Zmiany zwyrodnieniowe-dystroficzne kręgosłupa. Czym jest kręgosłup szyjny, piersiowy, lędźwiowy, objawy, leczenie, wytyczne kliniczne

Oczywistymi objawami klinicznymi są zaburzenia budowy kręgosłupa, zmiany patologiczne w kręgach, pogorszenie ukrwienia i metabolizmu. zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne w głównym ciele ludzkiego szkieletu.

Zmiany te są związane głównie z cechami kręgosłupa związanymi z wiekiem. Z reguły ta patologia jest diagnozowana u osób starszych. Ale początkowe zmiany w strukturze kręgów można zaobserwować już w młodym wieku, zwłaszcza jeśli pacjent ma już choroby kręgosłupa (na przykład skoliozę).

Ta patologia prowadzi do powstawania przepuklin, wypukłości, osteofitów i ścieńczenia krążków międzykręgowych oraz zaburzeń dopływu krwi.

Wyświetlenia

Zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne kręgosłupa to patologie, które mogą dotyczyć prawie całego kręgosłupa.

Pod tym względem rozróżnia się kilka rodzajów zmian, w zależności od lokalizacji:

• Zmiany w odcinku szyjnym kręgosłupa.
• Zmiany w odcinku piersiowym kręgosłupa.
• Zmiany w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
• Zmiany w odcinku krzyżowym kręgosłupa.

Występowanie zmian patologicznych w kręgosłupie jest ściśle związane z progresją następujących chorób:

• Osteochondroza. Jest to przewlekła choroba kręgosłupa charakteryzująca się przedwczesnym ścieńczeniem krążków międzykręgowych. Występuje głównie u osób starszych, ale ostatnio taką patologię zdiagnozowano w młodszym wieku. Początkowe oznaki osteochondrozy można zaobserwować podczas wykonywania zdjęcia rentgenowskiego w wieku 20-25 lat.
• Zapalenie kości i stawów. Jest to choroba kręgosłupa, która objawia się uszkodzeniem i zniszczeniem chrząstki stawowej oraz rozwojem osteofitów. Najczęstsza choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa szyjnego.
• Spondyloartroza. Jest postacią choroby zwyrodnieniowej stawów i dotyczy wszystkich elementów stawu, czyli chrząstki, więzadeł, torebek i mięśni okołostawowych.

Etapy i stopnie

Zmiany zwyrodnieniowe i dystroficzne kręgosłupa to patologia, która ma 4 etapy (stopnie) rozwoju:

1. Na tym etapie zaburzenia są nadal niewidoczne, nie ma objawów. W krążkach międzykręgowych ich elastyczność jest zmniejszona i dochodzi do lekkiej deformacji.

   

2. Choroby kręgosłupa stopniowo postępują, dochodzi do osłabienia więzadeł, ewentualnie ucisku korzeni nerwowych. Tak więc na tym etapie pojawia się dość wyraźny zespół bólowy.
3. Wraz z naruszeniem korzeni nerwowych dochodzi do zaburzeń w dopływie krwi do kręgosłupa. Następuje wzrost objawów neurologicznych.
4. W czwartym etapie postęp choroby nie może być już zatrzymany, co prowadzi do powikłań i całkowitego zakłócenia dopływu krwi i unerwienia w kręgosłupie.

Objawy

Obraz kliniczny zmian w kręgosłupie jest zróżnicowany i obejmuje następujące objawy:

• Ból w dotkniętym kręgosłupie. To jest przewlekłe. Ból nasila się, gdy pacjent przyjmuje niewygodną postawę, wysiłek fizyczny i długi spacer. Przez długi czas zespół bólowy w żaden sposób nie daje się odczuć lub mogą występować niewielkie odczucia bólowe.
• Ograniczenie mobilności dotkniętego obszaru.
• Mrowienie lub drętwienie kończyn, uczucie pełzania, pieczenie skóry.
• Bół głowy.
• Zawroty głowy (z uszkodzeniem odcinka szyjnego kręgosłupa).
• Skurcze mięśni łydek.
• Upośledzenie wzroku, podwójne widzenie.
• Ból podczas podnoszenia nogi w pozycji prostej.
• Ból z głębokim oddechem (bez patologii układu oddechowego).
• Ból w okolicy serca (brak zmian w EKG).

Powody pojawienia się

Przyczyny rozwoju tej patologii są zróżnicowane i dzielą się w następujący sposób:

dział	Objawy
Szyjny	Zła postawa. Śpij w niewygodnej pozycji. Brak aktywności fizycznej. Wiek. Nadużywać. złe nawyki. Niewystarczające ćwiczenia. Ryzyko zawodowe. Dziedziczność.
Oddział klatki piersiowej	Wiek Urazy klatki piersiowej. Podnosić ciężary. Zła postawa. Ryzyko zawodowe. Skrzywienie kręgosłupa (skolioza). Przewlekłe choroby kręgosłupa i stawów. Zaburzenia metaboliczne.
Lędźwiowy	Brak aktywności fizycznej. Wiek. Ciąża. Skolioza. Urazy. Podnosić ciężary. Przepuklina. Choroby przewlekłe. Niedorozwój ramy mięśniowej.
Region sakralny	Wiek. Praca siedząca Ciąża. Choroba metaboliczna. Podnosić ciężary. Przewlekłe choroby kręgosłupa. Choroby autoimmunologiczne.

Diagnostyka

Główne techniki diagnostyczne to dokładne zebranie wywiadu i badania pacjenta. Lekarz następnie przepisuje pacjentowi dodatkowe metody diagnostyczne, które zwykle obejmują prześwietlenie lub rezonans magnetyczny. Promienie rentgenowskie wykonuje się w dwóch projekcjach, czołowym i prostym.

W przypadku naruszeń w kręgosłupie zostaną zauważone następujące znaki:

• Tworzenie osteofitów.
• Skrócona wysokość krążków międzykręgowych i ich deformacja.
• Podwichnięcie trzonów kręgów.
• Współistniejące patologie (skolioza, kifoza).

Rentgen jest najpopularniejszą metodą diagnozowania chorób kręgosłupa, ale czasami nie daje szczegółowego obrazu zmian patologicznych. Dlatego w celu dokładniejszej diagnozy wykonuje się MRI.

MRI to informacyjny sposób badania kręgosłupa, za pomocą którego można zidentyfikować nie tylko zmiany patologiczne w okolicy kręgosłupa (występy, przepukliny, złamania kompresyjne), ale także stan nerwów i naczyń krwionośnych zaopatrujących kręgi.

Za pomocą MRI możesz zobaczyć:

• Obecność przepuklin międzykręgowych.
• Występ krążka międzykręgowego.
• Pęknięcia pierścienia włóknistego.
• Kompresja nerwów międzykręgowych.

Zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne najlepiej diagnozuje MRI - badania. Badanie to pozwala uzyskać dość wyraźny obraz stanu kręgosłupa i ustalić, czy występują współistniejące choroby.

Koszt procedur diagnostycznych w różnych miastach jest różny, ale z reguły cena badania MRI jednego odcinka kręgosłupa waha się od 4000 do 5000 rubli. A także możesz poddać się badaniu kręgosłupa w ramach obowiązkowej polisy ubezpieczeniowej.

Zabieg wykonywany jest zarówno w prywatnych placówkach medycznych, jak i w publicznych placówkach medycznych.

Kiedy iść do lekarza

Początkowe objawy chorób są zwykle niewidoczne. Ponieważ zespół bólowy rozwija się stopniowo, osoba zwykle zwraca się do lekarza, gdy zmiany stają się bardziej zauważalne, a zespół bólowy jest bardziej wyraźny. Nie występuje to na pierwszym etapie zmian patologicznych.

Konieczna jest konsultacja z lekarzem przy pierwszych niepokojących objawach, do których zalicza się choćby niewielki zespół bólowy, zawroty głowy i uczucie „gęsiej skórki” na skórze.

Diagnozę i leczenie chorób kręgosłupa przeprowadza neurolog. Przepisuje leczenie i, jeśli to konieczne, dodatkowe środki diagnostyczne.

W przypadku stwierdzenia w trakcie diagnozy dodatkowych schorzeń, lekarz kieruje pacjenta na konsultację do lekarza specjalisty. W przypadku konieczności operacji konieczna jest konsultacja z neurochirurgiem.

Profilaktyka

Zapobieganie tym chorobom jest bardzo podobne do środków zapobiegawczych dla inne choroby układu mięśniowo-szkieletowego i obejmują:

• Racjonalna aktywność fizyczna. Obejmują one wykonywanie porannych ćwiczeń, spacery terapeutyczne i bieganie. Ćwiczenia należy wykonywać stopniowo, zwiększając codziennie czas ćwiczeń.
• Zbilansowana dieta. Dieta powinna zawierać wystarczającą ilość białek, pierwiastków śladowych (wapń, magnez), witamin. Dla osób ze schorzeniami kręgosłupa w diecie powinny znaleźć się ryby o niskiej zawartości tłuszczu, orzechy, jagody, owoce, rośliny strączkowe, nabiał i jajka.
• Utrzymanie optymalnej masy ciała.
• Rzucenie złych nawyków (palenie i alkohol).
• Wybór odpowiedniego materaca do miejsca do spania. Dla osób ze schorzeniami układu mięśniowo-szkieletowego najlepszą opcją jest materac ortopedyczny, który pomoże utrzymać kręgosłup w prawidłowej pozycji.
• Utrzymanie prawidłowej postawy.

Metody leczenia

Zmiany zwyrodnieniowe-dystroficzne kręgosłupa to schorzenia leczone kompleksowo. Sposób leczenia ustala się w zależności od stadium choroby, samopoczucia i wieku pacjenta.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na uśmierzanie bólu, przywrócenie prawidłowego ukrwienia kręgosłupa. W tym celu stosuje się terapię lekową i inne metody leczenia chorób kręgosłupa.

Leki

• Uśmierzające ból leki przeciwzapalne (NLPZ). W celu złagodzenia bólu stosuje się domięśniowe podawanie leków - Diklofenak - 25 mg (3 ml) 2 razy dziennie. Możliwe jest również stosowanie leków doustnych (Diclofenac, Nise) lub stosowanie maści o działaniu przeciwzapalnym (Nise, Ketoprofen). Leki te mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne.
• Chondroprotektory. Są to leki, które utrzymują tkankę chrzęstną w normalnym stanie i zapobiegają dalszemu zniszczeniu (chondroityna, Teraflex). Są również dostępne w postaci tabletek i maści doustnych. Jeśli lek ma postać tabletek, to w tym przypadku pojedyncza dawka wynosi 1 g leku 2 razy dziennie. W postaci maści lek nakłada się 2 razy dziennie cienką warstwą w nocy. Przebieg leczenia trwa od dwóch tygodni do miesiąca.
• Środki zwiotczające mięśnie. Leki stosuje się w celu złagodzenia skurczów mięśni. Lek Mydocalm jest szeroko stosowany. Postacie dawkowania prezentowane są w postaci tabletek i roztworu do podawania domięśniowego. Aby zatrzymać skurcz, z reguły przepisuje się domięśniowe podawanie leku, 1 ml raz dziennie. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.
• Środki uspokajające z niestabilnym stanem układu nerwowego, problemami ze snem. Możesz użyć lekkich środków uspokajających na bazie roślin leczniczych (waleriana, serdecznik). W niektórych przypadkach może być konieczne zażycie silniejszych środków uspokajających, na przykład leków z grupy diazepamów (fenozepam).
• Witaminy z grupy B. Często przepisywanym lekiem na choroby układu mięśniowo-szkieletowego jest Milgamma. Lek wstrzykuje się domięśniowo 2 ml 2 razy dziennie (rano i wieczorem). Przebieg leczenia wynosi od 7 do 10 dni. W razie potrzeby lekarz może przedłużyć przebieg leczenia lub przenieść pacjenta na leczenie podtrzymujące (wstrzyknięcia leku raz na 2 tygodnie).

Metody ludowe

Podczas leczenia środkami ludowymi często uciekają się do metod siedzących:

• Stosowanie kompresów. Kompresy mogą być wykonane z tartych ziemniaków i miodu. W tym celu surowe ziemniaki podgrzewa się do około + 50 ℃, dodaje się do niego ciepły miód i formuje się ciasto. Następnie rozprowadzają go na serwetce, po czym nakładają dotknięty obszar. Czas ekspozycji wynosi 1 godzinę. Możesz powtarzać procedurę, aż ból całkowicie zniknie.
• Maść z roślin leczniczych. Do sporządzenia maści można użyć nasion pokrzywy. Dodają 100 ml wody i 2 łyżki. l. wazelina, a następnie wszystko dokładnie zagniata się, aż będzie gładkie. Maść należy podawać przez kilka dni. Następnie można użyć maści. Z reguły maść nakłada się raz dziennie przez 10 do 14 dni lub do całkowitego zniknięcia bólu.
• Napar z borówki brusznicy. Aby przygotować taki napar, musisz wziąć 1 łyżkę. l. liście borówki brusznicy posiekać i zalać wrzątkiem. Następnie pozwól mu parzyć przez 1 godzinę. Musisz przyjmować napar 2 razy dziennie przez dwa tygodnie. Dla każdej nowej techniki musisz przygotować świeży napar. Możesz też przygotować napar z borówki brusznicy z dodatkiem miodu.

Inne metody

Zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne kręgosłupa to schorzenia, które oprócz farmakoterapii należy leczyć dodatkowymi metodami.

Te metody leczenia chorób kręgosłupa obejmują:

• Operacja. Jest przepisywany, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne lub gdy pojawiają się powikłania. A także operacja jest wskazana do wykrywania przepuklin międzykręgowych i wyraźnych objawów neurologicznych.
• Metody fizjoterapii. Należą do nich elektroforeza (z nowokainą lub demexidum), magnetoterapia, leczenie ultradźwiękami, aplikacje parafinowe. Fizjoterapia stosowana jest z głównymi zabiegami. Przebieg procedur zależy od ciężkości patologii, z reguły zajmuje to od 14 dni do 1 miesiąca.
• Akupunktura. Wpływa na punkty biologicznie aktywne poprzez wprowadzenie długich lub krótkich igieł, które pozostawia się na 30 minut.
• Masoterapia. Jest to jedna z głównych metod łagodzenia bólu. Pomaga rozluźnić mięśnie pleców, poprawić ukrwienie i utrzymać napięcie mięśni. Kurs masażu trwa zwykle 1 miesiąc.
• Fizjoterapia. Jest to obowiązkowa metoda w leczeniu pacjentów z chorobami kręgosłupa. Po zmniejszeniu bólu konieczne jest rozpoczęcie zabiegu. Ale indywidualne metody terapii ruchowej można przeprowadzić na samym początku leczenia. O doborze ćwiczeń i stopniu ich obciążenia ciała pacjenta decyduje lekarz lub pielęgniarka sali ćwiczeń.
• Stosowanie gorsetów ortopedycznych. Aby zmniejszyć ból i rozładować układ mięśniowo-szkieletowy, możesz użyć specjalnych gorsetów. Zwykle na odcinek lędźwiowy kręgosłupa stosuje się gorset. Podtrzymuje kręgosłup w prawidłowej pozycji, łagodzi ból i stopień stresu. Te gorsety są noszone przez 2 miesiące. Czasami ta przerwa może rozciągać się nawet do 6 miesięcy. W ciągu dnia jest określony czas noszenia gorsetów. Nie musisz stale nosić gorsetu, w ciągu dnia nosi się go przez 4 godziny, a następnie zdejmuje. Czas stosowania określa lekarz.

Możliwe komplikacje

Jeśli patologiczne zmiany w kręgosłupie nie zostaną zdiagnozowane na czas lub niewłaściwie leczone, mogą rozwinąć się następujące komplikacje:

• Przepuklina międzykręgowa. Ta patologia powstaje bezobjawowo i pozostaje bez opieki przez długi czas. Ta patologia może prowadzić do zaburzeń neurologicznych i niepełnosprawności. Leczenie przepukliny chirurgicznej.
• Skolioza. Jest to skrzywienie kręgosłupa. Istnieją boczne formy skoliozy i w kształcie litery S. Taka patologia może grozić zaburzeniami układu oddechowego i sercowo-naczyniowego, ponieważ klatka piersiowa jest zdeformowana wraz z kręgosłupem. Leczenie skoliozy zależy od stopnia zaawansowania.
• Przewlekły ból pleców. Wynika to z zaciskania korzeni nerwowych.
• Ryzyko wystąpienia złamań kręgosłupa. Wynika to z przerzedzenia struktur kręgosłupa.
• Niedowład. To niebezpieczne powikłanie wiąże się z uszkodzeniem włókien nerwowych zlokalizowanych w kręgosłupie. W związku z tym rozwija się stopniowy spadek siły mięśni pacjenta.
• Neuralgia międzyżebrowa. Charakteryzuje się okresowym bólem, który pojawia się wzdłuż nerwów międzyżebrowych. Towarzyszą mu wyraźne bolesne odczucia, pieczenie i „pełzanie”. Ataki mogą być tak uderzające, że można je pomylić z zawałem mięśnia sercowego.
• Kompresja rdzenia kręgowego. Rozwija się stopniowo, wraz z postępem patologii kręgosłupa. W rezultacie możliwa jest niepełnosprawność pacjenta.

Prognozy dotyczące zmian zwyrodnieniowych i dystroficznych kręgosłupa są zwykle korzystne. Zależy to od terminowego rozpoczęcia leczenia i nasilenia patologii. W większości przypadków możliwa jest znaczna poprawa jakości życia pacjentów i znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia ewentualnych powikłań.

Film o zmianach zwyrodnieniowych i dystroficznych kręgosłupa

Choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa: