Kocygodynia. Objawy i leczenie u kobiet. Recenzje z forów lekarzy

Kokcygodynia to choroba związana z ból w najniższej części kręgosłupa – kości ogonowej. Jest to zaczątek, szczątkowa, niedorozwinięta część szkieletu kręgosłupa, która nie funkcjonuje.

Jednak w niektórych przypadkach, gdy procesy zapalne zachodzą w kości i sąsiedniej tkance stawowej, ta część kręgosłupa może powodować silny dyskomfort. Najczęściej problem występuje u kobiet, które miały w przeszłości co najmniej jeden naturalny, najczęściej skomplikowany poród. Objawy, rozpoznanie i leczenie kokcygodynii zostaną omówione w dalszej części artykułu.

Przyczyny rozwoju kokcygodynii u kobiet

Zespół bólowy Anakopchikovy lub kokcygodynia to choroba charakteryzująca się bolesnością kości ogonowej, która może promieniować do odbytu, krocza, kości krzyżowej, pośladków. Dość często zdarza się, że takie skurcze przeszkadzają człowiekowi przez całe życie, a następnie znikają, a następnie pojawiają się ponownie.

Sama kość ogonowa jest dolnym, końcowym odcinkiem kręgosłupa i ma 4-5 kręgów, które są połączone z kością krzyżową za pomocą chrząstki. W tym związku nie ma specjalnego płynu przypominającego galaretkę, który zapewniałby ruchomość szkieletu. Zwykle w stawie nie ma ruchu, a sama kość ogonowa jest statyczna, a pojawienie się bólu i stanu zapalnego wiąże się z naruszeniem zakończeń nerwowych, które znajdują się w strefie krzyżowej i ogonowej.

Dokładny charakter występowania bólu w kości ogonowej nie został jeszcze ustalony na pewno.

Przyczynami manifestacji takich skurczów w dolnej części kręgosłupa mogą być:

• narodziny wystarczająco dużego dziecka;
• rozwój procesów onkologicznych w tym obszarze (chrzęstniak, torbiel przedkrzyżowa), przerzuty;
• istniejące wady wrodzone i anomalie w rozwoju narządów miednicy (dysplazja stawów biodrowych);
• uraz w tym obszarze;
• pogorszenie przepływu krwi w okolicy stawu krzyżowo-guzicznego (niedokrwienie);
• rozwój osteochondrozy, zapalenia stawów, odkładanie się soli na styku kości ogonowej i kości krzyżowej;
• obecność procesów zapalnych w narządach miednicy (zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie odbytnicy, zapalenie cewki moczowej, zapalenie jajowodów i przydatków u kobiet - zapalenie jajowodów);
• operacje wykonywane na narządach miednicy i krocza;
• złamanie kości miednicy;
• pasywny styl życia;
• silny stres psycho-emocjonalny i stres (w tym przypadku mówimy o idiopatycznej kokcygodynii).

Jak wspomniano powyżej, płeć piękna częściej cierpi z powodu bólu w kości ogonowej, co jest bezpośrednio związane z osobliwościami ich fizjologii. Mają szerszą miednicę i ta okolica (kość ogonowa i krzyż) jest poddawana ogromnemu stresowi w okresie rodzenia dziecka. Również u kobiet kość ogonowa odchyla się bardziej do tyłu, podczas gdy u mężczyzn jest niejako wygięta do przodu (do wewnątrz) i przez to jest ukryta w przestrzeni międzypośladkowej.

Czynniki ryzyka

Kokcygodynia (objawy i leczenie u kobiet są indywidualne) najczęściej rozwija się u osób, które przebyły uraz kości ogonowej, przy czym często objawy choroby nie pojawiają się od razu, ale po dość długim czasie czas.

Do czynników zwiększających ryzyko zachorowania należą również:

• chroniczne zatwardzenie;
• osteochondroza (lędźwiowa, kość ogonowa i krzyżowa);
• złamanie kości miednicy;
• długi pobyt w pozycji siedzącej;
• zapalna choroba jelit;
• zapalenie mięśni i nerwów narządów miednicy i krocza;
• zły stan psycho-emocjonalny, ciągłe przeciążenie nerwowe.

Klasyfikacja i etapy rozwoju

Kokcygodynia, której objawy i leczenie u kobiet zostaną omówione szerzej w dalszej części artykułu, jako choroba nie ma jakąś ujednoliconą, ustandaryzowaną i powszechnie uznawaną klasyfikację, dlatego jej podział na typy jest bardzo warunkowo.

Tak więc radziecki chirurg i naukowiec A.M. Aminaev proponuje rozróżnienie rodzajów kokcygodynii, w zależności od przyczyn jej wystąpienia:

Wtórny	Rozwija się z powodu stanu zapalnego w narządach miednicy.
Rdzeniowy	Objawia się uszkodzeniami rdzenia kręgowego.
Potraumatyczne	Występuje w wyniku urazu kości ogonowej z powodu upadków, złamań.
Idiopatyczny	Występuje z powodu zaburzeń psychosomatycznych w ciele.

Później nieco inną, ale bardzo podobną klasyfikację, która później stała się bardziej popularna, zaproponował Yu.A. Perov.

Zidentyfikował następujące rodzaje kokcygodynii:

• traumatyczne - wynikające z naprężeń mechanicznych;
• idiopatyczny - związany również z jego występowaniem z psychosomatycznym zaburzeniem organizmu;
• zapalnie toksyczne - gdy ból w kości ogonowej pojawił się w wyniku zapalenia narządów miednicy;
• neurodystroficzny - rozwija się z powodu uszkodzenia rdzenia kręgowego.

W rzeczywistości nie ma zasadniczych różnic w opisanych klasyfikacjach, a dziś lekarze stosują je według własnego uznania.

Etapy rozwoju kokcygodyni:

• podostry - na tym etapie objawy są słabo wyrażone i mogą ustąpić samoistnie, jeśli ból nie jest związany z urazami mechanicznymi i wewnętrznymi zmianami w składzie płynu mózgowo-rdzeniowego;
• Pikantny - gdy ból jest silny i pacjent potrzebuje leków przeciwbólowych;
• chroniczny - gdy problem występuje od dłuższego czasu i okresowo bolesność nasila się i słabnie.

Objawy patologii

Na pierwszy rzut oka wydaje się oczywiste, że głównym objawem kokcygodynii jest ból w kości ogonowej, ale dodatkowo objawy mogą również zmienić chód, mogą pojawić się problemy z jelitami, a ból może pojawić się również w innych częściach ciało.

Zespół bólowy

Głównym objawem kokcygodynii jest ból zlokalizowany w okolicy kości ogonowej. Bolesne doznania mogą pojawić się w każdej chwili, ale i tak najczęściej dokuczają chorym na kokcygodynię w nocy. Pod względem czasu trwania bolesne ataki mogą być różne - od długotrwałych do krótkich, szybko mijających.

Ból w naturze może być również:

• strzelanie;
• ciąć;
• ostry;
• ciągnięcie;
• zbolały.

Zmiana chodu

Z powodu bólu osoby cierpiące na kokcygodynię nie mogą normalnie siedzieć, leżeć na plecach, chodzić, co oczywiście wpływa na ich chód. Staje się powolny, kołysząc się, ponieważ szybkie ruchy powodują ból.

Zespół jelita drażliwego

Ze względu na częsty ból w okolicy kości ogonowej występuje ucisk na jelita, co powoduje ich rozstrój, skurcze. Stan może ulec krótkotrwałej poprawie po wypróżnieniu, jednak bez leczenia patologii może rozwinąć się zespół jelita drażliwego, który charakteryzuje się obecnością naruszenia funkcji jelit, bez widocznych uszkodzeń tkanek strukturalnych organ.

Lokalizacja dyskomfortu

Oprócz tego, że ból może być odczuwany w stawie krzyżowo-guzicznym, można go również podawać w krocze, narządy płciowe, pośladki i plecy. Nasilenie skurczów może się różnić w zależności od pozycji ciała osoby, tego, co robi. Ból jest bardziej wyraźny, gdy osoba jest zmuszana do siedzenia, podczas chodzenia zmniejsza się. Podczas leżenia czasami pojawiają się silne skurcze, zwłaszcza w nocy. Ból może się również nasilać przy kaszlu, kichaniu i silnym wysiłku.

Diagnostyka

Kokcygodynia, której objawy i leczenie u kobiet są omówione w artykule, w jaki sposób diagnozuje się po przeprowadzeniu wszystkie niezbędne manipulacje diagnostyczne, zbadano anamnezę pacjenta i wyjaśniono charakter pochodzenia bólu i skurcze.

Na pierwszej wizycie lekarz w rozmowie z pacjentem stara się uzyskać następujące informacje:

• czy dana osoba doznała urazu w okolicy kości ogonowej:
• u kobiet - jak odbył się poród, jak duży był płód (jeśli był poród);
• czy wykonano jakiekolwiek operacje na narządach miednicy;
• czy dana osoba cierpi na przewlekłe choroby zapalne narządów miednicy;
• jak możesz scharakteryzować doświadczany ból.

Dzięki tym informacjom specjalista może określić charakter wystąpienia bólu i wybrać dalszą taktykę badania pacjenta. Aby uzyskać kompletność całego obrazu klinicznego, stosuje się diagnostykę laboratoryjną i sprzętową.

Badania laboratoryjne

Badania laboratoryjne obejmują analizę różnego rodzaju biomateriałów pacjentów (kał, mocz, krew).

Jeśli podejrzewasz, że kokcygodynia jest zwykle przeprowadzana:

• ogólna analiza krwi;
• chemia krwi;
• Analiza moczu;
• analiza stolca (jeśli pacjent skarży się na problemy ze stolcem).

Badania te ujawniają anemię, stan zapalny i podwyższony poziom leukocytów. Podobne badanie przeprowadza się z wieloma innymi chorobami, dlatego najpełniejszy obraz obecności patologii nadal zapewnia diagnostyka sprzętowa.

Diagnostyka sprzętu

Aby potwierdzić lub odrzucić diagnozę kokcygodynii, mogą przeprowadzić:

• kolonoskopia - pomaga zbadać błonę śluzową jelit i wykluczyć jej uszkodzenie jako pierwotne źródło bólu;
• USG jamy brzusznej - pozwala również zrozumieć, czy ból jest spowodowany jakimkolwiek urazem wewnętrznym lub stanem zapalnym;
• sigmoidoskopia - przeprowadza się na pusty żołądek i jelita uprzednio oczyszczone lewatywą. Pozwala wykluczyć obecność guzów;
• tomografia komputerowa i prześwietlenie kręgosłupa - pozwalają uzyskać najpełniejszy obraz stanu klinicznego pacjenta.

Ponadto, jeśli podejrzewasz kokcygodynię, wymagane jest badanie per rectum, które pozwala ocenić stan mięśni miednicy, obecność w nich hipertoniczności, wykryć zagęszczenie kości krzyżowo-guzicznej więzadła.

Leczenie choroby

Kokcygodonia, której objawy i leczenie u kobiet, a także u mężczyzn, w większości przypadków są związane z urazami i eliminacja ich konsekwencji, możliwa do dostosowania za pomocą leków, fizjoterapii i chirurgii manipulacja.

Konkretne taktyki są wybierane w zależności od wielu czynników:

• wiek pacjenta;
• obecność współistniejących chorób;
• etap rozwoju choroby, czas jej trwania;
• skuteczność wcześniej zastosowanego leczenia;
• patogeneza (pochodzenie) choroby.

Lek

Główna grupa leków stosowanych w leczeniu kokcygodynii (dokładniej w celu łagodzenia objawów, związane z tą chorobą) są niesteroidowymi (niehormonalnymi) lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Nie zawierają hormonów, co pozwala uniknąć pojawienia się skutków ubocznych, ale jednocześnie są bardzo skuteczne i skuteczne.

Obejmują one:

• Lidokaina - maksymalna dawka dla dorosłych nie powinna przekraczać 300 mg;

  

• Novocain - wyznaczyć domięśniowo około 70-120 ml raz dziennie;
• Ibuprofen - maksymalna dzienna dawka to 1200 mg (nie należy przyjmować więcej niż 6 tabletek w ciągu 24 godzin), odstęp między zażyciem leku powinien wynosić co najmniej 4 godziny;
• Movalis - 7,5-15 mg dziennie;

Oprócz środków znieczulających i przeciwbólowych w leczeniu choroby stosuje się środki zwiotczające mięśnie (leki obniżające napięcie mięśni szkieletowych), które pomagają złagodzić napięcie mięśni oraz leki przeciwdepresyjne, które pomagają wzmocnić działanie leków przeciwbólowych leki.

Przy niskiej skuteczności stosowanych leków przeciwbólowych oprócz NLPZ hormonalnych leki, na przykład Diprospan, który pozwala w 85% przypadków zatrzymać ból i złagodzić stan Pacjent.

Terapia manualna

Jest alternatywną metodą leczenia schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Wielu badaczy podchodzi sceptycznie do terapii manualnej, uważając, że pacjenci osiągają pozytywną dynamikę dzięki efektowi placebo. Niemniej jednak wiele osób korzysta z usług kręgarzy, m.in. na ból w kości ogonowej. Tacy specjaliści przeprowadzają sesję masażu relaksacyjnego za pomocą rąk, biorąc pod uwagę specyfikę konkretnej choroby.

W przypadku kokcygodynii skuteczny jest masaż zewnętrznych zwężonych (skurczowych) struktur, a także wpływ na nie od wewnątrz, przez odbytnicę. Masaż ten daje dobry efekt w połączeniu z akupunkturą (akupunkturą).

Fizjoterapia

Oprócz leczenia farmakologicznego pacjentom cierpiącym na ból w kości ogonowej można przepisać różne procedury fizjoterapeutyczne:

• laseroterapia - laserowa wiązka światła przenika przez tkanki zewnętrzne na dostatecznie dużą głębokość i oddziałuje bezpośrednio na obszary objęte stanem zapalnym, przyczyniając się do ich regeneracji i gojenia;
• elektroforeza z nowokainą - na dotknięty obszar wpływa mała siła prądu, a jednocześnie lek jest wstrzykiwany do organizmu równolegle;
• darsonwalizacja odbytnicza - dotknięty obszar jest wystawiony na działanie prądu przemiennego.

Jeżeli leczenie jest prowadzone kompleksowo, a pacjentka przestrzega wszystkich zaleceń lekarza, wówczas fizjoterapia pomaga przyspieszyć procesy relaksacji i regeneracji mięśni dna miednicy.

Terapia ruchowa

Ćwiczenia mogą mieć dobry wpływ na kokcygodynię, jednak aby były korzystne, a nie szkodliwe, należy wziąć pod uwagę kilka punktów:

• powinieneś wybrać te ćwiczenia, podczas których będą zaangażowane stawy biodrowe;
• w przypadku ostrego bólu wszelka aktywność fizyczna jest surowo zabroniona;
• ból nie powinien pojawiać się podczas zajęć;
• wszystkie wybrane ćwiczenia powinny mieć charakter statyczny (z reguły wykonuje się je faktycznie w pozycji wyjściowej przy minimalnym wysiłku).

Najlepsze 3 ćwiczenia na rozluźnienie okolicy kości ogonowo-krzyżowej to:

• ćwiczenia z piłką - podczas wykonywania zadania jest ściśnięty między udami. Pozycja wyjściowa może być leżeć na brzuchu, twarzą w dół lub po prostu stać. Piłkę umieszcza się między udami i na 15 sekund. ściśnij go mięśniami, a następnie rozluźnij;
• Łódź - leżąc na brzuchu, podnieś nogi i ręce wyprostowane na 15-20 sekund, a następnie zrelaksuj się. Powtórz 10-15 razy dla 2-3 podejść;
• brzozowy - Do tego ćwiczenia wymagana jest mata lub dywanik gimnastyczny. Poduszkę można umieścić pod częścią lędźwiową. Podtrzymując plecy rękami, spróbuj rozprostować proste nogi. Jeśli ćwiczenie jest trudne, możesz użyć ściany jako wsparcia.

Metody ludowe

Kokcygodynia to choroba wymagająca zintegrowanego podejścia. Oprócz fizjoterapii, terapii ruchowej i leczenia farmakologicznego środki ludowe mogą również pomóc złagodzić stan i złagodzić ból kości ogonowej. To prawda, że ​​w większości przypadków pomagają zarówno kobietom, jak i mężczyznom tylko w manifestacji początkowych objawów.

Aby złagodzić ból, możesz użyć:

• minikompresy nasączone lawendą, jodłą lub startymi świeżymi ziemniakami (surowymi);
• malowanie siatką jodową - taki obraz jodu za pomocą wacika nakłada się na dno kręgosłupa;
• relaksujące kąpiele lub balsamy z wywarem z geranium;
• świece z rokitnika - pomogą, jeśli ból jest związany z procesami zapalnymi w odbytnicy - hemoroidy, pęknięcia, zapalenie odbytnicy;
• nalewka z kiełków ziemniaków - w tym celu szklankę kiełków ziemniaków o wysokości nie większej niż 2-3 cm wlewa się 500 ml alkoholu i pozostawia na 10-14 dni, po czym wciera w bolące miejsce 2-3 razy dziennie;
• bulion z dzikiej róży - niewielką ilość jagód zalewa się wrzącą wodą i pozostawia na około godzinę, po czym napar pije się w równych częściach 3-4 razy dziennie;

  

• dressingi nasączone sokiem z aloesu - w tym celu wyciśnij sok z kilku liści aloesu i namocz go jedna strona gazy lub bandaża, po czym bandaż nakłada się w strefie kości ogonowej na bolące miejsce i mocuje ją.

Interwencja chirurgiczna

Interwencja chirurgiczna jest środkiem skrajnym, który stosuje się w przypadku kokcygodynii, jeśli:

• przepisane leczenie było całkowicie nieskuteczne;
• występuje patologiczna ruchliwość kości ogonowej (stan ten obserwuje się przy zwichnięciach i złamaniach kości ogonowej);
• na kości ogonowej znajdują się formacje torbielowate.

Istnieją 2 rodzaje operacji wykonywanych w przypadku kokcygodyni:

• kokcygektomia
• ablacja o częstotliwości radiowej.

Kokcygektomia

Kokcygektomia polega na całkowitym usunięciu ostatniej szczątkowej części kręgosłupa – kości ogonowej. Jest to operacja otwarta, podczas której istnieje duże ryzyko uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych i zakończeń nerwowych. W związku z tym prawdopodobieństwo powikłań i wejścia pacjenta w długi okres rehabilitacji i rekonwalescencji po operacji jest bardzo wysokie.

Najniebezpieczniejszym powikłaniem po kokcygektomii jest naruszenie integralności błon odbytnicy i uraz zwieracza zewnętrznego. Ponadto w obszarze manipulacji mogą wystąpić krwiaki, seroma, uszkodzony obszar może ulec zakażeniu, co prowadzi do rozwoju ropnia. Dziś na całym świecie próbują zrezygnować z kokcygektomii, woląc zminimalizować ryzyko i preferować ablację falami radiowymi.

Ablacja falami radiowymi (RFA) w kokcygodyni

Jest to małoinwazyjna (mało traumatyczna) metoda chirurgicznego leczenia schorzeń kręgosłupa, w tym kokcygodynii. Istota metody polega na wprowadzeniu igły prowadzącej w ciało pacjenta w obszar problemowy, zadanie polegająca na wyeliminowaniu dróg przekazywania impulsu bólowego z miejsca urazu do ośrodkowego układu nerwowego system.

Za pomocą igły i połączonych z nią specjalnych urządzeń powstaje specjalne pole elektryczne, pod wpływem którego dochodzi do niszczenia zakończeń nerwowych wywołujących ból i skurcze. Po zakończeniu wszystkich manipulacji pacjent może wrócić do normalnego życia w ciągu 2-3 godzin.

Przeciwwskazaniami do ablacji falami radiowymi są:

• okres ciąży;
• uogólniony proces zakaźny;
• skaza krwotoczna (zwiększona skłonność do krwawień z naczyń krwionośnych).

Po operacji pacjenci powinni zadbać o siebie, nie podnosić ciężarów i nie poddawać się na okolice kości ogonowej inne nadmierne obciążenie (nie kucaj, ogólnie wykluczaj poważne obciążenia ciała podczas ćwiczeń) Sporty).

Rokowanie i powikłania

Kokcygodynia, której objawy i leczenie u kobiet i mężczyzn omówiono w artykule, może znacząco pogorszyć jakość życia. Wynik choroby i prognozy dotyczące jej dynamiki w dużej mierze zależą od tego, jak szybko po wystąpieniu pierwszych objawów osoba zaczął działać, poszedł do lekarza i zaczął pić przepisane leki i stosować się do zaleceń, które przyczyniają się do poprawy państw.

Jeśli zignorujesz problem i zaniedbasz leczenie, stan może się znacznie pogorszyć, mogą pojawić się następujące komplikacje:

• uporczywe zaparcia;
• rozwój przewlekłych chorób narządów miednicy;
• znaczny spadek wydajności;
• skrzywienie postawy i przemieszczenie narządów jamy brzusznej;
• problemy z ciążą u kobiet;
• impotencja, bolesna erekcja u mężczyzn;
• ból w kości ogonowej i narządach miednicy z intymnością w wielu pozycjach zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn.

Coccygodynia nie prowadzi do całkowitej niepełnosprawności i śmiertelności, a z reguły lekarze z taką diagnozą zawsze mogą pomóż, jeśli pacjent sobie tego życzy, nie ignoruj ​​nieprzyjemnych objawów i nie zwlekaj z szukaniem pomocy medycznej Wsparcie.

Szczególnie ważne jest, aby w odpowiednim czasie skontaktować się ze specjalistami po urazach, upadkach, gdy ciosy spadły na okolice kości ogonowej, narządy miednicy. Dzięki szybkiemu zatrzymaniu procesu początkowego stanu zapalnego można uniknąć rozwoju zmian patologicznych w okolicy krzyżowo-guzicznej i zmniejszyć ryzyko wystąpienia bólu w przyszłości.

Kokcygodynia to przewlekła choroba dolnego odcinka kręgosłupa, w której głównym objawem jest bolesność kości ogonowej. Kokcygodynia powoduje poważny dyskomfort i obniża zwykłą jakość życia.

Najczęściej choroba rozwija się u kobiet, ponieważ mają one ten odcinek kręgosłupa, ze względu na specyfikę fizjologii i budowy ciała, w większym stopniu podatny na nadmierne przeciążenie i urazy. Do leczenia kokcygodynii należy podejść kompleksowo, ściśle przestrzegając wszystkich zaleceń lekarza, co złagodzi konieczność interwencji chirurgicznej i w krótkim czasie pomoże wrócić do zwykłego sposobu życie.

Film o kokcygodyni

Kocygodynia. Ból kości ogonowej: