Zniszczenie ciała szklistego oka. Leczenie, co to jest

Przyczyny związane z wiekiem, patologie ogólnoustrojowe lub okulistyczne, predyspozycje dziedziczne powodują naruszenie właściwości fizykochemicznych i gęstości ciała szklistego analizatora wizualnego. Aby wyeliminować zniszczenie, interwencję chirurgiczną stosuje się w połączeniu z leczeniem metodami zachowawczymi.

Definicja choroby

Struktura morfologiczna poddawana jest żelowemu wypełniaczowi szklistemu, który służy jako naturalna soczewka biologiczna i ma za zadanie załamywać promieniowanie świetlne.

Destrukcyjne przemiany klinicznie manifestują się w ogniskach, pływające zmętnienia, ciemne obiekty o różnych kształtach w polu widzenia. Patologia jest powszechna wśród starszych pacjentów.

W młodym wieku zniszczenie ciała szklistego (DST) jest spowodowane mechanicznym uszkodzeniem narządu wzroku, postępującą krótkowzrocznością i innymi czynnikami. Upośledzenie czynnościowe diagnozuje się z tą samą częstotliwością u mężczyzn i kobiet.

Nie ma wyraźnego zróżnicowania płci. Destrukcyjne zmiany w soczewce biologicznej zmieniają kształt narządu i rozciągają za nim siatkówkę, co prowadzi do odwarstwienia.

Ta postać choroby nazywa się ZOST. Okuliści nie dokonują różnic diagnostycznych i terapeutycznych między procesami patologicznymi ze względu na podobieństwo cech patogenetycznych i klinicznych.

Zmiany sklerotyczne prowadzą do zaburzeń strukturalnych w fibrylach - specjalnych przezroczystych elementach nitkowatych, które stanowią podstawę substancji żelowej soczewki optycznej oka i nadają jej integralność.

Zniszczenie ciała szklistego (leczenie nowoczesnymi metodami mikrochirurgicznymi pozwala) przywrócić naturalną strukturę narządu i funkcję wzroku) stwierdza się u 25% pacjentów w w wieku 50-59 lat.

Klasyfikacja i etapy rozwoju

Czas letni może być pełny lub częściowy. Częściej zmiany sklerotyczne dotyczą centralnej części przestrzeni wewnętrznej ciała szklistego. We wczesnym stadium rozwoju patologii wzrokowej w wypełniaczu koloidalnym tworzy się wnęka wypełniona płynem i skoagulowaną masą substancji kolagenowej.

Wraz z postępem niszczącej choroby obserwuje się zmiany strukturalne w białkach włóknistych, które stanowią podstawę molekularną formacji nitkowatych. Koagulacja takich substancji powoduje wzrost objętości i rozrost materii organicznej.

W wyniku tego dochodzi do upłynnienia galaretowatej masy, która wypełniona jest przestrzenią między elementem soczewki a błoną siateczkową. Powstaje patologiczna powłoka filmowa i pasma różnego pochodzenia.

Takie struktury przyczepiają się do dna oka, prowokując jego marszczenie i powodując powstawanie zrostów typu sklerotycznego. Postępujący proces prowadzi do zmniejszenia objętości ciała szklistego, zmian deformacyjnych.

W kolejnym etapie rozwoju DST dochodzi do nadmiernego napięcia wiązek witreoretinalnych przyczepionych do siatkówki, które zaczynają się złuszczać. Według form destrukcyjne przemiany ciała szklistego dzielą się na nitkowate, ziarniste i krystaliczne.

Okuliści nazywają wyzwalacz pierwszego rodzaju ogólnoustrojowej miażdżycy lub postępującej krótkowzroczności. Ziarniste zniszczenie ciała szklistego rozwija się pod wpływem stanu zapalnego w warstwie siatkówki analizatora wizualnego.

Tworzące się ogniska o zmienionej strukturze morfologicznej uszkadzają otaczającą substancję koloidalną. Rzadka forma DST w praktyce klinicznej jest postacią krystaliczną. Naturalna struktura soczewki biologicznej jest uszkadzana przez złogi cholesterolu i tyrozyny.

Ostatnim etapem rozwoju procesu patologicznego jest złuszczanie tylnej powierzchni ciała szklistego od płaszczyzny strzałkowej gałki ocznej.

Stało się:

• śmierć komórek rzęskowych i pigmentowych;
• przenikanie krwinek do żelopodobnej substancji ze zniszczonych naczyń włosowatych;
• swobodna wędrówka cząstek kapsułek błonowych nekrotycznych jednostek cytologicznych;
• zapalenie siatkówki.

Całkowite zniszczenie obejmuje całą wewnętrzną przestrzeń soczewki organicznej. Częściowy typ patologii charakteryzuje się lokalizacją zmian sklerotycznych w środkowym odcinku ciała szklistego lub na obwodzie.

Powoduje

Czynniki etiologiczne CTD są liczne i zróżnicowane.

Najczęstsze przyczyny zaburzeń okulistycznych:

• Uszkodzenie mechaniczne. Zmiany strukturalne w ciele szklistym powodują stłuczenia, urazy czaszkowo-mózgowe, penetrujące rany oczodołu.
• Lokalne procesy zapalne. Te przyczyny zniszczenia ciała szklistego obejmują zapalenie naczyniówki, zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie rogówki.
• Wyrażona krótkowzroczność. Krótkowzroczność ze wskaźnikami optycznymi o wartości co najmniej -6 dioptrii charakteryzuje rozciąganie gałki ocznej w płaszczyźnie strzałkowej.
• Obwodowe procesy dystroficzne do siatkówki lub jej pęknięć.
• Cukrzyca. Patologia endokryno-metaboliczna pierwszego i drugiego typu, postać zdekompensowana, zwiększa przepuszczalność naczyń i naczyń włosowatych. Erytrocyty, leukocyty i inne utworzone elementy wnikające do zawartości żelu ciała szklistego uszkadzają strukturę włókienek.
• Zaburzenia kardiologiczne. DST często rozwija się na tle tachyarytmii lub bradykardii, zwężenia tętnic wieńcowych.
• Zaburzenia hemodynamiczne. Naruszenie dopływu krwi do obszarów mózgu i narządu wzroku powoduje zmiany strukturalne w ciele szklistym.
• Zatrucie ogólnoustrojowe. Częstymi przyczynami DST są procesy zakaźne i ropno-septyczne, toksoplazmoza.

Zniszczenie ciała szklistego, którego leczenie wymaga zastosowania radykalnych metod mikrochirurgii oka, rozwija się pod wpływem ostrego niedoboru witamin, przewlekłego niedoboru mikroelementów, aminokwasów deficyt.

Takie naruszenia zwiększają kruchość ścian naczyń. Czynnikiem etiologicznym jest neoplazja wewnątrzgałkowa o charakterze łagodnym lub złośliwym. Rzadziej DST jest powodowany przez inwazje pasożytnicze. Larwy niektórych robaków są w stanie przeniknąć do struktury ciała szklistego drogami hematologicznymi lub limfatycznymi.

Komplikacje

Konsekwencje przemian morfologicznych o charakterze destrukcyjnym w soczewce organicznej analizatora wizualnego są obarczone destrukcyjnym działaniem na siatkówkę, prowadząc do jej odwarstwienia i utraty fizjologicznej funkcjonalność.

Uszkodzenie obszaru centralnego skupiającego promieniowanie świetlne powoduje pęknięcie plamki, zwane zespołem trakcji szklistkowo-plamkowej. Powstałe patologiczne pęknięcie prowadzi do powstania obrzęku torbielowatego.

Ten stan znacznie zmniejsza ostrość wzroku. Wraz z utratą centralnej percepcji optycznej zostaje zachowana zdolność orientacji przestrzennej. Kompletny czas letni prowadzi do ślepoty.

Diagnostyka

Nasilenie i specyficzność objawów dysfunkcji okulistycznej ułatwia określenie stopnia zniszczenia ciała szklistego. Przesłuchanie i badanie fizykalne pacjenta szybko wyjaśnia obraz kliniczny.

Aby potwierdzić diagnozę, ustawić stadium i formę choroby, zalecany jest zestaw badań sprzętowych. W tabeli przedstawiono standardowe techniki instrumentalne do wykrywania patologii okulistycznej.

Technologia sprzętowa	Cel i istota badania
Oftalmoskopia	Służy do badania dna oka, oceny przezroczystości mediów światłoczułych. Metoda wykrywa oznaki zmian sklerotycznych, wrodzonych lub nabytych anomalii rozwojowych analizatora optycznego. Technologia umożliwia identyfikację ognisk zapalnych, obszarów destrukcyjno-dystroficznych, urazowych uszkodzeń siatkówki, ciała szklistego, głowy nerwu wzrokowego.
USG gałki ocznej	Badanie ultrasonograficzne ma na celu szczegółowe badanie struktury narządu wzroku, stanu sieci naczyniowej, włókien mięśniowych i tkanek nerwowych. Zawarte w standardowym pakiecie diagnostycznym na wszelkie choroby okulistyczne.
Biomikroskopia	Służy do badania przyżyciowego komórek worka spojówkowego, przedniej komory analizatora wzrokowego i elementu soczewki. W przypadku DST uwaga skupia się na budowie ciała szklistego, siateczki, rogówki i tęczówki.
Optyczna tomografia koherencyjna	Nieinwazyjna metoda badania stanu strukturalnego i morfologicznego narządu wzroku. Technologia przeznaczona jest do sondowania tkanek siatkówki promieniowaniem o widmie zbliżonym do optycznego.
Wizometria	Technologia sprzętowa służy do określania maksymalnej ostrości widzenia odległych obiektów. Pozwala ustalić etap zmian destrukcyjnych w ciele szklistym.

Dodatkowo zgodnie ze wskazaniami zleca się badanie obwodowe, które polega na ustaleniu pola widzenia. Do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego stosuje się metodę tonometryczną.

Zniszczenie struktury wewnętrznej i zewnętrznej błony ciała szklistego, wywołane przyczynami naczyniowo-sercowymi lub hemodynamicznymi, prowadzi do efektu nadciśnienia. Diagnostyka różnicowa za pomocą tonometrii jest potrzebna do wyboru odpowiedniego schematu leczenia dysfunkcji wzroku.

Przy częściowej postaci patologii błona graniczna nie ma określonych zmian, co określa metoda oftalmoskopii. W celu całkowitego zniszczenia charakterystyczne jest tworzenie pojedynczej pustej przestrzeni z fragmentami złuszczonych włókienek, co wykrywa się za pomocą biomikroskopii lub badania ultrasonograficznego.

Leczenie zniszczenia ciała szklistego

Nie opracowano konkretnych metod eliminacji zmian sklerotycznych w strukturze analizatora wizualnego. Kompleks środków terapeutycznych łączy interwencję chirurgiczną z użyciem leków.

Taktykę terapeutyczną dobiera się na podstawie obserwowanego obrazu klinicznego, stopnia zmian strukturalnych w koloidalnym żelowym wypełniaczu ciała szklistego. Działania terapeutyczne mają na celu przywrócenie naturalnego kształtu siatkówki i naturalnej soczewki w celu poprawy funkcji optycznej.

Efekty lecznicze

Korekta początkowego etapu zmian destrukcyjnych pozwala na konserwatywne metody terapii, które eliminują objawy i zapobiegają dalszemu rozwojowi procesu patologicznego.

Konieczna jest zmiana stylu życia i diety, przestrzeganie reżimu snu i czuwania. W ramach terapii lekowej przepisywane są lokalne preparaty zawierające jodek potasu, który ma właściwości absorbujące.

Przeciwutleniacze są stosowane w celu poprawy mikrokrążenia krwi w naczyniach ocznych i naczyniach włosowatych. Winpocetyna i cynaryzyna są przyjmowane doustnie. Pierwszy należy do farmakologicznej kategorii korektorów krążenia mózgowego.

Cynaryzyna jest selektywnym blokerem kanału wapniowego. Systemowe angioprotektory stosuje się jako część złożonej terapii lekowej początkowego stadium patologii lub częściowej CTD.

Połączone leki są przepisywane w celu poprawy procesów metabolicznych i reakcji metabolicznych. Uogólniona terapia lekowa nastawiona jest na tłumienie objawów lub ma znaczenie etiotropowe, wpływając na przyczynę destrukcyjnych zmian w ciele szklistym i siatkówce.

Mikrochirurgia oka

Przy wyraźnych i głębokich przemianach sklerotycznych w naturalnej soczewce biologicznej stosuje się interwencję chirurgiczną z wykorzystaniem technologii witreolizy. Technika zapewnia ukierunkowane rozcieranie dużych fragmentów kolagenu.

Całkowite zniszczenie jest uważane za wskazanie do witrektomii. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym lub znieczuleniu ogólnoustrojowym. Element szklisty usuwany jest techniką mikrochirurgiczną, a następnie zatykany silikonem. Przywrócenie funkcji optycznej trwa 2-3 miesiące.

Krople

Niemożliwe jest wyeliminowanie patologii za pomocą takich leków. Krople okulistyczne są przepisywane wyłącznie w ramach złożonej terapii objawowej lub są stosowane w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia po operacji.

W zależności od czynnika etiologicznego stosuje się następujące rodzaje sterylnych roztworów kroplowych na bazie wody lub oleju:

• Antyinfekcyjny. Ta grupa farmaceutyczna obejmuje Albucid, Uniflox, Tsipromed. Takie krople do oczu tłumią mikroflorę bakteryjną, zmniejszają wpływ infekcji pasożytniczych.
• Antyalergiczny. W kompleksowym leczeniu destrukcyjnych zmian ciała szklistego, wywołanych anafilaksją ogólnoustrojową, przepisać leki z farmaceutycznej grupy inhibitorów receptora histaminowego, półproduktów, glikokortykosteroidy. Krople te obejmują Lekrolin i Allergodil.
• Przeciwzapalny. Takie leki są stosowane do tłumienia aseptycznych reakcji zapalnych i urazów, które spowodowały zniszczenie ciała szklistego. Stosowane są nienarkotyczne leki przeciwbólowe i niesteroidowe.
• Regeneruje. Skuteczny w przypadku uszkodzeń rogówki lub ciała szklistego różnego pochodzenia. Krople regenerujące są przepisywane w celu przyspieszenia powrotu do zdrowia po operacji.
• Nawilżacze. Ta kategoria obejmuje sztuczne łzy. Takie preparaty są nasycone kwasem hialuronowym. Najbardziej znane i szeroko stosowane krople o właściwościach nawilżających w praktyce okulistycznej to Hilo-Komod.

Zniszczenie ciała szklistego (leczenie sterylnymi roztworami jest możliwe tylko w początkowej fazie z nieistotność zmian sklerotycznych) wymaga kompleksowej i systemowej terapii uderzenie.

Witaminy

Takie farmaceutyki są stosowane w celach profilaktycznych, w ramach terapii podtrzymującej lub rehabilitacyjnej. Przy niewielkich destrukcyjnych zmianach kompleksy witaminowo-mineralne mogą poprawiać widzenie, zapobiegać dalszemu rozwojowi procesu patologicznego.

Skład takich leków obejmuje antocyjany, karotenoidy i inne substancje fizjologicznie czynne. Te pierwsze zapobiegają rozwojowi nowotworów nowotworowych i mają szerokie spektrum działania biologicznego.

Wśród udowodnionych korzystnych właściwości antycyjanin są:

• przeciwskurczowe;
• adaptogenny;
• stymulowanie reakcji metabolicznych;
• łagodny antybakteryjny;
• leki zmniejszające przekrwienie;
• leki przeciwhistaminowe.

Karotenoidy to klasa naturalnych barwników roślinnych. Są syntetyzowane przez glony i niektóre mikroorganizmy. W składzie preparatów witaminowych takie związki są potrzebne do wzmocnienia lokalnej odporności, zapobiegania niszczeniu błon komórkowych i wzmocnienia ścian naczyń.

Połączenie fizjologicznie aktywnych substancji z grup A, B, E zmniejsza zmęczenie oczu, normalizuje funkcje analizatora wizualnego. W celu zapobiegania destrukcyjnym zmianom w ciele szklistym zaleca się Vitrum Vision, nasycony kwasem askorbinowym, miedzią i tlenkiem cynku.

Ocuwaite Lutein Forte skutecznie wyrównuje brak witamin.

Kompleks służy jako źródło:

• karotenoidy;
• kwas askorbinowy, znany ze swoich właściwości przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych;
• tokoferol;
• cynk;
• Selena.

Kompleks witamin chroni analizator wizualny przed negatywnymi wpływami zewnętrznymi, poprawia hemodynamikę oka i wzmacnia ściany naczyń. Starsi pacjenci ze zdiagnozowanym DST „Ocuwaite Lutein Forte” są przepisywani w celu spowolnienia zmian związanych z wiekiem.

Leczenie fizjoterapeutyczne

Specjalna gimnastyka oka w połączeniu z zabiegami masażu okulistycznego służy do tymczasowego wstrzymanie rozwoju procesu destrukcyjnego, przemieszczenie fragmentów kolagenu z centralnej części soczewki ogniskującej do obrzeże.

Skuteczne są metody fizjoterapeutyczne Batesa, Żdanowa i Norbekowa. Pierwszy opracował technologię palmingu - ćwiczenia rozluźniające mięśnie oczu.

Algorytm wykonania:

1. Usiądź przy stole z naciskiem na łokcie.
2. Zakryj mocno oczodoły dłońmi na 5-10 minut.
3. Poruszaj gałkami ocznymi w różnych kierunkach bez poruszania rękami.
4. Wykonaj kilka okrężnych ruchów gałkami ocznymi.

Zniszczenia ciała szklistego (zabronione jest leczenie fizjoterapeutyczne w przypadku odwarstwienia siatkówki) nie można wyeliminować za pomocą ćwiczeń gimnastycznych. Takie metody są stosowane wyłącznie w celach profilaktycznych za zgodą okulisty.

Zabieg masażu polega na delikatnym ugniataniu palcami powiek i kącików oczodołów. Technika poprawia kondycję skóry strefy okołooczodołowej i działa nawilżająco poprzez stymulację gruczołów łzowych, ale nie jest w stanie wpływać na destrukcyjne zmiany w ciele szklistym ciało.

Leczenie tradycyjne

Niekonwencjonalne receptury mają drugorzędne znaczenie. Leczenie alternatywne nie może służyć jako alternatywa dla terapii lekowej lub zabiegu chirurgicznego.

Takie metody można stosować dopiero po pełnym badaniu i konsultacji z okulistą. Przepisy ludowe nie mogą wyeliminować destrukcyjnych zmian w ciele szklistym i stłumić objawów klinicznych.

Jednak preparaty ziołowe mogą wzmacniać działanie terapeutyczne preparatów farmaceutycznych, łagodzić napięcie oczu, skurcze naczyń i mięśni.

Podczas korzystania z czasu letniego:

• roztwory do wkraplania oczu na bazie miodu;
• nalewka z aloesu;
• pierzga;
• goździki;
• płyny do picia z rumiankiem leczniczym.

Zaleca się zakopywanie oczu ekstraktami ziołowymi lub wywarami nie więcej niż 2-3 razy dziennie. Stosowane są specjalne kompresy na bazie gwiazdek - kwiatu rodziny goździków.

Prognoza

Dzięki terminowemu i odpowiedniemu leczeniu można zatrzymać destrukcyjne zmiany w ciele szklistym. Rokowanie przebiegu choroby zależy od czynnika etiologicznego, który spowodował zmiany miażdżycowe w naturalnej soczewce biologicznej.

Sytuację można znacznie poprawić, utrzymując zdrowy tryb życia, zmieniając dietę i rezygnując ze złych nawyków. Pacjentom z DST zaleca się regularne badania okulistyczne w celu monitorowania dynamiki upośledzenia wzroku.

Korzystne rokowanie zapewnia operacja mikrochirurgiczna z użyciem lasera YAG i ciągłe stosowanie w ciągu terapia podtrzymująca lekami na bazie aescynatu L-lizyny, który poprawia krążenie krwi w naczyniach włosowatych wzroku organ.

Aby spowolnić niszczenie żelopodobnego wypełniacza szklistego, zaleca się codzienne masowanie strefy okołooczodołowej i powiek. Skuteczność leczenia i korzystne rokowanie zwiększają stosowanie pokarmów wzbogaconych, odrzucanie pokarmów nasyconych tłuszczami zwierzęcymi.

Film o zniszczeniu ciała szklistego

Zniszczenie ciała szklistego. „Muchy” przed oczami: