Założenie cewnika obwodowego. Algorytm, opieka

Aby zapewnić szybki dostęp do układu krążenia, wykonaj założenie cewnika obwodowego. Instalacja urządzenia często wymaga znieczulenia regionalnego. Algorytm wyraźnie reguluje kryteria wyboru żył, średnicę igły, zasady antyseptyki.

Opis urządzenia

Cewnik to instrument medyczny w postaci wydrążonej rurki z igłą, która zapewnia dostęp medyczny lub inny do jam i kanałów ciała.

Urządzenie służy do:

• dostawa preparatów leczniczych;
• usunięcie patologicznego wysięku;
• ewakuacja płynu moczowego;
insta story viewer
• prowadzenie intensywnej terapii lekowej;
• wykonywanie zabiegów resuscytacyjnych;
• transfuzja krwi lub składników krwi;
• stosowanie substancji nieprzepuszczających promieniowania do celów diagnostycznych;
• żywienie pozajelitowe pacjenta;
• wprowadzenie kompozycji znieczulenia ogólnoustrojowego.

Cewnikowanie to zabieg powszechnie stosowany w szpitalach. Instrument z igłą wprowadzoną do krwiobiegu, kanału limfatycznego lub innej jamy ciała mocuje się na skórze za pomocą plastra lub specjalnego materiału do zszywania.

Założenie cewnika obwodowego (algorytm manipulacji opisany jest szczegółowo w wytycznych dla pielęgniarek) służy do infuzji leków w stanach ostrych lub leków długotrwałych terapia.

Różnica między cewnikami do żył obwodowych a brzusznymi

Instrumenty naczyniowe są używane do dostarczania preparatów leczniczych, pobierania próbek krwi i procedur diagnostycznych. Od cewników do wnęk różnią się długością, średnicą, konstrukcją. Kaniule naczyniowe mają inny cel i algorytm stopniowania.

Stosowanie wewnątrzjamowych cewników obwodowych

Ta kategoria obejmuje instrument Foley, Nelaton i inne urządzenia. Pierwsza konstrukcja zawiera nadmuchiwaną komorę. Cewnik Foleya do jamy obwodowej jest używany w praktyce urologicznej do odprowadzania płynu z pęcherza.

Rzadziej urządzenie wykorzystywane jest w:

• radiologia;
• położnictwo;
• chirurgia kliniczna i małoinwazyjna;
• traumatologia.

Podobny cel ma cewnik obwodowy Nelaton, zakładany u pacjentów z utrudnionym lub niemożliwym naturalnym oddawaniem moczu. Urządzenie przeznaczone jest do krótkotrwałej inscenizacji w celu wyeliminowania stanu ostrego lub zagrażającego życiu.

Klasyfikacja cewników obwodowych

Instrumenty dożylne są podzielone na modele z dodatkowym portem i bez niego według typu konstrukcji. W pierwszym, pomocnicza pusta komora znajduje się w górnej części cewnika i jest wyposażona w szczelną pokrywę.

Port pomocniczy służy do wstrzyknięć bolusa. Lek w płynie jest wstrzykiwany bezpośrednio do żyły metodą strumieniową lub infuzyjną. Dodatkowy port jest używany, gdy urządzenie jest przepłukiwane heparyną, solą fizjologiczną i środkami antyseptycznymi.

Plastikowa osłona zapewnia sterylność instrumentu. Większość nowoczesnych cewników naczyniowych obwodowych ma dodatkowy port. Istnieją urządzenia wyposażone w specjalne elementy skrzydeł.

Ostrza tych narzędzi mają otwory ułatwiające zawieszenie cewnika na skórze. Bezpieczne modele peryferyjne zawierają w konstrukcji sterylną kapsułę w kształcie pocisku.

Automatycznie zamyka ostrą końcówkę igły po zabiegu iniekcji. Kapsułka eliminuje ryzyko zranienia pacjenta lub personelu medycznego podczas wprowadzania cewnika.

Bezpieczne igły motylkowe

Szczególnym rodzajem przyrządu do naczyń obwodowych jest igła motylkowa. Długość tych cewników różni się w zależności od modelu i przeznaczenia.

W przeciwieństwie do standardowych peryferyjnych instrumentów medycznych, igła motylkowa jest przeznaczona do krótkotrwałej instalacji dożylnej. Służy do pobierania krwi do analizy laboratoryjnej, monitorowania parametrów hemodynamicznych w warunkach krytycznych.

Narzędzie ma stosunkowo małą średnicę i jest ustawione na maksymalnie 24 godziny. Takie cewniki są powszechne w praktyce gerontologicznej, terapii resuscytacyjnej i neonatologii.

Bezpieczne igły motylkowe zawierają klucz na korpusie, po naciśnięciu igła chowa się do zamkniętej kapsułki. Takie instrumenty są stosowane w leczeniu pacjentów zakaźnych lub pilnych.

Według miejsca docelowego

Klasyfikacja cewników według dziedziny zastosowania obejmuje instrumenty peryferyjne wykorzystywane do szerokiego zakresu czynności diagnostycznych i leczniczych. Pomimo podobieństwa konstrukcji i wielkości takich urządzeń medycznych, nie są one zamienne.

Umieszczenie cewnika obwodowego, którego algorytm jest wyraźnie uregulowany normami metodologicznymi, zależy od rodzaju produktu.

Klasyfikacja instrumentów według celu:

• Dążenie. Służy do oczyszczania zatok, jamy ustnej, górnych dróg oddechowych ze śluzu, patologicznego wysięku lub ciał obcych.
• Znieczulenie zewnątrzoponowe. Umieszczony w cylindrycznej szczelinie między ścianą tułowia kręgowego a litym rdzeniem kręgowym koszulka do bezpośredniego wstrzyknięcia środka miejscowo znieczulającego do kanału lub zanurzenia pacjenta w leku śnić. Takie cewniki są używane do skomplikowanych operacji chirurgicznych, ciężkich urazów szkieletu i bolesnych procedur diagnostycznych.
• Urologiczne. Takie instrumenty są stosowane w leczeniu lub łagodzeniu stanu pacjenta z zaburzeniami czynności nerek, ostrymi trudnościami w oddawaniu moczu i procesem zapalnym w aparacie moczowo-płciowym.
• Pępkowy. Takie cewniki są stosowane w praktyce neonatologicznej do transfuzji krwi wcześniakom lub noworodkom z ciężkimi zaburzeniami wewnątrzmacicznymi.
• Żołądkowy. Służy do aspiracji zawartości jamy podczas stagnacji lub dekompresji. Za pomocą takiego cewnika leki są dostarczane bezpośrednio do jamy żołądka w celu krótkotrwałego wspomagania żywieniowego pacjentów w stanie śpiączki lub nieprzytomności.

Instrumenty gastryczne wyposażone są w atraumatyczną końcówkę dystalną, co eliminuje ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przełyku. Są cewniki trokarowe.

Taki instrument medyczny służy do drenażu klatki piersiowej, odprowadzania płynu i śluzu z jamy opłucnej. Niewłaściwe użycie cewnika prowadzi do powikłań.

Kodowanie średnicy i koloru

Przy wyborze narzędzia odpowiedniego do rozwiązywania zadań medycznych i diagnostycznych brana jest pod uwagę określona prędkość podaż składu leku, charakterystyka łożyska naczyniowego, czas przebywania w jamie ciała Pacjent.

Rozmiar cewników jest określony przez skalę Gage używaną do pomiaru średnicy cylindrycznych narzędzi medycznych, igieł iniekcyjnych i urządzeń do biopsji. Każdy typ cewnika jest cieniowany zgodnie z rozmiarem zgodnie z międzynarodową normą ISO 6009.

Wielkości, kolory i przeznaczenie obwodowych instrumentów dożylnych przedstawiono w tabeli:

Cień	Cel, powód	Średnica, mm	Natężenie przepływu strumienia, l / h
Krystaloidy	Osocze	Krew
Pomarańczowy	Leczenie pilnych pacjentów, eliminacja stanów nagłych, transfuzja krwi lub leków na bazie lepkiego oleju.	2,1	16,3	13,6	10,4
Szary	Intensywna terapia lekowa w nagłych wypadkach, wsparcie żywieniowe, dostarczanie leków o wysokiej gęstości.	1,65	10,7	9,3	7,2
biały	Transfuzje krwi, żywienie pozajelitowe, biopsja komórek macierzystych, transfuzja lepkich płynów biologicznych.	1,5	7,4	6,6	4,7
Zielony	Procedury transfuzji krwi, duże ilości leków dożylnych lub roztworów detoksykacyjnych.	1,25	4,9	4,2	2,8
Różowy	Transfuzje krwi, intensywna terapia infuzyjna.	0,9	1,8	1,6	1,2
Niebieski	Infuzyjne podawanie płynnych leków.	0,7	1,9	1,7	1,1
Żółty	Dostawa kompleksów witaminowych, wlewów hormonalnych, roztworów do oczyszczania krwi.	0,55	0,8	0,7	0,5
Fioletowy	Wsparcie lekowe dla wcześniaków, dzieci osłabionych, leczenie zaburzeń wewnątrzmacicznych i urazów porodowych.	0,45	0,7	0,6	0,4

Stosowanie cewników zgodnie z przeznaczeniem i prawidłową techniką ustawiania instrumentu pomoże uniknąć powikłań w postaci krwiaków podskórnych, zapalenia żył i nacieków. Kodowanie kolorami w połączeniu z wysoko wykwalifikowaną kadrą pielęgniarską ułatwia leczenie pacjentów w stanie krytycznym.

Materiały produkcyjne

Pierwsze cewniki wykonano z mieszanki lateksu, elastomeru, gumy. Narzędzia te były niezawodne, trwałe i wielokrotnego użytku. Ich elastyczność pozostawiała wiele do życzenia, co ograniczało zakres zastosowań. Cewniki nowej generacji zostały wykonane z różnych modyfikacji polimeru silikonowego.

Materiał wyróżnia:

• absolutna sterylność;
• wytrzymałość na rozciąganie i rozciąganie;
• poprawiona elastyczność w porównaniu z innymi tworzywami sztucznymi;
• obojętność w stosunku do wszelkich płynów biologicznych;
• niezdolność do reagowania ze składnikami substancji farmakologicznych.

Wady cewników silikonowych to zwiększona kruchość, podatność na ekstremalne temperatury. Mikroskopijne cząstki rurki mogą pozostać w jamach ciała, wywołując powikłania i negatywne konsekwencje.

Wprowadzenie silikonowego cewnika naczyń obwodowych wymaga umiejętności, doświadczenia i środków ostrożności. Zasady pracy z takimi produktami są szczegółowo opisane w algorytmie przeprowadzania manipulacji terapeutycznych.

Teflon

Materiał charakteryzuje się obniżonym współczynnikiem tarcia w porównaniu z innymi kompozycjami polimerowymi stosowanymi do produkcji cewników. Dzięki tej właściwości kaniule teflonowe zapewniają bezbolesny montaż i okresowe nakłucia.

Zalecany czas przebywania narzędzia w jamie żylnej to 48-72 godziny. Cewniki teflonowe mają niską odporność na obciążenia zginające. Przy kilku powtarzalnych ruchach nie wyklucza się pęknięcia rurki z mikroskopijną fragmentacją materiału teflonowego.

Cewniki obwodowe FEP są odpowiednie dla większości pacjentów, sytuacji klinicznych, preparatów leków lub procedur terapeutycznych. Kaniula teflonowa zapewnia niezawodny dostęp żylny w warunkach intensywnej terapii. Najbardziej znanymi producentami takich łodzi są Vasofix, Romed.

Politetrafluoroetylen

Materiał PTFE łączy wysoką elastyczność ze stosunkowo niskim współczynnikiem tarcia powierzchniowego. Cewniki politetrafluoroetylenowe służą do przetaczania krwi, dostarczania substancji nieprzepuszczających promieniowania, zapewnienie stałego dostępu naczyniowego podczas resuscytacji lub intensywnej terapia.

Kaniulę taką wprowadza się do łożyska żylnego na maksymalnie 72 godziny. Po upływie określonego czasu, w przypadku konieczności kontynuowania zabiegów, instrument wymieniany jest na nowy. Najlepsze cewniki obwodowe z politetrafluoroetylenu są produkowane przez marki Venflon, Neoflon, KDM.

Poliuretan

Miękki i termoplastyczny materiał delikatnie oddziałuje z wewnętrznymi powierzchniami ścianek naczyń. Zastosowanie cewnika poliuretanowego zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań, takich jak mechaniczne zapalenie żył. Bliskie wartości temperatury otaczającego powietrza i ciała pacjenta utrudniają wygodne ustawienie instrumentu.

Sytuacje te obejmują:

• letni upał;
• oddziały noworodkowe o utrzymywanym optymalnym mikroklimacie;
• przedłużony pobyt cewnika w kieszeni fartucha pielęgniarskiego tuż przed założeniem;
• błędy podczas procedur antyseptycznych lub oczyszczających.

Takie warunki naruszają stabilność geometryczną rurki poliuretanowej i powodują, że składa się ona jak „akordeon”. Producenci i dostawcy urządzeń medycznych w gorącym klimacie zalecają wcześniej używając miękkich łódek wykonanych z tego rodzaju polimeru, umieść instrument w lodówce na 3-5 min. Urządzenie uzyska niezbędną sztywność ze zmiękczeniem natychmiast po instalacji dożylnej.

Poliuretan nie ma gładkiej tekstury teflonu. Dlatego ryzyko mechanicznego zapalenia żył lub zakrzepów krwi jest wyższe niż w przypadku cewnika FEP. Narzędzia Delta Ven są popularne.

Vialon

Zmodyfikowany i ulepszony rodzaj materiału poliuretanowego. Dzięki obróbce laserowej powierzchnia tuby staje się idealnie gładka, co zmniejsza ryzyko powikłań po zabiegu. Takie instrumenty są używane w pediatrii i neonatologii.

Zaleca się umieszczenie cewnika obwodowego (algorytm zakładania urządzenia z fiolki nie różni się od dożylnego podawania urządzeń z innych materiałów) na maksymalnie 72 godziny.

Wskaźnik termoplastyczności jest zbliżony do poliuretanu. Użycie instrumentu fiolkowego zmniejsza ryzyko infiltracji. Częste powikłanie cewnikowania wiąże się z wprowadzeniem substancji biologicznych do nietypowego dla nich środowiska, struktury tkanek ciała.

W rezultacie rozwijają się procesy nowotworowe lub zapalne. Cewniki Vialon znajdują zastosowanie w leczeniu małych dzieci, pacjentów z dysfunkcjami naczyniowymi lub stwardniałymi naczyniami krwionośnymi. Materiał jest opatentowany przez BD. Na licencji takie narzędzia są produkowane przez Insyte, Adsyte, Venflon Pro.

Kryteria wyboru żył

Preferowane są dystalne naczynia krwionośne. Do pierwotnego cewnikowania wybiera się duże, dobrze widoczne naczynia. Powinny być miękkie i elastyczne przy badaniu palpacyjnym. Te żyły mają normalną drożność. Wskazane jest umieszczenie cewnika w prostym świetle odpowiadającym długości igły.

Zwrócono uwagę na następujące kryteria:

• średnica kanału;
• określona szybkość podawania kompozycji leczniczej;
• potencjalny czas przebywania igły w żyle;
• właściwości chemiczne, fizjologiczne i reologiczne wstrzykiwanego roztworu terapeutycznego.

W terapii dożylnej niezbędny jest materiał igły. Modele stalowe i motyle są używane wyłącznie do infuzji jednorazowych i krótkotrwałych lub do podawania leku w bolusie.

Roztwory lecznicze zawierające składniki krwi, masę erytrocytów wprowadza się do naczynia obwodowego za pomocą cewnika o średnicy 18-22 G lub grubszej. W przypadku nakłuć w okresie pooperacyjnym żyły wybiera się od strony ciała przeciwnej do miejsca operacji.

Unikaj używania naczyń krwionośnych:

• dolne kończyny;
• zgięcia stawowe nóg;
• żyły w pobliżu światła tętnicy;
• głęboko położone kanały;
• żyły z upośledzoną drożnością i odpływem hematologicznym;
• słabo uwidocznione i powierzchowne naczynia;
• miejsca z oznakami podrażnienia lub powikłaniami po wcześniejszych nakłuciach;
• miejsca limfadenopatyczne;
• zakażone, zaognione obszary;
• obszary o naruszonej integralności skóry.
• kruche i sklerotyczne żyły.

Zmieniając cewnik należy wybrać miejsce do postawienia powyżej punktu poprzedniej instalacji.

Charakterystyka morfologiczna żył odpowiednich do cewnikowania

Naczynia krwionośne kierują płyn hematologiczny w kierunku aparatu sercowego. Kanały żylne wyróżniają się cienkimi ściankami, minimalną objętością elastycznych tkanek łącznych.

Niektóre kanały zawierają elementy zastawkowe, które zapobiegają cofaniu się krwi. Błona wewnętrzna to najgrubsza warstwa światła naczynia, składająca się z gładkiej błony śluzowej, płaskiego śródbłonka, cienkich włókien mięśniowych.

To uszkodzenie tych struktur powoduje rozwój mechanicznego zapalenia żył lub zakrzepicy. Środkowa błona łożyska żylnego składa się z tkanek mięśniowych i włókien łącznych.

Przechodzą przez nią kanały nerwowe, zapewniając odpowiednio zwężenie naczyń krwionośnych i rozszerzenie naczyń krwionośnych - odpowiednio zwężenie odruchowe i adaptacyjne rozszerzenie światła.

Założenie cewnika obwodowego (algorytm wymaga wstrzykiwania do takich naczyń roztworów o obojętnym pH) jest stosowane w leczeniu lekami izotonicznymi. Do naczyń centralnych podawane są substancje alkaliczne i kwaśne.

Nadaje się do cewnikowania żył

Takie narzędzia są wykorzystywane do terapii nawadniającej, hormonalnej i antybiotykowej. Cewnik obwodowy jest niezbędny do podawania chemioterapii, elektrolitów, leków witaminowych. Żyłę do cewnikowania wybiera się zgodnie z rodzajem, kategorią farmakologiczną i konsystencją roztworu leczniczego.

Rozważ odpowiednie:

• podskórne naczynia przyśrodkowe kończyn górnych;
• podobne prześwity boczne;
• żyła środkowa łokcia;
• ramię;
• pachowy;
• podobojczykowy;
• szyjna wewnętrzna;
• ramienno-głowowy.

Przy wyborze kanału stałego dostępu naczyniowego bierze się pod uwagę aktualny stan fizjologiczny pacjenta, stopień kruchości i pogorszenie przepływu krwi.

Algorytm wprowadzania cewnika do żyły obwodowej

Przed instalacją należy sprawdzić integralność sterylnego opakowania, datę ważności instrumentu. Manipulacja odbywa się za pomocą specjalistycznego stołu zabiegowego lub w łóżku ciężkiego pacjenta przy użyciu przenośnego stojaka.

Kolejność działań zgodnie z ustalonym algorytmem:

1. Zapewnij odpowiednie oświetlenie przestrzeni i wizualizację obszaru nadchodzącej manipulacji.
2. Przygotuj specjalny pojemnik medyczny do utylizacji materiałów eksploatacyjnych i ostrych akcesoriów.
3. Wybierz optymalny punkt wprowadzenia cewnika.
4. Założyć opaskę uciskową 10-15 cm powyżej miejsca wstrzyknięcia.
5. Poproś pacjenta, aby kilka razy szybko zacisnął i rozwinął pięść, aby podnieść ciśnienie krwi.
6. Potraktuj obszar, w którym umieszczony jest cewnik, roztworem alkoholu, pozwalając mu wyschnąć.
7. Zdejmij plastikową nasadkę zabezpieczającą z igły i zatyczkę z portu pomocniczego.
8. Wprowadzić instrument do światła żylnego pod kątem 150° do powierzchni skóry.
9. Monitoruj wypełnienie krwią cylindra wskaźnika.
10. Bezpiecznie zamocuj instrument na ciele i zdejmij opaskę uciskową.

Aby wykluczyć krwotok podskórny, uciska się żyłę palcem tuż nad miejscem wprowadzenia cewnika. Aby podłączyć system infuzyjny, z przeciwległego końca pustej rurki wyjmuje się zatyczkę zabezpieczającą.

Codzienna pielęgnacja cewnika

Miejsce ustawienia przyrządu sprawdzane jest co 6-12 godzin. Przedmiotem kontroli wzrokowej jest niezawodność mocowania urządzenia i brak objawów zapalnych - obrzęk, krwiak podskórny, przekrwienie.

Stan strefy cewnikowania ocenia się według opracowanej skali zapalenia żył. Dotykać zainstalowanego narzędzia lub zestawu infuzyjnego sterylnymi rękawiczkami, aby zapobiec infekcji.

Po założeniu cewnik przepłukuje się 2 razy dziennie środkiem antyseptycznym, a przed każdym wlewem solą fizjologiczną. Zabieg umożliwia sprawdzenie drożności żyły obwodowej. Algorytm codziennej opieki zaleca urządzenia wspomagające płukanie zgodnie z protokołem szpitalnym.

Film dotyczący umieszczania cewnika obwodowego

Technika wprowadzania cewnika do żyły obwodowej: