Małopłytkowość. Przyczyny występowania u dorosłych, kobiet w ciąży, co to jest, leczenie, klasyfikacja

Przyczyna małopłytkowości występowania u dorosłych często pojawiają się różne patologie. Znacznie rzadziej jest to choroba niezależna. Charakteryzuje się spadkiem poziomu płytek krwi (płaskich bezbarwnych elementów krwi). Patologia może wywoływać siniaki i krwiaki, zaburzenia narządów i układów oraz śmierć.

Wyświetlenia

Płytki krwi utrzymują krew w stanie płynnym, zapobiegają tworzeniu się skrzepów i chronią ściany naczyń krwionośnych przed uszkodzeniem.

Spadek produkcji tych pierwiastków prowadzi do wzrostu lepkości krwi, powstawania skrzepów krwi i krwotoków. Normalnie liczba płytek krwi powinna być mniejsza niż 150 000 / makrolitr. Wartość ta zmienia się w ciągu dnia – w nocy jest mniej, w ciągu dnia może osiągnąć maksimum.

Małopłytkowość klasyfikuje się według przyczyny, charakteru choroby i nasilenia objawów. Według etiologii wyróżnia się pierwotną (idiopatyczną) - jako oddzielną patologię i wtórną (nabytą), rozwijającą się na tle różnych zaburzeń w ciele.

Również małopłytkowość dzieli się na dwie formy. W ostrej chorobie choroba zaczyna się nagle, liczba płytek krwi gwałtownie spada. Ta faza może trwać do sześciu miesięcy. W postaci przewlekłej (powyżej 6 miesięcy) objawy pojawiają się i nasilają stopniowo, podobnie jak spadek stężenia płytek krwi.

Małopłytkowość (przyczyny występowania u dorosłych i rozwój choroby opisano w tabeli) są następujące:

Typ	Mechanizm rozwoju
Dziedziczny	Jest to spowodowane chorobami wynikającymi z mutacji genetycznych.
Produktywny	Grupa obejmuje patologie układu krwiotwórczego, gdy zaburzone jest tworzenie wymaganej liczby płytek w szpiku kostnym.
Zniszczenie	Rozwija się w wyniku silnego zniszczenia płytek krwi (w szczególności w śledzionie). Mniejsza ich część rozkłada się w wątrobie, węzłach chłonnych, łożysku naczyniowym. Bardzo rzadko choroba pojawia się po szczepieniu przeciwko odrze, grypie, różyczce, ospie wietrznej.
Konsumpcja	Płytki krwi są aktywowane w łożysku naczyniowym. W rezultacie uruchamiany jest mechanizm przyspieszonej krzepliwości krwi. Zwiększa się produkcja płytek krwi. Jeśli przyczyna aktywacji nie zostanie wyeliminowana, funkcja kompensacyjna szpiku kostnego jest wyczerpana.
Realokacje	Zwykle jedna trzecia płytek krwi znajduje się w śledzionie i w razie potrzeby jest uwalniana do krwi. Niektóre choroby prowadzą do splenomegalii. Wówczas liczba płaskich komórek w śledzionie zostaje zatrzymana do 90%, co nie powoduje kompensacji wzrostu ich produkcji.
Hodowla	Rozwija się u pacjentów hospitalizowanych. Często po dużej utracie krwi. Zagrożeni są pacjenci, którzy otrzymują dużo krwi, osocza i jego substytutów, substancji erytrocytów. W takim przypadku nie ma refundacji utraconych płytek krwi. Wówczas ich stężenie ulega znacznemu zmniejszeniu, a praca układu krzepnięcia krwi zostaje zakłócona.

Małopłytkowość jako niezależna patologia nazywana jest chorobą Werlhofa lub plamicą idiopatyczną. Jest to stan organizmu, w którym wytwarza przeciwciała przeciwko swoim płytkom krwi. W innych przypadkach małopłytkowość jest określana jako objawy sugerujące inne stany.

Etapy i stopnie

Stopień małopłytkowości zależy od stężenia płytek krwi we krwi i nasilenia krwawienia:

1. Lekki. Liczba płytek krwi wynosi 50 000 - 150 000 w 1 mikrolitrze krwi. To wystarcza do prawidłowego stanu naczyń krwionośnych i zapobiegania krwawieniom. Na tym etapie stosowana jest taktyka czekania i patrzenia. Leczenie ma na celu wyeliminowanie przyczyny małopłytkowości. Nie jest wymagana terapia lekowa.
2. Przeciętny. Liczba płytek krwi wynosi 20 000 - 50 000 w 1 mikrolitrze krwi. Małe krwawienie pojawia się w błonach śluzowych, z nosa, dziąseł. Siniaki i urazy wywołują mikrowysięki w głąb skóry. Leki są przepisywane tylko wtedy, gdy wzrasta ryzyko krwawienia i owrzodzenia.
3. Ciężki. Poziom płytek krwi w 1 mikrolitrze krwi wynosi mniej niż 20 000 jednostek. Ten etap charakteryzuje się nagłym ciężkim krwawieniem. Inne objawy stają się bardziej wyraźne. Jednak ogólny stan pacjentów jest normalny i nie odpowiada nasileniu choroby.

Początkowy etap małopłytkowości często odkrywany jest przypadkowo - podczas leczenia chorób lub badania profilaktycznego. W tym okresie znaki zewnętrzne nie są widoczne.

Następnie na błonach śluzowych i ciele pojawiają się krwotoki. Stopniowo stają się bardziej wyraźne, obszar zmiany wzrasta. Na ostatnim etapie zaczyna się anemia, wzrasta ryzyko krwawienia do mózgu, co prowadzi do śmierci.

Objawy

Głównymi objawami małopłytkowości są krwawienia z nosa, dziąseł, narządów wewnętrznych i mózgu. Wynika to z naruszenia enzymu odpowiedzialnego za krzepnięcie krwi. Jednocześnie zwiększa się przepuszczalność ścian naczyń. Objawy zaczynają pojawiać się po zmniejszeniu liczby płytek krwi w jednym mikrolitrze - 50 000.

Objawy małopłytkowości:

1. Krwotoki w błonach śluzowych i skórze. Pojawiają się jako małe czerwone plamki. Jest ich więcej w miejscach, w których przyczepiane są ubrania. Plamy nie wyglądają jak pryszcze, są bezbolesne i nie znikają pod wpływem nacisku. Mogą występować jako pojedyncze objawy lub pojawiać się na całych obszarach o średnicy od 3 mm do kilku centymetrów. Siniaki mają inny kolor. Wczesne są niebiesko-czerwone, przemijające żółte lub zielonkawe.
2. Krwawienie w przewodzie pokarmowym. Pojawiają się, gdy siła naczyń włosowatych błony śluzowej jest zaburzona, zraniona twardym pokarmem. Krew wypływa z kałem lub wymiocinami. Obfite krwawienie może zagrażać życiu.
3. Krwotok z nosa. W tej błonie śluzowej jest wiele naczyń włosowatych. Brak płytek krwi powoduje ich przepuszczalność, co powoduje obfite krwawienie. Może pojawić się w wyniku kichania, mikrourazów, przeziębień, dostania się ciała obcego do nosa. Krwawienie może trwać do 10-15 minut.
4. krwiomocz (pojawienie się krwi w moczu). Pojawia się, gdy ściany naczyń włosowatych błon śluzowych dróg moczowych i pęcherza są osłabione. Przy nieznacznej utracie krwi można je określić tylko w warunkach laboratoryjnych, ponieważ na zewnątrz mocz wydaje się mieć normalny kolor. Przy zwiększonej małopłytkowości mocz zmienia kolor na czerwony.
5. Krwawiące dziąsła. Zwykle jest nieobecny lub nieistotny. W przypadku małopłytkowości jest bardzo wyraźna, krew płynie przez długi czas.
6. Krwawienie po zabiegu, ekstrakcja zęba. Normalnie uszkodzony obszar wypełnia skrzep krwi, co uniemożliwia jego dalszy przepływ. W przypadku małopłytkowości proces ten może zająć dużo czasu.
7. Obfite miesiączki. Zwykle trwają 3-5 dni. W takim przypadku wypływa nie więcej niż 150 ml wydzieliny (wraz ze starą warstwą endometrium), traci się do 80 ml krwi. W przypadku małopłytkowości wartości te znacznie wzrastają. Krwawienie może wystąpić nawet między miesiączkami.

Pierwszym objawem małopłytkowości jest pojawienie się krwotoków na błonach śluzowych, siniaków pod skórą z lekkim uszkodzeniem tkanek miękkich. Może wystąpić wysypka na ciele, rękach i nogach, zwiększone krwawienie dziąseł.

Stopniowo objawy te nasilają się, obszar zmian jest rozległy, a czas ich trwania waha się od godzin do kilku dni. Kiedy liczba płytek krwi gwałtownie spada, pojawia się krwawienie wewnętrzne, które może prowadzić do śmierci.

Powody pojawienia się

Małopłytkowość (przyczyny występowania u dorosłych mogą być zewnętrzne i wewnętrzne) może rozwinąć się w wyniku urazów, chorób, zaburzeń procesów fizycznych.

Dziedziczny

Niedobór płytek krwi (nieprawidłowości krwi) jest wykrywany od urodzenia.

Przyczynami mogą być:

1. Choroba Maya-Hegglina. Rzadka patologia genetyczna typu autosomalnego recesywnego. Jeżeli co najmniej jeden rodzic jest chory, prawdopodobieństwo przeniesienia zakażenia na dziecko wynosi 50%. Zakłócony zostaje proces podziału płytek krwi w płynie czerwonym szpiku kostnego. W rezultacie zmniejsza się liczba gigantycznych komórek. Dodatkowo proces tworzenia leukocytów zostaje zakłócony, rozwija się leukopenia.
2. Choroba Bernanda-Souliera. Powstają gigantyczne, ale nie pracujące płytki krwi, które szybko ulegają zniszczeniu w śledzionie, nie mając czasu na przyczepienie się do ścian tętnic. Dziecko jest dziedziczone tylko wtedy, gdy patologia zostanie zdiagnozowana u obojga rodziców. Choroba objawia się we wczesnym dzieciństwie.
3. Patologia Wiskotta-Aldricha (przejściowa). Wytwarza bardzo małe płytki krwi o nieregularnej strukturze. W rezultacie skraca się okres ich rozkładu i aktywności życiowej. Powoduje to pojawienie się stanu zapalnego na skórze, obniżenie odporności, co zwiększa ryzyko zarażenia się wirusami i infekcjami. Patologia jest typowa tylko dla chłopców do okresu dojrzewania.
4. Zespół TRA. Rzadki stan, w którym brak kości promieniowych. Gen odpowiedzialny za megakariocyty mutuje, powodując niedobór płytek.
5. Trombocytopenia amegakaryocytowa. Gen, który ma odpowiadać za pojawianie się i powstawanie megakariocytów mutuje i deformuje. W rezultacie produkcja płytek krwi jest osłabiona. Jest to autosomalne zaburzenie, które jest powszechne u niemowląt.

Choroby genetyczne rozpoznaje się w okresie niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie.

Produktywny

Grupa obejmuje patologie hematopoezy, w których zaburzone jest tworzenie płaskich elementów w obojętnym mózgu.

Małopłytkowość (przyczyny występowania u dorosłych przedstawiono poniżej) powstaje z powodu chorób:

1. Anemia aplastyczna. Dzięki niemu dochodzi do zahamowania hematopoezy w szpiku kostnym. W rezultacie zmniejsza się poziom płytek krwi i leukocytów. Niedokrwistość może być wywołana wysokim poziomem promieniowania, lekami, zakażeniem wirusem HIV i zanieczyszczeniem środowiska.
2. Guzy nowotworowe. W końcowej fazie przerzuty rozprzestrzeniają się po całym ciele, co zaburza produkcję płytek krwi i wypiera komórki krwiotwórcze.
3. Niedokrwistość megaloblastyczna. Występuje na tle niedoboru kwasu foliowego. Praca fragmentów DNA odpowiedzialnych za przechowywanie informacji genetycznej, tworzenie i rozwój komórek krwi zostaje zakłócona. Zagrożone są również błony śluzowe.
4. Promieniowanie. Działa destrukcyjnie na układ krwiotwórczy, powoduje różne mutacje, rozwój hemoblastozy.
5. Syndrom mielodysplastycznyczerwienica prawdziwa. Grupa guzów, w wyniku których zaburzona jest hematopoeza w szpiku kostnym. Reprodukcja komórek jest przyspieszona, ale ich dojrzewanie zostaje zakłócone. W rezultacie nie mogą normalnie pracować, rozpoczyna się proces autodestrukcji.
6. Leki cytostatyczne. Są stosowane w leczeniu różnych nowotworów. Leki spowalniają wzrost nowotworów, ale zaburzenia hemopoezy często stają się skutkami ubocznymi.
7. Ostra białaczka. Patologia onkologiczna powstająca na tle mutacji w komórkach macierzystych szpiku kostnego. Szybko zaczynają się dzielić i nie mogą wypełniać swoich funkcji. Guz wypełnia czerwony płyn w mózgu, eliminując wszystkie komórki krwiotwórcze.
8. Alkoholizm. W wysokich stężeniach alkohol etylowy działa depresyjnie na układ krwiotwórczy. W rezultacie zmniejsza się stężenie leukocytów, erytrocytów, płytek krwi. Częściej proces ten występuje przy zaparciach, gdy wpływ na szpik kostny trwa długo. Jednak ta małopłytkowość jest zwykle przejściowa i ustępuje po kilku dniach. Ale przy ciągłych, długotrwałych bingach zmiany stają się nieodwracalne.
9. Mielofibroza. Na tle choroby komórki macierzyste mutują, tworzą się tkanki włókniste. Stopniowo wypełniają całą przestrzeń szpiku kostnego, wypierając niezbędne elementy. Charakterystyczną zdolnością jest rozwój tych samych procesów patologicznych w śledzionie i wątrobie.

Przyczyną może być wysoka wrażliwość na leki. Nie występuje u wszystkich, ale ta cecha ciała staje się przeszkodą w tworzeniu i dojrzewaniu płytek krwi. Jednak taka reakcja rzadko rozwija się u ludzi.

Zniszczenie

W takim przypadku następuje szybki rozpad płytek krwi. Częściej w śledzionie, ale z pewnymi patologiami - w wątrobie i węzłach chłonnych.

Powoduje:

1. Plamica idiopatyczna (inaczej zwana małopłytkowością autoimmunologiczną). Jednocześnie zmniejsza się stężenie płytek krwi, ale reszta składu krwi się nie zmienia. Szczepienia, hipotermia, leki mogą być czynnikami prowokującymi. Czasami infekcje, nadmierna ekspozycja na słońce są przyczyną rozwoju plamicy. Rozpoczyna się produkcja przeciwciał, które niszczą antygeny płytkowe. W efekcie ich żywotność skraca się do kilku godzin.
2. Zespół Evansa-Fishera. Występuje z powodu chorób ogólnoustrojowych (takich jak zapalenie stawów, zapalenie wątroby czy toczeń rumieniowaty), ale czasami bez chorób predysponujących.
3. Patologie wirusowe (w szczególności grypa, różyczka, odra, ospa wietrzna). To rozpoczyna produkcję przeciwciał, które niszczą płytki krwi.
4. Leki. Składniki niektórych leków mogą wiązać się z antygenami w komórkach krwi i płytkach krwi. W rezultacie w organizmie wyzwalana jest produkcja przeciwciał. Po odstawieniu leku liczba płytek krwi jest stopniowo przywracana.
5. Małopłytkowość poprzetoczeniowa. Pojawia się po transfuzji krwi. W tym przypadku obserwuje się znaczne zniszczenie płytek krwi. Ponieważ obce komórki są przenoszone do pacjenta, w odpowiedzi organizm zaczyna wytwarzać przeciwciała. Proces ten pojawia się 7-8 dni po transfuzji.

U noworodków może dojść do zniszczenia trombocytopenii. Ale ten stan rozwija się, jeśli płytki krwi dziecka zawierają antygeny nieobecne u matki. Następnie przeciwciała penetrują łożysko płodu i niszczą jego płaskie komórki krwiotwórcze. W rezultacie dziecko rodzi się z ciężką małopłytkowością.

Konsumpcja

Uruchamia się mechanizm wyraźnego krzepnięcia krwi. W odpowiedzi na zwiększone zużycie płytek krwi rozpoczyna się ich zwiększona produkcja. W rezultacie zdolności kompensacyjne czerwonego płynu szpiku kostnego szybko się wyczerpują.

Powody to:

1. Zespół hemolityczno-mocznicowy. Występuje głównie u dzieci. Jest to stan, w którym toksyny bakteryjne dostają się do krwiobiegu, uszkadzając naczynia krwionośne. Płytki krwi są aktywowane i przylegają do uszkodzonych obszarów, tworząc mikroskopijne skrzepy krwi. W takim przypadku zaburzony jest mikrokrążenie krwi. Częściej występują infekcje jelitowe. Ponadto zespół może być spowodowany niektórymi patologiami ogólnoustrojowymi, predyspozycjami genetycznymi i lekami.
2. Plamica małopłytkowa. Choroba rozwija się z powodu niedoboru prostacykliny (substancji zapobiegającej krzepnięciu) we krwi. Konieczne jest zapobieganie sklejaniu się płytek krwi i tworzeniu skrzepów, uszkodzeniom naczyń krwionośnych i rozwojowi hemolizy.
3. Rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe. Stan rozwija się w wyniku dużego uszkodzenia tkanek i narządów, wywołując naruszenie krzepliwości krwi. Prowadzi to do powstawania wielu skrzepów krwi. Zatykają światło naczyń, zaburzając dopływ krwi do narządów i tkanek. Rozpoczyna się obfite krwawienie, często prowadzące do śmierci.

Przyczyną mogą stać się nawet reakcje alergiczne na bodźce zewnętrzne, obniżona odporność i choroby onkologiczne.

Realokacje

Zwykle jedna trzecia płytek krwi jest skoncentrowana w śledzionie. W razie potrzeby są uwalniane do krwi. Niektóre zaburzenia i choroby wywołują splenomegalię (opóźnienie w śledzionie płytek krwi do 90%).

Małopłytkowość (przyczyny występowania u dorosłych są zakaźne) może być następstwem:

• infekcje;
• marskość wątroby;
• alkoholizm;
• toczeń rumieniowaty;
• chłoniaki, białaczki.

Przy przedłużonej splenomegalii większość płytek krwi ulega zniszczeniu. Reakcje kompensacyjne rozwijają się w szpiku kostnym. Ten rodzaj małopłytkowości pojawia się również w przypadku naczyniaka krwionośnego (łagodnego nowotworu). Po jej usunięciu choroba znika.

Hodowla

Małopłytkowość rozcieńczenia rozpoznaje się u pacjentów w szpitalu - po operacjach, transfuzji, ciężkiej utracie krwi. W takim przypadku wymiana płytek krwi nie występuje. W efekcie ich stężenie spada tak bardzo, że zaburza się normalne krzepnięcie krwi.

Przyczyny małopłytkowości w zależności od stadium:

Stadium choroby	Powoduje
Umiarkowany	częste nadużywanie alkoholu; ciąża; patologia wątroby; stosowanie niektórych leków; zespół DIC; układowe zapalenie naczyń; toczeń rumieniowaty; niewydolność serca; radioterapia.
Ostry	zespół DIC w stopniu ciężkim; ostra białaczka; toczeń rumieniowaty; choroba hemolityczna u noworodków.
Wyrażone	choroba popromienna w ostrej fazie; przedawkowanie cytostatyków; ciężka ostra białaczka.

Przyczyną małopłytkowości u dorosłych jest często nowotwór, w szczególności chemioterapia. Ryzyko zwiększa się przy stosowaniu preparatów platyny i gemcytabiny. Radioterapia prowadzi do zahamowania pracy czerwonego szpiku kostnego i silnego spadku liczby płytek krwi. Ryzyko znacznie wzrasta po chemioterapii.

Diagnostyka

Zasadniczo objawy małopłytkowości wskazują nie na niezależną chorobę, ale na inne patologie, zaburzenia organizmu.

Dlatego do diagnostyki wykorzystywane są:

• KLA (pełna morfologia krwi), która umożliwia dodatkowe badanie poszczególnych komórek;
• Duke określenie czasu krwawienia;
• ocena tempa krzepnięcia krwi;
• nakłucie czerwonego płynu szpiku kostnego (10-20 ml substancji pobiera się igłą, a jej rozmazy bada się pod mikroskopem);
• wykrywanie przeciwciał we krwi;
• badania genetyczne (pomagają wykryć mutacje u rodziców i krewnych);
• USG (bada wielkość i strukturę śledziony, wątroby, ujawnia guzy);
• MRI (pozwala uzyskać obraz narządów i naczyń krwionośnych warstwa po warstwie).

W dziedzicznej małopłytkowości testy genetyczne mogą pomóc w identyfikacji wadliwego genu. Dla każdej choroby jest inaczej. W małopłytkowości spożycia porównuje się kryteria początku i końca choroby. Oprócz wymienionych, inne badania nie są wymagane.

W klinice, po okazaniu polisy ubezpieczeniowej, diagnostyka i leczenie przeprowadzane są bezpłatnie. W prywatnych klinikach koszt usług waha się od 1700 rubli. To zależy od regionu, sprzętu, doświadczenia lekarza.

Kiedy iść do lekarza

Małopłytkowość leczona jest przez hematologa. Skierowanie do niego wystawia terapeuta. Należy skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nagłych krwotoków podskórnych (m.in. na błonach śluzowych), spontaniczne krwawienia z nosa, gdy po lekkim uderzeniu na ciele pojawiają się siniaki i krwiaki.

Ponadto terapeuta kieruje pacjenta do hematologa z niekorzystnym ogólnym badaniem krwi, jeśli liczba płytek krwi odbiega od ustalonej normy.

Profilaktyka

Ponieważ małopłytkowość może być chorobą dziedziczną, osobom zagrożonym nie zaleca się wykonywania intensywnych ćwiczeń fizycznych. Musisz starać się unikać upadków, urazów, czynników, które mogą wywołać krwawienie. Ważne jest prawidłowe odżywianie, aby nie zakłócać pracy narządów wewnętrznych, w szczególności wątroby i śledziony.

Poddawaj się corocznie profilaktycznym badaniom lekarskim. Zasady profilaktyki są szczególnie ważne dla osób, które mają jednego lub więcej rodziców z małopłytkowością.

Metody leczenia

Terapię zaleca się w zależności od ciężkości choroby, jej przyczyny. Najpierw przeprowadza się ogólne badanie, przeprowadza się próbki, wykonuje analizy i bada się metodami instrumentalnymi. Oprócz leków można stosować alternatywne metody terapii, zalecana jest specjalna dieta.

Łagodna małopłytkowość nie wymaga hospitalizacji ani leczenia. W przypadku wykrycia umiarkowanego nasilenia terapię przeprowadza się w domu. Aktywność fizyczna jest ograniczona, przepisywane są leki. W ciężkiej małopłytkowości wymagana jest hospitalizacja pacjenta.

Stan ten zagraża życiu ludzkiemu, a leczenie prowadzone jest pod stałym nadzorem lekarzy. Ponadto wszystkie osoby z obfitymi krwawieniami podlegają obowiązkowej hospitalizacji, niezależnie od ich lokalizacji i poziomu płytek krwi. Zwiększa to ryzyko krwotoku mózgowego i śmierci.

Leki

Farmakoterapia ma na celu wyeliminowanie przyczyny małopłytkowości, objawów krwotocznych, leczenia chorób wywołujących krwawienie.

Nazwa leku	Wskazania	Mechanizm akcji	Dawkowanie, sposób podawania
„Prednizolon” (20-180 rubli)	Postać autoimmunologiczna, małopłytkowość wtórna i tworzenie przeciwciał	nie pozwala na wiązanie antygenów i przeciwciał; wzmacnia naczynia włosowate; zapobiega niszczeniu płytek krwi; zmniejsza produkcję przeciwciał.	Na początku leczenia 40-60 mg dziennie (na 2-3 dawki). Dawkę można zwiększyć do 5 mg. Przebieg terapii trwa miesiąc. Po osiągnięciu remisji dawkę stopniowo zmniejsza się - o 2,5 mg na tydzień, aż do całkowitego odstawienia leku.
Immunoglobuliny (od 500 rubli)	odnosi się do immunoglobulin dawcy; zapobiega tworzeniu się przeciwciał; środek przeciwwirusowy; blokuje antygeny, uniemożliwiając im wiązanie się z przeciwciałami.	Ilość leku oblicza się w zależności od masy ciała - 400 mg / 1 kg. Przyjmować raz dziennie. Przebieg leczenia wynosi 5 dni.
„Winkrystyna” (od 1500 rubli)	Zatrzymuje podział komórek. Stosowany na nowotwory, zmniejsza produkcję przeciwciał przeciwko płytkom krwi.	Przepisany, jeśli we krwi znajduje się duża ilość przeciwciał lub inne leki są nieskuteczne. „Winkrystyna” podaje się dożylnie, raz w tygodniu w ilości 0,02 mg / 1 kg. Przebieg leczenia to miesiąc.
Witamina B12 ("cyjanokobalamina") (od 30 rubli.)	Niezbędny do syntezy płytek krwi i erytrocytów	Przepisać 300 mg raz dziennie
„Eltrombopag” (od 27000 rubli)	Aby zmniejszyć ryzyko krwotoku w chorobie idiopatycznej	Sztuczny analog tromboetyny. Stymuluje tworzenie megakariocytów, zwiększa stężenie płytek krwi.	Jest przepisywany w tabletkach, 1 raz dziennie, 50 mg. Jeśli nie ma efektu, dawkę zwiększa się do 75 g.
„Etamsilat” (od 110 rubli)	Jakakolwiek małopłytkowość inna niż początkowy stopień rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego	Lek przyspiesza tworzenie skrzepów krwi w uszkodzonym obszarze. Zmniejsza przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, przywraca prawidłowe mikrokrążenie krwi.	Jest przepisywany w tabletkach po 500 mg trzy razy dziennie po posiłkach.
„Depo-Provera” (od 100 rubli)	Przeznaczony dla kobiet z obfitym krwawieniem miesiączkowym spowodowanym małopłytkowością	Lek zmniejsza wytwarzanie hormonu luteinizującego w przysadce mózgowej. To opóźnia miesiączkę.	Lek podaje się domięśniowo, 150 ml, co 3 miesiące

W przypadku plamicy małopłytkowej przepisywane są immunomodulatory („Timolin” (od 500 rubli), „Splenina” (od 80 rubli)). W przypadku wykrycia niedokrwistości megaloblastycznej przepisuje się witaminę B12 i kwas foliowy.

Kiedy przepisywane są kortykosteroidy, ale po pierwszym cyklu leczenia nie obserwuje się dodatniej dynamiki, wówczas takie dalsze leczenie uważa się za daremne. Aby zatrzymać krwawienie, użyj "Ditsinon" (40-430 rubli), "Vikasol" (20-70 rubli).

Metody ludowe

Środki ludowe do leczenia małopłytkowości można stosować wyłącznie jako dodatek. Jeśli przyczyną choroby są inne patologie, wymagane jest leczenie farmakologiczne.

Kierunek leczenia	Zioła, produkty	Jak gotować, weź
Aby wzmocnić układ odpornościowy	aloes; czosnek; liście porzeczki; echinacea; Chińska trawa cytrynowa; cebula; Eleuterokok; matka i macocha; oman; banan; tymianek; korzenie żeń-szenia i lukrecji.	Jeśli używa się aloesu, zbiera się świeże liście. Trzymaj je na zimno przez 2 tygodnie. Następnie wyciśnij sok i wymieszaj z miodem w proporcji 1:2. Wypij 1 łyżeczkę. l. codzienny. Kurs trwa 3 tygodnie. Cebulę i czosnek należy codziennie włączać do diety. Liście porzeczki można dodawać do herbaty za każdym razem. Z pozostałych ziół przygotowuje się napary lub wywary, które należy codziennie pić.
Przywróć prawidłowy skład krwi	biała jemioła; buraczany; zegarek trójlistkowy; Szafran; morwa czarna i biała; ptasia krew.	Rośliny są pobierane w dowolnej ilości i parzone jak herbata. Musisz codziennie pić napar. Olejek sezamowy pomaga również przywrócić ukrwienie. Buraki są gotowane i spożywane lub wyciskany jest sok z surowego. Miesza się 1: 1 z wodą i piję 1 łyżeczkę. l. w dzień.
Aby wzmocnić ściany naczyń, zapobiegać krwawieniu	jagody wiśni i kaliny; Pietruszka; Mennica; sofora japońska; owoc głogu; szczaw; rumianek; pieprz wodny; hutnik terenowy; wyprostowany pięciornik; Pokrzywa; truskawki; torba pasterska; pelargonia łąkowa; krwawnik.	Pietruszkę i jagody można jeść codziennie. Zbierz resztę ziół (według własnego uznania). Jest warzony jak herbata i pijany codziennie. Przykład zbierania: weź posiekany suchy rumianek, miętę i torebkę pasterską (po 20/40/40 g). Następnie 1 łyżka. l. surowce do zaparzenia 300 ml wrzącej wody. Przefiltruj i wypij rano i wieczorem po 100 ml.

Przed użyciem środków ludowych należy skonsultować się z lekarzem.

Inne metody

Dodatkowe leczenie nielekowe obejmuje zabieg chirurgiczny i środki terapeutyczne:

1. Przeszczep szpiku kostnego. Skuteczna metoda leczenia ze znacznym zmniejszeniem liczby płytek krwi. Przed operacją cytostatyki i leki hamujące układ odpornościowy są przepisywane w dużych dawkach. Celem jest zapobieżenie reakcji organizmu na przeszczep mózgu dawcy i zniszczenie komórek nowotworowych w układzie krwiotwórczym.
2. Spelenektomia (splenektomia). Jeśli wymagane jest radykalne leczenie, można je usunąć. Wskazaniem do operacji są nawroty choroby po odstawieniu leków, ich nieskuteczność w ciągu roku. W większości przypadków po splenektomii liczba płytek krwi ulega normalizacji, a objawy kliniczne zanikają.
3. Terapia transfuzyjna. Jest to transfuzja oddanej krwi, płytek krwi lub osocza. Jednak zabieg może powodować niebezpieczne skutki uboczne, od infekcji po wstrząs anafilaktyczny i śmierć. Dlatego transfuzję wykonuje się tylko wtedy, gdy życie pacjenta jest zagrożone (ryzyko krwotoku mózgowego, zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego). Zabieg przeprowadzany jest pod nadzorem lekarzy, w szpitalu.

W przypadku małopłytkowości konieczne jest przestrzeganie prawidłowego odżywiania. Musi być zrównoważony. Obecność w diecie węglowodanów, białek i tłuszczów jest koniecznością.

W menu znajdują się również produkty uzupełniające minerały i witaminy. Nie można jeść gruboziarnistych pokarmów, ważne jest dokładne przeżuwanie dużych kawałków, aby nie uszkodzić błony śluzowej i zapobiec krwawieniu w przewodzie pokarmowym. Wyeliminuj alkohol, bardzo gorące i zimne napoje, posiłki.

Możliwe komplikacje

Główne powikłania małopłytkowości to krwawienie i krwotok. Poważniejsze konsekwencje mogą pojawić się w zależności od ich intensywności i lokalizacji.

Najbardziej niebezpieczne to:

1. Niedokrwistość pokrwotoczna. Rozwija się w wyniku obfitych krwawień w przewodzie pokarmowym. Głównym niebezpieczeństwem jest to, że nie zawsze można wykryć anemię na czas. W rezultacie krwawienie trwa kilka godzin i często się powtarza. Jeśli dana osoba straci więcej niż 2 litry krwi, może to doprowadzić do śmierci.
2. Krwotok w oczach. Siatkówka jest przesiąknięta krwią. W oczach pojawiają się czerwone plamy, pogarsza się widzenie. Pacjent może stracić wzrok.
3. Krwotok mózgu. To rzadka, ale najbardziej niebezpieczna komplikacja. Często występuje spontanicznie. W 25% pacjenci umierają.

   

Krwawienie może się również otworzyć po zabiegu chirurgicznym, ekstrakcji zębów, migdałków.

Gdy małopłytkowość występuje u dorosłych, rokowanie zależy od stadium i czasu trwania choroby, która spowodowała jej przyczyny, obecności powikłań. Przeprowadzenie diagnostyki może doprowadzić do śmierci. Osoby z małopłytkowością muszą co sześć miesięcy oddawać krew do ogólnej analizy.

Film o małopłytkowości

Małopłytkowość immunologiczna u dzieci: