Połączenie Choparda i Lisfranca. Anatomia, zdjęcia RTG, więzadła, zwichnięcie stopy, choroba zwyrodnieniowa stawów

Wspólne kłamstwo Choparda i sąsiednie kłamstwo Lisfranca u podstawy ludzkiej stopy. Stawy te łączą kość śródstopia, stępu i pięty, zapewniając wsparcie dla całego łuku stopy. Stawy Lisfranc i Chopard utrzymują integralność stopy. Każde zakłócenie pracy stawu Choparda i Lisfranca całkowicie blokuje ruch kończyn dolnych, powodując dyskomfort i ból oraz może prowadzić do rozwoju chorób przewlekłych.

Charakterystyka

Ludzka stopa ma 3 główne sekcje: śródstopie, stęp i palce. Z kolei każda sekcja zawiera wiele małych kości, które są połączone blokami stawów. Staw Choparda łączy staw poprzeczny stępu, a także łączy stawy piętowo-prostopadłościenne i skokowo-trzeszczkowe. Staw Lisfranca łączy śródstopie i stęp.

Przymocowują śródstopie do kości pięty i pomagają ustalić pozycję nogi w stanie statycznym i podczas ruchu. Te dwa stawy w pełni zapewniają połączenie łuku stopy i jego pozycji. Więzadło stawów Choparda i Lisfranca zapobiega nadmiernemu skręcaniu stopy i utrzymuje małe stawy w jednym stanie, ułatwiając ruch.

Funkcje i właściwości

Staw Choparda i Lisfranca ma złożoną strukturę, która pozwala naprawić wiele małych stawów i kości wewnątrz ludzkiej stopy. Większość kości i stawów w stopie jest sztywna i płaska, aby zapewnić większe wsparcie kończynom dolnym. Ich aktywny ruch może prowadzić do deformacji kości i stóp, zwichnięć i złamań.

Rozważane są główne funkcje stawów Chopard i Lisfranc:

• stabilizacja położenia małych stawów w stopie;
• utrwalenie stawów śródstopia, pięty i stępu;
• utrzymanie pozycji i łuku stopy;
• przyczepienie śródstopia i stępu do pięty;
• zapewnienie wymaganego kąta obrotu stopy;
• utrzymanie integralności całej stopy.

Anatomia i struktura

Staw Choparda i Lisfranca znajduje się pośrodku stopy, która składa się z stępu, śródstopia i palców. Stęp znajduje się na palcach i składa się z grupy kości, w skład której wchodzą:

• w kształcie klina;
• prostopadłościan;
• łódkowaty;
• piętowy;
• ubijanie.

Śródstopie znajduje się bliżej podstawy i zawiera 5 kości rurkowatych. Staw Lisfranc łączy ze sobą śródstopie i stęp, rozciągając się na całą stopę. Staw ten ma stawy w kształcie klina i prostopadłościanu śródstopia, które łączą ze sobą wszystkie małe bloki stawów i kości stopy. Więzadło Lisfranca ma 3 wiązki, które łączą kość śródstopia i kość przyśrodkową.

Stawy wewnątrz stopy prawie się nie poruszają, są maksymalnie spłaszczone i pełnią funkcje podparcia i podparcia całego ciała w pozycji wyprostowanej. Przy takiej konstrukcji ważne jest, aby kości i stawy stopy zachowały maksymalnie stabilną pozycję, aby zapewnić pożądany rodzaj ruchomości kończyn dolnych.

Staw Choparda w stopie również łączy poprzecznie stawy piętowo-prostopadłościenne i łokciowo-szponiaste. Staw ten ma rozwidlone więzadło, które zaczyna się od kości piętowej i jest połączone z kośćmi śródstopia po obu stronach. Przegub Chopard zapewnia integralność stopy i zachowuje ją podczas ruchu. W przypadku naruszenia integralności stawu Chopard pacjent całkowicie zatrzymuje ruchliwość stopy.

Przemieszczenie

Staw Lisfranca i Choparda podlega częstym urazom. Staw Lisfranca podlega zwichnięciom i zwichnięciom ze względu na specyfikę jego lokalizacji w stopie. Zwichnięcie tego stawu może spowodować intensywny wysiłek fizyczny lub ostrą zmianę pozycji stopy.

Ze względu na specyfikę lokalizacji stawy te są podatne na zwichnięcie nawet przy niewielkim nacisku na stopę w określonej pozycji. Po zwichnięciu stawu pojawia się silny ból, może być upośledzona ruchomość reszty stopy i jej integralność.

Klasyfikacja

Staw Lisfranc, podobnie jak staw Chopard, może być przemieszczony na różne sposoby.

W zależności od rodzaju naruszenia położenia kości rozróżnia się zwichnięcie tego stawu:

• pełny, gdy staw całkowicie zmienia swoją pozycję;
• niekompletne z częściową zmianą pozycji stawu.

W zależności od miejsca urazu zwichnięcia stawu dzielą się na:

• wewnętrzny;
• zewnętrzny;
• grzbietowo-zewnętrzne;
• podeszwowy;
• łączny.

Ze względu na specyfikę położenia stawu Lisfranca i Choparda raczej trudno jest określić w nim obecność dyslokacji. W celu dokładnej diagnozy i określenia rodzaju zwichnięcia konieczne jest wykonanie zdjęcia RTG w 3 projekcjach (bezpośredniej, bocznej i pod kątem 30-40 stopni) z oglądem wszystkich przestrzeni międzykostnych. W rzadkich przypadkach do porównania wykorzystuje się dodatkowe prześwietlenie zdrowej stopy.

Objawy i oznaki

Staw Lisfranca i Choparda często ulega zwichnięciom, po których u pacjentów natychmiast lub po 5-10 godzinach. objawia się:

• upośledzona ruchliwość stóp;
• bolesność podczas ruchu, naciskanie. Czasami pacjent nie może nadepnąć na zranioną nogę;
• zapalenie i zaczerwienienie tkanek miękkich w miejscu urazu;
• powstawanie krwiaków podskórnych;
• deformacja stopy;
• całkowite lub częściowe unieruchomienie palców;
• obrzęk stopy.

Przy zwichnięciu poszczególnych części stawów Lisfranca i Choparda bolesność stopy może pojawić się nie od razu, ale już dzień po urazie. W takim przypadku procesy zapalne w tkankach, a także obrzęki, rozwijają się stopniowo.

Powoduje

Zwichnięcie stawu Lisfranca i Choparda może mieć różny stopień i wystąpić z wielu powodów.

Najważniejsze z nich to:

• zwiększona aktywność fizyczna, gdy stopa znajduje się w pozycji zgięcia podeszwowego;
• uderzenie w stopę lub silne kopnięcie w przedmiot;
• upadek na stopę;
• ściskanie stopy ciężkimi przedmiotami (upadek dużych przedmiotów na nogę, poruszanie stopą kółkami);
• uszczypnięcie stopy w wyniku spadających przedmiotów lub wypadku.

Zwichnięcie stawu może wystąpić nawet przy silnym nacisku punktowym na stopę, która znajduje się w pozycji wygiętej w łuk.

Metody leczenia

Zwichnięcie stawów Lisfranca i Choparda wymaga natychmiastowego leczenia. Główne metody obejmują:

Redukcja stawów

Jeśli to możliwe, traumatolog przeprowadza procedurę repozycjonowania zwichniętego stawu Lisfranca i Choparda. Zabieg ten przeprowadza się dopiero po znieczuleniu i zdjęciu RTG pod nadzorem specjalisty poprzez uciskanie palców stóp. Staw jest regulowany aż do pojawienia się lekkiego chrupnięcia, kiedy kości powrócą do swojej normalnej pozycji.

Zakładanie ciasnego bandaża

Sztywne mocowanie uszkodzonego stawu zapewnia unieruchomienie i integralność stopy. Przy odpowiednim dokręceniu stopy, częściowo zwichnięty staw może samodzielnie powrócić do poprzedniej pozycji. Bandaż fiksacyjny pomaga złagodzić ból.

Przyjmowanie leków przeciwbólowych

Zwichnięcie stawu Lisfranca i Choparda jest bardzo złożonym urazem, któremu towarzyszą wzmożone odczucia bolesne aż do rozwoju szoku. Aby złagodzić ból, pacjentowi należy wstrzykiwać leki w ramach pomocy medycznej w nagłych wypadkach, a także przepisywane są leki przeciwbólowe.

Ketarol pozwala na szybkie złagodzenie bólu kończyn dolnych przy zwichniętych stawach. Lek jest przepisywany 1 zakładką. w miarę nasilania się zespołu bólowego.

Przyjmowanie leków przeciwzapalnych

Aby złagodzić stan zapalny z uszkodzonego obszaru stawów, przepisywane są leki. Ibuprocen ma silne właściwości przeciwzapalne, które wspomagają gojenie tkanek. Lek jest przyjmowany w 1 zakładce. 2-3 razy dziennie przez 7-10 dni.

Ograniczenie aktywności fizycznej

W okresie rekonwalescencji ważne jest, aby zmniejszyć obciążenie stopy uszkodzonej przez zwichnięcie. W tym celu pacjent otrzymuje zwolnienie chorobowe.

Noszenie butów ortopedycznych

Przy złożonym zwichnięciu, które może wiązać się ze złamaniem, nawet po przestawieniu stawów stopy, ból i upośledzona ruchomość mogą utrzymywać się przez długi czas. Aby szybko odzyskać siły i zmniejszyć obciążenie, pacjentowi można zalecić noszenie butów ortopedycznych.

Specjalny but odciąża stopę, zapewniając wsparcie dla łuku stopy, a także usuwa zwiększone uderzenie w piętę dzięki miękkiej wkładce w bucie. W prawidłowym bloku ortopedycznym stopa szybko przyjmuje naturalną pozycję i wraca do zdrowia.

Zapalenie kości i stawów

Osteoartoza stopy jest chorobą zwyrodnieniową, która uszkadza i zmienia położenie kości śródstopia i paliczka dużego palca. W przypadku tej choroby chrząstka na stawie Lisfranca i Choparda jest stopniowo całkowicie niszczona. Choroba rozwija się powoli, powodując coraz większy dyskomfort, ból i uszkodzenia stawów. Ten stan może ulec znacznemu pogorszeniu przez wystąpienie urazu i poważnych obrażeń.

Objawy i oznaki

Osteoartoza rozwija się dość wolno i na początkowych etapach objawia się lekkim dyskomfortem podczas chodzenia oraz, w rzadkich przypadkach, pojawieniem się zespołu łagodnego bólu.

W ostrej fazie choroby pojawiają się pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów:

• uporczywy ból stopy, który nasila się podczas chodzenia lub wykonywania określonych ruchów;
• obrzęk stawów;
• zwiększone zmęczenie stóp;
• podczas wykonywania ruchów stopą lekki chrupnięcie.

Powoduje

Osteoartoza stawów Lisfranca i Choparda może wystąpić z wielu powodów, do których należą:

• wady i deformacje stopy;
• zwichnięcia, złamania stopy;
• siniaki stóp;
• cechy zawodowe (zwiększona aktywność fizyczna na nogach tancerzy baletowych, długo stojące na nogach podczas wykonywania pracy);
• zwiększona masa ciała;
• dziedziczna predyspozycja.

Często pacjent może mieć jednocześnie kilka przyczyn. W tym przypadku uszkodzenie stopy jest katalizatorem przyspieszenia rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów.

Metody leczenia

Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów wymaga zintegrowanego podejścia, dlatego pacjentowi przypisuje się jednocześnie kilka opcji leczenia. Jako takie są używane:

Noszenie wkładek ortopedycznych

Podczas noszenia wkładek ortopedycznych stopa zapewnia nie tylko niezbędne wsparcie dla stopy, ale także zwiększony przepływ krwi i zwiększoną przemianę materii w stopach.

Masaż

W przypadku braku ostrej manifestacji choroby pacjentom przepisuje się masaż. Masaż pomaga przywrócić ukrwienie stawów stopy i usprawnić drenaż limfy.

Systematyczny przebieg masażu pozwala na długotrwałą poprawę kondycji stopy, przywrócenie odżywienia chrząstki i stawu stopy.

Utrata masy ciała

Pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów Lisfranca i Choparda są zobowiązani do ustalenia żywienia dietetycznego w celu zmniejszenia masy ciała. Słone i pikantne powinny być całkowicie wyłączone z diety. Zmniejszenie wagi pomaga zmniejszyć obciążenie stóp podczas ruchu.

Zmniejszona aktywność fizyczna

Zmniejszenie obciążenia stopy pomaga przywrócić stan tkanki chrzęstnej. Jednocześnie nie da się całkowicie usunąć efektu na stopach. Pacjentowi zaleca się ćwiczenia terapeutyczne, które pomagają przywrócić odżywienie i ukrwienie stopy.

Usuwanie stanu zapalnego

Aby złagodzić stan zapalny, przepisywane są leki, które szybko łagodzą stany zapalne z dotkniętych obszarów.

Diklofenak aktywnie łagodzi stany zapalne w chorobie zwyrodnieniowej stawów stopy i wspomaga regenerację tkanek. Weź lek w 1 zakładce. 3 razy dziennie przez 30-40 dni. Lek ketoprofen ma zwiększone właściwości przeciwzapalne. Lek pomaga zmniejszyć obrzęk. Lek jest przepisywany w 1 zakładce. 2-3 razy dziennie przez 20-30 dni.

Przyjmowanie leków na naprawę chrząstki

Podstawą odżywienia tkanki chrzęstnej są preparaty zawierające glukozaminę i siarczan chondroityny. Substancje te pomagają przywrócić prawidłową strukturę chrząstki stawu stopy.

Kompleks glukozaminy-chondroityny jest przepisywany w celu złagodzenia bólu i przywrócenia stanu stawów stóp. Jest pobierany w 1 zakładce. 2-3 razy dziennie przez 1-2 miesiące.

Artra zawiera substancje w podwyższonym stężeniu niezbędne do odbudowy tkanki chrzęstnej. Lek jest przepisywany w 1 kapsułce. 1-2 razy dziennie na kursach do 2 miesięcy.

Operacja

W przypadku poważnego uszkodzenia chrząstki i kości pacjentowi przepisuje się operację chirurgiczną. Uszkodzone części kości są usuwane ze stopy w znieczuleniu, a w ich miejsce wkręcane są metalowe śruby. W niektórych przypadkach staw unieruchamia się mocując go metalowymi śrubami, które są mocowane do kości. W takich przypadkach stopa traci niewielką część swojej ruchomości, ale funkcjonalność kończyn dolnych zostaje w pełni przywrócona.

Środki ludowe

Jako dodatkowe środki w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów można zastosować tradycyjne metody medycyny:

• Galareta. Długotrwałe gotowanie kości i chrząstek wołowych lub wieprzowych nasyca bulion użytecznymi substancjami, które pomagają przywrócić tkanki stóp. Aby odbudować tkankę chrzęstną, zaleca się w okresie leczenia spożywać mięso w galarecie 1-2 razy dziennie w małych porcjach.
• Kalanchoe. Aby złagodzić obrzęk i stan zapalny z chrząstki, pomaga nalewka Kalanchoe. Taki skład nalewki pomaga poprawić ukrwienie stawu. Aby go przygotować, łodygi i liście Kalanchoe należy umyć i pokroić na duże kawałki. Kalanchoe (100 gr) należy posiekać blenderem lub maszynką do mięsa do uzyskania gładkości. Masę Kalanchoe wlewa się 300 ml wódki i umieszcza w chłodnym miejscu na 3-5 dni. Następnie nalewka jest filtrowana, a stopa masowana przez 10-15 minut lekkimi ruchami masującymi 2-3 razy dziennie przez 14-20 dni.

Stawy w stopach Chopard i Lisfranc są kluczem do utrzymania kondycji i funkcjonalności stopy. Ich uszkodzenie powoduje poważne zaburzenia, aż do całkowitego unieruchomienia kończyny. Właściwe rozpoznanie choroby tego stawu wymaga wysokich kwalifikacji, a także metod leczenia. Jednak ścisłe wdrożenie przepisanego kompleksowego leczenia pozwala szybko przywrócić stan stopy i usunąć zespół bólowy.

Filmy o anatomii stóp

Stawy stóp: