Niestrawność żołądka. Co to jest, objawy, leczenie u osoby dorosłej, dziecka

W tle występuje niestrawność żołądka patologie przewodu pokarmowego lub w przypadku naruszeń procesów podziału żywności. Ten zespół kliniczny zwykle objawia się ostrym bólem. Charakterystyczne objawy niestrawności przy braku leczenia farmakologicznego mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy.

Rodzaje dyspeptycznych zaburzeń żołądka

Niestrawność żołądka jest naruszeniem czynnościowej czynności narządu trawiennego. Istnieje kilka głównych postaci zaburzenia:

Rodzaj naruszenia	Opis
Pankreatogenny	Ten rodzaj zaburzenia występuje u pacjentów z mukowiscydozą, przewlekłym zapaleniem trzustki i rakiem trzustki. Niestrawność typu wątrobowego rozwija się na tle zaburzeń żółciowych.
Gastrogeniczny	Naruszenie czynności funkcjonalnej występuje w przypadku achlorhydrii, achilii, zanikowego zapalenia żołądka, guzów żołądka. Niestrawność endogenną rozpoznaje się u pacjentów z celiakią i przewlekłym zapaleniem jelit.
Funkcjonalny	Niestrawność na tle achlorhydrii, achilia, raka trzustki. Występuje, gdy procesy produkcji soku żółciowego, jelitowego i żołądkowego ulegają spowolnieniu. Patologie przewodu żołądkowo-jelitowego mogą powodować rozwój dyspepsji czynnościowej.
Fermentacja	Na tle systematycznego nadużywania rozwija się zaburzenie czynnościowe układu pokarmowego pokarmy bogate w węglowodany (mleko fermentowane, napoje, owoce, kapusta, kwas chlebowy, rośliny strączkowe, chleb). Przy ich nadmiernej ilości w jelicie mikroflora patogenna zaczyna się szybko namnażać.
Jelitowy	Tego typu upośledzenie czynnościowe spowodowane jest wnikaniem infekcji do jelita. Najczęściej dyspepsję rozpoznaje się u osób z salmonellozą lub czerwonką.
Mydło (tłuszcz)	Zaburzenie czynności funkcjonalnej spowodowane jest nadużywaniem żywności, która zawiera dużą ilość tłuszczów zwierzęcych. Są powoli rozkładane i wchłaniane. Tłuszcze mogą wywoływać rozwój procesów gnilnych. Niestrawność mydlana może rozwinąć się po zjedzeniu mięsa, które nie było odpowiednio przechowywane.

W niektórych przypadkach u pacjentów diagnozuje się dyspepsję enzymatyczną. Zakłócenie aktywności funkcjonalnej spowodowane jest spowolnieniem syntezy substancji biorących udział w rozkładzie pokarmu. U kobiet patologia występuje znacznie częściej niż u mężczyzn.

Przyczyny, jakie choroby powodują niestrawność

Patologia może wystąpić w wyniku przedłużającej się stresującej sytuacji. W takim przypadku aktywność funkcjonalna niektórych części jelita zostaje zakłócona.

Oprócz zaburzeń psycho-emocjonalnych rozważa się przyczyny rozwoju niestrawności:

• niedobór witamin C, B;
• spowolnił trawienie cukru;
• dyskineza przewodu żołądkowo-jelitowego;
• długotrwałe stosowanie gastroprotektorów;
• zaszczepienie błony śluzowej żołądka bakteriami Helicobacter Pylori;
• przyspieszenie procesów produkcji kwasu solnego.

Niezależnie od przyczyn rozwoju niestrawności ściany żołądka stają się bardziej wrażliwe. Po dostaniu się pokarmu do przewodu pokarmowego pojawia się ostry ból i inne dolegliwości.

Zespół dyspeptyczny jest charakterystyczny dla następujących chorób:

• infekcje przewodu żołądkowo-jelitowego;
• nowotwory jelit i żołądka;
• choroby odźwierne (nabyte lub wrodzone);
• zapalenie trzustki;
• cholecystektomia;
• ostre zapalenie pęcherzyka żółciowego;
• obecność kamieni w woreczku żółciowym;
• wrzodziejące zmiany dwunastnicy i żołądka;
• naruszenie procesów syntezy kwasu solnego (w tym kompletnego);
• przepuklina przeponowa z przemieszczeniem;
• refluksowe zapalenie żołądka;
• alergia pokarmowa.

U dzieci zaburzenia dyspeptyczne zwykle rozwijają się na tle ciężkiego zatrucia.

Czynniki ryzyka

Niestrawność żołądka to zaburzenie, które występuje z wielu powodów.

Zagrożeni są ludzie:

• przebywanie w stresujących sytuacjach przez długi czas;
• cierpiących na zaburzenia psycho-emocjonalne;
• prowadzenie nieaktywnego trybu życia;
• skłonny do reakcji alergicznych;
• systematyczne nadużywanie tłustych potraw;
• przyjmowanie przez długi czas leków podrażniających błonę śluzową żołądka.

W grupie ryzyka znajdują się również osoby, których działalność zawodowa związana jest z niebezpieczną produkcją (chemicy galwanizatorzy, metalurdzy, farmaceuci).

Objawy

Niestrawność żołądka to zespół kliniczny, na którego rozwój wskazuje szereg charakterystycznych objawów:

• jasny smak metalu w ustach;
• szybkie zmęczenie;
• zmęczenie;
• ciężkość w żołądku (zwłaszcza po jedzeniu);
• odmowa jedzenia (całkowita lub częściowa);
• zgaga;
• silny ból w okolicy nadbrzusza;
• przedłużona migrena;
• napady nudności;
• wymioty po jedzeniu;
• zwiększone tworzenie gazu;
• biegunka;
• powstawanie zatorów kałowych;
• zmiana koloru kału (w zależności od rodzaju patologii).

Niestrawność gnilna charakteryzuje się zmianą stolca z brązowego na prawie czarny. Przy mydlanej patologii kał staje się żółty lub biały.

Często zespół kliniczny jest mylony z wrzodziejącymi zmianami żołądka ze względu na podobieństwo zespołu objawów:

• skoki temperatury;
• wymiociny;
• utrata wagi;
• krew w kale lub wymiocinach;
• ból podczas połykania.

Objawy mogą się różnić w zależności od rodzaju patologii:

• Nieswoista dyspepsja charakteryzuje się bólem w nadbrzuszu, uczuciem pieczenia i wahaniami temperatury.
• Niestrawności podobnej do refluksu towarzyszy kwaśne odbijanie i ciężka zgaga.
• Dyspepsja dyskinetyczna charakteryzuje się uczuciem ciężkości w żołądku po jedzeniu, wzdęciach, wymiotach i nudnościach.

Osoby cierpiące na niestrawność wrzodziejącą skarżą się na zgagę, odbijanie i silny ból, nasilający się w nocy.

Diagnostyka

Dyskomfort pojawiający się w okolicy nadbrzusza po posiłku jest powodem kontaktu z najbliższą placówką medyczną. Tylko gastroenterolog może postawić dokładną diagnozę. Specjalista powinien uważnie słuchać pacjenta i pytać go o ewentualne dolegliwości. Gastroenterolog bada i przeprowadza wywiad.

Aby potwierdzić lub odrzucić dyspepsję, pacjentowi przypisuje się następujące badania laboratoryjne:

• analiza kału - w kale określa się charakter, procent niestrawionego pokarmu, obecność lub brak tłuszczów, błonnik pokarmowy;
• biochemiczne badanie krwi - pozwala zidentyfikować proces zapalny;
• analizy kliniczne kału i krwi - określenie utajonej anemii spowodowanej krwawieniem w przewodzie pokarmowym.

Jeśli wstępna diagnoza zostanie potwierdzona, pacjentowi przepisuje się:

• elektrogastroenterografia;
• manometria;
• tomografia komputerowa układu pokarmowego;
• kolonoskopia;
• radiografia;
• Ultradźwięk; EFGDS.

Aby otrzymać leki, pacjent musi ponownie odwiedzić gastroenterologa.

Leczenie zaburzeń dyspeptycznych u dorosłych

Farmakoterapia dobierana jest w zależności od samopoczucia pacjenta, wieku i rodzaju patologii. Pacjent powinien poinformować specjalistę o możliwych reakcjach alergicznych na ten lub inny lek. W połączeniu z terapią lekową pacjentowi przepisuje się dietę. Za zgodą lekarza prowadzącego stosuje się tradycyjną medycynę.

Leki

Niestrawność żołądka to zaburzenie, które można z powodzeniem leczyć lekami.

Terapia obejmuje następujące kategorie leków:

• Leki zobojętniające. Aktal, Gestal, Fosfalugel, Maalox odpowiadają za neutralizację kwasu solnego, hamowanie aktywności soku żołądkowego oraz adsorpcję agresywnych treści.
• Blokery pompy protonowej. Pantoprazol, Lansoprazol, Omeprazol, Rabeprazol spowalniają proces transportu jonów do komórek okładzinowych. Leki łagodzą ból i zgagę.
• Blokery histaminy H2. Leki odpowiadają za hamowanie produkcji kwasu solnego. W przypadku niestrawności przepisuje się roksatydynę, nizatydynę, famotydynę, cymetydynę.

W skład terapii lekowej mogą również wchodzić leki korygujące perystaltykę. Odpowiadają za przywrócenie naturalnej ruchliwości jelit. Prokinetyka zapobiega rozwojowi zaparć. W przypadku niestrawności przepisuje się Domperidon, Metoklopramid, Motoprid, Cisaprid.

W przypadku leków charakterystyczny jest wyraźny efekt prokinetyczny. Leki Raglan i Cerucal pomogą pozbyć się wymiotów. Leki przeciwskurczowe Papaverine i Drotaverine eliminują skurcze mięśni i zmniejszają nasilenie bólu. Jeśli niestrawności towarzyszy biegunka, pacjentowi można przepisać węgiel aktywowany lub Loperamid.

Podstawy żywienia

W przypadku dyskinezy (niezależnie od rodzaju) wskazany jest post terapeutyczny przez 24-48 godzin. Osoba powinna pić tylko wodę. W przypadku dyspepsji fermentacyjnej konieczne jest wykluczenie z menu wszystkich produktów zawierających błonnik gruby i węglowodany (ogórki, buraki, kapusta, słodkie owoce, rośliny strączkowe). Podstawą diety jest cielęcina, królik, kurczak, indyk, twarożek.

Świeże owoce i warzywa można spożywać nie wcześniej niż 14 dni po poście. Gniewna niestrawność wymaga wykluczenia z diety pokarmów bogatych w białko. Menu oparte jest na krakersach, białym pieczywie, płatkach owsianych, kaszy mannie, jabłkach, świeżo wyciskanych sokach. Nie więcej niż 1 raz w tygodniu możesz zjeść trochę gotowanej ryby, twarogu lub piersi z kurczaka.

Dyspepsja typu tłuszczowego wymaga odrzucenia produktów zawierających tłuszcze zwierzęce (wędliny, wieprzowina, jagnięcina, boczek, boczek). W razie potrzeby lekarz może dostosować dietę, aby zawierała pokarmy zmniejszające kolkę lub wzdęcia.

Żywność, która jest słabo strawiona, należy całkowicie wyrzucić.

Na zatwierdzonej liście znajdują się następujące produkty:

• jogurt naturalny;
• kefir;
• mleko niskotłuszczowe;
• makaron;
• Biały ryż;
• proso;
• płatki owsiane i płatki;
• ziarno gryki;
• suszone owoce;
• agrest;
• jabłka;
• brzoskwinie;
• banany;
• morele;
• śliwki;
• Wiśnia;
• buraczany;
• marchewka;
• Ziemniak;
• cukinia.

2-3 razy w tygodniu można zjeść 150 g gotowanego królika lub cielęciny.

Konieczne jest częściowe wyłączenie z diety:

• napoje zawierające cukier i alkohol;
• melon;
• arbuzy;
• winogrono;
• rodzynki;
• czarny chleb;
• Cukiernia;
• cukier;
• tłuste produkty mleczne;
• fasola (fasola, groch, kukurydza);
• grzyby;
• papryka;
• dynia;
• cebula;
• kalafior, brukselka;
• brokuły;
• rzepa;
• rzodkiewka.

Stosowanie tłustych mięs (gęsi, kaczki, wieprzowiny) jest surowo zabronione. Musisz także zrezygnować z fast foodów i fast foodów.

Środki ludowe

Tradycyjna medycyna nie gwarantuje całkowitego wyleczenia niestrawności. Muszą być przygotowane zgodnie z przepisem. Samodzielna zmiana proporcji jest surowo zabroniona. Odwary, napary na bazie roślin leczniczych dobierane są z uwzględnieniem indywidualnych cech organizmu.

W przypadku niestrawności możesz wziąć:

• Napar z selera. Korzeń rośliny (3-5 g) kruszy się, zalewa wrzącą wodą (1 l). Pojemnik z naparem przenosi się do ciepłego, ciemnego miejsca na 8 godzin. Schłodzony produkt dekantuje się. Przyjmować 50 ml 3-4 razy dziennie na pusty żołądek.
• Wywar z jeżyn. Korzenie roślin (10 g) dokładnie myje się, umieszcza w rondlu i napełnia wodą (500 ml). Gotuj przez 15-20 minut na małym ogniu. Bulion jest dekantowany, wlewa się do niego 150 ml czerwonego wina. Weź 50 ml 4 razy dziennie.
• Rosół z dzika. Kora topoli czarnej (1 łyżeczka. l.) Zalej wrzącą wodą (350 ml) i gotuj na małym ogniu przez 3 minuty. Weź 50 ml 2-3 razy dziennie.

Zaburzenia dyspeptyczne, charakteryzujące się ciężkością w żołądku, bólem, zgagą, leczy się wywarami na bazie kopru, kopru włoskiego i majeranku. Aby poprawić smak, możesz dodać do produktu 1-2 łyżeczki. l. naturalny miód.

Leczenie niestrawności u dzieci

Leczenie niestrawności u dzieci odbywa się kilkoma metodami.

Terapia nielekowa obejmuje:

• dieta;
• masaż.

Za zgodą lekarza prowadzącego możesz wziąć tradycyjną medycynę. Dzieciom można przepisać leki, które odpowiadają za zmniejszenie kwasowości, przywrócenie procesu wytwarzania substancji enzymatycznych.

Bezpieczne leki

Dzieci poniżej 3 roku życia cierpiące na zaburzenia dyspeptyczne zwykle nie otrzymują przepisanych leków. Podstawą leczenia jest dieta. Większość leków przepisywanych na naruszenie czynnościowej czynności żołądka ma ograniczenia wiekowe. W przypadku niestrawności u dzieci terapia lekowa obejmuje:

Preparaty enzymatyczne. Należą do nich Micrasim, Panzinorm, Mezim, Creon. Leki odpowiadają za wspomaganie układu pokarmowego i normalizację procesów rozkładu pokarmu.

• Leki przeciwwydzielnicze (na przykład Omez). Leki przywracają proces wytwarzania soku żołądkowego w ilości niezbędnej dla organizmu. Lek jest wskazany do wysokiej kwasowości.
• Leki zobojętniające. Phosphalugel, Almagel, Rennie są przepisywane na niestrawność typu niespecyficznego lub podobnego do wrzodu. Lek odpowiada za neutralizację soków żołądkowych.
• Prokinetyka. Cerucal, Domperidon, Motilium są zwykle przepisywane na niespecyficzną dyspepsję. Leki odpowiadają za przywrócenie ruchliwości jelit, eliminują wymioty.

Dzieciom z wzdęciami przepisuje się Bobotik, Espumisan. Jeśli niestrawność jest spowodowana zatruciem, zaleca się stosowanie sorbentów (Enterosgel, Smecta). W przypadku ostrego bólu dziecku przepisuje się środki przeciwskurczowe (Papaverine, No-Shpa).

Metody ludowe

W przypadku niemowląt tradycyjna medycyna zwykle nie jest przepisywana ze względu na wysokie ryzyko powikłań.

Jeśli dziecko nie ma skłonności do reakcji alergicznych, można mu podawać wywary i napary na podstawie:

• krwawnik pospolity (liście);
• lukrecja (korzeń);
• nasiona anyżu);
• kruszyny (kora).

Algorytm wywaru jest w przybliżeniu taki sam, różnią się tylko składniki:

• ekstrakty z roślin leczniczych (1 łyżeczka. l) zalać ciepłą wodą (500 ml);
• pojemnik z bulionem stawia się na małym ogniu;
• płyn doprowadza się do wrzenia;
• bulion jest schładzany, filtrowany i podawany dziecku, 50-100 ml 1-2 razy dziennie.

Pojawienie się dolegliwości na tle przyjmowania tradycyjnej medycyny jest powodem natychmiastowego odwołania się do placówki medycznej.

Cechy żywienia dzieci w różnym wieku

Dieta może być uważana za jedną z głównych metod leczenia niestrawności. Korekta menu jest wymagana w przypadku niestrawności typu fermentacyjnego, gnilnego i wrzodziejącego. Lista dozwolonych i zabronionych produktów może się różnić w zależności od rodzaju patologii.

Podstawą diety na dyspepsję fermentacyjną jest:

• słabe buliony;
• mięso drobiowe (kurczak, indyk).

Pokarmy bogate w węglowodany należy wykluczyć z diety dziecka.

W przypadku dyspepsji gnilnej dieta powinna zawierać:

• cukinia;
• Ziemniak;
• chleb pszeniczny;
• owoce;
• niskotłuszczowe ryby rzeczne;
• krakersy;
• owsianka.

Masło i tłuste mięso są wyłączone z diety. Jeśli u noworodka zdiagnozowano niestrawność, jest on pokazywany codziennie na czczo. W ciągu 24 godzin dziecko nie może być karmione. Co 25-30 minut otrzymuje wywar z marchewki, rodzynek lub słodzonej herbaty. Porcja to nie więcej niż 20 ml. Dzień później możesz karmić noworodka mlekiem matki.

Tabela dietetyczna nr 4 jest pokazywana dzieciom w wieku szkolnym.

Dozwolone produkty to:

• jajka (w postaci omletu na parze);
• wywary z porzeczek, jagód, dzikiej róży, pigwy;
• słaba czarna herbata;
• krakersy pszenne;
• mięso z indyka, kurczak;
• ryby (odmiany o niskiej zawartości tłuszczu), głównie gotowane;
• beztłuszczowy twarożek;
• galaretka i kompoty z jagód i owoców;
• kasza gryczana, ryż, kasza owsiana.

Wszystkie inne pokarmy nie wymienione na liście podlegają całkowitemu wyłączeniu z diety.

Możliwe komplikacje

Niestrawność żołądka, przy braku odpowiedniego leczenia, może przekształcić się w dysfagię. Jest to patologia psychospołeczna charakteryzująca się falującym przebiegiem.

Jeśli pacjent, z pojawieniem się charakterystycznych objawów niestrawności, nie zgłosił się na czas do placówki medycznej, ryzyko wystąpienia kolejnych powikłań jest wysokie:

• naruszenie czynnościowej czynności nerek;
• drgawki;
• niemiarowość;
• naruszenie równowagi wodno-solnej;
• utrata wagi;
• hemoroidy.

W niektórych przypadkach niestrawność charakteryzuje się zaparciami. Nieleczone korki stolca mogą powodować szczeliny odbytu lub hemoroidy. Biegunce towarzyszy utrata przydatnych dla organizmu mikro- i makroelementów. Organizm ludzki zaczyna powoli wchłaniać składniki odżywcze. Niekontrolowane wymioty prowadzą do zaburzenia równowagi elektrolitowej.

Prognozy, profilaktyka

Leki przepisane przez specjalistę łagodzą zespół objawów niestrawności i poprawiają stan pacjenta. Przy odpowiedniej terapii rokowanie jest dobre. Niestrawność charakteryzuje się falowym przebiegiem. Eksperci zalecają podjęcie środków zapobiegawczych, aby zminimalizować ryzyko rozwoju zaburzenia. Konieczne jest prowadzenie zdrowego stylu życia.

Lekarze zalecają codzienne spacery. Odżywianie powinno być jak najbardziej zbilansowane. Zaleca się przyjmowanie posiłków w tym samym czasie. Częstotliwość przyjmowania wynosi 4-5 razy dziennie. Dieta powinna być zróżnicowana. Opiera się na świeżych warzywach, owocach, chudej rybie, mięsie. Konieczne jest całkowite wykluczenie produktów gazotwórczych, pikantnych, słonych, wędzonych potraw.

Eksperci zalecają rezygnację z napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych. Należy unikać przejadania się. Kupując produkty, musisz dokładnie przestudiować ich skład i datę ważności. Nie można lekceważyć podstawowych zasad higieny osobistej: po wizycie w miejscach publicznych zaleca się mycie rąk mydłem i wodą. Przed użyciem opłucz owoce i warzywa ciepłą wodą. Konieczne jest poddanie się corocznemu badaniu przez gastroenterologa.

Mity i niebezpieczne nieporozumienia w leczeniu niestrawności

Samodzielny wybór leków na zaburzenia dyspeptyczne jest surowo zabroniony. Nie ma potrzeby polegać na opinii i doświadczeniu znajomych czy reklamie. Nie możesz sam siebie zdiagnozować.

Wiele osób błędnie uważa, że ​​wzdęcia, ociężałość w żołądku i napady nudności w końcu same znikną, a niewielki dyskomfort nie jest powodem do wizyty w placówce medycznej. Błędna jest również opinia większości, że preparaty enzymatyczne i przeciwskurczowe eliminują uczucie ciężkości w żołądku. Pikantne, kwaśne jedzenie nie eliminuje zgagi i nudności.

Niemożliwe jest leczenie zaburzeń dyspeptycznych tylko za pomocą tradycyjnej medycyny. Działają jako składnik pomocniczy. Tradycyjna medycyna działa łagodnie. Aby osiągnąć pozytywny wynik, musisz je zażywać nieprzerwanie przez kilka miesięcy.

Dieta pomaga przywrócić funkcjonalną aktywność przewodu pokarmowego. Kompleksy witaminowo-mineralne nie mają pozytywnego wpływu na żołądek. Leki tego typu pomagają przywrócić odporność.

Niestrawność żołądka, jako naruszenie czynnościowej czynności narządu przewodu pokarmowego, ma wyraźne objawy. Ten zespół kliniczny występuje na tle niedożywienia, patologii trzustki, jelit. Oprócz bólu w nadbrzuszu, zgagi i wzdęć pacjenci mogą skarżyć się na nieświeży oddech, metaliczny posmak w ustach. Objawy towarzyszące to szybkie zmęczenie, bezsenność i obniżona wydajność.

Filmy z dyspensją żołądkową

Dyspozycja funkcjonalna: