Faza pęcherzykowa. Co to jest, co to znaczy, jaki dzień cyklu u kobiet, norma, tabela, dekodowanie

W medycynie faza pęcherzykowa jest podstawowym etapem przygotowania ciała kobiety do owulacji. Jest to integralna część kolejnych dwóch faz. cykl miesiączkowy, podczas którego jajo jest formowane, zapładniane i utrwalane w macicy.

Podczas fazy folikularnej rosną dominujące pęcherzyki i komórki zarodkowe. Jednocześnie w macicy tworzy się niezbędne środowisko do przyjęcia zapłodnionego jaja.

Jaka jest faza pęcherzykowa?

Kiedy kobieta osiąga wiek rozrodczy, co miesiąc jej organizm zaczyna przygotowywać się na przyjęcie zapłodnionego jaja. Faza pęcherzykowa jest jednym z etapów tego procesu.

Faza cyklu miesiączkowego	Jakie zmiany zachodzą	Ile to trwa?
Pęcherzykowy	Pochodzi z pierwszym dniem miesiączki. Ten okres przypada na aktywne odrzucenie endometrium. Również w przypadku FF określany jest pęcherzyk dominujący.	7-22
Owulacyjny	Rozpoczyna się 7 dnia miesiączki. Rozpoczyna się aktywny wzrost pęcherzyka dominującego. Zaczyna również wytwarzać żeński hormon płciowy estradiol. W ostatnim dniu fazy owulacyjnej pęcherzyk pęka, komórka jajowa zostaje uwolniona.	2-3
Luteal	Rozpoczyna się zaraz po zakończeniu owulacji i kończy się, gdy kobieta zaczyna nowy okres. W tym okresie rozwija się tzw. ciałko żółte, wytwarzany jest progesteron.	10-14

Faza folikularna jest jednym z etapów cyklu miesiączkowego. Ponieważ u kobiet różni się czasem trwania, dokładny czas rozwoju pęcherzyka dominującego ustala się prywatnie.

Według statystyk medycznych najdłuższy cykl menstruacyjny odnotowuje się u kobiet w wieku od 25 do 30 lat. Następnie zmniejsza się intensywność wydzieliny i innych oznak przygotowania organizmu do zapłodnienia. W wieku 40 lat twój cykl menstruacyjny staje się jeszcze krótszy. Wszystkie te zmiany wynikają tylko z czasu trwania fazy folikularnej.

Cechy i czas trwania fazy folikularnej

Ta faza cyklu miesiączkowego jest również podzielona na kilka etapów, które warto rozważyć bardziej szczegółowo.

Wczesna faza pęcherzykowa

Ta faza to okres, w którym jajnik charakteryzuje się minimalną aktywnością hormonalną. Staje się to przyczyną niższej zawartości estradiolu, a także progesteronu. Jak tylko zmniejszy się sprzężenie zwrotne hormonów, rozpoczyna się wczesny FF.

Zwiększa się częstotliwość oscylacji gonadotropiny. To powoduje wzrost FSH. Jednocześnie wskaźniki jego zawartości wzrastają o 30%.

Również wczesny etap charakteryzuje się tym, że w tym okresie stężenie inhibitora B osiąga swoje maksymalne wartości. Odgrywa to rolę w hamowaniu późniejszego wzrostu FSH. Równocześnie z tym następuje gwałtowny wzrost wahań stężenia LH.

Dodatkowo można wyróżnić unikalne zjawisko, które jest rejestrowane wraz z początkiem tej fazy. Podczas snu fluktuacje LH są znacznie spowolnione lub całkowicie zatrzymane. W innych fazach cyklu tak się nie dzieje. Ten niezwykły mechanizm nie został jeszcze opisany i jest dopiero badany.

Środkowa faza pęcherzykowa

Wraz z nadejściem tej fazy zaczyna się sekwencyjny wzrost wydzielania FSH. Stymuluje to proces folikulogenezy i aktywuje aktywną produkcję estradiolu. Na tym tle zaczyna się wzrost mieszków włosowych. Kilka z nich dojrzewa i przechodzi w fazę antralną. Jednocześnie wzrasta ilość estradiolu i inhibiny A.

Ponieważ estradiol zaczyna wytwarzać się w pętli ujemnego sprzężenia zwrotnego, wpływa to na przysadkę mózgową i podwzgórze. Zmniejsza się ilość FSH i LH w surowicy krwi. Zmniejsza się również amplituda oscylacji LH.

Podczas tej fazy stymulowany jest również GnRH. Dzieje się tak, ponieważ efekt negatywnego sprzężenia zwrotnego staje się mniej zauważalny. Dodatkowo rejestrowane są zmiany w endometrium i jajnikach kobiety. Jeśli wykonasz USG w pierwszym tygodniu miesiączki, to podczas badania jajników wyraźnie widoczne są pęcherzyki antralne, których wielkość wynosi 9-10 mm.

Ponieważ w tym okresie wzrasta stężenie estradiolu, zaczyna się proliferacja endometrium. Pogrubia się i następuje wzrost liczby gruczołów.

Późna faza pęcherzykowa

Wraz z nadejściem późnego FF odnotowuje się wzrost stężenia inhibiny A, a także estradiolu. Dzieje się tak codziennie przez 7 dni, aż do wystąpienia owulacji. Ta aktywność wynika z faktu, że rosnący pęcherzyk zaczyna wydzielać te hormony.

Jednocześnie FSH i LH zaczynają spadać. Wynika to z negatywnego związku (odwrotnego typu) estradiolu i innych hormonów wytwarzanych przez jajniki. Po wydzieleniu dominującego pęcherzyka FSH zaczynają pojawiać się receptory LH. Na tym tle następuje wzrost wewnątrzmacicznych czynników wzrostu.

W fazie późnej zmiany zachodzą nie tylko w jajnikach, ale także w endometrium, a także błonie śluzowej kanału szyjki macicy. W tym przypadku zidentyfikowano już jeden dominujący pęcherzyk, a pozostałe dojrzewające pęcherzyki przestają się rozwijać i ulegają atrezji.

Przeciwnie, główny pęcherzyk zaczyna aktywnie rosnąć (2 mm dziennie). Osiąga stan dojrzały o średnicy 20-26 mm.

Na tle wzrostu estradiolu zaczyna się pogrubienie endometrium macicy, śluz szyjki macicy staje się bardziej elastyczny. Jednocześnie takie zmiany odnotowują same kobiety, które zauważają zmiany w strukturze śluzu.

Badania tego materiału wykazały, że w późnej fazie folikularnej obserwuje się najwyższe stężenie białka MUC5B. Jest niezbędny do lepszej penetracji plemników.

W którym dniu rozpoczyna się cykl i ile dni trwa?

Faza pęcherzykowa to początek cyklu miesiączkowego. W związku z tym zaczyna się od pierwszego dnia. Okres ten charakteryzuje się pierwszym plamieniem.

Długość fazy zależy od cyklu. Jeśli jest standardowy i trwa 28 dni, przejście do następnego etapu rozpoczyna się za 14-15 dni. Jednak dojrzewanie jaja może się różnić. Dlatego zwykle zauważa się, że czas trwania fazy folikularnej może wynosić od 7 do 22 dni.

Obliczanie czasu trwania fazy folikularnej

Przysadka jest odpowiedzialna za wzrost mieszków włosowych i późniejsze tworzenie jaja. Kontroluje produkcję FSH i LH.

Czas trwania fazy jest dwojakiego rodzaju:

• krótki - 7 dni;
• długi - 22 dni.

Aby obliczyć czas trwania, musisz poprawnie określić dzień owulacji. W tym celu kobiety używają specjalnych testerów lub mierzą temperaturę podstawową (przez odbyt). Kiedy faza folikularna się kończy, dawki podstawowe zaczynają się dramatycznie zmieniać. Wskazuje to na przejście do fazy lutealnej, kiedy inne hormony zaczynają być produkowane w większej objętości.

W związku z tym faza pęcherzykowa trwa od pierwszego dnia wystąpienia miesiączki do początku owulacji. Nie jest to jednak wartość stała, więc każda kalkulacja jest indywidualna.

Oznaki fazy folikularnej cyklu

Faza folikularna ma kilka charakterystycznych cech.

To pozwala nam określić jego przybliżenie:

• ból w okolicy gruczołów sutkowych i ich wzrost;
• wzrost objętości wydzieliny śluzowej;
• zmiana struktury wydzieliny.

Podstawowa temperatura

Fazę pęcherzykową można również określić na podstawie zmian temperatury podstawowej.

Faza cyklu	Który hormon dominuje	Cechy temperatury podstawowej
Pęcherzykowy	Estrogen	Odczyty temperatury są utrzymywane na niskim poziomie
Jajeczkowanie	Spadek estrogenu i wzrost progesteronu	Temperatura wzrosła o 0,4 stopnia
Luteal	Progesteron	Odczyty temperatury rosną i pozostają na tym samym poziomie.

Należy również wziąć pod uwagę, że na temperaturę podstawową mogą wpływać:

• stres;
• problemy ze snem (brak snu);
• gwałtowna zmiana w codziennej rutynie;
• życie seksualne;
• przewlekłe, ostre i inne choroby (na przykład z ARVI, nawet jeśli infekcji nie towarzyszy wysoka temperatura ciała);
• spożycie alkoholu;
• zmiana strefy czasowej lub aklimatyzacja;
• biegunka, zaparcia i inne problemy żołądkowo-jelitowe;
• przyjmowanie leków.

W takich okolicznościach nie można uzyskać dokładnych danych. Dlatego pomiary muszą być kontynuowane przez kilka cykli, odnotowując wszystkie zmiany temperatury podstawowej w specjalnym dzienniku.

Lepiej wykonać pomiary natychmiast po śnie. Dlatego nawet wieczorem musisz postawić termometr obok łóżka. Jeśli wstaniesz z łóżka i dopiero wtedy zmierzysz swoją temperaturę podstawową, dane prawdopodobnie będą niedokładne.

Warto też wyjaśnić, że taki pomiar temperatury wykonuje się tylko w odbycie. Nie warto określać wskaźników w jamie ustnej lub pochwie, ponieważ nie mogą one być w 100% poprawne.

Tempo hormonów w fazie folikularnej

Przysadka mózgowa i podwzgórze są częściami mózgu odpowiedzialnymi za funkcje rozrodcze w ciele kobiety i zapewniają:

• produkcja hormonów;
• wzrost pęcherzyków;
• aktywność jajników;
• początek owulacji;
• zachowanie zapłodnionego jaja.

Gdy tylko zaczyna się miesiączka, zmienia się równowaga hormonalna we krwi. Jeśli zdasz odpowiednie badania 3-5 dni od początku swojej miesiączki, możesz uzyskać informacje o poziomie hormonów.

Jeśli po otrzymaniu wyników lekarz zauważy silne odchylenie od normy, wówczas zaleci ponowne dostarczenie testów na początku następnego cyklu. Istnieje kilka hormonów, które są szczególnie ważne w fazie folikularnej.

Hormon folikulotropowy

Faza pęcherzykowa to w rzeczywistości zmiana poziomu FSH, która stymuluje rozwój pęcherzyka. Również ten hormon bierze udział w tworzeniu i przygotowaniu do zapłodnienia. Aby uzyskać informacje o FSH, konieczne jest zdanie analizy 5 dnia od pojawienia się plamienia.

Stawka FSH jest następująca:

• w fazie folikularnej - 1,1-11,5 U / ml;
• z owulacją - 4,9-21 U / ml;
• w ostatniej fazie cyklu - 1,1-9,5 U / ml.

Jeśli te wartości są niższe lub wyższe, może to być spowodowane początkiem procesów nowotworowych w gonadach. Dzieje się tak również wtedy, gdy przysadka mózgowa nie działa prawidłowo lub gdy kobieta jest w ciąży.

Również poziom hormonu może się różnić w zależności od wieku pacjenta. Na przykład w wieku 11 lat hormon folikulotropowy nie powinien przekraczać 2 U / ml. Dla kobiet, które są już gotowe na urodzenie dziecka, ta wartość jest 2-3 razy wyższa.

Hormon luteinizujący

Z reguły poziom LH określa się jednocześnie z FSH. Jest uważany za normę, gdy ten wskaźnik jest nieistotny w początkowej fazie fazy folikularnej, ale pod koniec początkowej fazy miesiączki gwałtownie wzrasta. Jest to główny znak, że jajeczko można pomyślnie zapłodnić.

Normy LH są następujące:

• w początkowej fazie miesiączki - 2-15 U / ml;
• z początkiem owulacji - 24-140 U / ml;
• do ostatniej fazy - 2-14,4 U / ml.

U pacjentek w wieku poniżej 11 lat wskaźnik ten nie przekracza 14 U/ml i utrzymuje się na niższym poziomie nawet podczas owulacji.

Jeśli występuje odchylenie wartości, oznacza to obecność nowotworów na jajnikach. Dzieje się tak również w przypadku awarii przysadki mózgowej. Jeśli wartości LH są dość wysokie, a FSH, przeciwnie, jest obniżony, to w jajnikach nie powstała wystarczająca liczba jaj, które mogłyby rozpocząć normalny proces owulacji.

Estradiol

Jajniki i nadnercza produkują wystarczającą ilość tego hormonu, aby rozpocząć wzrost endometrium i rozwój pęcherzyków. Wewnętrzna warstwa macicy również ulega comiesięcznym zmianom. Wraz z początkiem poliferacji tkanka endometrium rośnie, gęstnieje i obumiera.

Endometrium przechodzi kilka etapów powstawania:

• Wczesny. W 5-7 dniu cyklu drzewostan staje się cienki. Ma również bladoróżowy odcień.
• Przeciętny. Rozpoczyna się w dniu 8-10. W tym okresie nabłonek staje się grubszy i luźniejszy.
• Późno. Po 11-14 dniach endometrium pogrubia się, pojawiają się na nim grube fałdy.

Kiedy jama macicy zaczyna się oczyszczać (podczas menstruacji) z martwego endometrium, natychmiast zaczyna tworzyć się jej nowa warstwa. Pod wpływem estrogenu nabłonek przygotowuje się do przyjęcia zapłodnionego jaja.

W celu zbadania poziomu estradiolu określa się również FF w fazie początkowej i środkowej. Jeśli testy zostaną wykonane po owulacji, to substancje hormonalne będą dość niskie. Normalna wartość estradiolu w fazie folikularnej wynosi 5-53 pg/ml dla kobiet i 5-21 pg/ml dla pacjentów poniżej 11 roku życia.

Jeśli zgodnie z wynikami badania okaże się, że poziom hormonu jest zbyt niski lub odwrotnie, wysoki, to problemem może być funkcjonalność różnych narządów. Niewydolność może wystąpić w jajnikach (na przykład z rozwojem choroby policystycznej), tarczycy, wątrobie. Niespójność wskaźników jest często odnotowywana podczas ciąży lub jeśli kobieta przyjmuje leki hormonalne.

Progesteron

Testy na ten hormon płciowy należy wykonać w II części cyklu, czyli 2-3 dni po owulacji. Badania prowadzone są w fazie folikularnej. W takim przypadku surowica krwi powinna mieć minimalne wskaźniki progesteronu, a raczej 0,32-2,23 nmol / l.

Jeśli hormon zawiera więcej niż normę, jest to oznaką początku rozwoju procesu torbielowatego lub nowotworowego w jajnikach. Przyczyną może być również zaburzenie pracy nadnerczy. Dzieje się tak często, jeśli krwawienie miesiączkowe jest nieregularne.

Prolaktyna

Hormon ten jest również produkowany przez przysadkę mózgową. Prolaktyna jest niezbędna do stabilnej produkcji mleka w okresie laktacji. Poziom prolaktyny może być podwyższony, jeśli kobieta wykonuje ciężką pracę fizyczną, częste stosunki seksualne lub stres.

Normalna wartość prolaktyny dla kobiet nie karmiących piersią wynosi od 140 do 550 mU/ml. W przypadku odchyleń od normy lekarz podejrzewa problemy w pracy przysadki lub nadnerczy. Jeśli pacjent ma mniej niż 10 lat, normalna wartość wynosi 90-250 mIU / l.

Przed badaniem w kierunku tego hormonu pacjentom zaleca się dobry wypoczynek, nie spożywanie ciężkich pokarmów i unikanie aktywności fizycznej. Oznaczenie poziomu hormonu jest najdokładniejsze w 3-5 dniu miesiączki.

Awarie fazy

Faza folikularna to etap cyklu, który pozwala określić najbardziej udany dzień poczęcia. Owulacja jest ostatnim etapem tej fazy. Jednak nie zawsze tak się dzieje. Brak owulacji wskazuje na możliwą nierównowagę hormonalną.

Na przykład, gdy przysadka zaczyna wydzielać niewystarczającą ilość LH. Prowadzi to do tego, że pęcherzyk po prostu nie może pęknąć. Na tym tle zapłodnienie staje się niemożliwe, to znaczy jajo nie wychodzi do jamy macicy.

Istnieje kilka przyczyn niepowodzenia FF:

• ćwiczenia fizyczne;
• długi okres stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych;
• problemy hormonalne;
• niedawny poród (wysokie prawdopodobieństwo powikłań występuje podczas porodu naturalnego);
• poronienie;
• obecność formacji nowotworowych.

Jeśli pęcherzyk nie może wyjść na zewnątrz, pozostaje w jamie jajnika. Jednak zaczyna się w nim już dojrzewanie nowego jaja. Może to wywołać powstawanie torbieli. Ten problem jest szczególnie niebezpieczny, jeśli pacjent miał już w przeszłości chorobę policystyczną. Jeśli zdiagnozowano wiele torbieli, może to prowadzić do pęknięcia jajnika.

Na tle niedoboru FF, który występuje z powodu zbyt obfitego krwawienia lub odwrotnie, może rozwinąć się jedna z form niepłodności. Potwierdza to badanie ultrasonograficzne. W takiej sytuacji lekarz zazwyczaj decyduje się na skorygowanie tła hormonalnego w organizmie pacjenta poprzez leki.

Rzadziej podejmuje się decyzję o wykonaniu małoinwazyjnej operacji zwanej laparoskopią. Pozwala to „aktywować” fazę folikularną, która rozpocznie się i zakończy zgodnie z normami.

Jeśli kobieta skarży się na ciągłe i długie opóźnienia w miesiączce, diagnozuje się cykl bezowulacyjny.

Jak manifestuje się niewydolność fazy folikularnej?

Na tle zaburzeń hormonalnych w ciele kobiety mogą wystąpić różnego rodzaju zaburzenia. Główną oznaką niewystarczającej lub zbyt wysokiej produkcji hormonów jest brak owulacji lub oznaki niepłodności.

Główne objawy niedoboru FF to:

• ciągłe opóźnienia w miesiączce (podczas gdy kobieta może nie odczuwać żadnych dodatkowych niedogodności);
• obecność krwawej wydzieliny między okresami;
• niemożność poczęcia dziecka nawet przy prawidłowym obliczeniu FF i owulacji.

W takich sytuacjach lekarz zleca badanie USG. Badanie ultrasonograficzne pozwala na szybkie wykrycie pierwszych objawów choroby policystycznej, braku jajeczkowania, a także wielopęcherzykowych jajników. Czasami dla

Czy można zajść w ciążę w fazie folikularnej?

Ciąża może wystąpić tylko w wyniku udanego zapłodnienia komórki jajowej plemnikiem. Z reguły najkorzystniejszym momentem na to jest owulacja. Przed nią prawdopodobieństwo ciąży jest minimalne.

Niemniej jednak w praktyce medycznej zdarzają się przypadki, gdy kobieta owuluje wcześniej niż oczekiwano, to znaczy już 7 lub 10 dnia jej okresu. W takiej sytuacji faza folikularna jest znacznie krótsza, a ciąża faktycznie zachodzi w okresie owulacji.

Należy również pamiętać, że plemniki wyróżniają się wysoką żywotnością w warunkach organizmu. Mogą zachować swoją funkcję do 7 dni. W związku z tym, nawet jeśli stosunek bez zabezpieczenia miał miejsce na tydzień przed rzeczywistą owulacją, może to prowadzić do ciąży.

Dlatego często pojawiają się sytuacje, gdy wydaje się, że ciąża miała miejsce przed owulacją, chociaż w rzeczywistości chodziło tylko o wytrwałe plemniki.

W ten sposób faza folikularna pozwala określić najkorzystniejszy czas na poczęcie (lub bardziej „niebezpieczne” dni, jeśli ciąża nie jest jeszcze planowana). Jest to integralny okres cyklu, jeśli się nie powiedzie, mogą rozwinąć się różne poważne patologie. Dlatego jeśli istnieją oznaki naruszenia FF, warto skontaktować się z ginekologiem.

Wideo fazy folikularnej

Etapy rozwoju pęcherzyka: