Reaktywność w psychologii jest tym, czym jest, definicja emocjonalna, sytuacyjna, dziedzinowa, przykłady

Reaktywność to odporność wynikające z działań ograniczających wolność. Celem tego zachowania jest przywrócenie utraconej wolności. VS. Merlin jako pierwszy wprowadził ten termin do psychologii do nauki, opierając się na naukach starożytnych filozofów o temperamencie.

Definicja tego, co to jest

Reaktywność w psychologii to nieprzyjemny stan, który pojawia się w odpowiedzi na brak wolności. Początkowo pojęcie temperamentu rozważali Hipokrates i jego uczeń K. Gallena. Mówili o tym, że istnieją pewne wrodzone cechy charakteru i zachowania ludzi, których nie można zmienić ani poprawić.

Naukowcy opracowali teorię opartą na dominacji płynów w organizmie:

• sangwinicy - krew;
• ludzie flegmatyczni - śluz;
• ludzie choleryczni - żółta żółć;
• melancholijny - czarna żółć.

Cechy te uważano za niezmienione do XX wieku, ale wraz z rozwojem nauki rozszerzył się opis typów temperamentu.

ORAZ. Pawłow uzupełnił naukę opartą na cechach układu nerwowego:

1. Optymistyczny - osoba z głośną, emocjonalną mową. Nie bojący się zmian, charakteryzujący się pozytywnym nastrojem, nie skłonny do przygnębienia i smutku.
2. Osoba flegmatyczna - typ spokojny i zrównoważony. Nie wyraża uczuć i ma stabilny nastrój. Trudno ulegać prowokacjom, trudno ich wkurzyć.
3. Choleryczny - porywczy, niepohamowany człowiek. Reaguje ostro na bodźce, ale łatwo odchodzi.
4. Melancholijny - procesy umysłowe tego typu są powolne. Są pasywnymi, powściągliwymi ludźmi. Charakteryzują się głębią uczuć.

Wbrew opisom nie ma osób, które w pełni pasowałyby do jednego z typów. Zazwyczaj ludzkie zachowanie opiera się na przewadze jednego z nich. Dalsze badania nad temperamentem wykazały, że zjawisko to ma swoją własną charakterystykę.

Nieruchomość	Opis
Reaktywność	Podstawa temperamentu, warunkuje reakcję na bodźce zewnętrzne
Wrażliwość	Wrażliwość na manifestację czynników zewnętrznych
Plastyczność-sztywność	Zdolność psychiki do adaptacji do zmieniających się warunków
Introwersja-ekstrawersja	Koncentrowanie się na wewnętrznym lub zewnętrznym świecie
Pobudliwość	Emocjonalna reakcja na bodźce
Szybkość reakcji	Szybkość reakcji w odpowiedzi na wpływy zewnętrzne

J. W. Brehma w 1981 r. przeprowadził badanie, w którym odkrył przejaw reaktywności poprzez pokazywanie dzieciom przedmiotów dostępnych i niedostępnych. W rezultacie okazało się, że dzieci głęboko doświadczają, że nie mogą czegoś otrzymać.

W swojej pracy P. Sylwia pisała, że ​​gdy zostanie pokazana reaktywność, konieczne jest dostarczenie komunikatu, który sprawi, że proponowana sytuacja będzie wyglądać na groźną. W ten sposób możesz zredukować negatywny wpływ wydarzenia.

DO. Miller i współpracownicy w 2006 roku. zaproponował koncepcję, że reaktywność wpływa na zachowanie nastolatków. Palenie i inne nałogi w tym wieku powstają jako odpowiedź na zakazy i zalecenia dorosłych.

Klasyfikacja

Reaktywność to reakcja osoby na bodźce zewnętrzne lub wewnętrzne. Rozróżnij w psychologii grupę, gatunek i reaktywność osobniczą. Własność gatunkowa jest nieodłączna dla zwierząt i nie wpływa na ludzi. Grupowa forma manifestacji wyraża ogólne zachowanie jednostek o podobnych cechach.

Reaktywność indywidualna opiera się na nabytych i wrodzonych cechach określonej osobowości. Decyduje o tym wiek, płeć i rodzaj aktywności nerwowej. Ta forma zależy od zewnętrznych czynników środowiskowych.

Wyróżnia się również reaktywność fizjologiczną i patologiczną. Pierwsza jest uważana za normalną odpowiedź zdrowej osoby na bodziec, a druga to niespecyficzna odpowiedź na bodziec.

Emocjonalny

Reaktywność emocjonalna charakteryzuje się siłą manifestacji. Ta właściwość wyraża się w zdolności osoby do przeżywania emocji i uczuć. Ten typ wynika zarówno z cech wrodzonych, jak i warunków wychowania.

Reaktywność emocjonalna przejawia się w selektywności - na bodźce pojawia się ostra reakcja. Może się to zdarzyć zarówno w pozytywny, jak i negatywny sposób. Osoba o wysokim poziomie reaktywności może bardzo martwić się niepowodzeniami lub chamstwem innych, ale także doświadczać żywych pozytywnych emocji z podróży, koncertów, festiwali.

Niski poziom reaktywności tego typu jest uważany za czynnik niekorzystny. Osoby z tymi cechami są bardziej drażliwe, niestabilne emocjonalnie, niezdecydowane i niekomunikujące się. W wieku dorosłym częściej występują u nich objawy nerwicowe.

Sytuacyjny

Reaktywność sytuacyjna wyraża się w stanie jednostki w określonym momencie, który charakteryzuje się subiektywnymi przeżyciami. Takimi przejawami emocjonalnymi są napięcie, niepokój, nerwowość w związku z określoną sytuacją. Ponadto reaktywność sytuacyjna występuje w odpowiedzi na ekstremalne lub stresujące warunki.

Pole

Reaktywność polowa przejawia się w decyzji o podstawowej adaptacji do wpływów zewnętrznych. Znaczenie właściwości polega na zorganizowaniu wstępnego przystosowania organizmu do aktywnej interakcji z otoczeniem. Ta forma kontaktu ogranicza się do określonej sytuacji, zużywa mało energii, ale jest odpowiednia do rozwiązywania niewielkiego zakresu problemów. Ciało reaguje tylko na intensywność bodźców zewnętrznych, a nie na ich jakość.

Ten rodzaj reaktywności jest prymitywnym mechanizmem regulacyjnym, ale zapewnia człowiekowi bezpieczeństwo i komfort emocjonalny w otoczeniu. Właściwość różni się tym, że pomaga w stabilizacji równowagi psychicznej. Reaktywność polowa zajmuje się oceną dynamiki intensywności zewnętrznych przejawów: ruchu, zmian relacji w otaczającej przestrzeni.

Społeczny

Reaktywność społeczna odnosi się do reakcji i zachowania, które dana osoba wykazuje, gdy jest to konieczne do rozwiązania określonych problemów społecznych. Ta właściwość znajduje odzwierciedlenie w postaci słabej świadomości warunków i celów sytuacji, przewagi motywów zewnętrznych, braku włączenia „ja” w proces. W efekcie osoba nie bierze odpowiedzialności lub bierze ją formalnie, co przekłada się na niską samodzielność.

Przejaw reaktywności zależy od wartości zadania społecznego, jego akceptacji, zaangażowania jednostki w jego rozwiązanie. Forma społeczna przejawia się w impulsywności lub bierności.

Jak to się manifestuje?

Reaktywność w psychologii to reakcja człowieka na działania lub reguły ograniczające wolność. Teoria własności opiera się na fakcie, że każdy może korzystać z wolności i działać zgodnie z nią. Wyrażanie swobodnego zachowania wymaga psychicznej i fizycznej zdolności do wzięcia odpowiedzialności za swoje czyny.

Reaktywność objawia się według następującego schematu:

• poczucie wolności;
• ograniczenie wolności;
• manifestacja oporu;
• przywrócenie wolności.

Wolność rozumiana jest tutaj jako wewnętrzne odczucie wielu opcji zachowania, działań, emocji, relacji. Zachowanie uważa się za wolne, jeśli jednostka w pełni je manifestuje lub oczekuje, że zostanie zrealizowane w przyszłości. Każda sytuacja, która przeszkadza w korzystaniu z wolności, stanowi zagrożenie.

Wolny wybór, kiedy i jak się zachowywać oraz świadomość stopnia osobistej wolności wpływają na pojawienie się reaktywności. Zagrażająca sytuacja jest postrzegana jako wyzwanie, sygnał do działania. Strach przed utratą niepodległości prowadzi do prób jej odzyskania poprzez pokonywanie przeszkód i przeciwdziałanie bodźcom zewnętrznym.

Reaktywność ma kilka cech:

1. Właściwość jest używana w działaniach manipulacyjnych, początkowo sugerując opcje, które należy nazwać „niepożądanymi” w celu późniejszego wyboru „pożądanych”.
2. Reaktywność zmienia wyniki eksperymentów psychologicznych. Nazywa się to efektem Hawthorne'a. Oznacza to, że kiedy ludzie wiedzą o obserwacji, przestają zachowywać się naturalnie.
3. Im większe znaczenie wydarzenia, tym silniejsza i bardziej emocjonalna reakcja.
4. Ponadto, jeśli znaczenie sytuacji zostanie narzucone z zewnątrz, opór będzie silniejszy.
5. W każdych okolicznościach człowiek będzie oczekiwał przywrócenia wolności.
6. Reaktywność jest wykorzystywana w psychologii odwrotnej do zakłócania racjonalnego podejmowania decyzji.
7. Właściwość charakteryzuje się jako emocjonalna, a nie racjonalna, ponieważ powstaje błyskawicznie, bez zastanowienia.

Czasami pojawiają się sytuacje, które pokazują niemożność manifestacji wolności i reprezentują jej pozbawienie. Reaktywność jako właściwość temperamentu powinna objawiać się tylko początkowo. Po uświadomieniu sobie beznadziejności sytuacji ustępuje uczucie oporu.

Niektóre groźne wydarzenia przysparzają jedynie niewielkich trudności, inne zaś całkowicie uniemożliwiają korzystanie z samodzielności. Reaktywność skutkuje przywróceniem wolności w niebezpieczeństwie. Ale takie próby są osłabiane przez przeciwne siły.

Wraz ze wzrostem presji posłuszeństwa wzrasta opór i motywacja poprzez rezygnację z własnej woli. Będą też wydarzenia, w których jest szansa na odzyskanie wolności, ale koszty realizacji wysiłków są zbyt wysokie, by osłabić opozycję. Obie te siły ograniczają lub uniemożliwiają same próby odzyskania niepodległości.

W życiu codziennym w marketingu wykorzystuje się reaktywność. Na przykład sprzedaż jest zawsze istotna, ponieważ oferowane towary wydają się być bardziej potrzebne w warunkach niedoboru. Podobna zasada działa w wychowaniu dzieci. Kiedy rodzice mówią, że dziecko jest za małe, aby wypróbować produkt, maluch zapala się, próbując go zdobyć.

W literaturze efekt reaktywności dobrze opisuje historia Tomka Sawyera, który przekonał swoich przyjaciół, że naprawdę chcą pomalować płot zamiast iść nad rzekę. Również nieruchomość jest pokazana w sztuce „Romeo i Julia”. Zakaz komunikacji, ograniczenia społeczne sprawiają, że partner jest bardziej pożądany, ponieważ działa poprzez zagrożenie wolności głównych bohaterów utworu.

Wpływ

Reaktywność w psychologii to właściwość temperamentu, która włącza się, gdy wola jest ograniczona lub grozi jej ograniczenie. Życie jest tak ułożone, że działania ludzi są zawsze uwarunkowane normami społecznymi, kulturowymi, etycznymi. Jeśli dana osoba jest przyzwyczajona od dzieciństwa do manifestacji wolnej woli, wówczas reaktywność włączy się przy każdym możliwym zagrożeniu.

Osoba nie jest świadoma działań reaktywności. Kiedy człowiek zaczyna rozumieć swoje działania pod wpływem bodźców ograniczających wolność, ma poczucie, że jest w stanie kontrolować własne zachowanie. Oznacza to, że osoba przejmuje kontrolę nad tymi wydarzeniami, w których chce uczestniczyć i rezygnuje z tego, czego nie chce robić.

Im wyższy poziom reaktywności, tym bardziej jednostka próbuje odzyskać zagrożoną lub utraconą wolność. Jeśli działania są zagrożone presją społeczeństwa, majątek wyraża się w postaci oporu wobec tych przejawów.

Jeśli niemożliwe jest odzyskanie wolności pragnień i aktywności, reaktywność będzie nadal próbować w każdym dogodnym momencie. Po przywróceniu swobody działania, społeczne konsekwencje mogą się ujawnić, jeśli zaistniała sytuacja z powodu zagrożenia społecznego.

Osoby o wysokim poziomie reaktywności podejmują decyzje życiowe chwilowo, pod wpływem emocji, co prowadzi do błędnych reakcji i niezrozumienia sytuacji. Ale w krytycznym momencie nieruchomość pomaga szybko dostosować się do panujących warunków.

Osoby o niskiej reaktywności mają tendencję do przemyślenia swoich działań, podejmowania decyzji przez długi czas, a nawet wystawione na bodźce zewnętrzne mogą reagować powoli. Im więcej okoliczności wywierają na taką osobę presję, tym silniejsza, choć dłużej, reakcja emocjonalna. Osoby o wysokiej pobudliwości i wysokiej reaktywności zawsze dają intensywną reakcję, co charakteryzuje ich jako niekontrolowanych i nieprzewidywalnych.

Reaktywność to efekt psychiczny, który pojawia się, gdy osoba czuje zagrożenie dla wolności. Ta właściwość w psychologii jest z powodzeniem wykorzystywana w marketingu i psychologii wpływu do zarządzania ludźmi. Reaktywność wpływa na reakcję osoby w krytycznej sytuacji, która może być błyskawiczna lub powolna w zależności od poziomu własności.

Film o reaktywności w psychologii

Opór reaktywny w psychologii poznawczej: