Usunięcie migdałków. Recenzje i konsekwencje dla dorosłych, dzieci, co grozi

Najbardziej kontrowersyjną procedurą w praktyce otolaryngologów jest usunięcie migdałków podniebiennych (wycięcie migdałków). Informacje zwrotne od pacjentów i specjalistów są wielokierunkowe. Wraz z rozwojem technologii chirurgicznych częstość występowania negatywnych skutków operacji zmniejszyła się 3-krotnie.

Funkcje migdałków

Narząd jest nagromadzeniem tkanek limfonabłonkowych, które tworzą elastyczny pierścień gardłowy. Anatomiczna budowa migdałków jest porowata. Główne funkcje narządu to bariera i immunogenność.

Ciało migdałków jest nakrapiane osobliwymi szczelinami. Mikroskopijne wnęki działają jak pułapka na czynniki zakaźne i obce elementy, które wnikają do kanałów oddechowych podczas oddychania. Lacunae pełnią funkcję barierową migdałków.

Wartość immunogenna narządu polega na obecności specjalnych elementów pęcherzykowych, w których dojrzewają komórki limfocytarne. Neutralizują czynniki bakteryjne i wirusowe, które wnikają do jamy zębowej i nosowo-gardłowej z pokarmem lub powietrzem atmosferycznym.

Usunięcie migdałków (opinie i konsekwencje operacji są ściśle powiązane) pozbawia organizm naturalnej bariery dla patogennej mikroflory i ważnego składnika układu odpornościowego.

Dodatkowe funkcje nabłonkowej tkanki limfatycznej:

• Udział w układzie krwiotwórczym. Dotyczy to głównie dzieci, u których mechanizm hemostazy znajduje się na etapie tworzenia i aktywnego rozwoju.
• Rozwój kompleksu enzymów trawiennych. Formacje gruczołowe wydzielają specjalne substancje chemiczne, które przyspieszają rozkład, trawienie i wchłanianie składników odżywczych.
• Wpływ na barwę głosu, wymowę i sposób mówienia. W niektórych przypadkach zapalenie migdałków prowadzi do nosa, a zapalenie migdałków powoduje chrypkę.

W przypadku zapalenia migdałków podniebiennych sytuacja zmienia się dramatycznie z powodu naruszenia ich podstawowych funkcji. Z narządu ochronnego formacje gruczołowe zamieniają się w czynnik chorobotwórczy.

Jak konieczne jest usuwanie migdałków u dzieci i dorosłych?

Kontrowersje wokół celowości usunięcia migdałków w kręgach naukowych i wśród praktykujących otolaryngologów nie ucichły od dziesięcioleci. Przeciwnicy i zwolennicy amputacji migdałków zostali podzieleni w przybliżeniu po równo.

Istnieją wyraźne wskazania do chirurgicznego usunięcia narządu barierowego. Zabieg wykonuje się przy wysokiej zachorowalności na dusznicę bolesną - co najmniej 5-7 razy w roku. W przypadku niezdolności migdałków do spełniania własnego celu funkcjonalnego patologia zapalna staje się agresywna i nawrotowa.

Tkanki nabłonkowo-limfoidalne stają się źródłem przewlekłych infekcji infekcyjnych.

Konieczność usunięcia migdałków podniebiennych występuje, gdy:

• przewlekłe i nawracające zapalenie migdałków;
• ropień okołomigdałkowy - ostre zapalenie tkanki otaczającej struktury gruczołowe;
• posocznica migdałkowa - pojawienie się ognisk ropienia w ciele narządu;
• objawy miejscowe po zapaleniu migdałków;
• stan przerostowy tkanek nabłonkowo-limfoidalnych, prowokujący niedrożność kanałów oddechowych;
• bezdech senny;
• formacje nowotworowe w ciele migdałków.

Interwencja chirurgiczna jest wskazana w przypadku rosnącej oporności prątków błonicy na leczenie zachowawcze. Procedura jest niezbędna do powstania czopów migdałków, które zwiększają ryzyko sepsy. Migdałki amputuje się u chorych na gruźlicę splotu chłonnego odcinka szyjnego kręgosłupa.

Przeciwwskazania

Lista bezwzględnych zakazów medycznych i względnych ograniczeń klinicznych dotyczących zabiegów chirurgicznych zabieg obejmuje suche zapalenie gardła - zmiana zapalna tkanki limfatycznej bez izolacji patologicznej wysięk.

Usunięcie migdałków, których recenzje i konsekwencje są zarówno pozytywne, jak i wyjątkowo negatywne, nie są przepisywane pacjentom z chorobami hematologicznymi:

• hemofilia - rzadka patologia genetyczna, w której zaburzone są parametry reologiczne krwi;
• białaczka - klonalna złośliwa neoplazja hemostazy;
• małopłytkowość - stan patologiczny charakteryzujący się liczbą krwinek mniejszą niż 150⋅109 / l;
• agranulocytoza - spadek liczby leukocytów we krwi poniżej 1 · 109 / l, w wyniku czego wzrasta podatność organizmu na infekcje bakteryjne i grzybicze;
• niedokrwistość złośliwa spowodowana niedoborem cyjanokobalaminy (witaminy B12).

Wycięcie migdałków nie jest wykonywane w przypadku dysfunkcji układu sercowo-naczyniowego, płucnego i wątrobowo-żółciowego. Zabronione jest usuwanie migdałków podniebiennych u pacjentów z patologicznie podwyższoną czynnością hormonalną tarczycy, cukrzycą III stopnia, postępującą gruźlicą.

Tymczasowe ograniczenie kliniczne ze względu na aktualny stan fizjologiczny organizmu obejmuje:

• Ciąża i laktacja;
• aktywny cykl menstruacyjny;
• infekcje zakaźne o dowolnej etiologii;
• zaostrzenie chorób przewlekłych;
• procesy zapalne, które powodują wzrost temperatury ciała.

Za przeciwwskazanie względne uważa się osoby poniżej 5 roku życia. W przypadku takich dzieci wycięcie migdałków wykonuje się tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne.

Negatywne konsekwencje

Usunięcie migdałków o obniżonym statusie immunologicznym może prowadzić do rozwoju sepsy. W swoich recenzjach niektórzy pacjenci, którzy przeszli zabieg chirurgiczny, zauważają zmiany w barwie głosu i chwilowe naruszenie smaku.

Wśród zarejestrowanych negatywnych konsekwencji operacji są:

• opóźnione krwawienie;
• nawracający ból w okolicy szyjki macicy;
• pojawienie się chrapania podczas snu;
• drastyczna utrata wagi;
• zapalenie tylnej ściany jamy nosowo-gardłowej i przyległych węzłów chłonnych.

Możliwy jest rozwój pooperacyjnej błonicy i zapalenia ucha środkowego. Czasami występują patologiczne zmiany we wzorze krwi, zarejestrowane za pomocą analizy biochemicznej. Nie wyklucza się występowania zapalenia gardła - zapalenie powłoki nabłonkowej jamy gardła.

Rodzaje powikłań po usunięciu

Konsekwencje usunięcia migdałków zależą od zastosowanej techniki operacyjnej. Rodzaje powikłań dzielą się na miejscowo-regionalne, ogólne (uogólnione) i krwawienia. Zmniejszenie ryzyka ich wystąpienia umożliwia właściwe przygotowanie przedoperacyjne.

Prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań wzrasta w obecności przewlekłych patologii ogólnoustrojowych. Wiodącymi czynnikami etiologicznymi negatywnych konsekwencji są zaburzenia endokrynologiczne, stany niedoboru odporności, lokalizacja nienormalnie dużych kanałów krwi w obszarze chirurgicznym uderzenie.

Rodzaje powikłań w zależności od techniki usunięcia migdałków przedstawiono w tabeli.

Metoda amputacji	Komplikacje
Klasyczne usuwanie pętli z drutu	Całkowita amputacja narządu prowadzi do zmniejszenia miejscowej ochrony immunologicznej i przedłużonego powrotu do zdrowia uszkodzonych tkanek.
Resekcja na zimno z zatrzymaniem krwawienia z zastosowaniem elektrokoagulacji bi- lub monopolarnej.	Zakrzepica żył szyjnych
Kriodestrukcja	Rozległa martwica tkanek na skutek zamrożenia usuniętego narządu ciekłym azotem. Silny zespół bólowy po operacji i zatruciu rozwija się. Zwiększa się prawdopodobieństwo wtórnej infekcji z uszkodzeniem narządu nerkowego.
Laserowe wycięcie migdałków	Najbardziej bezkrwawa i bardzo precyzyjna metoda, umożliwiająca częściową amputację migdałków, ale powodująca poważne oparzenia tkanek miękkich krtani.
Ekspozycja RF	Blizny na powierzchni krtani mogą utrudniać połykanie i zmieniać ton głosu.

Po zabiegu chirurgicznym podwyższona temperatura ciała utrzymuje się przez 2-3 dni. Mechaniczne, krioniczne, o częstotliwości radiowej lub termiczne uszkodzenie tkanek krtani prowadzi do rozwoju reakcji zapalnych powodujących hipertermię.

Opóźnione krwawienie, które pojawia się jakiś czas po chirurgicznej amputacji struktur nabłonkowo-limfoidalnych, może powodować aspirację krwi, a następnie zapalenie płuc oskrzeli. Jeśli zasady rehabilitacji nie są przestrzegane, ryzyko zapalenia septycznego i krwawienia jest wysokie.

Powikłania lokalno-regionalne

Amputacja struktur gruczołowych z urazem otaczających tkanek miękkich, błon śluzowych i włókien mięśniowych prowadzi do pewnych lokalnych negatywnych konsekwencji.

Jeśli przestaniesz używać antybiotyków, istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia:

• Ostre zapalenie gardła z gorączką. Powikłaniem jest proces zapalny typu nieżytowego w błonie śluzowej tylnej powierzchni nosogardzieli z udziałem regionalnych splotów limfatycznych.
• Ropień ścian gardła. Zapalenie z uwolnieniem ropnego wysięku jest szczególnie podatne na nabłonek rzęskowy w obszarze uszkodzonych tkanek.
• Infekcje pooperacyjne. Błona śluzowa gardła na tle stłumionej odporności miejscowej jest aktywnie atakowana przez prątki błonicy. Infekcja charakteryzuje się tworzeniem białawych ognisk pokrytych patologicznym filmem na ścianach gardła.
• Procesów zapalnych w jamie bębenkowej środkowej części rury słuchowego. To może prowadzić do niebezpiecznych i trudnych konsekwencjach - okresowych ostrych bólów uszu, porażenie nerwu twarzowego, zapalenie opon mózgowych.

Miejscowo-regionalne objawy patologiczne są rzadkie i są spowodowane połączeniem niekorzystnych czynników epidemiologicznych z niskim stanem immunologicznym pacjenta.

Uogólnione powikłania

Ta kategoria negatywnych konsekwencji obejmuje ogólną septomię, charakteryzującą się zakrzepowym stanem splotów żylnych zasilających struktury anatomiczne jamy gardła.

Może rozwinąć się agranulocytoza, w której skład chemiczny krwi zmienia się patologicznie ze spadkiem frakcji leukocytów. Rzadko po wycięciu migdałków obserwuje się zaburzenia metaboliczne, w szczególności acetonemię, która może powodować ciężkie zaburzenia o podwyższonej aktywności nerwowej.

Wady usuwania migdałków

Przy częściowej resekcji włókien nabłonkowo-limfoidalnych istnieje ryzyko ich ponownej proliferacji.

Wśród wad zabiegu chirurgicznego wymienia się:

• ryzyko spontanicznego krwawienia pooperacyjnego;
• brak naturalnej bariery dla czynników wirusowych i bakteryjnych;
• zwiększenie prawdopodobieństwa powstawania nowotworów złośliwych w górnych kanałach oddechowych;
• brak wydzielania immunokompetentnych białek wytwarzanych przez gruczoły podniebienne;
• słabe nawodnienie tylnej ściany krtani, powodujące zmianę barwy głosu i trudności w połykaniu.

Usunięcie migdałków (recenzje i konsekwencje w dużej mierze zależą od osobistych doświadczeń i indywidualnych czynników fizjologicznych) jest niepożądane u nieródek. Narząd związany jest z podwzgórzem, które bierze udział w syntezie hormonów płciowych.

Ochrona przed infekcjami

Struktura nabłonkowo-limfoidalna jest pierwszą naturalną barierą na drodze czynników chorobotwórczych przenikających ze środowiska do górnych kanałów oddechowych.

Konsekwencją zabiegu chirurgicznego może być częste występowanie:

• zapalenie gardła;
• zapalenie tchawicy;
• zapalenie oskrzeli;
• sezonowe SARS;
• zapalenie płuc.

Migdałki ujęte są w duży pierścień immunologiczny, zapobiegający zakaźnym zmianom w dolnych partiach i narządach układu oddechowego.

Ochrona przed rakiem

Istnieją dowody naukowe, że osoby z amputowanymi migdałkami podniebiennymi są 3 razy bardziej podatne na patologie onkologiczne niż osoby, które mają zachowany narząd. Sytuacja ta wynika prawdopodobnie z syntezy cytokin immunomodulujących i globulin typu LgA przez gruczoły limfonabłonkowe.

Możliwe komplikacje

Technika chirurgiczna jest dobrze ugruntowana w praktyce. Jednak pomimo względnej prostoty wycięcia migdałków może mieć negatywny wpływ na zdrowie. Charakter niepożądanych konsekwencji zależy od techniki wykonania operacji.

Klasyczna amputacja migdałków pętlą drucianą powoduje dużą utratę krwi, a metoda elektrokoagulacji wiąże się z oparzeniami termicznymi włókien. Za główne powikłanie operacji należy nadal uważać usunięcie bariery dla czynników chorobotwórczych.

Chirurgia dzieci i dorosłych

Po traumatycznym zabiegu dziecko rozwija się w stresującym stanie. W dłuższej perspektywie możliwe są zaburzenia neurologiczne. Ponieważ zanika ochrona przed chorobotwórczymi bakteriami i wirusami, częstość występowania ARVI może wzrosnąć.

Poważne konsekwencje zdrowotne są niezwykle rzadkie, nawet u dzieci z obniżoną odpornością. Drobne powikłania obejmują niewielkie krwawienie, ból, chwilowy dyskomfort podczas połykania.

Ryzyko negatywnych konsekwencji w każdym przypadku oceniane jest indywidualnie. Zwiększa się nieznacznie w obecności chorób przewlekłych i wrażliwych stanów fizjologicznych. Usunięcie migdałków, sądząc po licznych recenzjach, większość dorosłych pacjentów z łatwością toleruje. Prawdopodobieństwo krwawienia utrzymuje się maksymalnie przez 14 dni.

Filmy o wycięciu migdałków

Jaki rodzaj operacji migdałków: