Endoskopia nosogardzieli u dzieci. Cena, jak robią, co to jest, recenzje

Endoskopia to procedura diagnostyczna wykonywana w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych. Badanie nosogardła przez endoskop polega na pobraniu materiału biologicznego do analizy bakteriologicznej, ocenie stanu błony śluzowej, obecności lub braku nowotworów w jamie.

Badanie jamy nosowej i krtani u dzieci (cena zależy od regionu) za pomocą endoskopu stało się powszechne ze względu na szybkość i wszechstronność metody. Zabieg trwa zaledwie kilka minut, po czym pacjent może od razu wrócić do domu.

Zakres cen zabiegu wynosi od 500 do 2000 rubli. w zależności od regionu i innych czynników.

Wskazania

Światłowód pomaga laryngologom badać obszary, których nie widać normalnymi oczami, takie jak wnętrze jamy nosowej, gardła czy aparatu mowy.

Zaletą włókien jest to, że są elastyczne i mają małą średnicę, co oznacza, że ​​można nimi łatwo manipulować kilkoma kierunków, co umożliwia wizualizację ograniczonych obszarów, umożliwia przejście przez nos i dotarcie do dna gardło. Elastyczna endoskopia wymaga jednak użycia narzędzia dwuręcznego i dlatego jest bardziej złożoną procedurą.

Sztywny endoskop zapewnia doskonałą wyrazistość obrazu, ułatwia wysiew i pobieranie próbek tkanek, lepiej kontroluje krwawienia z nosa i umożliwia endoskopiście wykonanie zabiegu chirurgicznego interwencja. Sztywne endoskopy donosowe mają średnicę 2,7-4 mm i są nachylone pod różnymi kątami, aby umożliwić lekarzowi wizualizację różnych obszarów jamy nosowej i zatok.

Endoskopia nosa polega na bezpośredniej ocenie przewodów nosowych i zatok przy użyciu wysokiej jakości powiększonych obrazów. Ta procedura jest zwykle wykonywana w gabinecie otolaryngologa i służy jako obiektywne narzędzie diagnostyczne. Zabieg można wykonać za pomocą sztywnego lub elastycznego endoskopu światłowodowego.

• Endoskopia może pokazać konkretne szczegóły, takie jak miejsce krwawienia i obrzęk tkanki nosowej.
• Procedura służy do badania nowotworu, który może być rakiem.
• W niektórych przypadkach służy do usunięcia obcego przedmiotu z nosa dziecka.
• Lekarz może również zalecić wykonanie endoskopii, aby dowiedzieć się, jak działa leczenie problemów z nosem lub zatokami. Na przykład możesz zaobserwować zmianę wielkości polipów.
• Zapalenie zatok jest jedną z najczęstszych przyczyn endoskopii nosa.
• Procedura może zebrać ropę z zainfekowanego obszaru, aby określić źródło infekcji i jak ją leczyć.

Endoskopia nosogardzieli u dzieci (cena z góry określona) oceniana jest jako zabieg małoinwazyjny. Zabieg wykonywany jest w szpitalu lub ośrodku chirurgicznym.Operacja wykonywana jest przy użyciu bardzo małych narzędzi i nie wymaga nacięcia zewnętrznego.

Powołanie endoskopii nosogardzieli następuje przy istniejących trudnościach w postawieniu diagnozy.

Najczęstsze objawy, które należy rozwiązać, to:

• ropne lub krwawe wydzieliny z przewodów nosowych;
• częste pulsujące bóle czoła, skroni;
• trwały nos;
• przedłużone zatkanie nosa;
• chrapanie w nocy;
• zmiana, naruszenie lub całkowity brak zapachu, smaku;
• niejasna etiologia przewlekłego nieżytu nosa;
• wyjaśnienie obecności zapalenia migdałków;
• szum w uszach lub utrata słuchu;
• częste zaostrzenie zapalenia zatok;
• zapalenie zatok czołowych w fazie przewlekłej;
• przerost polipów z tyłu nosogardzieli;
• niezidentyfikowane przyczyny obrzęków twarzy i szyi;
• naruszenie oddychania przez nos z powodu deformacji przegrody nosowej;
• częste infekcje ostrymi infekcjami dróg oddechowych;
• badanie przed lub po operacji;
• monitorowanie skuteczności leczenia;
• potwierdzenie diagnozy.

Endoskopia nosogardzieli dla dzieci (cena jest w przybliżeniu taka sama we wszystkich regionach kraju) jest konieczna wcześniej operacja usunięcia polipów, guzów, które utrudniają oddychanie przez nos lub adenoidy.

Istotną zaletą badania jest brak ograniczeń wiekowych. W zależności od wieku dziecka zmienia się tylko technika wykonania zabiegu.

Przeciwwskazania

Przed wykonaniem procedury diagnostycznej lekarz ma obowiązek wyjaśnić indywidualne właściwości fizjologiczne dziecka.

Badanie jest zabronione z historią funkcji:

• możliwość krwawienia po włożeniu endoskopu z powodu zwiększonej wrażliwości błony śluzowej;
• patologiczne zwężenie kanałów nosowych;
• obecność reakcji alergicznej na miejscowe leki znieczulające, na przykład lidokaina, nowokaina;
• istniejące zaburzenia psychiczne;
• niemożność położenia dziecka do łóżka z jego niewłaściwym zachowaniem;
• obecność wrodzonych wad rozwojowych nosogardzieli, które stwarzają warunki niemożliwe do przejścia endoskopu;
• infekcje grzybicze błon śluzowych narządów oddechowych;
• zwężenie kanałów nosowych z powodu wyraźnego obrzęku błony śluzowej;
• krwawienia z nosa o nieznanej etiologii;
• gorączkowy stan dziecka;
• posocznica lub poważna choroba;
• stan po resuscytacji.

Jeśli dziecko ma częste krwawienia z powodu nadmiernej wrażliwości błony śluzowej, należy poinformować o tym lekarza. Wpłynie to na wybór urządzenia i w tym przypadku zostanie użyte cieńsze urządzenie.

W obecności konwulsyjnych ruchów lub innych stanów neurologicznych możliwe jest zastosowanie środków uspokajających.

Możliwe komplikacje

Pomimo prostoty zabiegu, podczas badania mogą pojawić się powikłania:

• W przypadku braku odpowiedniego wyjaśnienia lub wsparcia rodziców zachowanie dziecka staje się przyczyną krzywdy. Nagłe ruchy głowy lub brak możliwości kontroli rodzicielskiej nad sytuacją prowadzi do zablokowania przewodów nosowych i trudności w oddychaniu.

  

• Zły dobór środka znieczulającego z powodu ukrywania informacji o obecności reakcji alergicznych u dziecka jest przyczyną rozwoju wstrząsu anafilaktycznego. W takim przypadku zabieg jest pilnie przerywany, a pacjentowi wstrzykuje się zatwierdzony lek przeciwhistaminowy.

Podczas badania endoskopowego lekarz z niewielkim doświadczeniem może napotkać trudności:

• podczas przechodzenia wąskich przewodów nosowych;
• uszkodzenie błony śluzowej i rozwój krwawienia:
• nieudolne działania, które zwiększają dyskomfort pacjenta i wydłużają czas manipulacji;
• błąd w błędnej interpretacji lokalizacji ogniska choroby i jego nieprawidłowej identyfikacji.

Naruszenie zasad przetwarzania sprzętu endoskopowego jest jedną z przyczyn rozprzestrzeniania się procesów zakaźnych. Endoskop powinien być leczony roztworami antyseptycznymi bezpośrednio przed rozpoczęciem zabiegu w obecności pacjentów.

Oprócz braku leczenia antyseptycznego, nadmiar zabiegu może również wpłynąć na jakość zabiegu. Podczas używania endoskopu, aż do całkowitego wyschnięcia po zastosowaniu środków antyseptycznych, możliwe jest chemiczne oparzenie błony śluzowej.

Niewystarczające stosowanie leku znieczulającego prowadzi do zwiększonego dyskomfortu podczas badania. Jednak kompetentne przygotowanie pacjenta, obsługa i przygotowanie sprzętu, wraz z kompetencjami lekarza, zmniejszają do minimum ryzyko powikłań. Przy korzystnym przebiegu zabiegu dyskomfort w jamie nosowej znika w ciągu kilku minut.

Szkolenie

Endoskopia nosogardzieli nie wymaga specjalnego przygotowania. W celu przeprowadzenia badań rodzice mogą skontaktować się z lokalnym centrum diagnostycznym, którego cena będzie zależeć od regionu. Jeśli dziecko znajduje się w szpitalu, badania są przeprowadzane bezpłatnie.

Przed zabiegiem dzieci mogą pić i jeść według potrzeb.

W każdym przypadku należy zapytać lekarza, czy należy przerwać przyjmowanie jakichkolwiek leków przed zabiegiem. Mogą to być leki rozrzedzające krew. Proces przygotowania do badania endoskopowego nosogardzieli powinien odbywać się przy współdziałaniu lekarza i rodziców. Dla relacji zaufania z lekarzem ważna jest postawa psychologiczna dziecka.

Rodzice powinni wyjaśnić dziecku potrzebę zabiegu i jego charakter. Dokładne wyjaśnienie procedur medycznych zmniejszy strach i dyskomfort podczas badania.

Bezpośrednio przed zabiegiem do nosa rozpylany jest środek do stosowania miejscowego. Zmniejsza to obrzęk i umożliwia łatwe przejście endoskopu przez jamę nosową i zatoki. Środek znieczulający jest również rozpylany do nosa, co na krótko ułatwia zabieg.

Procedura krok po kroku

Przed przeprowadzeniem badania endoskopowego dziecko musi być monitorowane przez lekarza laryngologa, oceniającego ciężkość choroby i potrzebę interwencji. Endoskopię nosogardzieli wykonuje się tylko wtedy, gdy jest to wskazane.

• Dziecko siada na krześle lub na kolanach rodzica w przypadku potrzeby wsparcia moralnego i psychologicznego. Aby ułatwić zabieg, głowa musi być naprawiona.
• Przed włożeniem endoskopu lekarz bada przedsionek nosa pod kątem obecności procesów zapalnych lub ropnej wydzieliny. Następnie na błonę śluzową nakłada się leki zwężające naczynia krwionośne i środki przeciwbólowe w postaci sprayu.
• Przed rozpoczęciem badania sprzęt należy potraktować środkiem antyseptycznym. Gdy endoskop jest całkowicie suchy, nakłada się środek znieczulający w postaci żelu.
• Endoskop jest delikatnie wprowadzany do kanału nosowego.
• Lekarz powoli wysuwając rurkę endoskopową dociera do miejsca badania. Na monitorze wyświetlany jest powiększony obraz narządów oraz oceniany jest stan błony śluzowej. W miejscach wątpliwych obraz można powiększyć nawet 30 razy i wydrukować.
• Kiedy endoskop się porusza, na błonę śluzową wywierany jest niewielki, nieszkodliwy nacisk, ale należy o tym ostrzec dziecko i pomóc zachować spokój.
• Używanie elastycznego narzędzia nie uszkodzi ani nie zarysuje przewodów nosowych.

W trakcie badania badanych obszarów lekarz może dodatkowo przeprowadzić pobieranie próbek tkanek w celu zdiagnozowania obrazu cytologicznego formacji patologicznej. Możliwe jest również usunięcie nowotworów, jeśli nie prowadzi to do ciężkiego krwawienia lub urazu błony śluzowej.

Endoskopia zatok przynosowych i jamy nosowo-gardłowej obejmuje następujący algorytm przeglądania:

• Badanie panoramiczne całego przewodu nosowego i przedniej części nosa.
• Sprawdza się ujście trąbki Eustachiusza. Sprawdź stan nosogardzieli, obecność roślinności migdałkowej.
• W miarę przesuwania się aparatu do małżowiny nosowej środkowej oceniany jest stan błony śluzowej i środkowego kanału nosowego.
• Zbadaj górny kanał nosowy, ujście zatoki szczękowej i szczelinę węchową.

Zabieg trwa średnio od 5 do 15 minut. W razie potrzeby diagnozę uzupełnia się zabiegami terapeutycznymi lub chirurgicznymi (np. usunięcie polipów). Po zbadaniu nosogardzieli lekarz drukuje obrazy i wyciąga wnioski. Wyniki endoskopii przekazywane są pacjentowi lub przesyłane do lekarza prowadzącego.

Podczas badania nosogardzieli ekspert ocenia:

• Obecność stanu zapalnego lub przerostu.
• Kolor błony śluzowej.
• Rodzaj wydzieliny (przezroczysty, płynny, ropny, gęsty, śluzowy).
• Obecność chorób anatomicznych nosogardzieli (skrzywienie przegrody nosowej, zwężenie kanałów).
• Obecność formacji nowotworowych, polipów.

Procedura dla niemowląt

Endoskopia nosogardzieli dla dzieci (cena nie zależy od wieku dziecka) okresu niemowlęcego wykonywana jest w momencie, gdy znajduje się w pozycji poziomej. Głowa i ciało dziecka muszą być zabezpieczone przez rodziców, aby uniknąć ewentualnych chaotycznych ruchów. W tej pozycji lekarz wprowadza endoskop i analizuje stan narządów ENT. Nie ma potrzeby specjalnego przygotowania się do zabiegu.

Przeprowadzenie zabiegu dla dzieci od 1 roku życia

Dla ułatwienia badania dziecko kładzie się na kolanach rodzica i odchyla głowę do tyłu. Maksymalne wyprostowanie kanałów doprowadzających powietrze ułatwia penetrację i wprowadzenie endoskopu do jamy nosowo-gardłowej. Głowa unieruchomiona w tej pozycji jest optymalną pozycją do endoskopii.

W procesie wizualizacji przedsionków jamy nosowej, błony śluzowej małżowin, ujścia kanałów zatok przynosowych, nosogardła i ujścia trąbek słuchowych, zmiany patologiczne są rejestrowane poprzez tworzenie kino.

Procedura badania zależy od wstępnej diagnozy. Rozróżnij endoskopię przednią i tylną.

Endoskopia przednia

Przed rozpoczęciem zabiegu lekarz zbada jamę nosowo-gardłową pod kątem owrzodzeń lub stanów zapalnych. Endoskopię przednią wykonuje się w dwóch pozycjach głowy - prostej lub odchylonej do tyłu. W pierwszym przypadku możliwe jest zbadanie przedniej i tylnej części jamy nosowej oraz przegrody nosowej. Kiedy głowa jest odrzucona do tyłu, badane są środkowe części nosa i kanał nosowy. Dzięki wysokim kwalifikacjom lekarza dziecko nie odczuje nieprzyjemnych wrażeń podczas badania endoskopowego.

W praktyce pediatrycznej w większości przypadków wykonuje się przednią rhinoskopię, ponieważ technika tylna jest bardziej skomplikowana. W przypadku przerostu migdałków lub obrzęku błony śluzowej nie wyklucza się trudności podczas endoskopii.

Endoskopia tylna

Endoskopia tylna jest technicznie bardziej złożoną techniką diagnostyczną, która wymaga umiejętności i przeszkolenia lekarza. Za pomocą tej techniki badane są odległe części nosogardzieli, sklepienia i jego boków. Na początku badania lekarz naciska język dziecka szpatułką medyczną i wprowadza do nosogardzieli podgrzany wziernik. Kolejna technika nie różni się od endoskopii przedniej i polega na penetracji sondy przez kanały nosowe.

Po zakończeniu zabiegu endoskop jest usuwany z kanałów nosowych, a wynik jest wydawany wraz z wnioskiem laryngologa i diagnozą. Wynik badania można zapisać i nagrać na nośniku zewnętrznym, CD lub DVD.

Procedury pielęgnacyjne po

Pod koniec endoskopii zalecenia dotyczące opieki to unikanie działań podnoszących ciśnienie krwi przez 12 godzin. Jakakolwiek aktywność fizyczna jest wykluczona, nie należy lecieć samolotem bezpośrednio po zabiegu. Mikrourazy zadane podczas badania mogą przyczynić się do rozwoju krwawienia wraz ze wzrostem ciśnienia.

Bezpośrednio po zabiegu zaleca się powstrzymanie się od jedzenia do czasu ustąpienia efektu znieczulenia aplikacyjnego.

Jeśli nowotwory zostały usunięte podczas badania endoskopowego, konieczne jest przestrzeganie schematu domowego przez 3-7 dni.

Jak długo potrwa wynik

Endoskopia nosogardzieli u dzieci (cena jest skierowana do przeciętnego konsumenta) jako ponowne badanie jest konieczne w kilku przypadkach. Na przykład do monitorowania stanu zatok po operacji lub terapii. W przypadku nawracających dolegliwości, endoskopię można powtórzyć.

Zalety i wady

Cechą badania endoskopowego jest praktycznie brak wad.

Korzyści z zabiegu	Informatywność metody, pozwalająca w 90% przypadków na ustalenie ostatecznej diagnozy.
Możliwość badania trudno dostępnych obszarów nosa bez operacji.
Krótki czas manipulacji.
Nieszkodliwość procedury.
Ocena stanu w czasie rzeczywistym i wydanie wyniku zaraz po zakończeniu procedury.
Możliwość bezbolesnego monitorowania stanu narządów laryngologicznych po zabiegach chirurgicznych.
Brak promieniowania, w przeciwieństwie do radiografii.
Wady	Łzawienie i kichanie.
Możliwy rozwój krwawienia.
Ból gardła.
Obrzęk krtani i gardła.
Hyperemia błony śluzowej.
Swędzenie w gardle.
Duszność.

Badanie endoskopowe nosogardzieli to „złoty” standard diagnostyczny. Procedura okazała się bardziej wiarygodna w identyfikacji wszystkich obturacyjnych procesów nosogardzieli. Dzięki urządzeniu lekarz widzi w najdrobniejszym szczególe trudno dostępne części dróg oddechowych.

Endoskopię dla dzieci wykonuje się, gdy nie wystarczy dokładne zbadanie nosogardzieli za pomocą lusterek, aby postawić dokładną diagnozę. Badanie przeprowadzane jest w placówkach medycznych lub specjalistycznych klinikach wyposażonych w specjalistyczny sprzęt posiadający licencję na świadczenie takich usług. Cena zależy od lokalizacji placówek medycznych w okolicy, złożoności manipulacji, profesjonalizmu lekarza i innych czynników.

Film o endoskopii nosogardzieli

Endoskopia nosogardzieli: