Duży okrągły mięsień barku. Funkcje, anatomia, budowa, bóle, jak leczyć. Zdjęcie

Praca układu mięśniowo-szkieletowego w organizmie odbywa się dzięki tkance mięśniowej. Odgrywa ważną rolę duży okrągły mięsień barku. Aby zrozumieć jego cel, konieczne jest zrozumienie anatomii i cech funkcjonalnych tego mięśnia.

Anatomia dużego okrągłego mięśnia barku

Omawiany mięsień jest płaski i wydłużony. Wywodzi się z dolnego kąta łopatki (właściwie pod łopatką) i powięzi mięśnia podgrzebieniowego. Kierując się na zewnątrz, drugi koniec mięśnia przyczepia się do małego guzka kości ramiennej.

Od góry mięsień okrężny pokryty jest powierzchowną warstwą - najszerszym grzbietem, mięśniem naramiennym i długą głową tricepsa. Mięsień najszerszy grzbietu i duży mięsień okrągły zwykle działają w przyjazny sposób, ponieważ mają podobne cechy funkcjonalne dzięki tym samym punktom mocowania.

U osób wyszkolonych są one dobrze zwizualizowane i są jakby przedłużeniem siebie nawzajem. Dopływ krwi do dużego okrągłego mięśnia barku odbywa się dzięki tętnicy podłopatkowej, a unerwienie przez nerw podłopatkowy.

Cechy funkcjonalne dużego okrągłego mięśnia barku

Duży okrągły mięsień barku pełni następujące funkcje:

• Wydłuża ramię w stawie barkowym i obraca (obraca) ramię do wewnątrz.
• Sprowadza kończynę górną do tułowia (przywodzenie).
• Odciągnięcie łopatki i górnej obręczy barkowej do tyłu.

Duży okrągły mięsień jest jednym z głównych elementów pracy górnej obręczy barkowej i stale doświadcza zwiększonego stresu fizycznego ze względu na jego cechy funkcjonalne i anatomia.

W związku z powyższym ten mięsień łatwo ulega uszkodzeniu przy zwiększonym wysiłku fizycznym.

Przy możliwych urazach dużego okrągłego mięśnia barku osoba nie może podnieść ręki ani wziąć ramienia łopatką do tyłu (doświadcza nieprzyjemnych bolesnych odczuć).

Przyczyny i rodzaje chorób mięśni

Główną patologią związaną z uszkodzeniem mięśni jest zapalenie mięśni. Ból mięśni, czyli ból mięśni, jest głównym objawem tej choroby.

Ten objaw objawia się rozdzierającym szarpnięciem lub ciągłym bólem mięśni, który: zlokalizowane zarówno w strefie projekcji dotkniętego mięśnia, jak i rozprzestrzenione na sąsiednie obszary (promieniować).

Zapalenie mięśni to choroba charakteryzująca się zapaleniem różnego pochodzenia mięśni poprzecznie prążkowanych. W proces zaangażowane są nie tylko pojedyncze struktury, ale także całe grupy mięśniowe pełniące podobne funkcje.

Najczęstsze przyczyny zapalenia mięśni to:

• Urazy o różnym charakterze (głównie domowe i przemysłowe).
• Zwiększona aktywność fizyczna związana zarówno ze stresem statycznym (przedłużony pobyt w jednej pozycji), jak i obciążeniami dynamicznymi.
• Choroby zakaźne wywołane przez bakterie lub wirusy (ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych, zapalenie płuc).
• Choroby autoimmunologiczne (organizm ludzki wytwarza przeciwciała do komórek własnych tkanek, często w wyniku chorób zakaźnych).
• Narażenie na toksyny (długotrwałe spożywanie alkoholu, narkotyków).
• Wpływ niektórych grup leków obniżających poziom cholesterolu we krwi (atorwastatyna), immunomodulatory (interferony).

Zapalenie mięśni charakteryzuje się obecnością bolesnych wrażeń, które są nasilane ruchami ręki lub jej odczuwaniem. Charakter bólu w tej patologii jest zwykle tępy lub obolały, jest trwały. Również kończyna górna, w której znajduje się dotknięty mięsień, staje się mniej funkcjonalna.

Duży okrągły mięsień barku jest wyczuwalny jako bolesne stwardnienie spowodowane obrzękiem tkanek spowodowanym miejscowym procesem zapalnym. Jeśli przyczyną zapalenia mięśni była infekcja ludzka, oprócz lokalnego procesy zapalne są również ogólnoustrojowymi objawami patologii:

• hipertermia;
• słabość;
• letarg;
• bóle głowy.

W zależności od czasu trwania kursu zapalenie mięśni może być ostre, a także przewlekłe (może przebiegać falowo).

Aby postawić prawidłową diagnozę, konieczne jest przede wszystkim wyjaśnienie anamnezy choroby (lokalizacja bólu, ich charakter, recepty, możliwe przyczyny), dolegliwości pacjentów, przeprowadzić badanie ogólne i prawidłowo ocenić objawy na podstawie otrzymanych Informacja.

Laboratoryjne (ogólne i biochemiczne badania krwi) oraz instrumentalne metody badawcze (ultradźwięki) diagnostyka) mają charakter pomocniczy i pozwalają na dokładniejszą diagnozę kliniczną na podstawie: obiektywne dane.

Leczenie

Podczas leczenia chorób mięśni, takich jak zapalenie mięśni, należy zwrócić szczególną uwagę na codzienny schemat. Konieczne jest porzucenie używania napojów alkoholowych i innych substancji toksycznych, aby ograniczyć przyjmowanie leków pogarszających stan pacjenta.

Duży okrągły mięsień barku potrzebuje odpoczynku w okresie choroby, dlatego należy zwracać uwagę na dawkowanie aktywności fizycznej. W pierwszych dniach choroby wskazane jest powstrzymanie się od nich.

W dalszej kolejności zaleca się ograniczenie do dozowanej aktywności fizycznej, aby uniknąć urazów. mięśnie, a także unikaj długotrwałego stresu statycznego (długotrwały pobyt w niewygodnej pozycji siedzącej lub stojącej).

Leczenie chorób mięśni można warunkowo podzielić na 3 grupy:

• Lek.
• Nielek.
• Metody ludowe.

Farmakoterapia

Leki stosowane w leczeniu zapalenia mięśni obejmują:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne.
• Leki przeciwbakteryjne.
• Hormony.
• Kompleksy witaminowe.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne

Leki pierwszego rzutu stosowane w odpowiedzi na stan zapalny obejmują niesteroidowe leki przeciwzapalne. Wykazują również działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania tej grupy leków ma na celu zahamowanie enzymu cyklooksygenazy-2, który bierze udział w metabolizmie kwasu arachidonowego w organizmie.

Ze względu na hamowanie pracy cyklooksygenazy mediatorów zapalnych (prostaglandyn) nie syntetyzuje się z tego kwasu. Prostaglandyny również zmniejszenie wrażliwości na ból w tkankach i zwiększenie aktywności urządzenia w centrach receptorów termoregulacji mózgu. Zwiększa to wrażliwość receptorów na pirogeny, a w konsekwencji temperaturę ciała.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą być ogólnoustrojowe lub miejscowe. Leki ogólnoustrojowe (należą do nich ibuprofen, diklofenak, nimesulid) mają na celu zmniejszenie nie tylko objawów zapalenia, ale także zespołu silnego bólu, gorączki.

Biorąc pod uwagę fakt, że ta grupa leków działa ogólnoustrojowo, narażone są również narządy przewód pokarmowy (często zdarzają się nawroty zapalenia żołądka lub choroby wrzodowej żołądka na tle ich przedłużonego przyjęcie).

Leki do stosowania miejscowego (diklofenak, Finalgon, maści Fastum żelowe) są bardziej ukierunkowane działania (na obszarze zagrożonym) i unikania niepożądanych zdarzeń z innych systemów oraz organy.

Leki przeciwbakteryjne

Leki przeciwbakteryjne lub przeciwwirusowe są przepisywane, jeśli zakaźny charakter zapalenia mięśni zostanie potwierdzony laboratoryjnie. Starają się wybrać antybiotyk, biorąc pod uwagę wrażliwość na drobnoustroje lub, jeśli konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia, przepisuje się lek przeciwbakteryjny o szerokim spektrum działania. Efekt antybiotykoterapii ocenia się w ciągu pierwszych 2-3 dni.

Jeśli terapia zostanie wybrana prawidłowo, odnotowuje się pozytywny trend w stanie ludzkim. Jeśli nie ma efektu, konieczna jest natychmiastowa zmiana antybiotyku (biorąc pod uwagę wrażliwość).

Hormony

Terapia hormonalna znajduje zastosowanie, gdy osoba ma chorób autoimmunologicznych lub jest stosowany w terapii pomocniczej gdy inne sposoby leczenia farmakologicznego, są nieskuteczne. Leki są stosowane przez długi czas i często występują działania niepożądane na tle ich przyjmowania (otyłość, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, osteoporoza).

Kompleksy witaminowe

Kompleksy witaminowe są stosowane jako adiuwanty w leczeniu zapalenia mięśni i mają na celu poprawę odżywienia dotkniętego mięśnia i przewodzenia do niego impulsów nerwowych. Przepisany przez kurs po zatrzymaniu procesu zapalnego. Może być stosowany jako tabletki lub zastrzyki (tiamina, cyjanokobalamina).

Ogólny schemat leczenia farmakologicznego zapalenia mięśni, w zależności od ciężkości, można przedstawić w następujący sposób:

Leki	Powaga
Łatwo	Przeciętny	Ciężki
NLPZ	+ lokalnie	+ systemowo	+ systemowo
Antybiotyki	+ zakaźny charakter zapalenia mięśni
Hormony	—	—	+
Witaminy	+	+	+

Leczenie nielekowe

Bark jest dobrze narażony na nielekowe leczenie urazów i chorób. Należy pamiętać, że sposoby rehabilitacji dużej okrągłej mięśni są stosowane jedynie po normalizacji temperatury ciała i łagodzenia objawów zapalenia.

Wśród rodzajów fizjoterapii są:

• Elektroforeza.
• Terapia amplipulsowa.
• Magnetoterapia.

Elektroforeza

Istotą takiej techniki jak elektroforeza jest przenikanie leku do tkanki, znajduje się pomiędzy elektrodą a powierzchnią ludzkiej skóry, pod wpływem stałego prądu elektrycznego obecny.

Jako leki stosuje się roztwór aminofiliny lub wapnia, które przyspieszają procesy naprawcze (gojenia) w tkankach i poprawiają w nich krążenie krwi. Wśród negatywnych aspektów tego zabiegu można wyróżnić reakcje alergiczne na lek oraz miejscowy wzrost temperatury w miejscu przyłożenia elektrody.

Terapia amplipulsowa

Istotą terapii amplipulsowej jest działanie na uszkodzone tkanki (mięśnie) przemiennego prądu sinusoidalnego o niskiej częstotliwości, który jest dostarczany do uszkodzonego obszaru ciała za pomocą elektrody.

Jednocześnie procesy skurczu włókien mięśniowych, krążenie krwi w uszkodzonym mięśniu ulegają poprawie, a procesy naprawcze ulegają przyspieszeniu. Dzięki naprzemiennym częstotliwościom zasilania prądem zmiennym zabieg staje się bezpieczniejszy.

Magnetoterapia

Magnetoterapia implikuje wpływ pól magnetycznych (stałych lub zmiennych) na tkanki i komórki organizmu na poziomie molekularnym, przyspieszając w nich procesy metaboliczne. Magnetoterapia poprawia krążenie krwi w dotkniętym obszarze, łagodzi ból i obrzęk oraz wzmacnia miejscową odpowiedź immunologiczną.

Tradycyjne metody leczenia

Zapalenie mięśni, jak każda inna choroba, wymaga starannej diagnozy i wykwalifikowanego leczenia, zwłaszcza jeśli patologia jest charakter ogólnoustrojowy (ogólne zatrucie występuje wraz ze wzrostem temperatury ciała i uszkodzeniem innych narządów z powodu stanu zapalnego proces).

Jeśli jednak stan zapalny jest miejscowy i niewystarczająco wyraźny, można zastosować alternatywne metody leczenia. Zwykle stosuje się zioła i wywary, które mają niezbędne działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Wyróżnia się następujące najpopularniejsze przepisy:

• Kompres z muchomora:

1. Aby przygotować taki kompres, należy drobno posiekać muchomor i wymieszać w równych proporcjach ze śmietaną.
2. Następnie tę mieszankę nakłada się na dotknięty obszar (ważne jest, aby nie było na nim żadnych zewnętrznych uszkodzeń) i owija się ręcznikiem lub inną szmatką.
3. Kompres pozostawia się na noc, a następnie zmywa zimną wodą.

• Kąpiele rozmarynowe:

1. Aby przygotować tę kąpiel leczniczą, potrzebujesz 50 g liści roślin, które należy zalać litrem wody i zagotować.
2. Po ugotowaniu bulion jest podawany na małym ogniu przez kolejną godzinę.
3. Następnie bulion jest filtrowany i wlewany do wanny z wcześniej przygotowaną ciepłą wodą.

• Kompres z igieł sosnowych:

1. Aby przygotować ten kompres, należy wziąć szyszki, zalać je 500 ml wody i gotować przez 50 minut.
2. Powstały bulion jest podawany w infuzji przez 10 godzin, następnie filtrowany, a następnie dodawany jest do niego niewielką ilość płatków owsianych.
3. Powstałą mieszaninę nakłada się na dotknięty obszar, przykrywając wierzch ściereczką.

• Kompres z liści kapusty:

1. Aby przygotować kompres, musisz ugotować liść kapusty w wodzie.
2. Następnie potraktuj prześcieradło mydłem, posyp sodą oczyszczoną i zawiąż bandażem lub inną szmatką.
3. Kompres nakłada się na dotknięty obszar przez kilka godzin.

• Nalewka z adonis:

1. Aby przygotować nalewkę, należy zagotować liście wiosennego adonisa w wodzie, pozostawić do ostygnięcia, a następnie odcedzić.
2. Powstałą nalewkę pobiera się w 1 łyżce. l. 3 razy dziennie, aż do całkowitego ustąpienia zespołu bólowego.

• Liście geranium:

1. To narzędzie służy do łagodzenia bólu w zapaleniu mięśni.
2. Liście geranium są drobno zmielone do uzyskania jednorodnej zawartości, a następnie nałożone na obszar dotkniętego chorobą mięśnia.
3. Okład z liści geranium działa przez pół godziny, następnie należy go zmienić.

Fizjoterapia

Kompleks ćwiczeń terapeutycznych jest niezbędny do przywrócenia napięcia mięśniowego po chorobie. Należy pamiętać, że w ostrym okresie, któremu towarzyszy wzrost temperatury ciała i odurzenie organizmu, warto powstrzymać się od wszelkich ćwiczeń fizycznych. Naruszenie tych zasad pogorszy przebieg choroby.

Duży okrągły mięsień barku jest zaangażowany w zestaw ćwiczeń terapeutycznych w okresie rekonwalescencji w celu wzmocnienia mięśni górnej obręczy barkowej.

Obejmują one:

• Obrót ramion do przodu i do tyłu w pozycji stojącej lub siedzącej, mocowanie rąk na pasie.
• Odwodzenie ramion do tyłu podczas siedzenia, mocowanie rąk na pasie, aż łopatki znajdą się jak najbliżej (podczas gdy klatka piersiowa pochyla się do przodu), a następnie wróć do pozycji wyjściowej.
• Jeden po drugim lub w przyjazny sposób unieś ręce na boki i opuść je w tej samej kolejności (wykonuj ćwiczenie stojąc).
• Huśtawki poziome ręczne.
• Stojąc wykonuj okrężne ruchy rękami na przemian lub w przyjazny sposób.

Lekkie hantle mogą być używane jako dawka aktywności fizycznej. Wszystkie ćwiczenia wykonywane są systematycznie pod nadzorem lekarza o ogólnie zadowalającej kondycji człowieka i stabilnych parametrach hemodynamicznych.

Tak więc duży okrągły mięsień barku, podobnie jak wszystkie inne mięśnie ciała, odgrywa ważną rolę w aktywności fizycznej człowieka. Prawidłowe dawkowanie aktywności fizycznej i zdrowy tryb życia pomoże uniknąć kontuzji i chorób mięśni bez uciekania się do procesu gojenia.

Film o dużym okrągłym mięśniu barku

Anatomia dużego okrągłego mięśnia: