EKG serca: jak samodzielnie czytać elektrokardiogram, dekodować

EKG to sprzętowa metoda badawcza oraz rejestracja pól elektrycznych, które powstają podczas pracy mięśnia sercowego. Elektrokardiografia jest uważana za niedrogi, bezpieczny i nieurazowy sposób diagnozowania stanu czynnościowego serca, w celu szybkiego określenia ostrych i przewlekłych chorób tego narządu.

Wynikiem EKG jest uzyskanie solidnej ciągłej taśmy, na której narysowane są linie i zęby, odzwierciedlające główne cechy pracy serca. Odszyfrowywaniem danych elektrokardiograficznych zajmuje się kardiolog, ponieważ specjalista w tym profilu uwzględnia złożone wskaźniki diagnostyczne. Aby samodzielnie odczytać EKG, musisz znać znaczenie każdej fali, segmentu i interwału, które są wyświetlane na taśmie w postaci wykresu.

Co to jest EKG serca, jakie problemy można za jego pomocą zidentyfikować

EKG jest jedną z głównych metod badania układu sercowo-naczyniowego, która ma wysoki poziom zawartości informacyjnej. Ta metoda diagnostyczna polega na odczytaniu drgań elektrycznych mięśnia sercowego w momencie jego skurczu z uwolnieniem krwi do wielkich naczyń. Badanie to wykonuje się za pomocą kompaktowego elektrokardiografu, do którego podłączone są czujniki.

Ostatnie elementy aparatu diagnostycznego mocowane są w różnych częściach przedniej części klatki piersiowej pacjenta. W momencie skurczu mięśnia sercowego elektrokardiograf rejestruje funkcjonalne cechy tego narządu, tworząc krzywą graficzną z oznaczeniami przedziałów. Przed samodzielnym przeczytaniem EKG konieczne jest szczegółowe przestudiowanie algorytmu dekodowania tej metody diagnostycznej.

Za pomocą badania elektrokardiograficznego można zidentyfikować następujące problemy z sercem:

• arytmia zatokowa;
• częstoskurcz;
• ekstrasystolia;
• bradykardia zatokowa;
• zespół WPW;
• migotanie przedsionków;
• napadowy częstoskurcz.
• zespół chorej zatoki;
• ostry zawał mięśnia sercowego;
• blokada komór serca;
• zapalenie osierdzia;
• zakaźne zapalenie niektórych obszarów mięśnia sercowego.

Terminowe EKG pozwala na wczesną diagnozę utajonych chorób serca, co może prowadzić do rozwoju poważnych powikłań i negatywnych konsekwencji dla zdrowia pacjenta.

Jak wygląda zakończenie elektrokardiografii?

Wniosek z badania elektrokardiograficznego jest nanoszony przez aparat diagnostyczny na ciągły kawałek taśmy papierowej. Wyniki EKG zawierają 5 głównych zębów w postaci liter łacińskich - T, S, Q, P, R. W rzadkich przypadkach rejestrowana jest dodatkowa prawie niezauważalna fala, co jest oznaczone symbolem U. Pochodzenie ostatniej fali jest przedmiotem kontrowersji dla naukowców i praktykujących kardiologów.

Czy mogę samodzielnie czytać EKG?

Jak samodzielnie czytać EKG serca można znaleźć w literaturze naukowej dotyczącej kardiologii. Jednocześnie lekarze nie zalecają pacjentom samodzielnej interpretacji wyników elektrokardiografii. Wynika to z faktu, że w momencie dekodowania EKG specjalista bierze pod uwagę nie tylko indywidualne wskaźniki zębów, przedziały czasowe, ale także ocenia ich złożoną wartość.

Pacjent, który próbuje samodzielnie odczytać EKG, może dojść do fałszywego wniosku diagnostycznego. Na przykład błędem jest stwierdzenie, że ma chorobę kardiologiczną, której w rzeczywistości nie ma. Odwrotny wynik jest możliwy, gdy z powodu braku wiedzy praktycznej i teoretycznej dana osoba nie widzi oznak niebezpiecznej patologii serca w EKG.

Plan transkrypcji EKG

Odszyfrowanie wyników elektrokardiografii przeprowadza specjalista o odpowiednich kwalifikacjach zgodnie z następującymi punktami planu:

1. Oblicza się całkowitą liczbę i regularność skurczów serca.
2. Analizowany jest poziom przewodzenia mięśnia sercowego.
3. Wyznaczane są obroty osiowe.
4. Fala R jest analizowana.
5. Oceniany jest wskaźnik zespołu QRS-T, osobno załamek T, a także odstęp między elementami Q i T.

Po zakończeniu badania analitycznego wyników elektrokardiografii kardiolog sporządza raport medyczny, w którym opisuje szczegółowo stan czynnościowy serca pacjenta, a także wskazuje potencjalne objawy EKG zdiagnozowanego choroby.

Wskaźniki elektrokardiograficzne i ich interpretacja

Możesz nauczyć się samodzielnie czytać EKG serca z podręczników kardiologicznych. Rozszyfrowanie wyników elektrokardiografii rozpoczyna się od oceny kompleksów graficznych i odstępów ustawionych przy zębach.

PQ

Wskaźnik PQ to odstęp między załamkami P i Q, który pokazuje czas fazy wzbudzenia mięśnia sercowego z jego przejściem przez przedsionki do tkanki mięśnia sercowego i komorowego. Szybkość tego wskaźnika zależy od wieku pacjenta, ale średnio jest równa wskaźnikowi czasu od 0,12 do 0,2 s.

Wraz ze starzeniem się organizmu odstęp PQ stopniowo się zwiększa. Na przykład u dzieci poniżej 15 roku życia wskaźnik ten osiąga wartość 0,16 s. U dziecka w grupie wiekowej od 15 do 18 lat, norma PQ interwałowych wzrasta do poziomu 0,18 s. U dorosłych wskaźnik ten odpowiada czasowi 0,2 sekundy. Wydłużenie odstępu PQ do poziomu 0,22 s wskazuje na rozwój bradykardii.

QRS

Zespół fal QRS przedstawia ogólny stan funkcjonalny mięśnia sercowego.

W warunkach normalnego funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego osoby dorosłej odstęp ten nie powinien być szerszy niż wskaźnik czasu 0,12 s.

QT

Odstęp między załamkami QT jest obliczany w celu wykluczenia szczególnie groźnych chorób serca, takich jak reumatyzm, choroba wieńcowa i zapalne uszkodzenia tkanek. Zwykle liczba ta wynosi od 400 do 450 ms.

RR

Fale RR to szczyty na wykresie, które są uważane za dodatnie elementy EKG. Całkowita liczba kwadratów między załamkami R reprezentuje tętno. Dekodowanie tego wskaźnika odbywa się za pomocą specjalnej formuły.

Na przykład 300 małych kwadratów znajdujących się w przedziale RR podzielono na 4 duże kwadraty EKG. Wynikiem obliczeń matematycznych jest liczba 75, która odpowiada częstotliwości rytmicznych skurczów serca.

U

Fala U na wynikach badania elektrokardiograficznego nie pojawia się we wszystkich przypadkach diagnozy. Istnieje kilka opinii na temat pochodzenia tego wskaźnika EKG. Jedna grupa naukowców i kardiologów jest skłonna wierzyć, że fala U jest wynikiem fizjologicznego procesu repolaryzacji mięśni brodawkowatych serca.

Inni eksperci trzymają się wersji nasycenia komórek mięśnia sercowego cząsteczkami potasu w czasie rozkurczu serca. Repolaryzacja to specjalna faza stanu funkcjonalnego mięśnia sercowego, w której następuje powrót do zdrowia początkowy potencjał spoczynkowy zewnętrznej błony komórkowej po przejściu potencjału przez jej strukturę działania.

W momencie kolejnej fazy repolaryzacji mięśnia sercowego jony potasu dyfundują w odwrotnym kierunku, aby przywrócić początkowy ładunek elektryczny otoczki błony.

Po zakończeniu tego krótkiego procesu fizjologicznego komórka mięśnia sercowego jest ponownie gotowa do kontynuowania aktywności elektrycznej. W takich momentach na taśmie EKG wyświetlana jest fala U, która może być całkowicie nieobecna, jeśli w czasie badania nie zarejestrowano fazy repolaryzacji tkanek mięśnia sercowego.

Tętno (HR)

Tętno EKG powinno wynosić od 60 do 85 uderzeń w ciągu 60 sekund. Odchylenia od tych wskaźników mogą wskazywać na bradykardię, tachykardię lub zaburzenia rytmu serca.

Rytm zatokowy

Prawidłowa czynność serca wymaga obecności rytmu zatokowego, który jest wyświetlany w wynikach elektrokardiografii.

Elektryczna oś serca

Oś elektryczna serca (EOS) jest wskaźnikiem poziomu pobudzenia komór mięśnia sercowego znajdującego się w płaszczyźnie czołowej. Normalne wartości dla tego charakterystycznego pierwiastka wynoszą od 30 do 70 stopni, ale mogą wykraczać poza te granice u osób o bardzo wysokim wzroście i nadwadze.

Pionowy indeks EOS odpowiada kątowi pochylenia od 70 do 90 stopni. Pozioma oś elektryczna mięśnia sercowego waha się od 0 do 30 stopni. Odchylenie od tych norm wskazuje na obecność wielu chorób serca.

Oznaki głównych patologii serca na EKG

Możesz nauczyć się samodzielnie czytać EKG serca z podręczników do diagnostyki chorób serca. Poniższa tabela opisuje główne oznaki stanów patologicznych mięśnia sercowego, które są wyświetlane w wynikach elektrokardiogramu.

Choroba serca	Znaki EKG
Przerost przedsionków	W przypadku przerostu przedsionków w wynikach elektrokardiogramu obserwuje się wzrost odcinka wzbudzenia mięśnia sercowego. Szczytowa wysokość fali P przekracza 2,5 mm. Jednocześnie jego szerokość pozostaje normalna lub nieznacznie wzrasta (do 0,11 s). W większości przypadków klinicznych załamek P jest dwufazowy, co jest typowe dla przerostu przedsionków. Dodatnia faza fali przekracza jej ujemną część.
Przerost komór serca	Zmiany przerostowe w komorach występują u osób, których serce stale doświadcza dodatkowego stresu. Na przykład u mężczyzn i kobiet z olbrzymią otyłością. Głównymi objawami tej patologii w EKG jest przesunięcie osi elektrycznej w lewą stronę z jednoczesną przewagą wysokości szczytowej fali S nad falą R.
Jego blok gałęzi pęczka	U pacjentów z blokiem odnogi pęczka Hisa zespół QRS charakteryzuje się niewielkimi wydłużeniami. Wskaźnik ten waha się od 0,08 do 0,11 s.
Choroba niedokrwienna serca	Choroba wieńcowa ma następujące objawy na wykresie EKG: Załamki T mają spiczasty wygląd, gdy uszkodzone są tkanki przedniej ściany lewej komory; Załamek T jest wyostrzony podczas niedokrwienia nasierdzia; Załamek T jest jednocześnie ostry, symetrycznie położony, a także ujemny w przypadku niedokrwienia całej lewej komory. U pacjentów z niedokrwiennym uszkodzeniem tkanek mięśnia sercowego obserwuje się wygładzenie załamka T.
Zapalenie osierdzia	U pacjentów z zapaleniem osierdzia rejestrowane są następujące zmiany w wynikach EKG: Segmenty ST mają wzniesienia i są również wklęsłe do wewnątrz; fala T jest spłaszczona; Obserwuje się odwrócenie załamka T. W połączeniu z powyższymi objawami EKG zapalenia osierdzia pacjent ma wyraźne oznaki dysfunkcyjnych zaburzeń w pracy lewej komory.
Zapalenie mięśnia sercowego	Obecność zapalenia mięśnia sercowego objawia się następującymi wynikami elektrokardiogramu: zmienia się kształt fali Q; arytmia typu komorowego i nadkomorowego; przesunięcie przedziału czasu kompleksu ST w kierunku dołu wykresu; wzrost długości interwału PQ. W połączeniu z powyższymi objawami zapalenia mięśnia sercowego pacjent ma dodatkowe skurcze komorowe i przedsionkowe.
Przewlekłe serce płucne	U pacjentów z przewlekłym sercem płucnym następuje przesunięcie osi elektrycznej serca w prawą stronę. Kompleks QR jest przypisany do segmentu V1. Fala R utrzymuje dominację szczytową, ale znajduje się w zakresie odprowadzeń od V1 do V3.
TELE	W przypadku zatorowości płucnej charakterystyczne są następujące objawy EKG: częstoskurcz zatokowy z częstością akcji serca 110 uderzeń na minutę; wysokość piku fali R jest zmniejszona i odpowiada parametrom fali S; Fale R i S znajdują się w odprowadzeniu V1. PE charakteryzuje się zachowaniem niestabilnego szybkiego tętna z dalszym pogorszeniem wskaźników EKG.
Zespół WPW	Pacjenci z zespołem WPW mają charakterystyczne objawy EKG tej patologii. Polegają na pojawieniu się fal delta, a także szerszego kompleksu utworzonego przez fale QRS. Oprócz tych objawów obserwuje się skrócenie odstępu PR.
Hipokaliemia	Oznaki EKG postępującej hipokaliemii obejmują następujące objawy kliniczne: wydłużenie zespołu QRS; depresja załamka T; nasilenie fali U; spadek w segmencie Odcinek ST. Hipokaliemia charakteryzuje się zmianami zwyrodnieniowymi w tkankach mięśnia sercowego i mięśni szkieletowych klatki piersiowej.
Zespół QT	Obecność zespołu QT objawia się falistą osią zębów QRS, ich różną biegunowością w stosunku do linii izoelektrycznej. Kluczowym objawem tej patologii jest wydłużenie odstępu QT.
Częstoskurcz	Charakterystyczną cechą tachykardii jest obecność następujących znaków EKG: nienormalnie duża szerokość zespołu QRS; dysocjacja fal P; obecność „napadów padaczkowych” nadkomorowych. Pacjenci z objawami tachykardii są wskazani do diagnostyki różnicowej w celu wykluczenia innych chorób serca o podobnych objawach.
Zespół chorej zatoki	U pacjentów z zespołem chorej zatoki stwierdza się następujące objawy EKG: migotanie przedsionków; bradykardia zatokowa, która wyraża się w częstości akcji serca poniżej 40 uderzeń na minutę; nawracająca blokada CA w odstępach dłuższych niż 2 s; spontaniczne zatrzymanie funkcji węzła zatokowego, któremu towarzyszą przerwy na dłużej niż 2 s. Pacjenci z zespołem chorej zatoki doświadczają naprzemiennych objawów, które jednocześnie przypominają bradykardię i ostrą tachykardię.
Zawał mięśnia sercowego	Początek ostrego zawału mięśnia sercowego objawia się następującymi objawami EKG: zwiększony odcinek ST; następuje stopniowy wzrost zespołu fal QRS; w okolicy ST prowadzi uporczywa depresja; przyspieszone tętno. Za pomocą kardiogramu można określić głębokość zmiany martwiczej tkanek mięśnia sercowego.

Powyższe znaki EKG pozwalają na szybką diagnozę najbardziej niebezpiecznych choroby serca, które mogą powodować niepełnosprawność, a także powodować początek śmiertelny wynik.

Jak stymulator jest wyświetlany na EKG

Rozrusznik serca to specjalne urządzenie elektryczne, które działa jak rozrusznik serca. Obecność tego urządzenia wpływa na wyniki EKG.

Stymulator zmienia kształt wszystkich segmentów, interwałów i fal, które pojawiają się na taśmie elektrokardiograficznej. Diagnostyka EKG serca z włączonym rozrusznikiem może prowadzić do fałszywych wyników badań, a także maskować pierwsze objawy zawału serca i choroby wieńcowej.

Długotrwała stymulacja prawej komory serca powoduje pojawienie się fałszywych objawów zmian niedokrwiennych. Zjawisko to nazywa się zespołem Chateriera. Interpretacja wyników EKG u pacjentów z rozrusznikiem serca jest niezwykle trudna, nawet dla doświadczonych kardiologów.

Jeśli istnieje podejrzenie obecności ostrej patologii serca, postępującego niedokrwienia, pacjenci tej kategorii są hospitalizowani w szpitalu placówki medycznej. W ciągu najbliższych 24 godzin pacjent przechodzi kompleksowe badanie z codziennym monitorowaniem wskaźników EKG.

EKG to podstawowa metoda diagnostyki sprzętowej, która pozwala określić patologiczne zmiany w pracy serca. Aby samodzielnie odczytać wyniki elektrokardiogramu, poprawnie odszyfrować jego wskaźniki, musisz zrozumieć wartość fal R, S, T, Q, U. Te elementy EKG tworzą kompleksy i przedziały czasowe, które wskazują na prawidłową czynność serca lub wskazują na obecność chorób serca.

Rozszyfrowanie badania elektrokardiograficznego jest skomplikowane, jeśli pacjent ma wszczepiony rozrusznik rytmu serca. Średni koszt EKG w prywatnej klinice wynosi 750 rubli. Jeśli wymagane jest badanie przy użyciu aktywności fizycznej, cena ta wzrasta do 950 rubli, ponieważ stosuje się dodatkowe techniki diagnostyczne.

Wideo EKG

Norma EKG. Wszystkie interwały i zęby: