Metody samobójstwa i ich konsekwencje. Jak pozbyć się myśli samobójczych

Piękna śmierć zdarza się tylko w filmach. W życiu to ból, brud, strach i żal bliskich. Decydując się na popełnienie samobójstwa (niezależnie jaką metodą) rzadko ktoś myśli o konsekwencjach, bo nie każda próba kończy się śmiercią. Według samych tylko przybliżonych statystyk na 1 rzeczywiste samobójstwo przypada około 5 nieudanych prób samobójczych, z ich problemami psychologicznymii urazy fizyczne, które często pozostają z człowiekiem na całe życie.

Powoduje

Metody samobójstwa i ich konsekwencje to temat, który staje się istotny w niektórych sytuacjach życiowych. Według samych oficjalnych statystyk około 1 mln osób popełnia samobójstwo każdego roku. 100 tys. Człowiek.

WHO dzieli wszystkie kraje świata na 3 grupy:

• o niskim wskaźniku samobójstw (w tych krajach mniej niż 10 osób na każde 100 000 osób umiera co roku z własnej woli w tych krajach);
• średnia (od 1 do 2 tuzinów osób na 100 tys. ludności kraju);
• wysoki wskaźnik samobójstw (są to kraje, w których ponad 20 osób na każde 100 tys.) mieszkańcy co roku popełniają samobójstwo).

Kraje o niskim wskaźniku zgonów samobójczych to:

• Austria;
• Niemcy;
• Armenia;
• Izrael;
• Gruzja;
• Azerbejdżan;
• Grecja.

Średni wskaźnik samobójstw obserwuje się w takich krajach jak:

• Finlandia;
• Estonia;
• Francja;
• Polska;
• Kanada;
• USA.

Kraje o wysokim wskaźniku zgonów samobójczych to:

• Litwa;
• Gujana;
• Kazachstan;
• Białoruś;
• Japonia;
• Łotwa;
• Chiny;
• Rosja;
• Ukraina.

Przyczyny samobójstw u dorosłych

Ludzie popełniają samobójstwa z wielu, często nieznanych powodów. Oprócz predyspozycji genetycznych i obecności różnych zaburzeń psychicznych, powody samobójstw są niekorzystne dla jednostki. uwarunkowania społeczno-ekonomiczne, problemy mikrospołeczne (konflikty w rodzinie, trudności w życiu osobistym, w pracy), a także czynniki osobiste i psychologiczne postać.

Powody, dla których dana osoba popełnia samobójstwo, mogą być różne, aw prawie 40% przypadków nie da się ich ustalić.

Znane są dystrybuowane w ten sposób:

• 18% - strach przed potępieniem, karą, pragnieniem zachowania honoru;
• 17% - różne choroby psychiczne;
• 17% - problemy rodzinne;
• 6% - doświadczenia miłosne;
• 3% - trudności finansowe;
• a po 1% przypisuje się przesycenie życiem i chorobą fizyczną.

Przyczyny samobójstw u dzieci i młodzieży

Sposoby samobójstwa bywają różne, a ich konsekwencje są równie tragiczne, zwłaszcza jeśli chodzi o dzieci. Samobójstwa nastolatków i dzieci to tragiczna rzeczywistość we współczesnym społeczeństwie. Brak wystarczającego doświadczenia życiowego, nieuwaga ze strony innych, delikatna psychika, niezdolność do oparcia się nagromadzonemu problemowi mogą zmusić dziecko do popełnienia samobójstwa.

Statystyki samobójstw dzieci i młodzieży w krajach świata (liczba samobójstw na 100 tys. rówieśników):

Kraj	Wiek: 5-14 lat	Wiek: od 15 do 24 lat
Gujana	5,6	37,8
Kazachstan	3,7	29,5
Rosja	2	25,8
Litwa	1,5	24,2
Białoruś	1,2	19
Estonia	1,6	17
Finlandia	0,2	17,8
Bośnia i Hercegowina	2,6	14,7
Ukraina	1,3	15,8
Korea Południowa	1,3	15,5
Irlandia	0,7	15,4

Notatka. Oficjalne statystyki podają jedynie przybliżone dane, ponieważ oszacowanie prawdziwej skali tego problemu jest prawie niemożliwe.

Przyczyny samobójstw dzieci i młodzieży:

• nieprzyjazna lub obraźliwa postawa dorosłych;
• przemoc (fizyczna, emocjonalna, seksualna) wobec dziecka lub nastolatka;
• niska samoocena i trudności w samostanowieniu;
• obawa przed nieuzasadnieniem nadziei dorosłych i przecenianych roszczeń dziecka do sukcesu;
• destabilizacja społeczno-gospodarcza i niepewność przyszłości;
• alkoholizm i narkomania rodziców lub samego nastolatka;
• brak wartości moralnych i etycznych, brak negatywnego nastawienia do samobójstwa w umyśle nastolatka;
• nieodwzajemniona miłość i utrata sensu życia;
• samobójstwo związane ze śmiercią idola.

W ujęciu procentowym statystyki dotyczące przyczyn samobójstw rozkładają się następująco:

• uczucia nieodwzajemnionej miłości - 24,32%;
• naruszenie relacji rodzic-dziecko - 17,57%;
• problemy w komunikacji z rówieśnikami, nauczycielami, trudności w nauce - 14,8%;
• uczucie osamotnienia - 9,5%;
• beznadziejność, niechęć do pokonywania trudności – ok. 8%;
• używanie narkotyków i alkoholu - 6,7%;
• niemożność znalezienia swojego miejsca w życiu - 4%;
• drobne osłabienie - 2,7%;
• śmierć bliskiego krewnego - około 1%.

Metody samobójstwa i konsekwencje nieudanych prób

Sposoby samobójstwa i ich konsekwencje to te momenty życia, które należy rozpatrywać zbiorowo, a nie osobno. Wynika to z faktu, że w wielu przypadkach próba rozstania się z życiem nie jest śmiertelna. W całej historii swojego istnienia ludzkość wymyśliła wiele metod samobójstwa.

Niektóre z nich są mniej powszechne, na przykład:

• daj się zjadać drapieżnym zwierzętom;
• zdetonować ładunek wybuchowy w pobliżu;
• popełnić rytualne samobójstwo (hara-kiri);
• nie otwieraj spadochronu podczas skoku;
• rzuć się w krater wulkanu;
• celowo narażać się na promieniowanie radiologiczne lub w szczególności narażać się na śmiertelną chorobę.

Istnieje jednak wiele typowych sposobów popełnienia samobójstwa.

Wiszące

Podczas wieszania ważne układy ciała są kolejno zakłócane.

W ciągu pierwszych 2-3 minut. wstrzymywanie oddechu, nieregularne ruchy, sinienie twarzy, zaburzenia świadomości. Co więcej, te objawy tylko się nasilają, dołączają do nich drgawki. Często dochodzi do niekontrolowanego przepływu moczu, kału, śliny. Po ustaniu oddechu bicie serca trwa kilka minut. W 45% podczas duszenia można zaobserwować wystający język, wciśnięty między zęby.

Bardzo często palce wisielców są ściśnięte pętlą, co wskazuje na silne pragnienie uratowania osoby.

Przy nieudanej próbie samobójczej uratowany doznaje obrażeń o różnym nasileniu:

• chrząstka krtani, struny głosowe i naczynia szyi, które zapewniają krążenie mózgowe, są uszkodzone;
• dochodzi do rozerwania tchawicy;
• ugryzienia języka.

Częstymi konsekwencjami uduszenia są zaburzenia pamięci, dezorientacja i silne bóle głowy. Może również wystąpić pogorszenie wzroku, słuchu, aw ciężkich przypadkach rozwija się demencja.

Jeśli dana osoba zostanie niedokładnie usunięta z pętli, można dodać urazy o innym charakterze: złamania kości, siniaki twarzy, plecy.

Utonięcie

Jest to rzadka metoda samobójstwa, ponieważ celowe popełnienie samobójstwa w ten sposób jest dość trudne.

Tonięcie trwa do 5-6 minut. W tym czasie oddychanie odbywa się odruchowo, co prowadzi do zwiększenia braku tlenu. Dlatego zaczynają pojawiać się mimowolne ruchy oddechowe. W takim przypadku woda dostaje się do dróg oddechowych, pojawia się kaszel. Wydzielany śluz miesza się z wodą i powietrzem, tworząc pianę, która zatyka drogi oddechowe.

Jeśli dana osoba nie wzniesie się, to z powodu braku tlenu następuje utrata przytomności, a ruchy oddechowe są zawieszone. Ciało zaczyna opadać na głębokość, gdzie pod ciśnieniem woda wnika głębiej do dróg oddechowych i przez pęknięte naczynia włosowate do krwiobiegu. Krew rozcieńczona wodą jest przenoszona przez całe ciało. Następuje ostateczne ustanie oddychania.

Chęć ucieczki (a dzieje się to prawie we wszystkich przypadkach utonięcia) jest sygnalizowana licznymi krwotokami w mięśniach, pojawiającymi się w wyniku silnego napięcia mięśniowego podczas próby przeżycia.

Przecinanie żył i tętnic

Przecinanie żył zwykle uszkadza nie tylko naczynia krwionośne, ale także ścięgna. Konsekwencją takich urazów jest upośledzenie ruchomości palców lub paraliż rąk. Ponadto może rozwinąć się gangrena, zatrucie krwi lub inne poważne powikłania.

Jeśli tętnica szyjna jest uszkodzona, funkcja mózgu będzie przez jakiś czas podtrzymywana przez drugą tętnicę szyjną, ale w korze mózgowej, zlokalizowane po stronie uszkodzonej tętnicy, mogą rozpocząć się nieodwracalne procesy - śmierć komórek nerwowych, która jest obarczona rozwojem osłabienie.

Odmowa jedzenia i picia

W wyniku przedłużającej się odmowy jedzenia praca serca zostaje zakłócona, głodującej osobie jest stale zimno, wypadają włosy, skóra wysycha, może rozwinąć się niewydolność nadnerczy. Na ostatnim etapie we wszystkich narządach dochodzi do nieodwracalnych zmian i śmierci.

Proces umierania z powodu odwodnienia może trwać od kilku dni do kilku tygodni. Ta metoda samobójstwa ma bardzo bolesne skutki uboczne, w tym drgawki, pękanie skóry i krwawienie, ślepotę, nudności, wymioty, skurcze i silne bóle głowy. Przed śmiercią osoba popada w stan nieprzytomności.

Samospalenie

To jeden z najbardziej bolesnych sposobów na śmierć. Istnieje opinia, że ​​szybko pojawia się bolesny szok i osoba szybko umiera. Do rozwoju bolesnego szoku konieczne jest od kilku godzin do kilku dni. Jednocześnie bóle są tak silne, że nie da się ich usunąć nawet za pomocą narkotycznych środków przeciwbólowych.

Jeśli samobójstwo udało się przeżyć, konsekwencje są niezwykle poważne: liczne blizny, które utrudniają ruch w stawach. Ponadto ciało pozostaje zniekształcone na całe życie.

Zatrucie

Raczej trudno jest poprawnie obliczyć śmiertelną dawkę trucizn i toksycznych leków. Jednocześnie ważne jest, aby wziąć pod uwagę indywidualne cechy organizmu, stan psychiczny, interakcję między substancjami i wiele więcej. Dlatego zatrucie w połowie przypadków kończy się niepowodzeniem w przypadku samobójstwa.

Ci, którym udało się zażyć śmiertelną dawkę, zaczynają się dusić, wtedy ich świadomość staje się „zmętniała”, po czym jej głęboka opresja, podczas gdy aktywność dobrowolna zostaje utracona, pozostaje tylko aktywność refleksyjna, wtedy samobójstwo zapada w śpiączkę stan.

Ostatnie badania naukowe sugerują, że będąc w śpiączce człowiek odczuwa ból, czas biegnie bardzo powoli, a kilka minut bolesnego umierania może wydawać się latami piekielnych męki. Człowiek zwykle znajduje się w kałuży wymiocin i kału.

Jeśli leki przeciwpsychotyczne zostały wybrane jako trujący lek, zatrucie może nastąpić w ciągu 6-30 godzin. Jednocześnie w trzustce pojawia się ciężkość, pojawiają się ciągłe nudności i wyniszczające wymioty.

W przypadku lekkiego stopnia zatrucia pojawia się letarg i apatia, po których może wystąpić niepokój, irytują lekkie i głośne dźwięki. Następnie mięśnie szkieletowe rozluźniają się i rozpoczyna się długi sen. Nie wyklucza się silnego bólu brzucha i biegunki.

Zatruciu o umiarkowanym nasileniu towarzyszy depresja układu nerwowego, zaparcia i zatrzymanie moczu. Możliwe skurcze mięśni twarzy, drgawki, niewydolność oddechowa, sinica.

Śpiączka może wynikać z ciężkiego zatrucia. Płytki oddech, blada skóra w zimnym i lepkim pocie, słaba czynność serca, obniżone ciśnienie krwi. Następnie zwykle pojawiają się łagodne, ale długotrwałe napady. Ten stan może zakończyć się śmiercią. W ciężkim zatruciu neuroleptykami śmierć następuje zwykle dopiero w 2-3 dniach.

Przy korzystnym przebiegu należy spodziewać się powrotu do zdrowia przez 4-5 dni, ale bóle głowy, zaburzenia psychiczne i hormonalne mogą nadal dręczyć przez długi czas. Możliwa jest częściowa utrata pamięci. Zatrucie może być powikłane uszkodzeniem nerek, wątroby, niedrożnością jelit, problemami z pęcherzem, chorobami serca i naczyń krwionośnych.

Podczas używania stężonych zasad lub kwasów osoba odczuwa silny ból od kilku minut do kilku godzin, ponieważ substancje te powodują korozję narządów wewnętrznych. Konsekwencje: zwężenie przełyku w wyniku blizn, prowadzące do niedrożności pokarmu. Początkowo pacjent je przez rurkę gastrostomijną. Operacja na przełyku możliwa jest dopiero po kilku miesiącach, ale nie zawsze daje pozytywne rezultaty.

Uraz serca

Serce to mały cel, który trudno trafić. Dlatego przy tej metodzie samobójstwa płuca lub kręgosłup często ulegają uszkodzeniu (należy pamiętać, że naruszenie integralności rdzenia kręgowego prowadzi do paraliżu).

Nawet dostanie się do serca nie zawsze prowadzi do śmierci, ale problemy z układem sercowo-naczyniowym w każdym razie pozostają z samobójstwem do końca jego dni.

Samobójstwo z użyciem broni palnej

Jeśli chcesz popełnić samobójstwo, zwykle strzelają w głowę. Nieśmiercionośny strzał w kość skroniową, co zdarza się dość często, może spowodować ropień skroniowy, zapalenie opon mózgowych, afazję, hemianopsję, porażenie połowicze i ogólne powikłania wewnątrzczaszkowe. W sumie wszystko to prowadzi do poważnego uszkodzenia mózgu i niepełnosprawności. Około połowa osób, które przeżyły taki strzał, cierpi na pęknięty nerw twarzowy.

Upadek z wysokości

Upadek nawet z bardzo dużej wysokości nie zawsze kończy się śmiercią. Ta metoda samobójstwa wiąże się z wielokrotnymi złamaniami kończyn, kręgosłupa, kości miednicy i głowy. W stanie unieruchomienia osoba odczuwa silny ból, ale nie może wezwać pomocy. Jeśli nie zostanie znaleziony na czas, może umrzeć w agonii przez kilka dni.

Podczas upadku z wysokości osoba otrzymuje obrażenia prowadzące do niepełnosprawności:

• ciężkie złamania lub amputacje kończyn;
• uszkodzenie narządów wewnętrznych, operacja ich usunięcia;
• blizny i blizny;
• złamania kręgosłupa, które mogą powodować częściową utratę czucia w kończynach;
• jeśli rdzeń kręgowy jest uszkodzony do końca życia, ciało zostaje unieruchomione przez paraliż, co uniemożliwia samodzielne kontrolowanie oddawania moczu i defekacji.

Celowe uderzanie pojazdów i mechanizmów operacyjnych

Samobójstwo w wyniku kolizji np. z pociągiem odpowiada za prawie 90% zgonów. Jednak nieudane próby mogą prowadzić do poważnych obrażeń: złożonych i rozległych złamań, amputacji, wstrząsu mózgu. Urazy te powodują niepełnosprawność umysłową i fizyczną.

Metody samobójstwa i ich fizyczne konsekwencje pozostawiają różne urazy, ale wszystkie powodują równie głęboki uraz psychiczny.

Jak samemu pozbyć się myśli samobójczych

Wiele osób odwiedza myśli samobójcze, ale nie każdy decyduje się na taki krok. Jeśli stan nie jest krytyczny, możesz samodzielnie spróbować pozbyć się myśli samobójczych.

Spojrzenie na świat i obecną sytuację innymi oczami pomaga:

• zmiana otoczenia i kręgu społecznego (pozytywne emocje dają podróże, nowe znajomości, które również przynoszą świeże spojrzenie na stare problemy);
• czasami trzeba znaleźć inną pracę, która przyniesie satysfakcję (nie zawsze jest to możliwe, ale całkiem możliwe jest znalezienie ekscytującego zawodu);
• Zmiana miejsca zamieszkania zmienia radykalnie wszystko: nowi sąsiedzi, znajomi, widok za oknem, droga do pracy (być może życie da też nowe możliwości).

W niektórych przypadkach wystarczy:

• pamiętaj o tych, którym jesteś bliski (rodzice, dzieci, bliscy przyjaciele);
• śpij dobrze;
• zrób sobie prezent;
• ograniczyć komunikację z nieprzyjemnymi ludźmi;
• rób plany na przyszłość i przestań zwracać uwagę na opinie innych (nie zadziała, aby zadowolić wszystkich, nie powinieneś nawet próbować).

Kiedy potrzebujesz pomocy?

Nie zawsze można pozbyć się intencji samobójczych. Prześladują, zmuszając do zaplanowania swojego odejścia z życia. W takim przypadku zdecydowanie powinieneś szukać pomocy u specjalistów (psychologów, psychiatrów), wierzący mogą otrzymać niezbędną pomoc od duchownych.

W nagłych wypadkach możesz skorzystać z:

• infolinie;
• szpitale kryzysowe;
• usługi pomocy psychologicznej w nagłych wypadkach (istnieją takie usługi w ramach Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych).

Zawsze możesz opuścić ten świat w dowolny sposób, ale nie będziesz mógł wrócić (nawet jeśli naprawdę chcesz). Nie bez powodu większość samobójców przed śmiercią podejmuje próby ratowania życia, a ich ostatnie słowa to zazwyczaj słowa żalu z powodu tego, co zrobili. Nie powinniśmy zapominać o konsekwencjach, jakie pozostają po nieudanych próbach samobójczych. Mogą być tak okropne, że wszystkie wcześniejsze problemy wydają się drobiazgami.

Autor: Irina Żurawka

Filmy o samobójstwach

TOP 5 najlepszych zgonów: