komórek w kale u dorosłych i dzieci wskazuje na ostre lub przewlekłe zapalenie ścian jelit. U osób ze zdrowym układem pokarmowym wartość kalprotektyny w kale pozostaje w normalnym zakresie.

Calprotectin charakteryzuje się zachowaniem stabilności wiązań molekularnych przez 7 dni. Substancja ta jest równomiernie rozprowadzana w składzie kału. Wskaźnik kalprotektyny w kale zawsze odpowiada liczbowej liczbie limfocytów, które zostały wydzielany w jelicie w wyniku odpowiedzi immunologicznej organizmu na wirusy, bakterie lub grzyby inwazja.

W niektórych przypadkach wzrost stężenia tej substancji nie jest związany z zakażeniem przewodu pokarmowego drobnoustrojami zakaźnymi. Na przykład wzrost wskaźników kalprotektyny w kale jest możliwy w wyniku nasilenia zapalenia ścian jelit wywołanego przez nowotwór nowotworowy.

Stół jest w porządku

U dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy stężenie kalprotektyny w kale przekracza 500 μg na 1 g badanego materiału. W przypadku noworodków taki wynik badania jest wskaźnikiem normy. U dziecka w wieku poniżej 4 lat odnotowuje się stopniowy spadek poziomu PCF do 100 μg na 1 g kału. Poniższa tabela przedstawia wskaźniki kalprotektyny w kale dla dorosłych mężczyzn i kobiet, a także dzieci w wieku powyżej 4 lat.

Poziom FKP w kale (jednostka μg/g)	Znaczenie wyników badań
Mniej niż 50	Podobny wynik sugeruje, że jelita pacjenta poddawanego diagnostyce są w zadowalającym stanie i nie wykazują oznak procesu zapalnego.
50 do 120	Odnotowuje się umiarkowany wzrost poziomu kalprotektyny w kale. Ten wynik badania kału wskazuje na możliwą obecność powolnego stanu zapalnego w ścianach jelit. Pacjent potrzebuje dokładniejszej diagnozy przewodu pokarmowego i dalszej obserwacji przez gastroenterologa lub terapeutę.
Ponad 120	Odchody podmiotu zawierają bardzo wysoki poziom PCF. Pacjent ma postępującą chorobę zapalną jelit.

Kalprotektyna kałowa (norma u dorosłych zmienia się w górę, jeśli osoba przez długi czas) okres czasu przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych) jest określany pod względem biochemicznym laboratoria. W celu uzyskania obiektywnych wyników badań wystarczy zebrać od 5 do 10 g kału w sterylnym pojemniku.

Podczas transportu materiału biologicznego konieczne jest kontrolowanie reżimu temperaturowego, który powinien wynosić + 2-8 stopni Celsjusza. Wiązania molekularne PCP zachowują stabilność przez 7 dni.

Objawy wzlotu i upadku

Niski poziom kalprotektyny w kale, który nie przekracza poziomu 50 μg na 1 g kału, nie objawia się objawami patologicznymi. Podobny wynik diagnostyczny sugeruje, że jelita dziecka lub osoby dorosłej nie wykazują oznak zmian zapalnych wywołanych przez nowotwór nowotworowy lub drobnoustroje zakaźne.

Wzrostowi stężenia PCP w kale mogą towarzyszyć następujące objawy:

• ciągłe dudnienie w środkowej i dolnej części brzucha;
• ataki spazmatycznego lub tnącego bólu w jamie brzusznej;
• przewlekła biegunka o nieznanej etiologii;
• zaparcie;
• zwiększone tworzenie gazu;
• bolesne odczucia podczas wypróżnień;
• zanieczyszczenia krwi w składzie kału;
• całkowita lub częściowa utrata apetytu;
• osłabienie fizyczne i ogólne złe samopoczucie;
• pieniste stolce o cuchnącym, zgniłym zapachu i dużej ilości śluzu;
• niedrożność kału;
• wzrost temperatury ciała do poziomu 37-39 stopni, w zależności od nasilenia procesu zapalnego i rodzaju choroby, która dotknęła układ pokarmowy.

Objawy bolesnego stanu jelit przy jednoczesnym przekroczeniu normy kalprotektyny kałowej w składzie kału wskazują na nasilające się zapalenie przewodu pokarmowego. Podstawowym zadaniem gastroenterologa jest stabilizacja parametrów życiowych pacjenta, a także ustalenie aktualnej choroby przewodu pokarmowego.

Powody awansu i degradacji

Kalprotektyna kałowa (norma u dorosłych bez objawów patologii przewodu pokarmowego pozostaje stabilna w przez całe życie) jest poniżej 50 mcg na gram stolca ze względu na zdrowy stan jelita.

Wzrost stężenia PCP spowodowany jest wpływem następujących czynników:

• zbyt częste stosowanie leków o właściwościach przeczyszczających;
• zakażenie przewodu pokarmowego salmonellozą, rotawirusem, adenowirusem i norowirusem;
• reakcje alergiczne organizmu na białka mleka krowiego;
• zapalenie ściany jelita jest spowodowane mukowiscydozą;
• indywidualna nietolerancja glutenu;
• zapalenie uchyłków;
• chorobliwa otyłość ciała;
• długotrwałe przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, kompleksów witaminowo-mineralnych oraz suplementów diety o wysokim stężeniu związków wapnia, cynku lub magnezu;
• nieswoiste wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
• enteropatia;
• Choroba Crohna;
• polipowatość jelit o łagodnej etiologii;
• autoimmunologiczne zapalenie żołądka;
• nowotwory onkologiczne w przewodzie pokarmowym;
• rozprzestrzenianie się infekcji Campylobacter;
• konsekwencje operacji chirurgicznej na ścianach jelit.

Wszystkie powyższe przyczyny wzrostu stężenia kalprotektyny w kale powodują ostre zaburzenia układu pokarmowego. W miarę postępu chorób przewodu pokarmowego nasila się manifestacja objawów patologicznych.

Jak to jest ustalane?

Aby określić wskaźniki FKP w kale, stosuje się test immunoenzymatyczny. Dostawa materiału biologicznego odbywa się w domu lub bezpośrednio w centrum diagnostycznym, gdzie badany jest pacjent.

Warunki badania kału dla wskaźnika kalprotektyny kałowej nie przekraczają 3 dni. W większości przypadków wyniki badań są znane po 1-2 dniach od dostarczenia pojemnika z próbkami kału do laboratorium. Ta metoda badania kału nie wymaga przestrzegania żadnych zasad przygotowania.

Jak się odbić

Kalprotektyna kałowa (norma u dorosłych nieznacznie wzrasta w obecności przewlekłego stanu zapalnego) Przewód pokarmowy) można zredukować do wartości referencyjnych, jeśli prowadzone jest skuteczne leczenie choroby podstawowej jelita. Wybór metody terapii zależy od rodzaju choroby, która zaburza stabilne funkcjonowanie układu pokarmowego.

Terapia antybakteryjna

Leki antybiotykowe podaje się pacjentom, u których zdiagnozowano zapalenie ściany jelita spowodowane infekcją bakteryjną. Rodzaj leku dobierany jest z uwzględnieniem szczepu patogennej mikroflory zdiagnozowanego podczas badania.

Aby wyizolować bakterie, przeprowadza się dodatkowe badanie mikrobiologiczne kału pacjenta. Wybór antybiotyku odbywa się zgodnie z zasadą skuteczności jego głównego składnika w stosunku do określonego rodzaju drobnoustroju bakteryjnego.

W większości przypadków stosuje się leki następujących typów:

• metronidazol;
• ofloksacyna;
• Cyfran;
• Normaks;
• cyprofloksacyna;
• norbaktyna;
• norfloksacyna;
• Nolitsin.

Najskuteczniejszy w leczeniu infekcji jelitowych powodujących stany zapalne przewodu pokarmowego ze wzrostem za poziom kalprotektyny w kale uważa się leki przeciwbakteryjne z grupy fluorochinolonów 2 pokolenia. Powyższe leki mogą tłumić patogenną mikroflorę i łagodzić stany zapalne ścian jelit.

Terapia dietetyczna

Aby znormalizować wskaźniki kalprotektyny kałowej i wyeliminować oznaki zapalenia ścian jelit, należy przestrzegać następujących zasad żywieniowych:

1. Unikaj spożywania pikantnych, słonych, marynowanych i zbyt kwaśnych potraw.
2. Nie jedz żywności, która została ugotowana w oleju lub wędzona.
3. Przygotuj jedzenie, gotując je w wodzie, gotując na parze, piecząc lub dusząc we własnym soku.
4. Włącz do swojej diety płynne i półpłynne płatki zbożowe.
5. Wyklucz z menu grubą, włóknistą żywność, której podawanie uszkadza już zaognione narządy przewodu pokarmowego.
6. Przestań jeść kapustę, rzodkiewki, kwaśne owoce i warzywa.
7. Codziennie rano wypij 200-300 ml naturalnego kefiru lub jogurtu, który został sfermentowany przez kwaśne mleko w naturalnych warunkach.
8. Wyeliminuj stosowanie słodyczy, wypieków i chleba na bazie drożdży.

Alkohol, napoje gazowane, mocna kawa i kakao są całkowicie zabronione. W przypadku indywidualnej nietolerancji glutenu należy zaprzestać spożywania produktów zawierających pszenicę, mąkę żytnią, owies i jęczmień.

Chemoterapia

Leki chemioterapeutyczne mogą normalizować poziom kalprotektyny w kale, jeśli wzrost jej stężenia był spowodowany nowotworem złośliwym w ścianach jelit. Leki z tej grupy są wstrzykiwane do organizmu pacjenta dożylnie za pomocą roztworów kroplowych. Rodzaj leku dobierany jest indywidualnie, w zależności od stadium i rodzaju nowotworu. Leczenie lekami chemioterapeutycznymi odbywa się na kursach trwających od 1 do 3 miesięcy.

Po zakończeniu każdego etapu terapeutycznego pacjent ponownie wykonuje badania, które odzwierciedlają jego stan ogólny. W miarę niszczenia nowotworu złośliwego lekami przywracane są funkcje przewodu pokarmowego, zmniejsza się nasilenie procesu zapalnego i normalizuje się parametry kalprotektyny kałowej.

Operacja

Chirurgia to radykalne leczenie procesu zapalnego w jelicie. Ta metoda terapii jest wskazana dla pacjentów z ciężką chorobą Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącymi zmianami przewodu pokarmowego, łagodnymi guzami, niedrożnością kału. Operacja wykonywana jest w sterylnym środowisku szpitalnym. Pacjent jest w znieczuleniu ogólnym.

Działania lekarza prowadzącego mają na celu odkażenie formacji wrzodziejących, które niszczą ściany jelit, przywrócenie normalnej przepuszczalności kału i usunięcie obcych nowotworów. Okres całkowitego wyzdrowienia przewodu pokarmowego po leczeniu chirurgicznym trwa od 1 do 3 miesięcy. w zależności od złożoności przypadku klinicznego.

Przyjmowanie probiotyków

Zapalenie ściany jelita z umiarkowanym wzrostem poziomu kalprotektyny w stolcu może być spowodowane dysbiozą. Stan patologiczny przewodu pokarmowego rozwija się po długotrwałej antybiotykoterapii, infekcji układu pokarmowego infekcją wirusową, grzybiczą lub bakteryjną.

W celu przywrócenia równowagi mikroflory jelitowej stosuje się następujące leki z grupy probiotyków:

• Linex (od 349 rubli);
• Khilak Forte (od 257 rubli);
• Florin Forte (od 245 rubli);
• Normobact L (od 598 rubli);
• Acipol (od 495 rubli);
• Bifiform (od 300 rubli);
• Normoflorin L (od 248 rubli);
• Florok (od 482 rubli);
• Buck-set Forte (od 393 rubli);
• Rioflora (od 416 rubli).

Powyższe preparaty zawierają przydatne bifidobakterie i lactobacilli, które normalizują funkcje przewodu pokarmowego, wzmacniają lokalną odporność, zapobiegają rozwojowi stanów zapalnych ścian jelita. Probiotyki przyjmuje się 1-2 kapsułki dziennie. Preparaty z tej grupy, które są dostępne w postaci zawiesiny do picia lub sypkiego proszku, dodaje się do składu ciepłego pokarmu lub mleka.

Środki ludowe

Możliwe jest złagodzenie stanu zapalnego ścian jelit i obniżenie poziomu kalprotektyny w kale do normalnego poziomu za pomocą ludowych receptur. Jako główny środek leczniczy stosuje się rośliny lecznicze o właściwościach przeciwzapalnych, antyseptycznych i gojących rany.

Odwar z rumianku

Aby przygotować ten środek ludowy na choroby zapalne jelit, należy przestrzegać następującego algorytmu działań:

1. Weź 2 łyżki. l. suszony rumianek.
2. Zalej roślinę 300 ml bieżącej wody.
3. Zagotuj przyszły lek, a następnie gotuj przez 3 minuty.
4. Po określonym czasie bulion z rumianku jest usuwany z pieca.

Otrzymany produkt należy pozostawić na 4 godziny do ostygnięcia i zaparzenia. Wywar z rumianku w celu złagodzenia zapalenia jelit i normalizacji poziomu kalprotektyny przyjmuje się w 150 ml rano i wieczorem przez 15 minut. przed posiłkiem. Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 10 dni.

Przeciwzapalna mieszanka aloesu i miodu

Środek ludowy w postaci mieszanki miazgi aloesu i miodu ma wyraźne działanie przeciwzapalne i gojące rany.

Ten domowy środek na bolesny stan jelit jest przygotowywany w następujący sposób:

1. Zmiel 5 liści aloesu do stanu kleiku.
2. Dodaj 1 łyżkę do mieszanki kwiatów. l. miód zebrany w czerwcu-lipcu z ziół.
3. Dokładnie wymieszaj składniki środka ludowego.

Domowy środek na zapalenie jelit pozostawia się na 3 godziny w lodówce, aby pod wpływem miodu sok z aloesu. Powstały produkt jest pobierany na 1 łyżeczkę. l. 3 razy dziennie przez 20 minut. przed posiłkami. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi od 7 do 14 dni. Stosowanie tego ludowego środka jest przeciwwskazane u osób z cukrzycą i alergiami na produkty pszczele.

Herbata z nasion lnu

Aby znormalizować poziom kalprotektyny w kale i złagodzić stany zapalne jelit, zaleca się stosowanie herbaty na bazie nasion lnu, którego przygotowanie jest następujące:

1. Weź 2 łyżeczki. l. nasiona lnu.
2. Zalej składnik ziołowy 200 ml wrzącej wody.
3. Przykryj kubek pokrywką na 20 minut.
4. Po określonym czasie wypij gotowy produkt.

Herbatę przeciwzapalną na bazie nasion lnu należy pić 1 raz dziennie na pusty żołądek przez 25 minut. przed śniadaniem. Czas trwania kursu terapeutycznego wynosi od 10 do 20 dni, w zależności od nasilenia procesu zapalnego w jelicie.

Kalprotektyna kałowa jest prostym białkiem, które wiąże jony wapnia i cynku. Substancja ta powstaje w wyniku fizjologicznej aktywności limfocytów w odpowiedzi na ostre lub przewlekłe zapalenie ścian jelit. U dorosłych i dzieci w wieku powyżej 4 lat dawka kalprotektyny nie powinna przekraczać 50 μg na 1 g kału.

Obecność wyższych wartości wskazuje na stan patologiczny przewodu żołądkowo-jelitowego. Gwałtowny wzrost poziomu FPK powoduje wrzodziejące zapalenie jelita grubego, niedrożność jelit, nowotwory nowotworowe o charakterze łagodnym i onkologicznym, chorobę Leśniowskiego-Crohna, inwazje zakaźne.

Kalprotektyna w kale Wideo

Kto powinien przyjmować kalprotektynę kałową i dlaczego: