Preparat do kriotransferu zarodków w cyklu naturalnym

Kriotransfer zarodków do jamy macicy nie wymaga skomplikowanych środków przygotowawczych do tej procedury. Przeszczep materiału biologicznego przeprowadza się w warunkach naturalnego cyklu miesiączkowego kobiety lub z wykorzystaniem hormonalnej stymulacji warstwy śluzówki narządu rodnego.

Co to jest kriotransfer zarodków

Kriotransfer to nowoczesny program technologii rozrodu, który polega na przesadzaniu wcześniej zamrożonych zarodków. Jaja zapłodnione przez długi czas poddawane są głębokiej kriokonserwacji. Zarodki zamrożone szokowo nie tracą komórek jakościowych, a ich przeżywalność po rozmrożeniu wynosi 75%.

Uważa się, że kriotransfer zapłodnionych komórek jest skuteczniejszym zabiegiem reprodukcyjnym, niewymagającym długiego przygotowania. Na przykład program IVF wymaga obowiązkowej stymulacji fazy superowulacji z dalszą transplantacją zarodków.

Zaletą programu kriotransferu reprodukcyjnego jest to, że wprowadzenie zapłodnionej komórki do macicy kobiety jest możliwe w warunkach jej naturalnego cyklu menstruacyjnego. W takim przypadku nie są wymagane dodatkowe leki hormonalne, które przyspieszają początek fazy owulacji.

Program kriotransferu umożliwia zachowanie embrionów uzyskanych z własnych komórek zarodkowych nieśmiertelnego małżeństwa ciąża w późniejszym terminie, ale jednocześnie chce zmniejszyć ryzyko niepłodności z powodu związanych z wiekiem zmian w organizmie i płodność.

Wskazania i przeciwwskazania

Głównym wskazaniem do kriotransferu zarodków są nieudane dotychczas próby zajścia w ciążę metodą IVF.

Ponadto ta technologia reprodukcyjna jest zalecana w następujących przypadkach:

• kobieta jest przeciwwskazana do przeszczepu zapłodnionego jaja natychmiast po zakończeniu etapu stymulacji hormonalnej wewnętrznych narządów płciowych;
• w przyszłości małżeństwo planuje mieć wspólne dzieci, ale odkłada poczęcie pod wpływem pewnych okoliczności życiowych;
• po zabiegu IVF pozostała pewna liczba żywych zarodków dobrej jakości, które można dodatkowo wykorzystać w przypadku nieskutecznie wykonanego zabiegu pozaustrojowego zapłodnienie;
• w ciele kobiety obserwuje się zmiany związane z wiekiem, które zmniejszają płodność, minimalizują potencjalne prawdopodobieństwo naturalnego zajścia w ciążę lub skorzystania z programu IVF.

Kriotransfer embrionów jest uważany za całkowicie bezpieczną technologię reprodukcyjną.

Mimo to ta procedura ma również następujące przeciwwskazania:

• u kobiety zdiagnozowano ciężką chorobę psychiczną i zaburzenia neurologiczne, które mogą ulec pogorszeniu w trakcie noszenia dziecka;
• macica i inne narządy układu rozrodczego kobiety mają wyraźne oznaki nieprawidłowej struktury, a także wszelkie inne patologie wrodzone lub nabyte, które mogą powodować poronienie, otwarcie macicy krwawienie;
• w narządach żeńskiego układu rozrodczego zdiagnozowano nowotwory nowotworowe lub łagodne, wymagające chirurgicznego usunięcia lub przebiegu przyjmowania leków;
• różne rodzaje nierównowagi hormonalnej, w której nie można nosić zdrowego dziecka;
• okres rekonwalescencji organizmu po wcześniejszym ARVI, ciężkich i długotrwałych chorobach narządów wewnętrznych, urazach układu mięśniowo-szkieletowego;
• krótkotrwały wzrost temperatury ciała spowodowany spadkiem funkcji ochronnych układu odpornościowego;
• wyczerpanie organizmu, które powstało z powodu nadużywania norm żywieniowych lub przewlekłych chorób przewodu pokarmowego, w których zaburzony jest proces pełnego przyswajania składników odżywczych;
• poprzedni uraz narządów żeńskiego układu rozrodczego, którego konsekwencje wykluczają możliwość rodzenia dzieci.

Przeciwwskazania do stosowania kriotransferu zarodków ustalane są na etapie badania diagnostycznego. Kobiety powyżej 35 roku życia, które wcześniej chorowały na przewlekłą chorobę choroby narządów rodnych, istnieje duże ryzyko powikłań z powodu patologii budowy anatomicznej macica.

Diagnostyka wstępna

Przygotowanie do kriotransferu zarodków to ważny etap technologii rozrodu, przez który przechodzą wszystkie kobiety, które chcą zajść w ciążę tą metodą.

Aby upewnić się, że nie ma przeciwwskazań do stosowania kriotransferu zapłodnionych jaj, pacjentowi przepisuje się następujące rodzaje diagnostyki:

• dostarczanie krwi włośniczkowej, żylnej, a także porannego moczu do ich badania pod kątem parametrów klinicznych i biochemicznych;
• dobór wymazów ginekologicznych z błony śluzowej układu moczowo-płciowego do określenia szczepów mikroflory;
• przeprowadzanie testów na zespół TORCH chorób zakaźnych, które są niebezpieczne dla kobiecego ciała, a także rozwijającego się płodu;
• diagnostyka żeńskiego układu rozrodczego pod kątem zakażenia bakteryjnymi mikroorganizmami przenoszonymi drogą płciową;
• USG jajników, macicy, tarczycy i gruczołów sutkowych;
• elektrokardiogram w celu uzyskania ogólnych informacji o stanie funkcjonalnym układu sercowo-naczyniowego, na którym zostanie wykonana dodatkowa aktywność fizyczna w czasie ciąży;
• mammografia dla pacjentów powyżej 35 roku życia.

Przygotowanie do kriotransferu zarodków obejmuje obowiązkowe oddanie krwi w celu oznaczenia czynnika Rh. Wszyscy pacjenci przechodzą fluorografię, aby wykluczyć czynnik zakażenia organizmu gruźlicą płuc.

Podstawowe warunki powodzenia krioprogramu

Wyróżnia się następujące warunki udanego krioprogramu, które zwiększają szanse przeżycia wcześniej zamrożonych zarodków:

• przeszczep materiału biologicznego przeprowadzono ściśle 6-7 dni po rozpoczęciu owulacji (ten okres jest uważany za najbardziej produktywny i jest również nazywany „oknem przeszczepu”);
• na etapie przygotowania do zabiegu rozrodczego personel kliniki wykonał biopsję warstwy endometrium macica, zgodnie z wynikami której nie ma krytycznego patologie;
• 6-7 dni po rozpoczęciu owulacji optymalna warstwa endometrium macicy kobiety wynosi co najmniej 9-11 cm (to wskaźnik fizjologiczny określa się za pomocą diagnostyki ultradźwiękowej, która jest przeprowadzana na etapie wstępnym przygotowanie);
• pacjentka ściśle przestrzega wszystkich zaleceń lekarza reprodukcyjnego, nie spożywa napojów alkoholowych, narkotyków i wyrobów tytoniowych;
• kobieta ma regularny cykl menstruacyjny;
• narządy układu rozrodczego pacjenta są w pełni rozwinięte, a zgodnie z wynikami wstępnej diagnostyki nie ujawniono żadnych oznak ich stanu patologicznego.

Szanse na udany krioprogram wzrastają, jeśli nie przeprowadza się kriotransferu zarodków. tylko w ściśle wyznaczonym okresie cyklu miesiączkowego, ale również wykonywane przez wykwalifikowanego lekarz-embriolog. Lekarz o tym profilu przeprowadza podstawowe manipulacje w celu rekonserwacji wcześniej zamrożonych zarodków z ich dalszą implantacją do jamy macicy.

Techniki preparacji endometrium

Istnieje kilka sprawdzonych technik reprodukcyjnych, które są wykorzystywane do wstępnego przygotowania warstwy endometrium macicy.

Przygotowanie do kriotransferu naturalnego cyklu

Kriotransfer embrionów odbywa się w warunkach naturalnego cyklu menstruacyjnego kobiety lub zabieg rozrodczy przeprowadza się przy użyciu zmodyfikowanych technik.

Schemat cyklu naturalnego

W przypadku schematu naturalnego cyklu pacjent nie potrzebuje dodatkowej stymulacji hormonalnej. W tej sytuacji implantacja zarodka następuje 6-7 dni od fazy owulacji. Schemat cyklu naturalnego jest wskazany do stosowania przez kobiety o stabilnym tle hormonalnym, których wiek nie przekracza 35 lat.

Spontaniczny lub zmodyfikowany

Zmodyfikowany schemat kriotransferu zarodków jest wskazany dla pacjentów z następujących kategorii:

• kobiety powyżej 35 roku życia;
• pacjentka ma nieregularny cykl menstruacyjny;
• stwierdzono oznaki obniżenia wskaźników rezerwy pęcherzykowej;
• brak równowagi w żeńskich hormonach płciowych jest przyczyną braku owulacji.

Przygotowanie do kriotransferu zarodków w zmodyfikowanym schemacie polega na podawaniu leków na bazie hormonalnej. Stosując tę ​​metodę, symulowany jest cykl menstruacyjny kobiety, tak aby owulacja nie była spontaniczna, ale kontrolowana przez leki. Początek korzystnego okresu do implantacji zarodka określa metoda badań laboratoryjnych krwi i moczu pacjenta.

Przygotowanie do kriotransferu w sztucznym cyklu

Charakterystyczną cechą przygotowania do kriotransferu zarodków w sztucznym cyklu jest to, że hormonalne tło kobiety jest całkowicie kontrolowane przez leki. Ta metoda jest wskazana dla pacjentów z nieczynnymi jajnikami.

Schemat sztucznego cyklu

Stworzenie sztucznego cyklu menstruacyjnego dla kobiety obejmuje wdrożenie przygotowania leku zgodnie z następującym schematem:

1. Pacjentce przepisano kurs przyjmowania leków na bazie estrogenów, które stymulują wzrost warstwy endometrium macicy.
2. Po zakończeniu przygotowania błony wewnętrznej narządu płciowego do przebiegu leku kobiety wstrzykuje się hormon progesteron, który utrzymuje stabilność fazy lutealnej.
3. Po osiągnięciu stabilnej równowagi hormonalnej sprzyjającej implantacji ustalany jest termin kriotransferu zarodków.

   

Od czasu do czasu pojawiają się sytuacje, w których lekarzom nie udaje się ustabilizować sztucznego cyklu. W takim przypadku leki do dodatkowej stymulacji jajników są zawarte w ogólnym przebiegu terapii lekowej.

Z agonistami GnRH czy bez?

Stosowanie leków z grupy agonistów GnRH jest wskazane dla kobiet, u których występuje ryzyko zamarznięcia płodu z powodu przedwczesnego wzrostu poziomu hormonu luteinizującego. Leki z tej kategorii jednocześnie minimalizują ryzyko poważnych powikłań u kobiet otrzymujących hormonalną stymulację czynności jajników.

Decyzję o zastosowaniu agonistów GnRH podejmuje specjalista ds. płodności, który wykonuje kriotransfer. zapłodnione jaja, a także kontroluje dalszy przebieg ciąży po ich pomyślnym implantacja.

Kriotransfer zarodków z hormonalną terapią zastępczą

Przygotowanie do kriotransferu zarodków z hormonalną terapią zastępczą odbywa się zgodnie z zasadą tworzenia sztucznego cyklu. Kobieta przyjmuje leki na bazie estrogenu, dopóki jej endometrium nie będzie gotowe na przyjęcie zapłodnionego jaja.

Po zakończeniu zabiegu implantacji pacjentce przepisuje się terapię progesteronem w celu zwiększenia odsetka przeżycia płodu. Przyjmowanie leków zawierających ten hormon trwa przez cały pierwszy trymestr ciąży. W zależności od ogólnej dynamiki rozwoju płodu wewnątrzmacicznego terapię progesteronem można prowadzić do 20 lub 34 tygodnia ciąży. Na przykład, jeśli występuje wysoki wskaźnik odrzucenia krioimplantowanych zarodków.

Którą metodę wybrać?

Lekarz wybiera schemat kriotransferu zarodków, biorąc pod uwagę stan układu rozrodczego pacjentki, stabilność jej tła hormonalnego i regularność cyklu miesiączkowego.

4 powody, aby wybrać kriotransfer ponad naturalny cykl

Istnieją następujące czynniki preferencyjne, według których kriotransfer zarodków jest korzystniejszy niż poczęcie dziecka w cyklu naturalnym:

• wysoki procent prawdopodobieństwa wczesnej ciąży;
• umiejętność doboru zarodków o najlepszych cechach jakościowych;
• minimalne ryzyko powikłań w pierwszych tygodniach ciąży, ponieważ kobieta przechodzi kompleksowe badanie ciała dla etapy wstępnego przygotowania do kriotransferu, a także obserwuje się u lekarzy po wszczepieniu zapłodnionego jajka;
• wysokie prawdopodobieństwo udanego wszczepienia zarodka, nawet u kobiet w późnym wieku rozrodczym.

Pomimo dużej liczby zalet jakościowych kriotransferu, większość specjalistów ds. reprodukcji zaleca stosowanie tej techniki, jeśli istnieją bezpośrednie wskazania medyczne. Na przykład w przypadku braku możliwości poczęcia dziecka w sposób naturalny, a wcześniejsze próby zapłodnienia in vitro nie powiodły się.

Etapy transferu zarodków

Kriotransfer zarodków odbywa się w kilku etapach. Procesem tym zajmuje się embriolog wraz z reproduktologiem.

Rozmrażanie

Po wyjęciu zapłodnionej komórki z roztworu chemicznego zarodek jest powoli rozmrażany w specjalnie stworzonych warunkach laboratoryjnych. Na tym etapie wszelkie manipulacje wykonywane są z najwyższą starannością, aby nie uszkodzić tkanki zarodka.

Ocena jakości zarodka

Po całkowitym rozmrożeniu zapłodnionej komórki jajowej lekarz reprodukcyjny ocenia jej stan fizjologiczny, sprawdza cechy jakościowe, a także żywotność materiału biologicznego. W obecności pozytywnych wyników badania zarodek przygotowuje się do dalszego etapu implantacji.

Wspomagane wylęganie

Wspomagana metoda wylęgu to metoda technologii rozrodu, podczas której lekarz częściowo uszkadza zewnętrzną powłokę zarodka. W takim przypadku stosuje się metodę mechaniczną lub stosuje się chemikalia. Wspomagane wylęganie jest konieczne, aby ułatwić implantację zapłodnionej komórki w strukturę endometrium macicy.

Proces transferu

Kriotransfer zarodka odbywa się w sterylnych warunkach w pomieszczeniu manipulacyjnym. Poniższa tabela opisuje algorytm postępowania lekarza reprodukcyjnego w procesie implantacji materiału biologicznego.

Proces kriotransferu zarodków	Działania lekarza
Scena 1. Przygotowanie miejsca pracy.	Lekarz naprawia w jamie kobiecej narzędzia ginekologiczne kanału rodnego do rozszerzania ścian pochwy z zapewnieniem nieskrępowanego dostępu do macicy.
Etap 2. Wprowadzenie cewnika.	Do jamy narządu płciowego wprowadzany jest cewnik, który pełni funkcję transportową.
Etap 3. Kriotransfer zarodka.	Lekarz za pomocą specjalnej strzykawki pobiera zapłodnioną komórkę jajową, którą wprowadza się do jamy macicy przez kanał cewnika wprowadzonego kilka minut wcześniej do narządu płciowego.

Proces kriotransferu zarodków jest całkowicie bezbolesny. W czasie tych manipulacji kobieta siedzi na fotelu ginekologicznym, a po ich zakończeniu może samodzielnie opuścić ściany kliniki.

Co zrobić po kriotransferze

Po zakończeniu procedury kriotransferu należy przestrzegać następujących zaleceń:

• brać leki na bazie progesteronu przepisane przez lekarza;
• unikaj hipotermii;
• odżywiać się zdrowo;
• nie podnoś ciężarów;
• unikaj miejsc publicznych z dużym tłumem ludzi, ponieważ są to potencjalne źródła infekcji;
• powstrzymaj się od współżycia seksualnego.

Kobieta, która przeszła zabieg kriotransferu zarodków, musi zgłosić się na badanie do specjalisty ds. płodności w ściśle wyznaczonym terminie i czasie. Jest to konieczne do skutecznej kontroli implantacji jaja, a także do terminowego przyjęcia środków zapobiegających odrzuceniu płodu.

Uczucia w dzień po posadzeniu zarodków

W ciągu pierwszych 1-5 dni po implantacji jaja większość kobiet nie odczuwa żadnych doznań.

Po 10-15 dniach od daty transferu zarodka mogą pojawić się następujące objawy:

• ciężkość w podbrzuszu;
• obrzęk sutków i uczucie łagodnego bólu w tkankach gruczołów sutkowych;
• śluzowa wydzielina z pochwy bez oznak ostrego zapachu;
• pogorszenie lub wzrost apetytu;
• nudności rano;
• senność.

Aby potwierdzić fakt udanego kriotransferu zarodka i zajścia w ciążę, konieczne jest zastosowanie ekspresowej metody badania lub oddanie krwi w celu określenia poziomu hormonu beta-hCG.

Dlaczego zarodek nie zapuszcza korzeni po kriotransferze?

W praktyce medycznej zdarzają się przypadki, gdy zabieg kriotransferu zarodków kończy się odrzuceniem materiału biologicznego.

Podobny wynik implantacji następuje pod wpływem następujących czynników:

• endometrium macicy pacjentki nie było jeszcze gotowe do przeszczepienia zapłodnionej komórki jajowej;
• w procesie rozmrażania zarodka uległ on uszkodzeniu (podobny wynik jest możliwy z przyczyn fizjologicznych lub z powodu niezamierzonego błędu lekarza rozrodu);
• nie minęło wystarczająco dużo czasu od ostatniej próby implantacji, podczas której układ rozrodczy kobiety nie miał jeszcze czasu na powrót do zdrowia;
• nieprzestrzeganie zaleceń lekarza reprodukcyjnego dotyczących stylu życia po przesadzeniu zapłodnionego jaja;
• rozwój choroby zakaźnej lub zatrucia organizmu, które pojawiły się wkrótce po implantacji zarodka;
• anomalie wewnątrzmacicznego rozwoju płodu we wczesnych stadiach ciąży, kiedy uruchamiane są fizjologiczne mechanizmy jego odrzucenia.

Przyczyny nieudanego kriotransferu zarodka ustala się po wstępnym badaniu pacjenta. W obecności czynników patologicznych zalecana jest odpowiednia terapia w celu ich wyeliminowania. Na przykład, jeśli pacjent miał procesy zapalne w narządach układu rozrodczego lub wykryto nierównowagę hormonalną.

Koszt transferu

Średni koszt implantacji zarodka do jamy macicy przy użyciu technologii kriotransferu wynosi 50 000 rubli.

Kriotransfer to nowoczesna technika reprodukcyjna polegająca na przeszczepianiu wcześniej zamrożonych zarodków do macicy pacjentki. Implantację materiału biologicznego przeprowadza się 6-7 dni po wystąpieniu owulacji. Przygotowanie do zabiegu kriotransferu obejmuje kompleksowe badanie kobiecego ciała.

Jeśli to konieczne, pacjentowi przepisuje się stymulującą terapię lekami hormonalnymi. Program kriotransferu zapłodnionego jaja rozpoczyna się od etapu rozmrażania zarodka, sprawdzania żywotność materiału biologicznego wraz z jego dalszą implantacją w jamie narządu płciowego kobiety.

Film z kriotransferu zarodków

Kriotransfer. Etapy, rodzaje, przygotowanie: