Uzależnienie w psychologii jest czym. Termin, definicja, rodzaje (miłość, jedzenie, alkohol, lekarstwa

Postrzegany przymus danej osoby nazywa się uzależnieniem. W psychologii koncepcja ta implikuje złożone procesy, które prowadzą do naruszenia zachowania, stylu życia danej osoby.

Czym jest uzależnienie w psychologii?

Uzależnienie w psychologii określane jest terminem „uzależnienie”. Pojęcie obejmuje obsesyjne doznania lub potrzeby, których doświadcza człowiek, zmuszają go do działania, szkodząc własnemu zdrowiu, ludziom wokół niego.

Każde uzależnienie wymaga leczenia lub przynajmniej świadomości faktu jego obecności, w przeciwnym razie przy regularnym powtarzaniu jakichkolwiek działania (picie, jedzenie, lekarstwa lub zachowania obsesyjne), występują zaburzenia stylu życia osoba. Wyrażają się w zaburzeniach fizjologicznych i psychologicznych, które objawiają się nietypowym zachowaniem.

Eksperci klasyfikują uzależnienie jako chorobę niezakaźną lub społeczną. W ostatnich dziesięcioleciach zaobserwowano nowe czynniki prowokujące uzależnienie, jego szybsze powstawanie, a także wykrywane wzrost oporności terapeutycznej, czyli oporności na leczenie lub powikłanie przebiegu choroby bez remisji (bez przerwy).

Hobby obsesyjne jest bezpośrednio związane z chęcią wykonywania przez człowieka działań poprzez deformację sposobu jego myślenia. Problemem zajmują się specjaliści zajmujący się nauką o zachowaniach uzależnieniowych, psychologią medyczną i teorią społeczeństwa. Najczęstsze formy uzależnienia to alkoholizm, narkomania i toksykologia.

Istota zjawiska uzależnienia

Naukowcy na całym świecie udowodnili, że istnieją pewne biologiczne mechanizmy odpowiedzialne za uzależnienie. Choć do dziś koncepcja ta pozostaje przedmiotem kontrowersji, to jednak zgodnie z wnioskami uczestników dyskusji „Socjogeneza i biogeneza” (o rola wychowania i wpływ czynników naturalnych na kształtowanie się charakteru osobowości), przyczyny wpływające na rozwój zależności.

Obejmują one:

• genetyka;
• DNA;
• choroba psychiczna.

Każdy z tych czynników lub ich kombinacja może być uśpiona w człowieku do pewnego momentu, w które są aktywowane i manifestują się w postaci uzależnienia wpływającego na podejmowanie decyzji i działania osoba. Inna teoria głosi, że zaburzenia zachowania mogą być związane z wpływami środowiska, które zmieniają osobowość danej osoby.

Przyczyną takich zmian może być wpływ kontaktów społecznych (dysfunkcjonalne rodziny, firmy). W związku z tym trzecia grupa badaczy naukowych ustaliła istnienie wpływu na uzależnienia, zarówno w sferze społecznej, jak i fizjologicznej, które tworzą model ludzkiego zachowania.

Pod wpływem czynników fizjologicznych pojawiają się obsesyjne popędy z powodu pracy pewnych obszarów mózgu. Przykładem takich procesów jest uwalnianie dopaminy, które wyzwalane jest pod wpływem substancji odurzających, co powoduje utrwalenie nałogu. W naturze dopamina uwalniana jest podczas jedzenia smacznego jedzenia lub uprawiania seksu i działa stymulująco na ludzkie zachowanie.

W Rosji istnieją rozczarowujące statystyki, które wyraźnie pokazują szkody wyrządzone przez uzależnienia, ich dane podsumowano w tabeli:

Ilość/procent	Fakt
1 200 000 osób W roku	Śmiertelność spowodowana alkoholizmem, narkomanią i paleniem.
20%	Osoby cierpiące na alkoholizm nie dożywają 50 lat.
60-80%	Małżeństwa rozpadają się z powodu rozwijających się nałogów.
70%	Samobójstwa to narkomani.
60%	Pacjenci zakażeni ludzkim wirusem niedoboru odporności to narkomani.
235 osób	Każdego dnia popadają w uzależnienie od narkotyków.
98% vs. 96%	Odpowiednio odpowiadała śmiertelność z powodu raka krtani i raka płuc spowodowanego paleniem.

Uzależnienia przejawiają się w konieczności wykonywania określonych czynności i czynów pomimo występowania niekorzystnych konsekwencji natury psychologicznej, społecznej lub fizjologicznej.

Istnieją 2 poziomy zależności:

• fizjologiczny;
• behawioralne (psychologiczne).

Przykładami uzależnienia fizjologicznego są przyjmowanie narkotyków, narkotyków, alkoholu. Uzależnienie behawioralne to hazard, zakupy, sporty ekstremalne, uzależnienie od miłości, uzależnienie od hazardu. Wszystkie rodzaje uzależnień mają charakterystyczną cechę: wzrost tolerancji na substancję aktywną (działanie). Z tego powodu pacjent jest zmuszony do ciągłego zwiększania dawki (czasu) substancji trującej (ekspozycji).

Rezultatem jest utrata kontroli nad swoim życiem. Kiedy nadchodzi moment zaprzestania działania, pojawia się syndrom „wycofania się”. Towarzyszy temu drażliwość, niepokój, objawy bólowe i silna chęć do powtarzania czynności w celu pozbycia się nieprzyjemnych doznań.

Główne oznaki uzależnienia

Uzależnienie w psychologii jest przedmiotem kontrowersji wśród naukowców na całym świecie.

Od 2011 opracowano listę głównych oznak uzależnienia, które nie zależą od jego formy:

• Pozbawienie wyboru. Objaw charakteryzuje się świadomością pacjenta, że ​​jego działania są szkodliwe dla zdrowia, niszczą relacje z bliskimi.
• Utrata panowania. Człowiek nie jest w stanie zarządzać sobą i kontrolować sytuacji, to znaczy nie może odepchnąć obiektu pożądania bez względu na wszystko.
• Systematyczne używanie obiektu pożądania. W pewnym momencie uzależnienia uzależniają się i przekształcają w życiowy cel pacjenta. Człowiek nie jest już w stanie oddzielić swojego życia od uzależnienia.
• Odmowa odpowiedzialności. Obsesyjne kompulsje mają tendencję do rezygnacji z odpowiedzialności za swoje działania. Pacjenci wymyślają wiele wymówek, nawet fantastycznych, aby wytłumaczyć swoje postępowanie.
• Poczucie winy, strach i inne negatywne emocje. Uczucia wstydu i złości często odwiedzają uzależnionych po kolejnym załamaniu. Emocje nie są traktowane jako osobny znak, ponieważ te same odczucia podlegają zdrowym ludziom, więc są brane pod uwagę tylko w połączeniu z innymi objawami uzależnienia.
  
• Zachowanie autodestrukcyjne. W wyniku pojawienia się uzależnień człowiek zaczyna zdawać sobie sprawę, że szkodzi swojemu zdrowiu i życiu, ale jednocześnie nie może przestać.

Jak się rozwija?

Rozwój uzależnienia przebiega w kilku etapach, ułożonych w porządku chronologicznym:

1. Człowiek rozwija pragnienie czerpania przyjemności z wszelkich działań lub substancji, które zastępują inne pragnienia i potrzeby. Stopniowo przyciąganie staje się jedynym powodem, który nadaje człowiekowi sens życia. Ta faza charakteryzuje się obecnością uzależnienia psychicznego. Jest charakterystyczny dla absolutnie wszystkich form uzależnienia.
2. Etap charakteryzuje się pojawieniem się uzależnienia fizycznego. W tej fazie postęp choroby prowadzi do nietolerancji momentu pozbawienia ich zaspokojenia z jakiejkolwiek potrzeby. W zależności od formy uzależnienia pojawiają się objawy odstawienia (syndrom „odstawienia”) lub doświadczenia psychiczne. Człowiekowi zaczyna się wydawać, że uzależnienie nie tylko daje mu satysfakcję, ale niejako eliminuje cierpienia, które powracają, gdy obiekt pożądania zostaje porzucony.

Z psychologicznego punktu widzenia fazy charakteryzują się następująco:

1. Koresponduje z teorią zarządzania bez przemocy, gdy człowiek kieruje się pozytywną motywacją w postaci satysfakcji.
2. Druga faza rozwoju choroby ma już charakter obowiązkowy, to znaczy jest wspierana z powodu pojawienia się bólu, a przedmiot uzależnienia staje się już środkiem do pozbycia się go.

W miarę rozwoju zaangażowania świadomość osoby uzależnionej fizycznie zaczyna podporządkowywać się realnym okolicznościom, wtedy jest wtedy, gdy pojawia się pojedyncza potrzeba, wtedy zgodnie z nią kontroluje myślenie, uczucia i zachowanie osoba.

Etapy rozwoju uzależnienia psychicznego

Uzależnienie (w psychologii jest to oznaka odchyleń) od chemikaliów (alkohol, narkotyki, narkotyki) to początkowy etap zaburzeń, które objawiają się stopniowo.

Objawy patologii to:

• stopniowa degradacja osoby;
  
• utrata pamięci;
• okresowe przebywanie w stanie euforii;
• zerwanie kontaktów społecznych;
• utrata samokontroli.

Głównym objawem uzależnienia jest zespół emocjonalny, który objawia się abstrahowaniem od wszelkich doświadczeń. Korzystając z przedmiotu przyciągania, osoba ma efemeryczne poczucie komfortu, unikania problemów lub chwilowej utraty przytomności. Zespół emocjonalny rozwija się wraz z postępem choroby.

Etapy rozwoju uzależnienia to następujące fazy:

1. Wstępna znajomość substancji toksycznej, której warunkiem jest pozytywny wynik, czyli uzyskanie satysfakcji.
2. Chęć zmiany nastroju po pomyślnym wykorzystaniu obiektu przyciągania. Człowiek zaczyna szukać dla siebie powodów, aby ponownie go zastosować. Jednocześnie ukazuje się przed nim obraz uzdrowienia z cierpienia psychicznego, usunięcia drażliwości czy uzyskania emancypacji. Ten etap charakteryzuje się brakiem zespołu emocjonalnego. Problem dodatkowo pogłębia obecność odpowiedniej genetyki.
3. Początek uzależnienia. W tym czasie objawy pogorszenia stanu zdrowia psycho-emocjonalnego i fizycznego zaczynają pojawiać się po otrzymaniu kolejnej dawki. Substancja toksyczna ma szkodliwy wpływ na system psychiczny i niszczy go. Zmienia się zachowanie człowieka, może stać się nieadekwatny, niekontrolowany, jego pamięć może zniknąć. Człowiek odczuwa wstyd za swoje zachowanie, ale jednocześnie zaczyna kłamać i fantazjować, usprawiedliwiając swoje działania. Człowiek oszukuje samego siebie i tym samym traci wątek rzeczywistości. Dręczą go wyrzuty sumienia, wyrządzają jeszcze większą szkodę sferze psycho-emocjonalnej, zwiększając tym samym przywiązanie do obiektu pożądania.
4. Wymuszone użycie w celu poprawy kondycji. Człowiek przestaje widzieć sens życia bez przyjęcia kolejnej dawki. Przy zażyciu małej dawki okazuje się, że nie rozwiązuje to jego problemów, czyli szczęście nie nadchodzi, więc ilość przyjmowanej substancji trzeba zwiększyć. W tym samym czasie tło emocjonalne tylko się pogarsza, a osoba absolutnie nie chce wyjść ze stanu uzależnienia, stale gromadząc negatywne emocje, wchodzi w świat iluzji.

Główne rodzaje i zasady ekspozycji

Główne rodzaje lub formy uzależnienia to:

• jedzenie;
• alkoholowy;
• nikotyna;
• religijny;
• gra;
• toksykologiczny (leczniczy);
• narkotyczny;
• miłość;
• Sporty.

Uzależnienie od jedzenia

Uzależnienie (w psychologii pojęcie to implikuje odchylenia w zachowaniu i sferze emocjonalnej) od jedzenia jest uzależnienie niechemiczne, gdy osoba nie używa jedzenia do zaspokojenia głodu, ale do radzenia sobie z lękiem i podniecenie.

Jedzenie w tym przypadku służy jako przedmiot poprawiający nastrój i samopoczucie. Uzależnienie ma wiele form, od obsesyjnego pragnienia utraty wagi, selektywności pokarmowej, po walkę z nadwagą.

Oznaki uzależnienia od jedzenia obejmują:

• ciągłe myśli o jedzeniu;
• niezdolność do kontrolowania siebie;
• impulsywne pragnienia „przejęcia” kłopotów;
• nagradzanie się jedzeniem;
• obecność objawów odstawienia.

Uzależnienie religijne

Obsesja religijna to niechemiczna psychologiczna zależność od totalitarnej sekty. Charakteryzuje się nawiązaniem wszelkich relacji społecznych lub osobistych poprzez religię. Jednocześnie odrzuca się własną potrzebę Boga. Fakt ten potwierdza, że ​​większość ludzi popadających w sekty znajduje się w stanie psychologicznego kryzysu lub rozpaczy pod wpływem czynników zewnętrznych.

Charakterystyczną cechą tego typu uzależnienia jest to, że dana osoba ma stałą potrzebę przeniesienie odpowiedzialności za swoją relację z Bogiem na silnego nauczyciela (guru), który jest obdarzony nieskończona moc.

Objawy tego uzależnienia to:

• brak umiejętności myślenia, wątpliwości;
• myślenie czarno-białe;
• uczucie wstydu;
• pewność, że Bóg może zrobić wszystko dla człowieka bez jego poważnego udziału;
• obsesyjne przestrzeganie zasad;
• przerwy w poprzednich kontaktach i relacjach;
• manipulacja świętym pismem;
• stały szczęśliwy wyraz twarzy;
• poczucie wyższości nad całą ludzkością.

Uzależnienie od sportu

Uzależnienie od sportu jest przejawem chęci uprawiania sportów ekstremalnych zawodowo lub w celu osiągnięcia wyższych osiągnięć. Choroba charakteryzuje się obsesyjnym zainteresowaniem aktywnością sportową. Uzależnienie odnosi się do uzależnienia chemicznego, ponieważ ćwiczenia stymulują produkcję endorfin, które poprawiają nastrój.

Psychologicznie zależność przejawia się w obecności następujących znaków:

• chłód emocjonalny;
• perfekcjonizm;
• neurotyzm (niestabilność emocjonalna);
• lęk;
• konflikty;
• impulsywność.

Najczęściej uzależnieni są mężczyźni młodzi i w średnim wieku.

Uzależnienie i nadużywanie substancji

Uzależnienie (w psychologii jest to obsesyjne zachowanie, które wymaga leczenia) od narkotyków jest chorobą wywoływaną przez chemiczne uzależnienie od opioidów lub leków psychotropowych. W wyniku ich stosowania rozwija się pociąg fizyczny i psychiczny.

Uzależnienie psychiczne polega na pragnieniu uzyskania wewnętrznej równowagi poprzez narkotyki oznacza, że ​​objawy fizyczne występują w zespole „odstawienia”, który występuje w przypadku nieobecności dawka. Konsekwencją choroby są ciężkie psychozy spowodowane zatruciem, zwyrodnieniem narządów wewnętrznych.

Uzależnienie od substancji toksycznych to jeden z najbardziej złośliwych rodzajów narkomanii, który prowadzi do wyniszczenia organizmu i rozwoju silnego uzależnienia. Najczęściej uzależniają się dzieci w wieku od 8 do 15 lat, które chcą uzyskać wolność i łamią zakazy dorosłych. Mogą to być dzieci z rodzin dysfunkcyjnych lub o liberalnym stylu wychowania.

Oznaki nadużywania substancji i uzależnienia od narkotyków obejmują:

• gwałtowna zmiana nastroju;
• depresja;
• dezorientacja w przestrzeni;
• nieobecny wygląd;
• przebarwienia skóry;
• rozszerzone źrenice.

W zależności od rodzaju substancji dzielą się następujące rodzaje nadużywania substancji:

• benzyna;
• aceton;
• klej;
• rozpuszczalnik do farb nitro;
• leczniczy (pojawia się poprzez uzależnienie od różnych leków: środków nasennych, uspokajających, przeciwbólowych).

Uzależnienie od miłości

Uzależnienie od miłości jest rodzajem przyciągania chemicznego. Jest to forma choroby psychicznej, która charakteryzuje się współzależną relacją między dwojgiem ludzi.

Badania naukowców wykazały, że subiektywny stan zakochania jest ściśle związany z reakcjami fizjologicznymi zachodzącymi w mózgu. Biorą w nich udział substancje biologicznie czynne: dopamina, oksytocyna, wazopresyna, serotonina. Ze względu na aktywne uwalnianie tych substancji osoba popada w stan uzależnienia.

Uzależnienie od hazardu

Uzależnienie w psychologii to problem, który obejmuje nieodparte pragnienie gier (wideo, komputer, hazard). Nauka zna przypadki, kiedy nie można było przezwyciężyć przyciągania, prowadziło to do fatalnych konsekwencji. Czynnikami wpływającymi na rozwój choroby jest obecność nieukształtowanej, niestabilnej psychiki oraz brak samokontroli.

Obejmuje również aspekty społeczne w postaci niezadowolenia z życia i chęci zrekompensowania sobie niespełnionych pragnień w wirtualnym świecie. Uzależnienie psychiczne objawia się zaburzeniami psychicznymi, które wyrażają się w depresji i fobie. Jednym z rodzajów patologii jest uzależnienie od Internetu.

Alkoholizm

Uzależnienie od alkoholu to uzależnienie chemiczne charakteryzujące się silnym apetytem na napoje alkoholowe i ich regularne spożywanie. Uzależnienie fizyczne przejawia się w zespole „odstawienia”, którego obecność odróżnia patologię od zwykłego nadużywania alkoholu.

Objawy choroby to:

• silna, niekontrolowana chęć picia;
• wzrost ilości przyjmowanego alkoholu;
• zwiększenie tolerancji;
• zespół odstawienia w postaci nudności, pocenia się, drżenia.

W niektórych przypadkach rozwija się stan szoku, który prowadzi do śmierci pacjenta. Uzależnienie powoduje nieodwracalne szkody dla zdrowia w postaci chorób wątroby, uszkodzenia układu pokarmowego i demencji. Patologia może zniszczyć nie tylko zdrowie fizyczne i psychiczne osoby, ale także jej rodzinę i relacje z otaczającymi go ludźmi.

Objawy odstawienia tłumaczy się tym, że substancja czynna alkoholu - etanol jest szybko wchłaniana w żołądku i wchodzi do ludzkiego mózgu, gdzie niszczy komórki nerwowe, wprowadzając go w stan euforii, senności lub pobudliwość. W wyniku regularnego nadużywania organizm odbudowuje metabolizm i nie może już obejść się bez kolejnej dawki. Uzależnienie psychiczne tłumaczy się usunięciem uczucia niepokoju, nieświadomości.

Uzależnienie od nikotyny

Nikotyna jest składnikiem psychoaktywnym w produktach tytoniowych. Wpływa na centralny układ nerwowy i uzależnia, działając na komórki mózgowe odpowiedzialne za produkcję dopaminy. Nikotyna może powodować objawy odstawienia. Konsekwencją palenia są fizyczne szkody zdrowotne (kaszel, niewydolność oddechowa) oraz zaburzenia psychiczne w postaci drażliwości, wahań nastroju.

Zależność objawia się następującymi znakami:

• namiętne pragnienie palenia;
• drażliwość;
• Czuję się niedobrze;
• słabość;
• uczucie niepokoju;
• bezsenność;
• zwiększony apetyt;
• kaszel i ból głowy.

Dlaczego uzależnienie psychiczne jest niebezpieczne?

Uzależnienie psychologiczne to odstępstwo w zachowaniu człowieka, które uzależnienie na niego nakłada. W rezultacie zwraca się ku niezdrowym relacjom ze światem zewnętrznym. Osoby cierpiące na jakąkolwiek formę uzależnienia nie są w stanie żyć własnym życiem, nie mają własnych pragnień i potrzeb, a całą duchową pustkę wypełniają obsesyjnym pociągiem.

Pomimo pragnienia stabilnych związków, osoby uzależnione psychicznie są niepełnosprawne, mają praktycznie nie ma szans na stworzenie normalnej rodziny, bo cierpią na niską samoocenę, emocjonalną zaburzenia. Ludzie często tracą pracę, domy, a nawet życie z powodu szkodliwych atrakcji.

Jak pozbyć się nałogu i wyrobić dobre nawyki

Naukowcy na całym świecie udowodnili, że jedynym skutecznym sposobem na pozbycie się nałogu jest uczestnictwo w grupach samopomocy. Są to zgromadzenia ludzi, których łączy to samo uzależnienie. Najbardziej znanym przykładem takich grup jest Stowarzyszenie Anonimowych Alkoholików.

Społeczności samopomocy są wspierane dobrowolnymi darowiznami ich członków. Różne grupy mogą stosować różne metody pozbycia się nałogu. Mogą mieć charakter zarówno religijny, jak i społeczny i społeczny. Program 12 kroków jest częścią wielu grup samopomocy.

Działa zgodnie z algorytmem działań:

1. Potwierdzenie przez pacjenta, że ​​ma problem.
2. Analiza stylu życia danej osoby z pomocą innych członków grupy.
3. Podejmowanie działań naprawczych.
4. Nauka nowych zasad życia i zachowań bez uzależnienia.
5. Pomaganie innym ludziom, którzy mają te same problemy.

Leki to metoda radzenia sobie z uzależnieniem fizycznym. W dzisiejszych czasach metadon i buprenorfina są szeroko stosowane w leczeniu narkomanów. Celem terapii jest socjalizacja pacjentów.

Najnowsze badania naukowe wykazały szereg szczepionek, które działają przeciwko niektórym lekom i nikotynie. Za pomocą szczepionek udało się zsyntetyzować przeciwciała, które zapobiegają działaniu toksycznych leków. W dzisiejszych czasach fundusze te są testowane na ludziach w celu prewencji i powrotu do zdrowia uzależnionych pacjentów.

W przypadku uzależnienia u osób bliskich konieczny jest kontakt ze specjalistami psychologami, narkologami, psychoterapeutów, ponieważ są to zaburzenia fizjologiczne i behawioralne, które mogą nawet prowadzić do: śmiertelny wynik.

Filmy o uzależnieniu od psychologii

Uzależnienie i uzależnienie w psychologii: