Nagły wypadek w przypadku wstrząsu anafilaktycznego. Algorytm działań

Jedną z form jest wstrząs anafilaktyczny

objawy ostrej reakcji alergicznej z błyskawicznym rozwojem, zawsze ostrą dynamiką i wyraźnymi objawami. Pacjenci z objawami anafilaksji wymagają pilnej pomocy medycznej. Jednocześnie pierwsze kroki mające na celu ustabilizowanie pacjenta należy wykonać na etapie przedmedycznym, kiedy karetki są jeszcze w drodze. W przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko śmierci.

Co dzieje się w organizmie podczas wstrząsu anafilaktycznego?

Przy wstrząsie anafilaktycznym następuje natychmiastowa reakcja nadwrażliwości organizmu na bodźce wewnętrzne lub zewnętrzne. W rzeczywistości jest to jedna z najcięższych reakcji alergicznych. Bezpośrednio po kontakcie z alergenem aktywowana jest aktywność wydzielnicza komórek odpowiedzialnych za uwalnianie histaminy.

Nadmiar tej substancji dostaje się do krwiobiegu pacjenta, co wywołuje rozległą alergię z podrażnieniem wszystkich błon śluzowych organizmu. Pod wpływem histaminy najpierw zaburzone jest krążenie obwodowe, a następnie krążenie ogólne. Pacjent, który nie otrzymał na czas pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zaczyna odczuwać zadyszkę, odczuwa dyskomfort i niepokój.

Pierwsze oznaki i objawy, przyczyny

Nasilenie anafilaksji zależy od tego, co wywołało ostrą reakcję alergiczną organizmu. Poniższa tabela przedstawia objawy i główne przyczyny wstrząsu anafilaktycznego u dzieci i dorosłych.

Oznaki

Powoduje

Ostry ból w obszarze kontaktu z alergenem. Miejscowy lub rozległy obrzęk tkanek nabłonkowych. Nieustanne swędzenie skóry, które szybko rozprzestrzenia się po całym ciele. Uczucia paniki i niepokoju. Poważne zawroty głowy. Szybki spadek ciśnienia krwi. Ciemnienie w oczach i zaburzona koordynacja ruchów. Zaczerwienienie błony śluzowej oczu. Skurczowy ból w jamie brzusznej. Mdłości. Przydział wymiocin. Biegunka. Naruszenie oddawania moczu, które może polegać na zbyt częstej chęci skorzystania z toalety lub trudności w odpływie moczu z powodu obrzęku cewki moczowej. Pojawienie się ostrego bólu w przestrzeni zamostkowej. Obrzęk tkanek krtani i jamy ustnej. Uczucie braku powietrza. Skurcz oskrzeli. Częsty i przerywany oddech, podczas którego z klatki piersiowej słychać świszczący oddech lub charakterystyczny gwizd. Niebieskie usta, skóra kończyn górnych i dolnych. Utrata przytomności. Zwiń stan.

Nadwrażliwość organizmu na niektóre rodzaje leków przyjmowanych doustnie, wstrzykiwanych dożylnie, podskórnie lub domięśniowo. Konsekwencja ukąszenia jadowitego owada (pszczoły, osy) lub węża. Indywidualna nietolerancja niektórych pokarmów. Na przykład orzeszki ziemne, skorupiaki, orzechy, czekolada są uważane za potencjalny alergen, który może wywołać anafilaksję. Przesycenie substancją leczniczą, składnikiem pochodzenia biologicznego lub chemicznego, który stale gromadzi się w ludzkim ciele. Genetyczna predyspozycja do manifestacji reakcji anafilaktycznych, która została odziedziczona po jednym z rodziców.

Objawy kliniczne anafilaksji mogą wystąpić w ciągu pierwszych 1-2 minut. lub po 5 godzinach od kontaktu z alergenem. Im więcej czasu upłynie po interakcji organizmu z potencjalnym czynnikiem drażniącym, tym bardziej prawdopodobne jest, że reakcja anafilaktyczna będzie miała mniej nasilone objawy.

Klasyfikacja wstrząsu anafilaktycznego, czym różni się opieka nad pacjentami z różnym nasileniem objawów

Nagłe wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego powinno rozpocząć się po pojawieniu się pierwszych objawów tego stanu. Charakter działań mających na celu normalizację samopoczucia pacjenta zależy od nasilenia anafilaksji.

Z łagodnym kursem

W obecności niewielkich objawów wstrząsu anafilaktycznego, które wyrażają się zaczerwienieniem skóry, swędzenie nabłonka tkanki i błony śluzowe oczu, pojawienie się obrzęku, konieczne jest założenie opaski uciskowej 10 cm wyżej od miejsca wstrzyknięcia lub trującego ugryzienia owad.

Następnie pacjent musi przyjąć lek przeciwhistaminowy, który zatrzymuje reakcję alergiczną. W przypadku braku ostrych objawów anafilaksji można przyjmować tabletki Aleron, Suprastin, L-Ceta. Niezawodnie wzywany jest zespół pogotowia ratunkowego, ponieważ stan osoby z objawami wstrząsu anafilaktycznego może się pogorszyć.

Z umiarkowanym przepływem

Umiarkowanemu przebiegowi anafilaksji towarzyszy narastający skurcz oskrzeli, uczucie braku powietrza. W takim przypadku pacjent musi otrzymać dożylne zastrzyki z lekami z farmakologicznej grupy glikokortykoidów. Konieczna jest pilna hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii. W przypadku braku terapii lekowej istnieje realne ryzyko śmierci.

Silny prąd

Ciężkiej postaci wstrząsu anafilaktycznego towarzyszy gwałtowny spadek ciśnienia krwi, zaburzenia świadomości i procesu myślowego, omdlenia, obrzęk krtani i tkanek jamy ustnej. Pacjenci z podobnym przebiegiem anafilaksji powinni pilnie nauczyć się wstrzyknięć adrenaliny, deksametazonu, prednizolonu.

Jeśli nie ma wpływu na usunięcie obrzęku dróg oddechowych, wykonuje się intubację tchawicy w celu wykonania wentylacji mechanicznej. Pacjent otrzymuje lekoterapię wspomagającą do czasu pełnego przywrócenia funkcji układu oddechowego i sercowo-naczyniowego.

Diagnostyka

Badanie pacjentów z objawami anafilaksji przeprowadza się w szpitalu placówki medycznej po usunięciu ostrych objawów reakcji alergicznej. Diagnostyka ma na celu określenie alergenu, który wywołał wstrząs anafilaktyczny.

Pacjent będzie potrzebował porady doświadczonego alergologa. Krew żylna musi zostać oddana do analizy biochemicznej. Rodzaj potencjalnego czynnika drażniącego, który spowodował anafilaksję, określa się przeprowadzając test alergiczny. Na podstawie wyników diagnozy sporządzana jest lista środków zapobiegawczych, aby zapobiec kolejnemu atakowi wstrząsu anafilaktycznego.

Pierwsza pomoc

Jak najszybciej należy przeprowadzić nagły wstrząs anafilaktyczny. To uratuje życie pacjenta do czasu przybycia lekarzy.

Pozycja pacjenta do pomocy

Pacjent z objawami anafilaksji powinien przyjąć pozę w zależności od swojego stanu, a mianowicie:

• w obecności oznak upośledzonego krążenia obwodowego lub ogólnego osoba leży na plecach, a jej dolna kończyny unoszą się w górę (te manipulacje zapewniają przepływ krwi do tkanek mózgu, ostrzegaj niedotlenienie);
• w stanach niewydolności oddechowej pacjent musi zająć pozycję siedzącą;
• osoba nieprzytomna kładzie się na boku.

Gdy pacjent położy się lub usiądzie, udzielana jest doraźna pierwsza pomoc mająca na celu ustabilizowanie jego stanu.

Co jest wstrzykiwane jako pierwsze? Zestaw leków przeciwwstrząsowych

Zestaw leków przeciwwstrząsowych zapewnia obecność adrenaliny, roztworów rozszerzających naczynia do podawania dożylnego i glikokortykoidów.

Kolejność podawania tych leków jest następująca:

1. Adrenalina.
2. Metyloprednizolon.
3. Deksametazon.
4. Prednizolon.
5. Eufilina
6. Suprastin lub Tavegil.

Przez cały okres terapii przeciwwstrząsowej za pomocą powyższych leków monitorowany jest poziom ciśnienia krwi. Szczególną uwagę zwraca się na częstość oddechów pacjenta, która może być zaburzona z powodu narastającego obrzęku krtani.

Jak podawać adrenalinę?

Epinefrynę należy podać natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów anafilaksji. Początkowa dawka tego leku wynosi od 0,2 do 0,5 ml roztworu do iniekcji o stężeniu 0,1%.

Najlepszy efekt terapeutyczny w eliminacji anafilaksji obserwuje się, gdy epinefrynę podawano dożylnie. Również ten lek można wstrzykiwać podskórnie. Na przykład, jeśli osoba udzielająca pierwszej pomocy nie ma umiejętności podawania leków dożylnie.

Pacjentom z objawami obrzęku krtani wstrzykuje się adrenalinę w dawce 0,3 ml roztworu o stężeniu 0,1%, rozpuszczającego 0,9% chlorek sodu w 10-20 ml chlorku sodu. Całkowitą dawkę epinefryny można zwiększyć do 1-2 ml. Dożylne lub podskórne podanie leku odbywa się w krótkim czasie. Średnio co 2-3 minuty.

Algorytm opieki doraźnej we wstrząsie anafilaktycznym (opieka medyczna)

Istnieje ogólnie przyjęty algorytm postępowania w zakresie udzielania pomocy medycznej w nagłych wypadkach dla pacjentów z objawami wstrząsu anafilaktycznego.

Stosowanie leków

Stosowanie leków rozpoczyna się od podania dożylnego lub podskórnego adrenaliny w dawkach wskazanych w poprzednim punkcie.

Następnie pacjent otrzymuje terapię następującymi lekami:

• Metyloprednizolon w dawce 500 mg.
• Deksametazon w ilości 5 ampułek po 4 mg każda.
• Prednizolon w łącznej dawce 150 mg (5 ampułek roztworu do wstrzykiwań po 30 mg).

Powyższe leki z grupy farmakologicznej glikokortykoidów podaje się według uznania lekarza prowadzącego. W takim przypadku można zastosować tylko jeden rodzaj leku, w zależności od ogólnego stanu pacjenta. Aby wyeliminować oznaki ostrej reakcji alergicznej, stosuje się wstrzyknięcie 1-2 ml Suprastin lub Tavegil. Aby znormalizować czynność oddechową, użyj 20 ml leku Euphyllin o stężeniu 2,4%. Ten lek podaje się dożylnie.

Zarządzanie drogami oddechowymi w przypadku obrzęku krtani

Obrzęk krtani spowodowany ciężką anafilaksją jest przyczyną nasilenia objawów duszności.

Aby zapewnić wystarczającą drożność tchawicy, wykonuje się następujące czynności resuscytacyjne:

• intubacja dróg oddechowych z podłączeniem pacjenta do respiratora;
• wykonanie tracheostomii (ta metoda przywracania oddychania jest stosowana, jeśli nie można było zaintubować pacjenta);
• nakłucie tchawicy za pomocą 6 igieł o szerokim świetle.

Ta ostatnia metoda zapewnienia drożności dróg oddechowych jest najprostsza i najszybsza, a także stosowana w sytuacjach krytycznych. Na przykład, jeśli placówka medyczna nie posiada respiratora lub nie ma specjalisty, który byłby w stanie wykonać intubację tchawicy.

Kontynuacja leczenia w szpitalu

Po usunięciu ostrych objawów wstrząsu anafilaktycznego, normalizacji oddychania i likwidacji obrzęków błon śluzowych pacjent otrzymuje leczenie objawowe w zależności od jego stanu ogólnego. Główna terapia ma na celu oczyszczenie krwi z pozostałości alergenu, który spowodował atak anafilaksji. W takim przypadku stosuje się leki przeciwhistaminowe, glukokortykoidy i roztwór fizyczny.

Opieka pielęgniarska w przypadku wstrząsu anafilaktycznego

Opieka pielęgniarska nad hospitalizowanym pacjentem z objawami wstrząsu anafilaktycznego obejmuje:

• wprowadzenie i przepłukanie cewnika do odprowadzania moczu (na przykład, jeśli pacjent jest nieprzytomny);
• wyjmowanie i odkażanie kaczki;
• instalacja zakraplaczy dożylnych;
• pobranie krwi do analizy;
• dożylne, podskórne i domięśniowe podawanie leków;
• pomiar ciśnienia krwi;
• utrwalenie częstości tętna pacjenta.

Pielęgniarka monitoruje ogólny stan pacjenta na wszystkich etapach jego leczenia. Szczególną uwagę zwraca się na pacjentów z ciężką anafilaksją. W takich przypadkach możliwa jest druga faza wstrząsu anafilaktycznego, która objawia się 5-7 godzin po ustąpieniu objawów pierwszego ataku.

Federalne wytyczne praktyki klinicznej dotyczące wstrząsu anafilaktycznego

Federalne wytyczne kliniczne dotyczące leczenia pacjentów z objawami wstrząsu anafilaktycznego są zapisane w przepisach w formie nakazów Ministerstwa Zdrowia. Niniejsza dokumentacja zawiera wytyczne dotyczące stosowania leczenia farmakologicznego, przywracania drożności dróg oddechowych. Wszystkie te zalecenia powielają algorytm postępowania w zakresie udzielania pierwszej pomocy i opieki medycznej, który został opisany w powyższych rozdziałach.

Konsekwencje wstrząsu anafilaktycznego

Po wstrząsie anafilaktycznym osoba może rozwinąć następujące komplikacje:

• zapalenie tkanki mięśnia sercowego;
• astma oskrzelowa;
• nawracający obrzęk Quinckego;
• uszkodzenie nerek i wątroby.

Aby zminimalizować ryzyko tych konsekwencji, konieczne jest poddanie się kompleksowemu badaniu ciała. Diagnostykę należy przeprowadzić natychmiast po ustabilizowaniu się stanu ogólnego.

Kto jest bardziej narażony na wstrząs anafilaktyczny?

Nagły wypadek w przypadku wstrząsu anafilaktycznego polega na stosowaniu silnych leków o właściwościach przeciwalergicznych.

Dorośli i dzieci z następującymi chorobami organizmu są narażeni na anafilaksję:

• wyprysk;
• atopowe zapalenie skóry;
• nieżyt nosa pochodzenia alergicznego;
• mastocytoza;
• astma oskrzelowa.

Znaczący wpływ na pojawienie się anafilaksji ma dziedziczna skłonność do ostrych reakcji alergicznych na żywność, chemikalia, leki.

Przewidywanie prawdopodobieństwa zgonu z powodu wstrząsu anafilaktycznego

Częstość występowania reakcji anafilaktycznych w organizmie wynosi 50 przypadków na 100 tys. Człowiek. Ponadto od 10 do 20% klinicznych objawów anafilaksji prowadzi do śmierci. Młodsi mężczyźni i kobiety częściej umierają z powodu wstrząsu anafilaktycznego. Zdecydowana większość zgonów jest związana z ostrymi reakcjami alergicznymi na żywność i leki.

Jak zminimalizować ryzyko wstrząsu u pacjenta?

Aby zminimalizować ryzyko rozwoju anafilaksji, należy przestrzegać następujących zasad profilaktyki:

• nie jedz pokarmów, w stosunku do których organizm wykazuje reakcję nadwrażliwości;
• zawsze wykonuj testy alergiczne na produkt leczniczy przeznaczony do podania domięśniowego, podskórnego lub dożylnego;
• stosować środki ochrony osobistej, jeśli istnieje realne ryzyko pogryzienia przez trujące owady (maska, rękawiczki, specjalny kombinezon, który nie gryzie pszczół, os);
• w siedliskach jadowitych węży konieczne jest poruszanie się w gumowych butach z wysoką cholewką;
• zminimalizować użycie kosmetyków, które zawierają dużą ilość składników chemicznych;
• nosić ubrania wykonane z naturalnych materiałów (włókna syntetyczne zwiększają ryzyko wystąpienia ostrej reakcji alergicznej).

Zalecenia te zminimalizują ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Zapobieganie anafilaksji jest obowiązkowe u osób, które początkowo są podatne na ostre reakcje alergiczne.

Wstrząs anafilaktyczny jest najbardziej ostrą i piorunującą formą reakcji alergicznej, której wynikiem jest uwolnienie nadmiernej ilości histaminy do ogólnego krwiobiegu. Anafilaksji towarzyszy gwałtowny spadek ciśnienia krwi, ciemnienie oczu i dezorientacja. Pacjenci z objawami wstrząsu anafilaktycznego odczuwają dotkliwy niedobór powietrza spowodowany obrzękiem krtani i jamy ustnej.

W przypadku anafilaksji bardzo ważne jest, aby dana osoba otrzymała wykwalifikowaną pierwszą pomoc. Po przybyciu karetki pacjent zostaje przyjęty do szpitala oddziału intensywnej terapii, gdzie w trybie pilnym otrzymuje terapię przeciwwstrząsową i przeciwhistaminową. Średnia śmiertelność z powodu wstrząsu anafilaktycznego waha się od 10 do 20% przypadków.

Wideo pierwszej pomocy w przypadku wstrząsu anafilaktycznego

Opieka doraźna w przypadku wstrząsu anafilaktycznego: