Makiawelizm w psychologii jest, definicja, test, znaki, przyczyny

W życiu często mamy do czynienia z dwulicowymi ludźmi, którzy konstruując podstępne manipulacje i intrygi, wprowadzają w błąd i wykorzystują. W psychologii takie zachowanie nazywa się zwykle makiawelizmem.

Jest to termin, który pochodzi od imienia myśliciela Niccolo Machiavelli i jest częściowo związany z ideami nakreślonymi w jego dziele politycznym „Władca”, napisanym przez niego w XVI wieku. Później makiawelizm był postrzegany przez psychologów pozapolitycznych jako zespół cech osobowych i cech jednostki, która pragnąc

Osiągnij swoje celestosuje nieuczciwe i nieetyczne środki.

Pojęcie makiawelizmu w psychologii

W swoim traktacie włoski filozof i polityk opisuje przywódcę narodu, „suwerennego”, jako silna osobowość, dla której bez wątpienia dobro i zachowanie kraju powinny być niezachwiane priorytet. Aby osiągnąć ten cel, można zastosować wszelkie skuteczne środki (zgodnie z zasadą „cel uświęca środki”) – fałszerstwo, manipulacja, kłamstwo, przemoc.

Zgodnie z przemyśleniami filozofa, zawartymi w jego dziele historycznym, takiego władcy nie powinny mylić żadne zasady i podstawy moralne i etyczne, na których zorientowane jest społeczeństwo.

Później w psychologii takich manipulatorów zaczęto nazywać makiawelistami. Nie charakteryzują się użyciem brutalnej siły fizycznej do osiągnięcia swoich celów, ale ale po mistrzowsku stosują inne techniki, które wpływają na świadomość i wolę innych:

• pochlebstwo;
• oszustwo;
• szantaż;
• zagrożenia;
• przekupić;
• zastraszenie.

Takie osoby robią to z jakiegoś powodu, w przeciwieństwie do osób chorych psychicznie, ale w określonym celu, ze względu na korzyści dla siebie, dlatego psychologowie nie przypisują makiawelizmu chorobie psychicznej, ale rozpoznają cechę osobowość. Dla osiągnięcia swoich celów makiaweliści absolutnie nie biorą pod uwagę potrzeb i potrzeb innych członków społeczeństwa, którzy często mogą nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że są manipulowani.

Kim jest makiawelizm?

Makiawelizm w psychologii to cecha osobowości człowieka oparta na bezduszności, okrucieństwie, obojętności na moralność i skłonności do manipulacji innymi ludźmi. Osoba, która jest makiawelistą niekoniecznie studiowała dzieło makiawelicznego „Władcy”, z którym wiąże się pochodzenie tego terminu. Generalnie dwulicowość jest charakterystyczna dla wielu ludzi w życiu, ale wśród makiawelistów jest jeszcze bardziej wyraźna.

Jeśli w zwykłym życiu potrafią czasem kłamać, aby wziąć wcześniej wolne od pracy lub pominąć wykład, to dla makiawelistów kłamstwo jest powszechne. Osoby takie są z natury bardzo podstępne, wyrachowane i podatne na oszustwa, a wykorzystywanie innych ludzi w celu realizacji ich planów nie jest dla nich czymś niemoralnym.

Makiawelizm jest bardziej charakterystyczny dla ludzi:

• cyniczny;
• przeziębienie;
• pozbawiony skrupułów;
• emocjonalnie zimny;
• niemoralny.

Makiaweliści wierzą, że manipulacja interpersonalna jest jedynym kluczem do osiągnięcia wyżyn życia i dlatego odpowiednio się zachowują. Takich ludzi nie cechuje życzliwość, sumienność, umiejętność postawienia się na miejscu innej osoby.

Badanie zjawiska

Pierwsze poważne badanie makiawelizmu miało miejsce w 1970 roku. i to zostało udowodnionepodane przez amerykańskich psychologów Richarda Christie i Florence Gies.

Opracowali specjalną skalę makiawelizmu, opartą na 3 kluczowych czynnikach psychologicznych:

Lekceważenie moralności społecznej	Jest zawsze używany z łatwością przez makiawelisty, jeśli moralne zakazy i podstawy uniemożliwiają mu realizację jego planów. Jednocześnie taka osoba potrafi umiejętnie manipulować swoimi dogmatami, aby osiągnąć wyznaczony cel.
Stosunek do ludzi	Postawa manipulatorów-makiawelistów wobec innych ludzi jest początkowo cyniczna, podejrzliwa i specyficzna. nigdy nie jest przez nich traktowana jako osoba doświadczająca emocji, a jedynie jako podmiot lub instrument do osiągnięcia cele.
Zachowanie w społeczeństwie	Makiaweliści celowo stosują techniki manipulacyjne podczas budowania relacji z innymi ludźmi w celu uzyskania maksymalnych korzyści.

Na podstawie tych czynników psycholodzy opracowali test do oceny poziomu makiawelizmu u jednostki. Jego wyniki oceniane są na specjalnej skali, według której im więcej punktów zdobędzie podmiot, tym wyraźniejsze są cechy manipulatora.

Oprócz zagranicznych studiów z psychologii rosyjskiej, byli też specjaliści zajmujący się problematyką makiawelizmu. Tak więc na Wydziale Psychologii Społecznej Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M. W. Łomonosowa dokonano tłumaczenia skal diagnozujących makiawelizm. Ponadto rosyjscy badacze doszli do wniosku, że makiawelizm bardzo wyraźnie przejawia się w niektórych grupach społecznych – wśród studentów, wśród skazanych za oszustwa finansowe.

Oznaki makiawelizmu

Makiawelizm w dziedzinie psychologii to działania jednostki mające na celu w dowolny sposób, także niemoralne, osiągnięcie postawionego zadania.

Wśród innych osób Makiaweliści wyróżniają się na kilka ważnych sposobów:

• nie umie współczuć i współczuć innym ludziom (niski poziom empatii);
• ich priorytetem są osiągnięcia zawodowe i powiązania, a nie budowanie przyjaznych relacji;
• mają na celu jedynie zaspokojenie własnych ambicji;
• mają wysoką opinię o sobie, uważają się za atrakcyjnych z wyglądu, doskonałych rozmówców i partnerów;
• są zwykle bardzo pewni siebie;
• łatwo manipulować i wykorzystywać innych ludzi;
• w przemówieniach często pojawiają się pochlebstwa i pochlebstwa;
• spokojnie kłam i oszukuj, jeśli to konieczne i może przynieść określone korzyści;
• nie uważają za konieczne przestrzeganie jakichkolwiek zasad moralnych;
• staraj się nie przywiązywać emocjonalnie do nikogo, unikaj zobowiązań;
• potrafi być zdystansowany, ascetyczny i zamknięty w komunikacji;
• skłonny do cynizmu i okrucieństwa;
• wyróżniają się cierpliwością i rozwagą;
• ukrywać swoje prawdziwe intencje przed innymi;
• wyróżniaj się na tle innych życiowym uściskiem;
• nie zawsze myśl o konsekwencjach swoich działań.

Komunikując się z innymi ludźmi, w zależności od sytuacji, makiaweliści stosują pochlebstwa, komplementy, zastraszanie, podstęp, bierną agresję. W razie potrzeby nie wahają się naciskać na bolące miejsca, aby wywołać u rozmówcy poczucie wstydu lub winy.

Wiedzą, jak dotrzymać słowa, ale zrobią to dokładnie tak długo, jak im to odpowiada. W przeciwieństwie do socjopatów i narcyzów nie będą grozić przeciwnikowi bezpośrednią przemocą fizyczną, chociaż mogą być agresywni i krzywdzić innych swoimi manipulacyjnymi działaniami.

Makiaweliści myślą w bardzo przyziemnych kategoriach, a głównymi wartościami w życiu są dla nich materialne (władza, pieniądze, nieruchomości, biżuteria), a nie abstrakcyjne duchowe. Podobnie jak żonkile, makiaweliści mają charyzmę, urok i mogą stać się centrum wydarzeń, jeśli im to odpowiada.

Podstawowe techniki makiawelizmu

Makiawelizm w psychologii to szczególny manipulacyjny styl ludzkich zachowań, dzięki któremu może osiągnąć od innych ludzi pożądane działania i czyny, a ostatecznie osiągnąć swoje cele. Najczęściej ofiary takich manipulatorów nawet nie podejrzewają, że są kontrolowane i wykorzystywane do celów najemników.

Istnieje kilka technik lub technik, które pomagają makiawelistom wpływać na wolę i psychikę ludzi:

• fałszerstwo - wprowadzanie ofiary w błąd poprzez przedstawianie nieistniejącej rzeczywistości jako ważnej i rzeczywistej;
• pochlebstwo - wygłaszanie przemówień wspierających, ingracjatywnych (komplementy, aprobaty), które pomagają uzyskać od ofiary to, czego oczekujesz;
• jawne oszustwo - ukrywanie prawdziwych zamiarów i dostarczanie ofierze innych, wymyślonych informacji;
• przekupić - technika „namawiania” ofiary poprzez przekazywanie jej pieniędzy, świadczenie usług w celu uzyskania dalszych korzyści.

Makiaweliści – kim są dla społeczeństwa?

Dla społeczeństwa makiaweliści mogą w niektórych przypadkach stanowić zagrożenie, ponieważ ludzie często cierpią z powodu swoich sprytnych kombinacji.

Chociaż nie stosują bezpośrednio przemocy i siły fizycznej, charakteryzują się stosowaniem niemoralnych technik:

• szantaż;
• zagrożenia;
• podżeganie do konfliktów.

W związku z tym, w wyniku działań i czynów makiawelistów (zwłaszcza tych u władzy) często powstają trudne, czasem tragiczne sytuacje, gdyż realizując swoje życiowe plany nigdy nie liczą się z uczuciami i reakcjami inni.

Pomimo pewnej alienacji makiaweliści czują się lepiej w społeczeństwie, ponieważ w takim środowisku mogą maksymalizować swoje cechy. Ich cyniczny stosunek do życia pozwala im działać bardzo ostrożnie i cierpliwie, kontrolować swoje impulsy.

Aby osiągnąć swoje cele, wykorzystują cały arsenał umiejętnych technik, których używają w zależności od sytuacji i swoich intencji. Mogą być urocze i przyjazne, mogą też zachowywać się twardo, manipulować i wywierać presję na innych ludzi.

Makiaweliczna negatywność

Makiaweliści, a także socjopaci i narcyzowie określani są w psychologii jako negatywne typy osobowości. Wszystkie te typy charakteryzują się najbardziej uderzającą przewagą ciemnych stron ludzkiej natury. W życiu i psychologii socjopaci i narcyzowie są bardziej czujni niż manipulujący makiawelizm.

Wszystkie te 3 typy charakteryzują się tak powszechnymi negatywnymi cechami, jak dewaluacja otaczających ich ludzi i ich zaniedbywanie. Jednocześnie możemy powiedzieć, że makiaweliści są mniej niebezpieczni dla społeczeństwa w sensie dosłownym niż np. socjopaci, którzy potrafią używać brutalnej siły i zachowują się niewłaściwie.

Makiawelizm bywa często słabo wyrażany i nie stanowi realnego zagrożenia dla życia i stanu psychicznego ludzi.

Przypadki, w których makiawelista musi być odizolowany od społeczeństwa, nie są tak powszechne i wiążą się nie z bezpośrednim oddziaływaniem fizycznym, ale z prowizją:

• fałszerstwa biurowe;
• przestępstwa gospodarcze;
• Oszustwo finansowe.

W większości negatywne cechy makiawelistów, które pomagają im osiągnąć swoje cele, uniemożliwiają im jednoczesne posiadanie prawdziwych. przyjaciół i budować przyjazne relacje z ludźmi, a tym samym uniemożliwiać im pełne i szczęśliwe życie.

Jaki jest problem z osobowością makiaweliczną?

Makiawelizm w psychologii to szczególny syndrom osobowości, który zakłada takie połączenie funkcji poznawczych, behawioralne i motywacyjne cechy jednostki, które pomagają mu kontrolować i manipulować ludzie. Większość psychologów twierdzi, że głównym problemem makiawelistów jest to, że absolutnie nie biorą pod uwagę tego, co robią. coś złego, gdy ludzie są wykorzystywani i zachowują się wobec nich niemoralnie w celu realizacji ich pomysłów i pomysły.

Makiaweliści to wszechstronni ludzie z analitycznym nastawieniem. Mają wyjątkowy wgląd i są w stanie zobaczyć prawdziwe intencje ludzi, z wyprzedzeniem obliczyć ich ruchy i działania. Dzięki tym cechom potrafią umiejętnie manipulować innymi. Za takim wglądem kryją się jednak psychologiczne problemy makiawelistów - nieufność do ludzi, cyniczna postawa spowodowana zaniedbaniem i niewiara w dobre intencje.

W miejscach publicznych takie osoby mogą być pewne siebie, otwarte i wesołe, ale w rzeczywistości nie przejmują się motywami i emocjami innych osób. Z tego powodu trudno im budować prawdziwe, bezinteresowne związki we wszystkich dziedzinach życia – pracy, miłości, przyjaźni. W związku z tym niektórzy specjaliści w dziedzinie psychologii nazywają makiawelizm inaczej syndromem emocjonalnego chłodu.

Współczesny makiawelizm

We współczesnym świecie makiawelizm przejawia się w ludziach skłonnych do manipulowania świadomością innych jednostek w polityce i karierze. Tak wiele osób publicznych i politycznych nie waha się użyć jego technik (oszustwa, pochlebstw, gróźb), aby osiągnąć swoje egoistyczne cele i propagować swoje idee za pomocą mediów.

Dzisiaj, wraz z rozwojem i pojawieniem się Internetu, znacznie łatwiej jest zarządzać ludźmi i wpływać na nich, ale jednocześnie konkurencja, ponieważ ludzie w razie potrzeby mogą otrzymywać informacje z różnych źródeł i poznawać różne opinie na temat jednego lub drugiego pytanie. To zmusza współczesnych makiawelistów do bardziej umiejętnego i wyrafinowanego działania.

Obecnie oferowane są różne szkolenia i seminaria dotyczące rozwoju osobistego i zawodowego, aby nauczyć się braku skrupułów w osiąganiu swoich celów. Na takich zajęciach gorliwym karierowiczom radzi się, aby nie zwracali uwagi na potrzeby i uczucia innych, jeśli przeszkadzają w awansie, a ich słabości wykorzystywali do osiągania celów.

Makiawelizm i etyka

Jak opisano powyżej, dla makiawelistów standardy etyczne mają niewielką wartość w życiu, więc w razie potrzeby mogą je łatwo zaniedbywać. Jest to typowe zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, którzy mają przejawy makiawelizmu.

Jednocześnie jednak mężczyźni wykazują przeciętnie ogólnie wyższy poziom makiawelizmu niż kobiety, ponieważ z natury są bardziej agresywne i mają tendencję do zajmowania dominującej pozycji przez każdego za pomocą. Jednocześnie kobiety bardziej odsłaniają się w pewnych pozycjach, które udaje im się wykonać lepiej i bardziej pomysłowo – oszukiwać, sprawiać przyjemne wrażenie, naciskać na litość.

Makiawelizm i umiejscowienie kontroli

W psychologii umiejscowienie kontroli jest rozumiane jako właściwość osobowości polegająca na przypisywaniu swoich sukcesów i porażek czynnikom zewnętrznym lub wewnętrznym. Tak więc osoba z wewnętrznym umiejscowieniem kontroli będzie szukać przyczyny niepowodzenia w sobie, a z zewnętrzną - w czynnikach zewnętrznych.

Makiaweliści charakteryzują się zewnętrznym (zewnętrznym) umiejscowieniem kontroli. Badania prowadzone w latach 70-80. wykazali, że kontrola wewnętrzna (wewnętrzna) i jej taktyka (wytrwałość, ciężka praca) nie interesują makiawelistów, ponieważ nie prowadzą do szybkiego osiągnięcia celów.

Z tego powodu, widząc i kalkulując, jak okoliczności zewnętrzne wpłyną na ich sprawy, starają się wpłynąć na nich w jakikolwiek sposób, który pomoże im szybko osiągnąć swój cel. Normy moralności idą daleko, ponieważ makiaweliści uważają, że kłamstwa i zdrada mogą być bardzo przydatne, jeśli pomagają odnieść sukces.

Makiawelizm i triada cech osobowości wg G. Eysenck

Triada osobistych właściwości niemiecko-brytyjskiego naukowca i psychologa G. Eysencka obejmuje:

• neurotyzm - związane z lękiem, niestabilnością;
• ekstrawersja - skup się na świecie zewnętrznym i innych ludziach, a nie na sobie;
• psychotyzm - predyspozycje do psychozy.

W celu ustalenia, czy te cechy są charakterystyczne dla makiawelistów, przeprowadzono testy wśród studentów studiujących zarządzanie (przyszli biznesmeni). Ta grupa docelowa nie została wybrana przypadkowo, ponieważ na poziomie filisterskim ludzie wierzą, że makiawelizm w większym stopniu tkwi w ludziach celowych, aktywnych, związanych w jakiś sposób z prowadzeniem biznesu i zarządzaniem.

Spośród wszystkich uczniów wybrani zostali ci, których poziom makiawelizmu był naprawdę wysoki, a ponadto przeprowadzona z nimi analiza wykazała, że ​​makiawelizm u nich jest często skorelowany z ekstrawersją i psychotyzmem, ale nie z neurotyzm.

Jednak późniejsze badania przeprowadzone z innymi osobami wykazały, że ten wzór nie jest obserwowany we wszystkich przypadkach, co wskazuje na niespójność uzyskanych wyników.

Makiawelizm i cechy osobowości Wielkiej Piątki

Wielka piątka cech osobowości jest modelem osobowości danej osoby, odzwierciedla percepcję ludzi do siebie i zawiera 5 niezależnych cech lub dyspozycji:

• ekstrawersja;
• sumienność;
• neurotyzm;
• życzliwość;
• otwartość na doświadczenie.

Z prac psychologów wynika, że ​​makiawelizm jest odwrotnie powiązany z życzliwością i sumiennością – im wyższy jego poziom, tym mniej tych cech się przejawia. Zgodnie z pozycjami neurotyczności i otwartości na doświadczenie, w zależności od umiarkowania nasilenia skłonności manipulacyjnych, dane różnią się i nie można ich uznać za wiarygodne.

Ekstrawersja lub orientacja społeczna jest w dużej mierze charakterystyczna dla makiawelistów, mimo że wielu z nich jest z natury wyobcowanych. Wynika to z faktu, że ludzie są dla nich środkiem i narzędziem do realizacji swoich zadań i osiągania upragnionych celów, więc nie mogą się z nimi nie komunikować i ich unikać.

Makiawelizm i ciemna triada osobowości

W psychologii istnieje coś takiego jak mroczna triada, która obejmuje trzy antyspołeczne cechy - psychopatię, narcyzm i makiawelizm. Ta grupa cech osobowych otrzymała tę nazwę ze względu na panujące złe cechy.

Uważa się, że osoby o wysokich wskaźnikach tych cech częściej niż inne popełniają różne przestępstwa i prowokują wstrząsy społeczne, jeśli zajmują stanowiska kierownicze. Wszystkim osobom z którymkolwiek z tych odchyleń brakuje empatii i jest mniej prawdopodobne, że wierzą, że ludzie mogą być szczerzy i życzliwi.

Spośród wszystkich trzech cech osobowości najbardziej wyróżnia się makiawelizm, ponieważ jest charakterystyczny cechą jest chęć zysku, podczas gdy psychopaci i narcyści robią to gorzej i rozważnie.

Makiawelizm i wydajność intelektualna

Makiawelizm w psychologii to metoda wpływania na ludzi, gdy człowiekowi udaje się osiągnąć to, czego chce, za pomocą sztuczek i manipulacji. W społeczeństwie powszechnie przyjmuje się, że tacy manipulatorzy mają wybitne zdolności intelektualne, ponieważ często zajmują wysokie stanowiska, mają dobrą sytuację finansową i potrafią skutecznie wpływać na innych w celu osiągnięcia własnych cele.

Jednak dane uzyskane w toku różnych badań dostarczają sprzecznych wyników i pokazują, że makiaweliczny nie zawsze mają wysokie zdolności intelektualne, ale jednocześnie najczęściej nie są poniżej przeciętnej poziom.

Pośrednictwo powiązań makiawelizmu

Makiawelizm jest silnie związany z:

• umiejscowienie kontroli;
• idee moralne i etyczne;
• ogólne cechy osobowości (świadomość, życzliwość);
• duża liczba prywatnych dóbr osobistych (przekonania, ambicje, wykształcenie).

Niektóre dyspozycje makiawelizmu wydają się paradoksalne. Na przykład nie jest do końca jasne, w jaki sposób ci ludzie mogą łączyć pragnienie władzy i niechęć do pracy, niską motywację do osiągnięć i brak wewnętrznego umiejscowienia kontroli. Dostępne badania nie w pełni odpowiadają na te pytania.

Obecnie makiawelizm nadal się rozwija i jest badany przez psychologów, politologów i filozofów. W miarę rozwoju tego zjawiska społecznego nie jest wykluczone, że pojawią się nowe teorie i oceny psychologicznego portretu makiawelistów, pozwalające lepiej zrozumieć ich motywy, cele i strategie.

Film o makiawelizmie

Makiawelizm w psychologii: