Antagoniści receptora angiotensyny 2 (II). Lista leków, mechanizm działania, klasyfikacja, wskazania, przeciwwskazania

Do kategorii leków przeciwnadciśnieniowych należą antagoniści (blokery) receptorów angiotensyny 2, które przyczyniają się do znacznego obniżenia aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron. Przy prawidłowym stosowaniu leku przepisanego przez lekarza możliwe jest zmniejszenie napięcia naczyń krwionośnych. naczyń, poprawiają funkcję rozkurczową mięśnia sercowego, a także minimalizują prawdopodobieństwo przerostu serca mięśnie.

Inhibitory receptora angiotensyny 2 (sartany) mogą wywoływać niepożądane reakcje z: układ oddechowy i przewód pokarmowy, dlatego nie wolno stosować leków z tej kategorii wszystkich pacjentów.

Przed zakupem leków przeciwnadciśnieniowych należy zapoznać się z instrukcjami i skonsultować się z lekarzem. Aby osiągnąć pozytywny efekt terapeutyczny, konieczne jest ścisłe przestrzeganie dawkowania, ponieważ w przeciwnym razie może rozwinąć się niedociśnienie ortostatyczne.

Klasyfikacja

Antagoniści receptora angiotensyny 2 są zwykle podzieleni na kilka kategorii według wskaźników aktywności farmakologicznej, charakterystyki interakcji leków i struktury strukturalnej. Dzięki temu zawsze możesz wybrać najbardziej odpowiedni lek, który nie wywoła wystąpienia działań niepożądanych.

W medycynie tradycyjnej istnieją 4 grupy sartanów:

• Pochodne bifenylowe tetrazolu.
• Nettetrazol niebifenylowy.
• Związki niecykliczne.
• Niebifenylowe pochodne tetrazolu.

Blokery receptora angiotensyny 2 obejmują tylko te leki, które mają dobra biodostępność, a także zachowuje maksymalny efekt terapeutyczny przez długi czas czas. Po przejściu kursu terapeutycznego można poprawić metabolizm lipidów, zmniejszyć stężenie cholesterolu całkowitego i trójglicerydów we krwi.

Liczne badania kliniczne wykazały, że sartan można przepisywać pacjentom z patologiami tkanki łącznej. Na przykład z zespołem Marfana. Blokery receptora angiotensyny 2 wzmacniają ściany aorty, zapobiegając pęknięciu. Sartany poprawiają również kondycję tkanki mięśniowej, co jest niezwykle ważne w dystrofii mięśniowej Duchenne'a.

Ocena leków z apteki

Antagoniści receptora angiotensyny 2 są bardzo poszukiwani w kardiologii ze względu na właściwości farmakologiczne leki te mogą poprawiać krążenie krwi w mózgu, co jest niezwykle ważne w zapobieganiu występowaniu udar. U pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą sartany zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia dysfunkcji nerek.

Nazwa produktu leczniczego	Średnia cena w Rosji (rub.)
Angiakand	310
Irsar	478
Lozap	670
Mikardis	1110
Valsacor	720
Vasotenz	253
Diovan	1730
Lorista	420
Kandesartan	217
Telmisartan	230

Tylko pracownik służby zdrowia może przepisać skuteczne i bezpieczne blokery receptora angiotensyny 2 w celu normalizacji i leczenia ciśnienia krwi nadciśnienie, ponieważ konieczne jest uwzględnienie wieku pacjenta, jego aktualnego stanu, postaci zdiagnozowanej choroby i obecności współistniejących patologie.

Angiakand

Ten lek ma działanie moczopędne, hipotensyjne i rozszerzające naczynia krwionośne. Angiakand jest produkowany w postaci tabletek.

Jest skutecznym antagonistą receptora angiotensyny II, w skład którego wchodzą następujące substancje:

• Głównym składnikiem jest cyleksetyl kandesartanu.
• Substancje pomocnicze: E468, laktoza jednowodna, wstępnie żelowana skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, powidon K30.

Angiakand jest zalecany do stosowania w przypadku zespołu podwyższonego ciśnienia krwi, a także w przewlekła niewydolność serca, której towarzyszy dysfunkcja skurczowa lewej strony komora serca.

Lek jest przeciwwskazany w przypadku następujących chorób i stanów:

• Ciężkie patologie wątroby.
• Dzieciństwo.
• Ciąża, laktacja.
• Nadwrażliwość organizmu na jakiekolwiek składniki składowe leku.
• Hipolaktazja.
• Hiperaldosteronizm pierwotny.

Inhibitor receptora angiotensyny 2 należy przyjmować w dawce 8 mg na dobę. Przy niewystarczającej kontroli ciśnienia krwi dawkę można zwiększyć do 16 mg. Maksymalna dzienna dawka leku nie powinna przekraczać 32 mg. Czas trwania kursu terapeutycznego określa lekarz prowadzący pacjenta.

Zastosowanie środka farmakologicznego Angiakand może wywołać wystąpienie następujących reakcji niepożądanych:

• Ataki migreny.
• Hiperkreatyninemia.
• Ból stawów.
• Zaburzenia czynnościowe w pracy nerek.
• Neutropenia.
• Hiponatremia.
• Hiperkaliemia.

Nawet pojedynczy nadmiar dopuszczalnej dawki leku Angiakand może wywołać rozwój tachykardii, a także gwałtowny spadek ciśnienia krwi. Lek przeciwnadciśnieniowy sprzedawany jest wyłącznie na receptę.

Irsar

Lek ma przeciwnadciśnieniową zasadę działania. Irsar jest produkowany w postaci tabletek. Substancją czynną jest irbertan.

Dodatkowo preparat zawiera:

• Primelloza (kroskarmeloza sodowa).
• Monohydrat laktozy.
• Powidon K30.
• E460.
• Skrobia wstępnie żelowana.
• Kwas stearynowy.
• Talk.

Zaleca się stosowanie środka farmakologicznego Irsar w przypadku nadciśnienia pierwotnego, a także w przypadku nefropatii, która powstała na tle cukrzycy typu 2 lub nadciśnienia tętniczego.

Przeciwwskazania:

• Ciąża, laktacja.
• Dzieciństwo.
• Indywidualna nietolerancja składników Irsar.
• Niedobór laktozy.

Musisz przyjmować lek raz dziennie, 150 mg. W ciężkich przypadkach choroby dawkę inhibitora receptora angiotensyny 2 należy zwiększyć do 300 mg. Czas trwania kursu terapeutycznego określa lekarz prowadzący.

W pojedynczych przypadkach lek Irsar wywołuje następujące reakcje niepożądane:

• Zwiększone zmęczenie.
• Zaczerwienienie twarzy.
• Bóle stawów, bóle mięśni.
• Hiperkaliemia.
• Wyraźny spadek wskaźników ciśnienia krwi.

Niezależny wzrost zalecanej dawki leku jest obarczony występowaniem bradykardii i tachykardii. Aby znormalizować stan, należy przerwać przyjmowanie leku Irsar i zasięgnąć porady lekarza. Możesz kupić lek tylko na receptę.

Lozap

Lek sprzedawany jest w postaci tabletek. Aktywnym składnikiem leku jest losartan potasu.

Substancje pomocnicze:

• E468.
• Dimetikon.
• Powidon.
• Talk.
• Mannitol.
• Kwas stearynowy.
• Hypromeloza.
• Celuloza mikrokrystaliczna.
• Makrogol.
• Żółty barwnik.

Lozap przeznaczony jest do leczenia nadciśnienia tętniczego, nefropatii cukrzycowej i przewlekłej niewydolności serca. Lek pomaga zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego u pacjentów cierpiących na przerost lewej komory.

Zabrania się stosowania produktu leczniczego w następujących przypadkach:

• Indywidualna nietolerancja składników wchodzących w skład leku.
• Odwodnienie organizmu.
• Hiperkaliemia.
• Wiek dzieci (do 18 lat).
• Okres rodzenia dziecka, laktacja.

Musisz przyjmować tabletki Lozap w dawce 50 mg na dobę. W razie potrzeby dzienną dawkę można zwiększyć do 100 mg. Dawka początkowa dla pacjentów z niewydolnością serca wynosi 12,5 mg (raz dziennie). Stopniowo dawkę leku należy zwiększyć do 50 mg. Czas trwania leczenia ustalany jest indywidualnie.

W instrukcji leku wskazano następujące reakcje uboczne:

• Dyskomfort w okolicy nadbrzusza.
• Angina pectoris (zespół kliniczny uznawany za najczęstszą postać choroby wieńcowej serca).
• Niemiarowość.
• Migrena.
• Bezsenność.
• Drżenie kończyn.

W przypadku stosowania dużych dawek antagonisty receptora angiotensyny 2 u pacjenta może wystąpić bradykardia, tachykardia lub niedociśnienie. Możesz kupić Lozap tylko na receptę.

Mikardis

Lek jest dostępny w postaci białych podłużnych tabletek.

Skład leku obejmuje składnik aktywny - telmisartan, a także substancje pomocnicze:

• Glucitol.
• Kwas stearynowy.
• Meglumina.
• Powidon.
• Soda kaustyczna.

W medycynie tradycyjnej Mikardis jest przepisywany pacjentom, u których zdiagnozowano nadciśnienie lub inne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego.

W adnotacji do leku producent wskazał następujące przeciwwskazania:

• Choroby obturacyjne dróg żółciowych.
• Wiek dzieci (do 18 lat).
• Ciąża, laktacja.
• Dysfunkcja nerek.
• Cukrzyca.
• Indywidualna nietolerancja składników leku.
• Hiperaldosteronizm pierwotny.

W leczeniu nadciśnienia należy przyjmować 40 mg leku 1 raz dziennie. W przypadku braku pozytywnego efektu terapeutycznego dawkę leku można zwiększyć do 80 mg. Aby zapobiec rozwojowi chorób sercowo-naczyniowych, kardiolodzy przepisują Mikardis w dawce 20-40 mg. W przypadku dysfunkcji wątroby dopuszczalne jest przyjmowanie do 40 mg leku dziennie. Czas trwania kursu terapeutycznego jest ustalany indywidualnie przez lekarza prowadzącego.

Jeżeli przed zastosowaniem leku pacjent nie uwzględnił istniejących przeciwwskazań, wówczas w trakcie leczenia mogą wystąpić następujące reakcje niepożądane:

• Ataki nudności, wymioty.
• Reakcja alergiczna (pokrzywka, swędzenie i pieczenie skóry, obrzęk Quinckego).
• Małopłytkowość.
• Zaburzenia snu.
• Krótkotrwały spadek ostrości wzroku.
• Ból w mięśniach.

W praktyce medycznej nie odnotowano jeszcze przypadków przedawkowania leku Mikardis.

Ale producent leku nie wyklucza, że ​​ze względu na zastosowanie dużej dawki inhibitora receptora angiotensyny 2 mogą występują następujące objawy:

• Spadek wskaźników ciśnienia krwi do poziomów krytycznych.
• Wymiociny.
• Podwyższona temperatura ciała.
• Ogólne złe samopoczucie.
• Dreszcze.
• Biegunka.
• Drżenie kończyn.

Możesz kupić Mikardis tylko na receptę.

Valsacor

Antagoniści receptora angiotensyny 2 pomagają zmniejszyć nasilenie przerostu mięśnia sercowego, co jest nieuniknione w rozwoju nadciśnienia tętniczego. Valsacor występuje w postaci tabletek. Valsartan jest zawarty w składzie leku jako substancja czynna.

Następujące składniki pomocnicze pomagają wzmocnić działanie terapeutyczne leku:

• Stearynian magnezu.
• Monohydrat laktozy.
• Koloidalny dwutlenek krzemu.
• E468.
• MCK.
• Powidon.

Valsacor jest przepisywany pacjentom w leczeniu niewydolności sercowo-naczyniowej i dysfunkcji rozkurczowej lewej komory po zawale mięśnia sercowego. Lek jest skuteczny w zwalczaniu nadciśnienia tętniczego i przewlekłej niewydolności serca klasy II-IV.

Przeciwwskazania do stosowania:

• Zwężenie tętnicy nerkowej.
• Przewlekłą chorobę nerek.
• Dzieciństwo.
• Nadwrażliwość na składniki leku.
• Okres rodzenia dziecka, laktacja.

Valsacor należy przyjmować 2 razy dziennie, 20-40 mg. Stopniowo dawkę leku można zwiększyć do 80-160 mg. Kardiolog powinien określić bezpieczną dawkę i schemat leku. W przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo pogorszenia samopoczucia. na tle działań niepożądanych:

• Nieżyt nosa, zapalenie zatok.
• Ból stawów.
• Migrena.
• Bóle mięśni.
• Niedociśnienie ortostatyczne.
• Nudności wymioty.
• Zaburzenia stolca.
• Astenia.

Codzienne stosowanie Valsacor w dużych dawkach może negatywnie wpłynąć na równowagę elektrolitów, która obarczona jest szybkim pogorszeniem ogólnego samopoczucia. Dodatkowo pacjentowi mogą przeszkadzać: gwałtowny spadek wskaźników ciśnienia krwi, hipowolemia, zawroty głowy i dreszcze. Korekcję wyraźnego niedociśnienia tętniczego przeprowadza się przez dożylne podanie chlorku sodu (0,9%). Możesz kupić lek przeciwnadciśnieniowy tylko na receptę lekarza.

Vasotenz

Lek jest dostępny wyłącznie w postaci tabletek. Jako składnik aktywny w składzie leku Vasotens zawiera losartan potasu.

Następujące substancje pomocnicze pomagają wzmocnić efekt terapeutyczny leku:

• Kroskarmeloza sodowa.
• Powidon K30.
• Mannitol.
• Talk.
• Stearynian magnezu.
• Glikol propylenowy.
• Hypromeloza 6.

Lek Vazotenz jest przeznaczony do leczenia przewlekłej niewydolności serca i nadciśnienia.

W adnotacji do leku producent wskazał następujące przeciwwskazania:

• Odwodnienie.
• Niewydolność wątroby.
• Nadwrażliwość organizmu na składniki leku.
• Niedociśnienie tętnicze.
• Zwiększony potas w osoczu.
• Ciąża.
• Okres karmienia dziecka piersią.
• Dzieciństwo.

Lek należy przyjmować raz dziennie, niezależnie od jedzenia. W przypadku nadciśnienia tętniczego zaleca się, aby Vasotens przyjmował 50 mg dziennie. W ciężkich przypadkach dawkę należy zwiększyć do 100 mg.

W niewydolności serca początkowa dawka leku wynosi 12,5 mg. Zaleca się podwojenie dziennej dawki przez 3-4 dni leczenia. Maksymalna dzienna dawka leku nie powinna przekraczać 50 mg.

W pojedynczych przypadkach składniki opisanego inhibitora receptora angiotensyny II mogą wywoływać następujące działania niepożądane:

• Zapalenie oskrzeli, nieżyt nosa.
• Niedociśnienie.
• Spadek poziomu hemoglobiny we krwi.
• Zaburzenia stolca.
• Nudności wymioty.
• Dysfunkcja nerek.
• Bolący ból mięśni, stawów.
• Bezsenność.

Jeśli pacjent samodzielnie zwiększy dawkę leku, to z prawdopodobieństwem 98% rozwinie tachykardię, bradykardię lub niedociśnienie. W celu poprawy samopoczucia chorego można zalecić wymuszoną diurezę lub kardiolog zaleci indywidualne leczenie objawowe. Vazotenz jest uwalniany zgodnie z zaleceniami lekarza prowadzącego.

Diovan

Antagoniści receptora angiotensyny 2 są skuteczni w dysfunkcji skurczowej lewej strony komory, a także w przypadku obecności w wywiadzie pacjenta z cukrzycą ze współistniejącą nerczycą zespół. Lek Diovan, który jest dostępny w postaci tabletek, ma dobrą tolerancję i minimalną liczbę przeciwwskazań. Walsartan jest głównym składnikiem środka farmakologicznego.

Dodatkowo w składzie znajdują się następujące substancje pomocnicze:

• Tlenek krzemu (E551).
• Celuloza mikrokrystaliczna.
• Krospowidon.
• Makrogol 8000.
• Kwas stearynowy.
• E171.
• E172.
• Hypromeloza.

Środek farmakologiczny Diovan jest skuteczny w ostrym zawale mięśnia sercowego i dysfunkcji skurczowej lewej komory, a także w zespole podwyższonego skurczowego ciśnienia krwi.

Lek jest zabroniony do stosowania w czasie ciąży i karmienia piersią dziecka, a także w przypadku nadwrażliwości organizmu na składniki inhibitora receptora angiotensyny 2.

Aby osiągnąć maksymalny efekt terapeutyczny, Diovan należy przyjmować 1 raz dziennie, 80 mg. Lek wykazuje działanie hipotensyjne po 2 tygodniach systematycznego leczenia farmakologicznego. Maksymalny efekt terapeutyczny po zastosowaniu leku można osiągnąć dopiero po 30 dniach. Bezpieczny schemat leczenia powinien zostać opracowany indywidualnie przez lekarza prowadzącego.

Tylko w 2% przypadków Diovan wywołuje reakcje uboczne:

• Zawroty głowy.
• Neutropenia.
• Małopłytkowość.
• Drżenie kończyn.
• Zapalenie naczyń.
• Bóle mięśni.
• Niewydolność nerek
• Nudności wymioty.
• Reakcja alergiczna.

Stosowanie leku Diovan w dużych dawkach może wywołać gwałtowny spadek ciśnienia krwi, dlatego możliwy jest wstrząs anafilaktyczny lub zapaść. Aby znormalizować samopoczucie pacjenta, pacjent musi umyć żołądek i dożylnie wstrzyknąć 0,9% roztwór chlorku sodu. Lek sprzedawany jest wyłącznie na receptę.

Lorista

Ten środek farmakologiczny jest dostępny w postaci tabletek powlekanych. Aktywnym składnikiem leku jest losartan potasu.

Do elementów pomocniczych należą:

• Skrobia kukurydziana.
• Koloidalny dwutlenek krzemu.
• Kwas stearynowy.
• Skrobia wstępnie żelowana (skrobia gotowana).
• Monohydrat laktozy, celuloza.
• Celuloza mikrokrystaliczna.

Lek Lorista jest skutecznym antagonistą receptorów angiotensyny 2, ponieważ może być stosowany do osiągnięcia znaczna poprawa stanu pacjentów, u których zdiagnozowano przewlekłą niewydolność serca lub nadciśnienie tętnicze. Lek może zmniejszyć ryzyko udaru w przypadku przerostu mięśnia sercowego lewej komory u pacjenta. Lorista pomaga zachować czynność nerek u pacjentów z cukrzycą typu 2.

Przeciwwskazania do stosowania:

• Nadwrażliwość na składniki leku.
• Ciężkie patologie wątroby.
• Hipolaktazja.
• Wiek dzieci (do 18 lat).
• Ciąża, laktacja.

Lek Lorista należy przyjmować raz na dobę, 1 tabletkę (niezależnie od posiłków). Lek wykazuje maksymalny efekt terapeutyczny po 30-45 dniach leczenia. W przypadku nadciśnienia zalecana dzienna dawka leku wynosi 50 mg. Dokładny schemat leczenia może ustalić tylko lekarz prowadzący.

Statystyki medyczne potwierdzają, że tylko 1 pacjent na 1000 po zastosowaniu leku Lorista ma następujące działania niepożądane:

• Migrena.
• Zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła.
• Niestrawność.
• Niewielki wzrost poziomu mocznika i kreatyniny we krwi.
• Niedokrwistość.
• Obrzęk naczynioruchowy.
• Krótkotrwały spadek ostrości wzroku.

Niezależny wzrost dopuszczalnej dawki leku może wywołać tachykardię i spadek ciśnienia krwi. W takim przypadku pacjentowi pokazano leczenie objawowe. Ponadto można przepisać wymuszoną diurezę. Lek jest sprzedawany wyłącznie na receptę.

Kandesartan

Antagoniści pomagają osłabić działanie agonistów, przeciwdziałając im. Blokery receptora angiotensyny 2 wykazują maksymalny efekt terapeutyczny tylko przy systematycznym stosowaniu. W kardiologii istnieje duże zapotrzebowanie na lek Candesartan, który jest wytwarzany w postaci tabletek i zawiera kandesartan, który jest stosowany jako substancja czynna.

Następujące substancje pomocnicze pomagają wzmocnić działanie leku:

• Celuloza mikrokrystaliczna.
• Monohydrat laktozy.
• E468.
• Powidon.
• Skrobia.
• Fumaran stearylowo-sodowy.
• E551.

Lek Candesartan jest zalecany do stosowania w zespole podwyższonego skurczowego ciśnienia krwi i przerostu mięśnia sercowego lewej komory. Lek może być również stosowany w leczeniu nefropatii cukrzycowej.

W adnotacji do leku Candesartan wskazano następujące przeciwwskazania:

• Hiperkaliemia.
• Zwężenie tętnicy nerkowej (zwężenie średnicy jednej lub obu tętnic nerkowych lub ich odgałęzień).
• Ciąża.
• Hiperaldosteronizm pierwotny.
• Nadwrażliwość na składniki środka farmakologicznego.
• Okres rodzenia dziecka.
• Ciężka patologia układu moczowego.

Antagonista receptora angiotensyny 2 – selektywny kandesartan, dobrze tolerowany przez organizm pacjentów powyżej 18 roku życia. Początkowa dawka leku wynosi 4 mg.

Tabletki kandesartanu należy przyjmować doustnie raz dziennie (niezależnie od posiłków). Maksymalna dzienna dawka to 16 mg. W przypadku patologii nerek i wątroby dzienną dawkę leku należy zmniejszyć do 2 mg. Podczas kuracji terapeutycznej konieczne jest kontrolowanie poziomu kreatyniny, mocznika i potasu we krwi.

W pojedynczych przypadkach u pacjentów mogą wystąpić następujące reakcje niepożądane:

• Ból stawów.
• Reakcja alergiczna na składniki leku (swędzenie i pieczenie skóry, obrzęk Quinckego).
• Bóle mięśni.
• Katar.
• Zawroty głowy.
• Małopłytkowość.

Jeśli pacjent przyjmuje kandesartan w dużych dawkach, jego stan szybko się pogorszy na tle silnego osłabienia, niedociśnienia i częstych napadów migreny. Możesz kupić lek na receptę lekarską.

Telmisartan

Ten środek farmakologiczny jest dostępny w postaci białych tabletek. Substancją czynną preparatu jest Telmisartan.

Elementy pomocnicze:

• Sorbitol.
• Stearynian magnezu.
• Wodorotlenek sodu.
• Mannitol.
• E464.
• Meglumina.
• Powidon.

Telmisartan jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Zaleca się stosowanie leku w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa śmierci pacjenta z powodu chorób sercowo-naczyniowych. układy po zawale serca, udarze, a także w obecności chorób obwodowych w wywiadzie statki. Telmisartan jest skuteczny w leczeniu przerostu mięśnia sercowego lewej komory.

Lek jest zabroniony w obecności następujących patologii i stanów:

• Pierwotny hiperaldosteronizm.
• Patologia obturacyjna dróg żółciowych.
• Dzieciństwo.
• Fruktosemia.
• Nadwrażliwość organizmu na składniki leku.
• Okres rodzenia dziecka.
• Ciężka niewydolność wątroby.

W 99% przypadków Telmisartan jest dobrze tolerowany przez organizm pacjentów powyżej 18 roku życia.

Tylko w odosobnionych sytuacjach występują następujące reakcje uboczne:

• Bradykardia.
• Niestrawność.
• Skurcze kończyn.
• Niedokrwistość.
• Zawrót głowy.
• Duszność.
• Dyskomfort w okolicy nadbrzusza.

W celu skutecznego leczenia nadciśnienia tętniczego Telmisartan należy przyjmować w dawce 40 mg raz na dobę. Gdy poczujesz się lepiej, dawkę można zmniejszyć do 20 mg. Maksymalna dzienna dawka leku wynosi 80 mg. Standardowy kurs terapeutyczny przewidziany jest na 2-3 miesiące. Aby obniżyć ciśnienie krwi, Telmisartan jest przepisywany jednocześnie z diuretykami tiazydowymi. Aby przedłużyć życie w przewlekłych chorobach sercowo-naczyniowych, lek zaleca się przyjmować codziennie w dawce 40-80 mg.

Jeśli pacjent systematycznie narusza dawkowanie i częstotliwość stosowania antagonisty receptora angiotensyny 2, następnie, z 95% prawdopodobieństwem, będzie miał następujące objawy przedawkowania:

• Zawroty głowy.
• Ciężka niewydolność nerek.
• Spadek wskaźników ciśnienia krwi do poziomów krytycznych.
• Częstoskurcz.

W przypadku przedawkowania należy zrezygnować z dalszego stosowania Telmisartanu, wypłukać żołądek i wziąć sorbent (na przykład węgiel aktywny). Lek można kupić tylko na receptę lekarską.

Nawet przy regularnym stosowaniu blokerów receptora angiotensyny 2 niemożliwe jest natychmiastowe osiągnięcie pożądanego efektu hipotensyjnego. Stały spadek ciśnienia krwi następuje po 14-30 dniach terapii lekowej. Antagoniści receptora gromadzą się w organizmie, dzięki czemu maksymalny efekt można osiągnąć po 6-8 tygodniach leczenia.

Filmy dotyczące antagonistów receptora angiotensyny

Blokery receptora angiotensyny 2: