Złamanie rzepki bez przemieszczenia. Leczenie, termin fuzji

Złamanie rzepki lub rzepka kolanowa - Jest to naruszenie integralności kości okrągłej, zlokalizowanej w obszarze przedniej powierzchni stawu, z powodu urazu. Chorobie towarzyszy obrzęk kolana i silny ból. Ból może się nasilić, gdy kolano jest zgięte. Złamanie może być bez przemieszczenia lub z przemieszczeniem, gdy chodzenie staje się niemożliwe. Przy pierwszym podejrzeniu naruszenia integralności wykonuje się prześwietlenie, a następnie nakłada się szynę gipsową.

Wyświetlenia

W traumatologii wyróżnia się kilka rodzajów złamań, z których każde opisano w poniższej tabeli.

Wzdłużny	Linia złamania biegnie w górę / w dół lub odwrotnie, biegnie wzdłuż całej długości rzepki.
Poprzeczny	Linia złamania jest obserwowana na całej szerokości kości w rzucie poziomym.
Regionalny	Złamanie oddzieliło krawędź od samej rzepki.
Rozdrobnione	Nakolannik jest rozbity na kilka oddzielnych fragmentów.

Jeśli integralność skóry nie jest uszkodzona, a rana nie jest widoczna, ale obserwuje się tylko krwiak i obrzęk, złamanie uważa się za zamknięte. A jeśli rana jest widoczna na skórze, w niektórych przypadkach można również zaobserwować fragmenty kości, wówczas złamanie uważa się za otwarte, a jego głównym powikłaniem jest dodanie infekcji.

Złamanie rzepki może przebiegać bez przemieszczenia, gdy fragmenty kości przylegają do siebie. Zdarza się to również z przesunięciem - gruz jest mocno przesunięty na boki.

Traumatolodzy dzielą złamania na dwie odrębne klasy:

1. Klasa A. Są to złamania powstałe w wyniku bezpośredniego uderzenia i występują w 4 typach: rozdrobnione, pionowe, kostno-chrzęstne i bez przemieszczenia.
2. Klasa B. Złamania występują, gdy mięsień czworogłowy uda jest rozdarty i są 3 rodzaje: poprzeczne z przemieszczeniem, złamania dolnego i górnego bieguna, pionowe.

Objawy i oznaki

Złamanie rzepki bez przemieszczenia może objawiać się następującymi objawami:

• silny ból w kolanie;
• ograniczona mobilność w okolicy kolana, brak możliwości zgięcia lub wyprostowania kolana;

  

• staw kolanowy gwałtownie się powiększa, występuje silny obrzęk;
• powstawanie krwiaka.

Powoduje

Złamania rzepki bez przemieszczenia są częstsze u zawodowych sportowców. A dzieje się tak dzięki stabilnym obciążeniom w okolicy kolan. Również ten uraz występuje u osób w podeszłym wieku, a wszystko dlatego, że z biegiem lat jakość tkanki stawowej bardzo się zmienia.

Główne przyczyny złamania kolana to:

• silny cios w okolice rzepki lub silny nacisk na staw kolanowy;
• opaść na nogę ze zgiętym kolanem.

Ponadto integralność kolana może być zagrożona przez ekstremalne napięcie ścięgna, które powoduje pęknięcie mięśnia lub kości w okolicy rzepki.

Diagnostyka

Jeśli masz złamane kolano, powinieneś udać się do traumatologa. Przeprowadzi badanie zewnętrzne, zapyta o mechanizm kontuzji. Następnie przeprowadzi test wyprostu kolana, po uprzednim wykonaniu zastrzyku z lekiem znieczulającym. Ten test jest potrzebny do ustalenia, czy występują inne urazy stawów.

Następnie lekarz przepisuje prześwietlenie. Konieczne jest, aby obrazy były wykonywane w kilku projekcjach jednocześnie: bezpośredniej, bocznej i osiowej. Zdjęcia rentgenowskie można wykonać w traumatologii, całkowicie za darmo. Wiele widoków pomaga określić zakres złamania i zidentyfikować obecność innych urazów.

Jeśli istnieje podejrzenie uszkodzenia tkanek miękkich lub innych elementów stawu kolanowego, specjalista może zalecić wykonanie rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. Średnio koszt badania wyniesie około 4000 rubli.

Pierwsza pomoc

Osoba ze złamanym kolanem potrzebuje przede wszystkim wykwalifikowanej pomocy specjalisty. Dlatego ważne jest, aby natychmiast po urazie zabrać osobę do centrum urazowego, gdzie zostanie przeprowadzone wysokiej jakości badanie i podjęte zostaną wszelkie środki medyczne.

Aby zapobiec poważnym powikłaniom, pacjentowi ze złamaniem należy udzielić pierwszej pomocy, która może polegać na następujących manipulacjach:

1. Jeśli złamanie jest otwarte, konieczne jest zatrzymanie krwawienia za pomocą opaski uciskowej lub opatrunku antyseptycznego. Podczas długotrwałego transportu pacjenta opaska uciskowa musi zostać zdjęta po 40 minutach, jeśli uraz wystąpił zimą, a po 1,5 godziny wszystkie urazy wystąpiły latem.
2. W przypadku złamania zamkniętego chorą kończynę należy unieruchomić, założyć kompres z lodem i unieruchomić okolicę stawu kolanowego za pomocą szyny.

Każde złamanie wiąże się z wprowadzeniem do organizmu leku znieczulającego. Nie można samodzielnie wyregulować złamania drzazgi, w przeciwnym razie można zadać pacjentowi jeszcze większy uraz i pogorszyć jego i tak już zły stan.

Możesz poprawnie zastosować magistralę, przestrzegając następującego algorytmu działań:

1. Połóż pacjenta na płaskiej, płaskiej powierzchni.
2. Podnieś uszkodzoną kończynę, aby zmniejszyć obrzęk. Możesz po prostu zwinąć zwinięty ręcznik.
3. Jeśli nogę można wyprostować bez wysiłku, kolano należy unieruchomić szyną. Weź patyk lub dowolny długi przedmiot i zawiń go bandażem na zewnętrzną stronę nogi. Szyna powinna być od połowy łydki do połowy uda.
4. Należy zamocować torbę wypełnioną lodem do rzepki. Pierwszego dnia nakłada się lód na 15 minut. za każdą godzinę.

Metody leczenia i rehabilitacji

Złamanie bez przemieszczenia rzepki można leczyć zachowawczo lub operacyjnie. Po zabiegach terapeutycznych konieczne jest poddanie się rehabilitacji. To zależy od niej, czy ruchomość stawu kolanowego powróci.

Terapia zachowawcza

Ta metoda może być stosowana tylko wtedy, gdy fragmenty kości rozchodzą się o 2-3 mm i nie więcej. Ponadto, nie powinny być przesunięte od zanieczyszczeń w stosunku do siebie. Takie urazy zachowują funkcję prostowników stawu. Kolano jest bezpiecznie mocowane w miejscu wyprostu za pomocą opatrunku gipsowego i zakładane od kostki do połowy uda. Bandaż nakłada się średnio na 6 tygodni. Gdy ustępuje zespół bólowy, obciążenie wzrasta nóg.

Podczas terapii, każde obciążenie kończyny muszą być całkowicie wyeliminowane. Aby ułatwić przemieszczanie pacjenta, zaleca się używać kul. Po leczeniu zachowawczym pacjentowi przypisuje się długotrwałą rehabilitację, dzięki której możliwe jest przywrócenie napięcia stawów i wzmocnienie mięśni.

Dodatkowo traumatolog lub chirurg może przepisać leki pacjentowi ze złamaniem.

Na przykład, w celu złagodzenia bólu, zespołu, leki przeciwbólowe i leki przeciwzapalne są przewidziane:

1. Nise. Ten lek szybko łagodzi ból. Produkowany jest w postaci tabletek, które jako składnik aktywny zawierają substancję – nimesulid. Lek należy przyjmować 1 tabletkę 2 razy dziennie. Kurs jest dobierana indywidualnie w zależności od stanu zdrowia pacjenta. Pomimo swojej skuteczności i szybkiego działania, lek ma ogromną listę przeciwwskazań do jego stosowania. Wśród nich: problemy z przewodem pokarmowym, niewydolność nerek, wątroby, hemofilia i inne poważne patologie. Dlatego powinien go wyznaczyć tylko specjalista. Średnia cena leku waha się w granicach 140 rubli.
2. Ibuprofen. To kolejny dobry środek przeciwbólowy, który występuje w postaci tabletek i zawiera substancję o tej samej nazwie co składnik aktywny. Lek należy przyjmować 1 tabletkę do 4 razy dziennie. Kurs jest indywidualny. Nie przepisuj leku pacjentom z poważnymi problemami z układem pokarmowym, z nieżytem nosa, pokrzywką, astmą, niewydolnością nerek, hemofilią i innymi patologiami. Średnia cena leku to 100 rubli.

Aby kości goiły się szybciej, pacjentowi ze złamaniem należy przepisać preparaty wapniowe, które są dostępne w postaci tabletek lub w zastrzykach. Specjalista może zalecić przyjmowanie Calcium D3 Nycomed, Kalcemin.

Jeśli lekarz podejrzewa uszkodzenie stawu chrzęstnego, pacjentowi należy przepisać chondroprotektory:

1. Rumalona. Lek ten jest dostępny w postaci roztworu, który jest wstrzykiwany domięśniowo do organizmu pacjenta. Jego głównym elementem jest glikozaminoglikanem złożonym peptydem. Ten lek pomaga stymulować naprawę tkanek. Lek podaje się według następującego schematu: 1 dzień 0,3 ml, drugi - 0,5 ml, a następnie 1 ml 3 razy w tygodniu przez 6 tygodni. Nie można przepisać tego leku dzieciom poniżej 18 roku życia, a także osobom, które mają szczególną wrażliwość na składniki z jego składu. Średnia cena za opakowanie leku waha się w 1000 rubli.
2. Przywdziewać. Lek ten jest dostępny w postaci tabletek i zawiera siarczan glukozaminy jako składnik aktywny. Lek działa przeciwzapalnie i przeciwbólowo, pomaga uzupełnić endogenny niedobór glukozaminy, stymuluje syntezę proteoglikanów i kwasu hialuronowego w mazi stawowej, zwiększa przepuszczalność stawów kapsułki. Zaleca się przyjmować tabletkę leku 1 dwa razy dziennie przez 4-6 tygodni. Średnia cena leku to 1000 rubli.

W większości przypadków złamaniu rzepki towarzyszy krwotok do jamy stawowej. Dlatego pacjent przechodzi nakłucie, które pomaga pobrać krew, a do samej kapsułki wstrzykuje się lek hormonalny. Jednym z najskuteczniejszych jest Diprosan. Ale tylko specjalista może wykonać taką procedurę.

Interwencja chirurgiczna

Aby naprawić rzepkę, chirurg może wykonać jeden z dwóch rodzajów operacji:

1. Otwarta interwencja z wewnętrzną stabilizacją fragmentów kości. Podczas operacji chirurg lekko unosi skórę i za pomocą drutu ściąga fragmenty kości. Oprócz drutu chirurg może również użyć śrub lub szpilek. Odpady, których nie można uchwycić ze względu na ich mały rozmiar, są usuwane. Jeśli kość jest mocno zmiażdżona i nie można jej przywrócić, można ją usunąć w całości lub w części.
2. Częściowa lub pełna paletektomia. Ta procedura polega na usunięciu całości lub części kości. Główne wskazania do zabiegu to obecność wielu drobnych fragmentów kości. Podczas zabiegu zachowane zostaje ścięgno mięśnia czworogłowego uda, znajdujące się tuż nad rzepką, a także tkanka miękka. Po takiej operacji funkcja wyprostu kolana jest zachowana, ale jest raczej słaba. Częściowe usunięcie można zastosować tylko wtedy, gdy zachowana jest 2/3 kości, w przeciwnym razie nie wpłynie to na funkcję stawu.

Rehabilitacja

Niezależnie od wybranej metody leczenia, pacjent po doznanym złamaniu nie będzie mógł wrócić do pełni życia, jeśli nie przejdą wszystkich etapów rehabilitacji.

Specjaliści stosują kilka technik przywracania funkcji stawu kolanowego, w tym:

• Terapia ruchowa;
• refleksologia;
• masaż;
• fizjoterapia;
• metoda terapii aparatowej - długotrwałe ruchy bierne.

Specjaliści rehabilitacji dzielą cały okres rekonwalescencji po złamaniu na trzy odrębne grupy. Każda z nich wiąże się z zastosowaniem określonego zestawu ćwiczeń.

Pierwszy okres

Rozpoczyna się dopiero po uzyskaniu zgody lekarza prowadzącego. Nie możesz rozpocząć ładowania samodzielnie, w przeciwnym razie możesz jeszcze bardziej uszkodzić staw kolanowy. Główną funkcją kolana jest ochrona stawu kolanowego, dlatego trening polega na stosowaniu ćwiczeń obejmujących całą kończynę, od palców stóp do górnej części uda.

Pierwsze ćwiczenie zaczyna się od treningu palców u nóg i stóp. Początkowo musisz ostrożnie zginać i rozpinać palce, a następnie zrobić to samo ze stopą. Ćwiczenie można wykonywać zarówno w pozycji leżącej, jak i siedzącej.

Następnie musisz dobrze wypracować mięsień czworogłowy. Pierwszy etap polega na lekkim obciążeniu jej, wystarczy ją napiąć i zrelaksować.

Leżąc możesz wykonywać inne ćwiczenia:

1. Trening mięśni w okolicy pośladków.
2. Kompleks oddechowy. Możesz po prostu w pozycji leżącej położyć jedną rękę na brzuchu, a drugą na klatce piersiowej. Wzdychając głęboko i powoli, podnieś przeponę. To proste ćwiczenie pomaga dotlenić krew, dzięki czemu regeneracja jest bardziej intensywna.

Fizjoterapia polega na wykonaniu określonego zestawu ćwiczeń, które wykonuje się tylko pod nadzorem lekarza i jego stałej korekcji działań.

Pierwszy okres obejmuje zgięcie i wyprost chorej nogi na szynie. I wolno ich używać do rehabilitacji tylko dla tych, którzy mają proste złamanie i nie oznaczają interwencji chirurgicznej.

Druga faza

Dopuszcza się rozpoczęcie stosowania plastra już tydzień po nałożeniu plastra, ale tylko u pacjentów, u których doszło do prostego złamania i nie była wymagana interwencja chirurgiczna. Jeśli uraz był ciężki, nie można obejść się bez konsultacji z lekarzem.

Wszystkie ćwiczenia należy wykonywać w pozycji leżącej lub siedzącej.

Główny kompleks obejmuje następujące ćwiczenia:

1. Pacjent musi wykonać wyprost i zgięcie nóg, ale powinno to być wykonywane tylko podczas ślizgania się na łóżku. Możesz skomplikować ćwiczenie, jeśli wykonujesz je z lekko uniesioną nogą.
2. Połóż się na boku z chorą nogą na górze. W tej pozycji należy bardzo ostrożnie rozwijać kolano, zginając kończynę, ale nie podnosząc jej z drugiej nogi.
3. Połóż się na brzuchu i wykonuj uginanie nóg, zaczynając od zdrowego. Zrób wszystko ostrożnie z bolącą nogą, aby nie pogorszyć sytuacji.

Również leżąc w łóżku możesz kilka razy dziennie wykonywać proste ćwiczenia. Na przykład napnij i rozluźnij mięśnie pośladkowe i czworogłowe. Symuluj napięcie i rozluźnienie uszkodzonego obszaru nóg.

Etap trzeci

Okres ten rozpoczyna się od dnia, w którym pacjent został już wypisany ze szpitala i może swobodnie chodzić o kulach. W domu pacjent ze złamaniem może z łatwością wykonać tak proste ćwiczenie: siedząc na łóżku, chwyć golenie rękoma i spróbuj przyciągnąć go jak najbliżej, gdy stopy są z dala od łóżka nie odrywaj. W rezultacie pięta powinna dotykać uda.

Główny kompleks obejmuje następujące ćwiczenia:

1. Wchodząc po schodach z dodatkowym stopniem, zacznij od bólu nogi.
2. Podnieś nogę 3-5 stopni drabinki gimnastycznej. Początkowo wykonaj kilka podejść, a następnie wykonuj przysiady na bolącej nodze.
3. Stojąc na podłodze z lekko rozstawionymi nogami, przestaw się z nogi na nogę. Jeśli nie obserwuje się dyskomfortu, dodaj zgięcie kolana.
4. Wykonuj przysiady, ale tylko ze wsparciem. Na początku wykonaj półprzysiad, ale stopniowo zwiększaj amplitudę przysiadu.

Złożone ćwiczenia, takie jak wypady, chodzenie na czworakach, można rozpocząć dopiero pod koniec trzeciej tercji.

Terapia ruchowa jest główną metodą przywracania funkcji stawu kolanowego po złamaniu. Ale inne metody, jeśli są zalecane przez lekarza, nie powinny być zaniedbywane. Przyspieszą tylko leczenie.

Możliwe konsekwencje i komplikacje

Złamania rzepki bez przemieszczenia lub przemieszczenia wpływają na biomechanikę stawu, niezależnie od rodzaju i ciężkości urazu.

Konsekwencje otrzymania takiego urazu mogą być różne:

• choroba zwyrodnieniowa stawów, objawiająca się złamaniami rozdrobnionymi i chrzęstno-kostnymi;
• przemieszczenie fragmentów, jeśli początkowo przeprowadzono nieprawidłowe zamocowanie stawu;
• złamania poprzeczne mogą wywołać rozwój jałowej martwicy.

Tylko terminowe leczenie i rehabilitacja zmniejszy ryzyko powikłań.

Złamanie rzepki w praktyce medycznej występuje w rzadkich przypadkach i jest uważane za specyficzny uraz lub innymi słowy sport. Chirurgia rekonstrukcyjna to jeden z pierwszych i najskuteczniejszych zabiegów. Najważniejszą rzeczą jest rozpoznanie złamania w odpowiednim czasie, określenie go z przemieszczeniem lub bez oraz wybór optymalnej metody leczenia. Rehabilitacji nie można zaniedbać, ponieważ to ona pozwala przywrócić ruchomość stawu kolanowego.

Wideo złamania rzepki

Złamanie rzepki: