Choroba refluksowa przełyku. Objawy, leczenie

Choroba refluksowa przełyku zwany procesem zapalnym w przewodzie pokarmowym. Występuje z powodu odwrotnego refluksu treści żołądka do przełyku. Kompleksowe leczenie, koniecznie obejmuje dietę i terapię lekową. Operacja wykonywana jest tylko w skrajnych przypadkach.

Definicja patologii

Choroba refluksowa przełyku (w skrócie GERD) jest uważana za powszechną patologię przewodu pokarmowego. Podczas posiłku pokarm przechodzi przez kanał rurowy i dostaje się do żołądka. Ściany przełyku składają się z kilku warstw, które nieustannie kurczą się i rozszerzają. W ten sposób promowana jest żywność. Nazywa się to perystaltyką jelit.

W dolnej części przełyku, na styku z żołądkiem, znajduje się pierścień mięśniowy (zwieracz). Odpręża się, pozwalając pokarmowi przejść do żołądka. Po spożyciu pokarmu wydzielany jest sok żołądkowy, główny składnik trawienia. W tym momencie zwieracz kurczy się, aby zapobiec przedostawaniu się agresywnego kwasu do przełyku. Jeśli zdarza się to często, nazywa się to chorobą refluksową przełyku.

Na tle GRED powstają liczne komplikacje. Choroba jest uważana za istotną i problematyczną ze względu na trudną i nietypową klinikę, charakteryzuje się tendencją do zagrażających życiu konsekwencji. Refluks w postaci przewlekłej prowadzi do zapalenia przełyku, zmian w strukturze błon śluzowych. Przy zaawansowanej chorobie przechodzi do IV stopnia, który charakteryzuje się ciężkimi powikłaniami.

Jakie są konsekwencje GREB:

1. Zwężenie przełyku. W tym przypadku w miejscu zmiany wrzodziejącej tworzy się blizna. W rezultacie kanał się zwęża.
2. Choroby narządów ENT, zaostrzenie patologii układu oddechowego. Kiedy sok żołądkowy dostanie się do gardła, więzadła ulegają zapaleniu, rozwija się zapalenie gardła i zapalenie krtani. Kiedy kwas dostanie się do dróg oddechowych, pojawiają się objawy patologii płuc, pogarsza się astma.
3. Kiedy sok żołądkowy dostanie się do jamy ustnej, szkliwo zęba ulega zniszczeniu. Powoduje to próchnicę i inne choroby dziąseł i zębów.
4. Perforacja ścian przełyku. Zwykle przełom następuje w okolicy śródpiersia. W rezultacie rozwija się posocznica, zatrzymanie oddechu, pojawia się silne krwawienie - aż do śmierci.
5. Wrzody w przełyku zaczynają krwawić. Mogą być ukryte lub wyraźne. Te pierwsze są najbardziej niebezpieczne – trudno je od razu wykryć, co komplikuje leczenie. Utajone krwawienie może prowadzić do śmierci osoby.
6. Zwężenie przełyku (zwężenie jego światła). W takich obszarach przejście pokarmu jest trudne, pojawiają się silne bóle. Z tego powodu osoba odmawia jedzenia, co prowadzi do anoreksji i zaburzeń wszystkich narządów wewnętrznych.
7. Przełyk Barretta. Ostatni etap choroby, kiedy błony śluzowe narządu są całkowicie dotknięte. Prowadzi to często do rozwoju gruczolakoraka (guza złośliwego).

Najłatwiejsze powikłania to przejściowe zaburzenia pracy narządów wewnętrznych i układów, które szybko wracają do zdrowia po leczeniu.

Klasyfikacja

Choroba refluksowa przełyku ma odrębną klasyfikację.

Dzieli się na 3 typy:

• Nieerozyjne. Proces patologiczny wpływa na błonę śluzową przełyku. Zmienia kolor na czerwony, ulega zapaleniu, ale negatywne objawy dotyczą tylko małych obszarów.
• Erozyjny. Na błonach śluzowych przełyku pojawiają się nadżerki. Często łączą się, tworząc duży obszar zmiany, często powikłany krwawieniem.
• Przełyk Barretta. To najcięższa i najniebezpieczniejsza forma choroby. Proces patologiczny całkowicie pokrywa wszystkie warstwy przełyku.

W zależności od stopnia manifestacji objawów zdarza się:

• łagodny, gdy dyskomfort i oznaki GERD pojawiają się nie więcej niż 1 raz w ciągu 7 dni;
• średni - od 3 razy w tygodniu;
• ciężkie - objawy pojawiają się codziennie, może kilka razy.

W zależności od stopnia choroby GERD dzieli się na 4 stopnie:

1. Negatywny. Pomimo skarg pacjenta i obecności objawów klinicznych, błony śluzowe przełyku nie są naruszone.
2. Zapalenie przełyku. Podczas przeprowadzania endoskopii rejestruje się płytkie pojedyncze zmiany błony śluzowej. Pacjent skarży się na objawy typowe dla GRED.
3. Erozyjne zapalenie przełyku. Podczas endoskopii obserwuje się liczne zmiany na błonie śluzowej. Wszystkie mają różne głębokości i średnice.
4. Wrzód trawienny. Jest to najpoważniejszy i najniebezpieczniejszy stopień uszkodzenia przełyku. W takim przypadku często występuje krwawienie. Ściany narządu mogą ulec rozgoryczeniu i perforacji.

Według klasyfikacji Los Angeles i Savary-Miller stopnie są oznaczone jako A, B, C i D. Ponadto obrzęk błony śluzowej i rumień nie są uważane za objawy refluksu. Zgodnie z objawami klinicznymi GERD można zastosować klasyfikację montrealską (przełykową i pozaprzełykową).

Czynniki wpływające na rozwój GERD

Choroba refluksowa przełyku często dotyka ludzi, którzy mają zaburzenia hormonalne, osłabione mięśnie. Ciało ludzkie jest zaprojektowane w taki sposób, aby ciśnienie w żołądku było większe niż w klatce piersiowej. Dlatego powrót treści z powrotem do przełyku byłby stałym zjawiskiem, gdyby nie hamowano ochronnych zwieraczy.

Ich osłabienie wywołuje odwrotny refluks soku żołądkowego. Do zaburzeń zwieraczy dochodzi najczęściej z powodu osłabienia układu mięśniowego, co może wiązać się z zaburzeniami równowagi hormonalnej. Często zastawki ściskają przepuklinę przełyku. Obserwuje się sporadyczne rozluźnienie mięśni z gwałtownym spadkiem ciśnienia. Ale to zjawisko trwa około 10 sekund.

Inne powody:

• Rozdęcie żołądka z powodu spożywania dużej ilości pokarmu - z powodu dużych porcji, przejadania się. Powiększenie narządu może spowodować jednoczesne spożywanie pokarmu wraz z płynami, słabo przetworzonego grubego pokarmu.
• Nadmierne rozciąganie żołądka przez aerofagię.
• Przeszkoda mechaniczna. Może być wywołany przez guzy, zwężenie bliznowate, zwężenie. Lub niedrożność spowodowana jest wadami wrodzonymi i nieprawidłową budową przewodu pokarmowego, przepukliną przeponową.
• Zaburzenia w pracy obwodowego i ośrodkowego układu nerwowego. Na przykład w cukrzycy, po wycięciu nerwu błędnego, z powodu neuropatii cukrzycowej. Infekcje bakteryjne i wirusowe mogą zaburzać funkcjonowanie układu nerwowego.
• Otyłość. Przy nadwadze wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej, co powoduje cofanie się soku żołądkowego do przełyku.
• Ciąża. Wśród przyczyn są zmiany hormonalne w organizmie i wzrost ciśnienia w jamie brzusznej.
• Przepuklina otwarcia przepony. Posiada oddzielny kanał przełyku, który łączy się z żołądkiem. W przypadku przepukliny część trafia do jamy klatki piersiowej. Następuje kompresja, która powoduje osłabienie zwieraczy.

Czynniki ryzyka obejmują złe nawyki - nadmierne lub częste spożywanie napojów alkoholowych, palenie. Zmniejsza to napięcie mięśniowe i osłabia zwieracze. Ponadto czynniki ryzyka obejmują siedzący tryb życia, niektóre pokarmy (czekolada, mięta, tłuste potrawy i kofeina), ciężka aktywność fizyczna.

Symptomy i objawy

Ponieważ choroba refluksowa przełyku rozwija się w wyniku cofania się soku żołądkowego z powrotem do przełyku, główne objawy są związane z zaburzeniami górnego odcinka przewodu pokarmowego.

Oznaki GERD:

• Zgaga. Jest to pierwszy wczesny objaw, który pojawia się w przypadku GERD. Pacjenci odczuwają pieczenie w przełyku lub za mostkiem. Zgaga najczęściej pojawia się po jedzeniu, wytężonej aktywności fizycznej, piciu alkoholu. Niektórzy ludzie podczas palenia odczuwają pieczenie w przełyku. Powodem są smażone, tłuste i pikantne potrawy, napoje gazowane. Zgaga pogarsza się podczas ćwiczeń, schylania się i leżenia.
• Odbijanie. Z GRED zawsze smakuje gorzko lub kwaśno. Czasami towarzyszą mu nudności, wymioty. Odbijanie jest wywoływane przez napoje gazowane i pokarmy powodujące wzdęcia (na przykład kapusta, chleb, słodycze), przejadanie się.
• Zwrot pokarmu. Objaw jest rzadki. Częściej występuje z powodu powrotu płynu, gdy ciało jest przechylone do przodu.
• Odinofagia. Podczas jedzenia osoba odczuwa ból w przełyku, żołądku.
• Dysfagia. To nazwa trudnego przejścia pokarmu przez przełyk, jakby poruszał się w nim duży kamień. Często towarzyszą temu bolesne odczucia. W rezultacie pacjent zaczyna odmawiać jedzenia i szybko traci na wadze.
• Ciężkość przełyku, żołądka. Częściej pojawia się w pozycji leżącej lub po jedzeniu.
• Ból w górnej części brzucha za mostkiem, w przełyku.

GERD może być dodatkowo zaostrzony przez pośrednie objawy pozajelitowe:

• Silne bóle głowy;
• przekrwienie i wydzielina z nosa, ale nie związane z przeziębieniem;
• często pojawia się suchy kaszel, którego nie można leczyć;
• krótkotrwała chrypka głosu;
• zły oddech;
• częsty skurcz oskrzeli;
• zwiększone wydzielanie śliny.

W przypadku dysfagii lub po źle przeżutym posiłku błony śluzowe mogą ulec uszkodzeniu. Zwłaszcza jeśli dana osoba połknie duże kawałki. To wywołuje dodatkowe zapalenie i zwiększony ból przełyku. Ale GREB jest bardzo niepokojący, jeśli patologia jest bezobjawowa.

Diagnostyka

Choroba refluksowa przełyku może nie być natychmiast zidentyfikowana na podstawie głównych objawów, ponieważ są one podobne do wielu innych chorób. Normalna kwasowość żołądka powinna wynosić 1-2 pH, a na dnie przełyku 5,5-7 pH. Jest to weryfikowane za pomocą pomiarów impedancji pH. Metoda pomaga rejestrować refluksy poprzez odporność na prąd elektryczny, który jest przesyłany do przełyku. Kwasowość określa się za pomocą czujników.

Esophagogastroduodenoskopia stała się główną metodą diagnostyczną. Podczas badania lekarz pobiera próbkę do histologii, aby ocenić stan błony śluzowej i wyjaśnić obecność lub brak rozwoju przełyku Barretta.

Inne metody diagnostyczne:

• Radiografia. Pomaga wykryć przepuklinę przeponową, zwężenia, owrzodzenia. W 50 procentach przypadków odnotowuje się obecność refluksu.
• Manometria. Ta metoda mierzy ciśnienie dolnego zastawki mięśniowej przełyku.
• Test Bernsteina. Do przełyku wstrzykuje się 0,1-procentowy roztwór kwasu solnego. Jeśli test jest pozytywny, a osoba odczuwa lekkie pieczenie, oznacza to obecność GERD.
• Test alkaliczny. Po zażyciu leków zobojętniających kwas znikają objawy kliniczne, co jest charakterystyczne dla choroby.
• Elektromiografia. Pomaga ocenić funkcję motoryczną przełyku.
• W przypadku wystąpienia pozajelitowych, pośrednich objawów pacjent jest wysyłany na badanie do otolaryngologa. Pomaga to określić obecność lub brak procesu zapalnego w gardle i krtani.

W przypadku przewlekłej zgagi i wczesnej diagnozy przełyku Barretta wykonuje się endoskopię (gastroskopię). W tym samym czasie pobierana jest tkanka do biopsji. To pokaże, czy rozpoczął się proces złośliwy.

Metody leczenia

Choroba refluksowa przełyku leczona jest kompleksowo. Główne cele terapii to eliminacja objawów, przywrócenie funkcjonowania przewodu pokarmowego oraz zapobieganie powikłaniom. Najpierw przeprowadza się leczenie zachowawcze. Dodatkowo lekarze zdecydowanie zalecają prowadzenie aktywnego trybu życia, rezygnację ze złych nawyków, przestrzeganie codziennej rutyny, zapewnienie organizmowi dobrego wypoczynku.

Farmakoterapia

Leki są przepisywane w zależności od postaci i stadium choroby. W terapii stosuje się kilka rodzajów leków.

Grupa leków	Opis, leczenie
Leki zobojętniające sok żołądkowy	Są przepisywane w leczeniu łagodnego GERD. Korzystne są preparaty alginianowe (np. Refluxaid). Działają dłużej i skuteczniej niż tradycyjne środki zobojętniające. Leki eliminują negatywne objawy. Powinny być przyjmowane bezpośrednio po posiłkach i przed snem. Łagodzą również skutki uboczne. Wodorotlenek magnezu poprawia trawienie, tłumi objawy kwasicy. Środki zobojętniające kwasy Amphojel i AlternaGEL normalizują stolec w przypadku zaparć, a Phillips Milk upłynnia stolec. Wodorotlenek glinu zwiększa kwasowość żołądka i hamuje aktywność pepsyny. Ale środki zobojętniające kwas nie mogą zmniejszyć częstotliwości refluksu, ale zmniejszają zgagę. Wśród powszechnych są Maalox, Gevikson.
Blokery receptora histaminowego	Są przepisywane na łagodną lub umiarkowaną chorobę. Stosowane są głównie 4 blokery: nizatydyna; famotydyna; Cymetydyna; Ranitydyna. Są bardzo skuteczne w tłumieniu nadmiaru kwasu żołądkowego. Dlatego leki przyjmuje się w nocy lub na pusty żołądek. Kiedy leczą łagodną postać choroby, do 80 procent pacjentów wraca do zdrowia. Ponadto leki są dobre w zapobieganiu nawrotom. Ale przy długotrwałym stosowaniu ich skuteczność maleje.
Prokinetyka	Są przepisywane tylko na łagodną chorobę. W ciężkim stanie pacjenta przepisuje się prokinetykę wraz z lekami hamującymi wytwarzanie soku żołądkowego. Do najczęstszych należą Cerucal, Metosolv, Raglan. Do leczenia często stosuje się metoklopramid 10 mg dziennie. Jest to najczęstszy schemat terapeutyczny. Lek jest przepisywany w krótkim kursie, przyjmowanie go przez długi czas jest niebezpieczne. Mogą wywołać poważne komplikacje, a nawet śmierć.
Inhibitory pompy protonowej	Są to bardzo silne leki, które hamują produkcję kwasu żołądkowego. Wykazano, że jest bardzo skuteczny w leczeniu GRED. Są dobrze tolerowane przez pacjentów i rzadko powodują skutki uboczne. Do najczęstszych należą Dexilant, Prevacid, Nexium. Ale jednocześnie naruszają hemostazę wapniową, zwiększają ryzyko złamań w okresie menopauzy. Może powodować inne poważne komplikacje przy długotrwałym stosowaniu. Są przepisywane w kursach trwających 2 tygodnie. Ale narkotyki są zabronione dla kobiet w ciąży, dzieci poniżej pierwszego roku życia. Maksymalna liczba kursów rocznie to nie więcej niż trzy.
Przeciwbólowe, przeciwzapalne	Są przepisywane, jeśli pojawi się silny ból. Ale częściej używają złożonych leków, które jednocześnie łagodzą stany zapalne (na przykład Ibuprofen, Nise).
Przeciwskurczowe	Często negatywne objawy są spowodowane skurczami mięśni. Wyeliminuj je środkami przeciwskurczowymi (No-Shpoy, Spazmogon).

Inne leki mogą być przepisywane w zależności od przyczyny i symptomatologii.

Dieta terapeutyczna i styl życia

Dieta jest drugą ważną częścią schematu terapeutycznego dla GRED. Przejadanie się jest surowo zabronione. Musisz jeść małe porcje (nie więcej niż zaciśnięta pięść) trzy razy dziennie, a między nimi układać lekkie przekąski. Ten ostatni powinien nastąpić 4 godziny przed snem, nie później niż o 23:00.

Każdy ciężki pokarm, który podrażnia żołądek i powoduje tworzenie się gazów, jest wykluczony z diety:

• tłuszczowy;
• całe mleko;
• Pikantny;
• jabłka;
• wędzony;
• winogrono;
• marynaty i marynaty;
• rośliny strączkowe;
• cytrus;
• Kawa;
• napój gazowany;
• alkohol;
• świeże wypieki;
• kapusta;
• Słodkie.

Preferowane jest chude jedzenie, świeże warzywa i owoce. Metody gotowania - gotowanie, duszenie, pieczenie. Spożycie soli powinno być ograniczone do minimum. Żywność, która jest zbyt gorąca lub zimna, jest wykluczona.

Powinieneś także przestrzegać kilku innych zasad. Po jedzeniu musisz być w pozycji pionowej przez godzinę, możesz siedzieć, ale nie leżeć. Aktywność fizyczna i zginanie ciała są dozwolone dopiero 2 godziny po jedzeniu. Nie noś ubrań, które zaciskają ciało w okolicy brzucha i klatki piersiowej. Podczas snu głowa powinna znajdować się na podniesionej poduszce. W ciężkiej postaci choroby wskazane jest przyjęcie pozycji półsiedzącej.

Tradycyjne metody medycyny

Tradycyjne metody leczenia nie należą do podstawowej terapii, ale pomagają przyspieszyć powrót do zdrowia, przywrócić pracę przewodu pokarmowego, zapobiegają rozwojowi powikłań. Sok z aloesu ma działanie lecznicze i przeciwzapalne. Jest mieszany z miodem (1 łyżeczka). l), nalegaj 2-3 godziny i jedz po posiłkach.

Świeże liście pokrzywy mają działanie hemostatyczne. Przyspieszają również gojenie się wrzodów i nadżerek. Możesz użyć gotowych naparów aptecznych lub samodzielnie je przygotować. Zbierz, umyj i osusz liście pokrzywy. Zmiel i zalej wrzącą wodą (2 łyżki. l / 250 ml wody). Nalegaj 2 godziny, filtruj i pij małymi porcjami w ciągu dnia. Dla smaku możesz dodać 1 łyżeczkę do napoju. l. cukier granulowany. Przebieg leczenia wynosi 2-3 tygodnie.

Sok z selera działa ogólnie gojąco i korzystnie wpływa na błonę śluzową przełyku, przyczyniając się do jej regeneracji. Aby to zrobić, musisz użyć 1 łyżki. l. przed jedzeniem.

Leczniczy rumianek ma działanie lecznicze, przeciwzapalne, uspokajające. Jednocześnie zmniejsza ból. Gotowa kolekcja jest sprzedawana w aptece. W szklance wrzącej wody parzy się 1 łyżka. l. surowy materiał. Domagaj się 2 godzin i pij małymi porcjami w ciągu dnia.

Operacje chirurgiczne

Interwencja chirurgiczna jest wskazana tylko wtedy, gdy medycyna zachowawcza nie przyniosła pozytywnych wyników lub w przypadku poważnych powikłań. W celu wzmocnienia zwieracza zalecana jest fundoplikacja Nissena. Podczas operacji część żołądka jest przyszyta do przełyku.

Wykonują również endoskopową plikację (szwów na cardio), ablację przełyku falami radiowymi (uszkodzenie warstwy mięśniowej do blizny i zmniejszenie refluksu). Gastrokardiopeksję wykonuje się w obecności przepukliny ujścia przełyku. Podczas operacji żołądek i żołądek są przyszyte do ściany brzucha i przepony. Przywróć pracę zwieracza oddziału kardiologicznego.

Choroba refluksowa przełyku nazywana jest przewlekłym przebiegiem patologii. Przypadkowe wyrzucenie treści żołądkowej do przełyku zdarza się prawie u każdej osoby i jest normalne, jeśli występuje rzadko i krótkotrwale. Przewlekły GERD wymaga leczenia. Im szybciej się rozpocznie, tym większe szanse na pełne wyzdrowienie.

Film o GERD

O chorobie refluksowej przełyku: