Zapalenie mięśni mięśnia brzuchatego łydki. Objawy i leczenie dziecka po grypie, SARS, hipotermii, którą leczy lekarz

Pojęcie zapalenie mięśni oznacza stan zapalny tkanki mięśniowej. Najbardziej oczywistym objawem zapalenia mięśnia brzuchatego łydki jest ból w grzbiecie podudzia. Istnieje kilka czynników, które wywołują stan zapalny. Leczenie na pierwszym etapie polega na usunięciu ostrych objawów i wyeliminowaniu pierwotnych przyczyn choroby.

Przyczyny zapalenia mięśnia brzuchatego łydki

Przyczyny zapalenia mięśnia brzuchatego łydki mogą mieć charakter fizjologiczny i patologiczny.

Przyczyny fizjologiczne

Sam mięsień brzuchaty łydki składa się z wewnętrznej przyśrodkowej i zewnętrznej bocznej głowy mięśnia. Powyżej oba elementy mają połączenie z kością udową, poniżej wraz z innymi mięśniami przechodzą w ścięgno Achillesa.

Jedną z przyczyn zapalenia mięśni jest obecność mikrourazów mięśni, których prawdopodobieństwo wzrasta wraz z dużym wysiłkiem fizycznym.

Bolesne odczucia po ciężkiej pracy lub intensywnym treningu sportowym są w tym przypadku bezpośrednio związane z powstawaniem kwasu mlekowego.

Ale sam fakt tworzenia kwasu nie jest oznaką zapalenia mięśni, ponieważ każdej aktywności fizycznej zawsze towarzyszy reakcja utleniania glukozy.

W przypadku mikrourazów mięśni ból wyraża się pieczeniem i skurczami. Napięte mięśnie ściskają naczynia krwionośne, co spowalnia przepływ krwi i metabolizm. Wraz z krwotokami wewnętrznymi czynniki te powodują obrzęk i wywołują proces zapalny.

Przedłużone napięcie i stany zapalne mięśni łydek mogą wiązać się nie tylko z pracą fizyczną czy uprawianiem sportu, ale także z noszeniem niewygodnych butów na wysokich obcasach, z hipotermią nóg oraz z obecnością otwartych ran i siniaków tkanki mięśniowej.

Przyczyny patologiczne

Zapalenie mięśni może być spowodowane obecnością chorób autoimmunologicznych i zaostrzeniem wirusowe i bakteryjne choroby zakaźne, do których należą:

• grypa;
• ARVI;
• gruźlica;
• dur brzuszny;
• syfilis;
• bruceloza;
• róża podudzia.

Czynnikami ryzyka są również zatrucie narkotykami i zatrucie alkoholem.

Rodzaje zapalenia mięśni

Podział zapalenia mięśni według typu odbywa się według następujących kryteriów:

• Znaki etiologiczne.

Przyczyny choroby mogą być zakaźne, reumatyczne i traumatyczne.

• Lokalizacja zapalenia.

Zapalenie może mieć charakter całkowity, być zlokalizowane w ścięgnach, w głowie bocznej lub przyśrodkowej.

• Stadium choroby.

W ostrym stadium zapalenia mięśni wyraźne są objawy kliniczne. To właśnie z tym etapem wiąże się większość wezwań do pomocy medycznej. Drugi etap charakteryzuje się osłabieniem ostrych objawów. W przypadku nieleczonego zapalenia mięśni choroba przechodzi w stan przewlekły, który następnie grozi osłabieniem i atrofią mięśni łydek.

Zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie nerwowo-mięśniowe, zapalenie wielomięśniowe, zapalenie wielowłókniste i kostniejące zapalenie mięśni są rozpatrywane oddzielnie.

Objawy kostniejącego zapalenia mięśni mięśnia brzuchatego łydki związane są z powstawaniem kostnienia w tkankach miękkich. Leczenie tej postaci choroby często wymaga operacji.

Rozróżnij traumatyczne kostniejące i postępujące kostniejące zapalenie mięśni. Uraz może wystąpić w wyniku jednego poważnego urazu lub powtarzających się mikrourazów mięśnia.

Postępujące kostniejące zapalenie mięśni jest również nazywane fibrodysplazją. Zwykle kostniejąca postępująca fibrodysplazja pojawia się już w pierwszym roku życia dziecka, ale rozpoczyna swój rozwój nawet podczas formowania się płodu, ponieważ ma genetykę warunkowość.

Objawy

Może wymagać zapalenia mięśni brzuchatego łydki, którego objawy i leczenie są rozważane jedynie kompleksowo stosowanie różnych środków terapeutycznych, ponieważ objawy różnych typów zapalenia mięśni mają swoje własne różnice.

Główny objaw choroby objawia się silnym bólem w tylnej części podudzia. Zwiększony ból odczuwany jest podczas chodzenia, naciskania, zginania i rozciągania stawu kolanowego. Podczas badania dotykowego wyczuwalna jest pieczęć.

Ropny proces zapalny charakteryzuje się obrzękiem, zaczerwienieniem skóry, gorączką, bólem głowy i ogólnym osłabieniem.

Jeśli choroba postępuje w postaci przewlekłej, ból staje się obolały podczas chodzenia i próby przysiadu lub podnoszenia ciężarów. Sen w nocy jest często przerywany pojawieniem się ostrego, bolesnego skurczu. Mięsień łydki zmniejsza się. Widać to wyraźnie porównując go z podobnym mięśniem na zdrowej nodze.

Charakter bólu zależy od miejsca koncentracji procesu zapalnego. Tak więc zapalenie przyśrodkowej głowy mięśnia koncentruje ból w tylnej wewnętrznej części podudzia, ale odczuwanie bólu odbija się również w dolnej części uda.

Głowa boczna sąsiaduje z nerwem strzałkowym, dlatego wraz z zapaleniem ból jest bardziej intensywny. Może wystąpić uczucie drętwienia i pieczenia w zewnętrznej części podudzia.

Przy zapaleniu ścięgna górnego mięśnia dwugłowego ramienia odczuwany jest ból w podudzi, podudzie i kolanie. Bolesne odczucia z zapaleniem ścięgna Achillesa obserwuje się w dolnej części nogi i pięcie.

Cechy przebiegu choroby u dzieci i skierowanie do pediatry

Zapalenie mięśnia brzuchatego łydki, którego objawy i leczenie są podobne u dorosłych i dzieci, nadal mają swoje charakterystyczne cechy. Podstawowe badanie dziecka powinno być przeprowadzane wyłącznie przez pediatrę. Ponieważ w zależności od wieku pacjenta zmienia się dawkowanie leków i czas trwania zabiegów fizjoterapeutycznych.

Infekcje wewnątrzmaciczne, które mogą być przenoszone zarówno bezpośrednio z matki na dziecko, jak i podczas porodu, są dodawane do czynników ryzyka choroby u noworodków.

W wieku 3 lat, gdy dziecko nadal nie jest w stanie wskazać niepokojących go objawów, zapalenie mięśni jest wykrywane przez obrzęk tkanek miękkich, zaczerwienienie skóry, podwyższenie temperatury ciała i bolesna reakcja na palpację mięśnie.

Dokładną diagnozę stawia pediatra wyłącznie na podstawie testów i kompleksowego badania neurologa, chirurga i ortopedy. Często ortopeda-traumatolog staje się głównym lekarzem prowadzącym zapalenie mięśnia brzuchatego łydki.

Jeżeli mikrourazy mięśniowe są bardziej prawdopodobne w wieku powyżej 3 lat, to hipotermia i infekcja infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi są możliwe w każdym wieku.

Powikłania zapalenia mięśni

Zaniedbany stan zapalenia mięśni jest niebezpieczny nie tylko ze względu na przejście choroby w postać przewlekłą z groźbą zaniku mięśni, ale także przez fakt, że procesy zapalne stopniowo wpływają na sąsiednie grupy mięśni. Długotrwałe zaniedbanie leczenia może prowadzić do niepełnosprawności na całe życie.

Pierwsza pomoc w zapaleniu mięśni brzuchatego łydki

Jeśli objawy bólu pojawiają się w okolicy grzbietowej podudzia, należy podjąć następujące działania:

• Zapewnij pacjentowi całkowity odpoczynek. Należy tu wykluczyć wszelką aktywność fizyczną, w tym spacery.
• Jeśli ostremu bólowi towarzyszą silne skurcze, możesz najpierw podciągnąć stopę i wykonać ruchy masujące od pięty do tylnej części stawu kolanowego. Poprawi to przepływ krwi i pomoże złagodzić skurcze.
• Osoba powinna leżeć lub siedzieć z podudziem w ustalonej pozycji poziomej.
• Środki przeciwskurczowe są stosowane w celu złagodzenia bólu.
• Po podjęciu środków doraźnych należy natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską.

Diagnostyka

Zapalenie mięśnia brzuchatego łydki, którego objawy i leczenie powinny być pod nadzorem terapeuty, najpierw potrzebujesz potwierdzić lub odrzucić metodami obowiązkowej diagnostyki laboratoryjnej i instrumentalnej zajęcia. Na podstawie wstępnego badania i przesłuchania pacjenta można uzyskać jedynie ogólny obraz choroby i postawić wstępną diagnozę.

Badania laboratoryjne

W trakcie badań laboratoryjnych wykonuje się ogólne, biochemiczne i serologiczne badanie krwi.

W przypadku zakaźnego ropnego procesu zapalnego zwiększa się liczba neutrofili, leukocytów i zmienia się szybkość sedymentacji erytrocytów. Wskaźniki te są wykrywane podczas ogólnego badania krwi.

W wyniku biochemicznego badania krwi określa się poziom CPK MV. Jest to enzym zwany creatifosfokinazą. Klęsce tkanki mięśniowej towarzyszy wzrost wskaźnika CPK. W stanie normalnym wskaźnik CPK MV powinien wynosić od 0 do 24 U/l. Wzrost poziomu białka C-reaktywnego jest oznaką zapalenia autoimmunologicznego.

Testy serologiczne wykonuje się w celu określenia obecności przeciwciał. Ich zawartość we krwi wskazuje na toczące się procesy zapalne.

Diagnostyka instrumentalna

Instrumentalne metody diagnostyczne obejmują zastosowanie EMG, fluoroskopii i MRI. Za pomocą tomografii można określić miejsca zapalenia i ropnych zatok.

Diagnostyka elektromiograficzna daje wyobrażenie o aktualnym stanie mięśni. Fluoroskopia określa możliwe złamania i pęknięcia kości, obecność zwapnień, które są wyraźną oznaką kostniejącego zapalenia mięśni.

Leczenie

Ostry etap zapalenia mięśni wymaga następujących środków terapeutycznych:

• Orteza lub szyna służy do mocowania podudzia, kostki i kolana.
• Stosowanie przeciwzapalnych środków przeciwbólowych i przeciwskurczowych. W przypadku ostrego bólu wykonuje się blokadę nowokainy.
• Środki poprawiające krążenie krwi.
• Miejscowe stosowanie maści przeciwbólowych i rozgrzewających.
• Fizjoterapia w postaci UHF, jonoforezy i magnetoterapii.
• Jeśli zapalenie ma charakter ropny, leczenie wymaga interwencji chirurgicznej, w której wykonuje się otwarcie i leczenie jamy ropnej. W takim przypadku zaleca się stosowanie antybiotyków.

Po ustąpieniu ostrego okresu przepisywane są środki terapeutyczne o charakterze regeneracyjnym, które obejmują masaż, zabiegi fizjoterapeutyczne i ćwiczenia fizjoterapeutyczne.

W przypadku przewlekłego zapalenia mięśni stosuje się leczenie uzdrowiskowe z kąpielami mineralnymi. W przypadku kostnienia i atrofii mięśni wykonuje się operację przeszczepu autoprzeszczepu.

Lokalne przygotowania

Głównym celem stosowania kremów, żeli i maści jest rozluźnienie napięcia mięśniowego oraz pobudzenie krążenia krwi.

Wśród najbardziej znanych leków są:

• „Fastum-żel”, charakteryzujący się wysoką zawartością substancji aktywnych. Stosuje się nie więcej niż 1-2 razy dziennie.
• Traumeel S to krem ​​łagodzący stany zapalne. Stosuje się nie więcej niż 5 razy dziennie.
• Espol Warming Cream można nakładać 3 razy dziennie.
• „Gevkamen” wciera się 3 razy dziennie, aby złagodzić ból.
• Kompleksowy preparat „Deep Relief Gel 5%” nakłada się 4 razy dziennie.

Leczenie polega na stosowaniu leków immunosupresyjnych, glikokortykosteroidów, antybiotyków, leków przeciwzapalnych i rozszerzających naczynia krwionośne.

Obejmują one:

• ketonal;
• Nurofen;
• diklofenak;
• Finalgon;
• apizatron;
• Nikoflex.

Preparaty na bazie jadu węża i pszczelego są przeciwwskazane dla dzieci. Maści zawierające ibuprofen są przepisywane pacjentom powyżej 14 roku życia. U dzieci powyżej 12. roku życia można stosować maści i żele zawierające ketoprofen lub dimetylosulfotlenek. Środki takie jak "Sanitas" i "Mentholatum Blam" są używane po osiągnięciu wieku 4 lat i starszych.

Antybiotyki i leki przeciwbólowe

Głównymi lekami łagodzącymi ostre objawy choroby są niesteroidowe leki przeciwzapalne. Występują w tabletkach i ampułkach do wstrzykiwań.

Leki niesteroidowe obejmują:

• diklofenak;
• pirosikam;
• naproksen;
• nimesulid;
• aceklofenak;
• deksketoprofen;
• meloksykam;
• rofekoccib;
• indometacyna;
• ibuprofen.

Leki na bazie ibuprofenu łagodzą ból, działają przeciwgorączkowo i przeciwzapalnie. Wśród nich są również preparaty stworzone specjalnie dla dzieci. Jednym z nich jest "Ibufen Junior"

Dawkowanie leku w zależności od wieku dziecka:

Wiek dziecka	Dawkowanie (ml)
1-3	5
4-6	7,5
7-9	10
10-12	15

Przeciwwskazania tutaj to:

• reakcja alergiczna na aspirynę;
• zaburzenia przewodu pokarmowego, nerek i wątroby;
• zmniejszona liczba płytek krwi.

Antybiotyki stosuje się w ropnym przebiegu choroby i zapaleniu mięśni wywołanym chorobami zakaźnymi. Wykorzystuje środki z serii tetracyklin, cefalosporyn i penicylin. Aby złagodzić skurcze mięśni, czasami przepisuje się leki zwiotczające mięśnie Sirdalut i Mydocalm. Ale te leki rozluźniają wszystkie mięśnie szkieletowe, co nie jest dopuszczalne we wszystkich przypadkach.

W leczeniu zapalenia skórno-mięśniowego i zapalenia wielomięśniowego stosuje się glikokortykosteroidy. Głównym lekiem w tej grupie jest prednizon. Oprócz łagodzenia obrzęków i stanów zapalnych ma działanie przeciwalergiczne i immunosupresyjne.

W przypadku kostniejącego zapalenia mięśni przepisuje się hydrokortyzon. Hamuje procesy, które przyczyniają się do powstawania zwapnień. Jest wstrzykiwany w miejsce uszkodzenia razem z nowokainą.

Inne terapie

Zapalenie mięśnia brzuchatego łydki, którego objawy i leczenie wymaga stosowania leków i zabiegów fizjoterapeutycznych, czasami wymaga również interwencji chirurgicznej. Za pomocą operacji otwierają się ropne formacje w mięśniach i usuwają pieczęcie w postaci zwapnień.

Kompleksowe leczenie musi koniecznie obejmować zabiegi fizjoterapeutyczne. Są przepisywane w zależności od stadium i przebiegu choroby.

Jeśli zapalenie mięśni ma ostry ropny charakter, zalecany jest przebieg terapii UHF. W przypadku braku ropnych formacji do UHF dodaje się ogrzewanie ciepłymi kąpielami i owijaniem parafiną, elektroforezę, terapię błotną i fototerapię.

W przewlekłym stadium zapalenia mięśni stosuje się kąpiele radonowe, fototerapię, leczenie błotem, prysznice parowe, elektroforezę z roztworem jodu, nowokainy i ichtiolu.

W zakres środków terapeutycznych wchodzą również ćwiczenia masażu i fizjoterapeutyczne. W przypadku ropnego zapalenia mięśni masaż jest przeciwwskazany. Wszystkie ćwiczenia z terapii ruchowej dobierane są w zależności od aktualnego stanu każdego pacjenta. Tempo ćwiczeń wzrasta stopniowo, przepięcie jest tutaj niedopuszczalne. Lekcje pływania mają dobry wpływ na poprawę zdrowia.

Środki ludowe

Leczenie środkami ludowymi polega na znalezieniu chorej nogi w spokojnym stanie. Stosuje się tu nacieranie, kompresy i maści.

Niektóre przepisy ludowe:

• Kompres z miodu. Do miodu dodaje się startą rzodkiew lub chrzan w proporcji 1/4. Powstałą masę nakłada się na miejsce zmiany, przykrywa folią i przykrywa kocem. Po 1,5-2 godzinach mieszaninę usuwa się, nogę myje się ciepłą wodą i owija wełnianą szmatką. Zabieg wykonuje się przed snem.
• Kompres ziemniaczany. Ziemniaki myje się i gotuje w skórce. Po schłodzeniu do około 50^O_, zagnieść, rozprowadzić na bolącym miejscu i przymocować bandażem. Godzinę później schłodzoną masę usuwa się, nogę wyciera się alkoholem i owija ciepłą szmatką. Ta procedura jest również wykonywana przed snem.
• Mieszanka liści laurowych i oleju słonecznikowego. Liść laurowy jest kruszony do stanu sypkiego. 2 łyżki proszku wymieszać z 2 łyżkami oleju. Mieszankę należy podawać w infuzji przez 10 dni. Kompozycja przeznaczona do wcierania.
• Kompres ziołowy. Zioła słodkiej koniczyny, rumianku, lipy i skrzypu ułożone są w równych proporcjach w gazę. Gaza jest wiązana w woreczku i parzona we wrzącej wodzie. Następnie torebkę wyjmuje się, lekko ściska i pozostawia do ostygnięcia do temperatury pokojowej. Miejsce nałożenia na nogę jest pokryte folią i wiązane ciepłą szmatką.

Co nie jest zalecane?

Wszelkie środki farmakologiczne i ludowe nie mogą być stosowane bez zgody lekarza prowadzącego. Na przykład kompres rozgrzewający z ropnym zapaleniem mięśni doprowadzi tylko do zaostrzenia. Konieczna jest natychmiastowa rezygnacja z napojów alkoholowych, ograniczenie spożycia tłustych i słonych potraw.

Przeciwwskazane są również próby rozwijania mięśnia brzuchatego łydki poprzez aktywne uprawianie sportu. Podczas leczenia noga powinna mieć maksymalny odpoczynek. Jeśli dana osoba wcześniej lubiła procedury hartowania, teraz takie czynności powinny zostać zawieszone.

Prognoza

Racjonalne leczenie większości postaci zapalenia mięśni ma pozytywne rokowanie. Powikłania są możliwe, gdy zapalenie tkanki mięśniowej jest spowodowane chorobami autoimmunologicznymi, w których zaburzony jest własny układ odpornościowy organizmu. W takim przypadku terapeuta zleca badanie przez immunologa lub endokrynologa.

Najbardziej niekorzystne rokowanie ma postępujące kostnienie zapalenia mięśni. Dziś uważany jest za nieuleczalny.

Niektóre objawy zapalenia mięśni łydek są podobne do objawów innych chorób, których leczenie polega na zastosowaniu własnych metod terapeutycznych. Terminowe skierowanie do lokalnego terapeuty poprawi wynik leczenia każdej choroby.

Film o zapaleniu mięśni

Przyczyny, objawy i leczenie zapalenia mięśni: