Wskaźnik koloru krwi. Norma u kobiet, dzieci, mężczyzn według wieku. Tabela

Wskaźnik koloru określa się podczas analizy klinicznej. krew wraz z innymi wskaźnikami erytrocytów. Porównanie uzyskanych danych z ustaloną normą ma dużą wartość diagnostyczną w obecności anemii, gdyż daje wyobrażenie o jej przyczynie.

Oznaczanie wskaźnika barwy krwi

Czerwone krwinki są nasycone tlenem w płucach i dostarczają go do wszystkich narządów i tkanek, pobierając stamtąd dwutlenek węgla i przenosząc go z powrotem do płuc. Głównym składnikiem suchej masy erytrocytów jest hemoglobina (Hb), „enzym oddechowy” krwi.

Jego struktura obejmuje cztery cząsteczki hemu, które zawierają w swoim składzie atom żelaza oraz białko globiny. Ponieważ atom żelaza ma dużą liczbę wolnych elektronów, łatwo przyłącza się lub oddaje cząsteczkę tlenu. W postaci różnych kompleksów hemoglobina krąży w łożysku tętniczym i żylnym transportując tlen i dwutlenek węgla. W ten sposób zapewnione jest oddychanie komórek tkanek i narządów.

Wraz ze spadkiem zawartości hemoglobiny pogarsza się dopływ tlenu do tkanek. Rozwija się anemia. To właśnie związki hemoglobiny nadają krwi kolor: jasny szkarłatny - tętniczy, ciemniejszy - żylny.

Wskaźnik koloru to wskaźnik, który odzwierciedla stopień nasycenia erytrocytów hemoglobiną, czyli jego względne stężenie w czerwonych krwinkach. Inna nazwa używana w medycynie: farb-index (od słowa farb - kolor). Do jego oznaczenia w laboratoriach diagnostycznych stosuje się skrót „CP”.

Procesor jest dziś nieco przestarzały. W nowoczesnych laboratoriach coraz częściej uciekają się do innego wyliczonego wskaźnika - MCH (średnia zawartość hemoglobiny w 1 komórce erytrocytów, Mean Cell Hemoglobina). Indeks ten jest wyrażony w pikogramach. Niemniej jednak stary parametr jest nadal używany w diagnostyce różnicowej niedokrwistości.

Normy dla kobiet, mężczyzn, dzieci według wieku

Przy ustalaniu normy CP umownie przyjęto, że idealny wskaźnik farb jest równy jeden (1,0). Wartość tę osiąga się, gdy ilość hemoglobiny wynosi 16,7 g% (procent gramów), a liczba erytrocytów wynosi 5 milionów.

Każdy obliczony przypadek jest porównywany z tym idealnym miernikiem: wynikowy analiza, średnia ilość hemoglobiny w erytrocytach jest porównywana z jej zawartością w normie erytrocyt.

Wskaźnik koloru krwi, którego norma wynosi idealnie 1,0, w praktyce waha się w wartościach zbliżonych do jedności. Za normę fizjologiczną uważa się wahania CPU w zakresie od 0,86 do 1,05. Jeżeli laboratorium stosuje analog wskaźnika barwy – MCH, to jego norma mieści się w przedziale 27,0-31,0 pg.

Wiek i płeć nie mają wpływu na te wartości: liczby z przedziału 0,86-1,05 w wierszach formularza analizy są normalne dla dzieci, mężczyzn i kobiet. Niektóre źródła nadal wskazują na pewne różnice wieku w normie.

Różnicę odzwierciedla tabela:

Wiek	Szybkość procesora (jednostki)
Dorośli ludzie	0,86–1,05
Dzieci od 0 do 5 dni	0,9–1,3
Dzieci od 5 dni do 15 lat	0,85–1,0

Wzrost CP u noworodków przypisuje się hemoglobinie płodowej (F), która była obecna we krwi płodu podczas ciąży. W pierwszych dniach po urodzeniu pozostaje w dużych ilościach. U dorosłych ten rodzaj hemoglobiny stanowi tylko 1-2% całkowitej ilości pigmentu. Hemoglobina F ma wysokie powinowactwo do tlenu, co chroni tkankę płodu przed niedotlenieniem.

Możliwe odchylenia

Anemia to stan, w którym we krwi krążącej nie ma wystarczającej ilości hemoglobiny, aby prawidłowo dostarczać tlen do tkanek. Zwykle dzieje się to w wyniku zmniejszenia ilości Hb w komórkach erytrocytów. W tym przypadku niedokrwistość rozwija się również w przypadku prawidłowej lub nawet zwiększonej zawartości Hb w erytrocytach, gdy całkowita liczba erytrocytów jest znacznie zmniejszona.

Rozdzielenie rodzajów anemii według wskaźnika koloru:

Hipochromiczny	Procesor poniżej normy
Hiperchromiczny	Procesor powyżej normy
normochromowy	Saturacja hemoglobiny pozostaje w normalnym zakresie

Wskaźnik koloru krwi, którego norma mieści się w zakresie od 0,86 do 1,05 jednostki, odzwierciedla nasycenie erytrocyty z hemoglobiną, która barwi te krwinki na czerwono po związaniu jonu żelaza z cząsteczką tlen.

Przy wysokim nasyceniu krwinki czerwone są uważane za nadmiernie zabarwione; na niskim - niewystarczająco zabarwiony.

Niedokrwistość hipochromiczna

Blady kolor czerwonych krwinek wskazuje na niską zawartość hemoglobiny w nich. Jeśli liczby procesorów są poniżej 0,8, mówią o hipochromii. Występuje głównie w niedokrwistości z niedoboru żelaza, która jest związana z wyczerpaniem zapasów żelaza w organizmie. Niedobór Fe powoduje zmniejszenie syntezy hemoglobiny i jej stężenia we krwi.

Silny spadek wskaźnika (do 0,5 jednostki) występuje przy znacznej utracie krwi.

Umiarkowana hipochromia erytrocytów

Jeśli wskaźnik CP wynosi od 0,5 do 0,8, mówią o umiarkowanej hipochromii. Stan ten jest charakterystyczny dla niedokrwistości z niedoboru żelaza kobiet w ciąży, a także raka lub zatrucia infekcyjnego.

W niektórych przypadkach niedosycenie erytrocytów czerwonym pigmentem nie jest związane z niedoborem Fe. Przyczyną jest zaburzenie mechanizmu powstawania hemoglobiny. Tak więc w niektórych chorobach dziedzicznych (porfirii) hipochromia powoduje niepowodzenie w tworzeniu niebiałkowej części hemoglobiny - hemu. W niedokrwistości hemolitycznej (talasemia) zaburzona jest synteza łańcuchów białkowych globiny.

Zatrucie ołowiem wpływa na kilka poziomów tego procesu: zaburza syntezę hemu, zmniejsza tempo biosyntezy globiny i prowadzi do skrócenia życia czerwonych krwinek.

Hiperchromia

Erytrocyty uważa się za hiperchromiczne, jeśli CP jest powyżej 1,05. Zwiększa się objętość krwinek czerwonych, dzięki czemu zawiera więcej czerwonego pigmentu. Nadmierne wysycenie erytrocytów hemoglobiną stwarza wrażenie „gęstej” i „ciężkiej” krwi.

Wzmocniony kolor czerwonych krwinek charakterystyczny dla anemii spowodowanych niedoborem witaminy B₁₂ (kobalamina, cyjanokobalamina) i kwas foliowy. Wartości CP powyżej 1,3 występują w ciężkiej niedokrwistości złośliwej spowodowanej upośledzoną hematopoezą z powodu braku witaminy B w organizmie₁₂.

Normochromia

Wskaźnik koloru krwi jest normalny. Ten stan świadczy o zdrowiu, ale nie zawsze. Przy proporcjonalnym spadku erytrocytów i hemoglobiny ich stosunek pozostaje (1: 1) - podczas gdy obserwuje się niedokrwistość.

Patologiczna normochromia występuje z powodu znacznej utraty krwi.

Prawidłowa CP może być w anemii hemolitycznej, w której czerwone krwinki są niszczone w szybkim tempie. W związku z tym zmniejsza się również całkowita ilość hemoglobiny.

Normochromia jest charakterystyczna dla obrazu krwi w anemii sierpowatokrwinkowej spowodowanej dziedziczną nieprawidłowością struktury globiny.

Spadek liczby czerwonych krwinek obserwuje się przy infekcjach wirusowych, toksycznych i autoimmunologicznych wpływach na organizm. Błony komórkowe (ściany) erytrocytów są aktywnie niszczone i dochodzi do masowej lizy czerwonych krwinek.

Niedokrwistość normochromowa jest spowodowana długotrwałą chorobą nerek. W zdrowej tkance nerek wytwarzana jest erytropoetyna, która jest niezbędna do tworzenia nowych krwinek czerwonych. W przewlekłym przebiegu choroby tkanka nerek ulega bliznowaceniu, w wyniku czego zaburzona zostaje synteza erytropoetyny.

Spadek liczby czerwonych krwinek występuje w chorobach przewlekłych na skutek działania cytokin. Krążące stale we krwi działają na ścianę komórkową erytrocytów, niszcząc ją i tym samym wpływając na wymianę hemoglobiny.

Wzór obliczeniowy

Wskaźnik koloru to wartość względna, która charakteryzuje procentową zawartość hemoglobiny i czerwonych krwinek.

Procesor jest wynikiem następującej zależności:

(Hb% w badanej krwi / Hb% prawidłowe) / (liczba czerwonych krwinek w badanej krwi / liczba prawidłowych czerwonych krwinek).

W praktyce do obliczania CPU używane są dwie formuły. Jeden z nich dotyczy hemoglobiny wyrażonej w gramach; drugi jest w jednostkach Sali.

1. (Hb g% x 3) / (Er).
2. Jednostka Hb Sali / (Er x 2).

Er to pierwsze 2 cyfry wskaźnika liczby czerwonych krwinek na mm³.

Wskaźnik barwy krwi, którego norma jest bliska 1,0, obliczono na podstawie idealnej ilości hemoglobiny (16,7 g%) i erytrocytów (5 milionów). Liczby te są wzięte z poniższych przykładów w celu jak najjaśniejszego zilustrowania obliczeń za pomocą wzorów.

Tak więc, jeśli zawartość hemoglobiny jest wyrażona w procentach gramów, to jej ilość jest potrojona, a wynikowa liczba jest dzielona przez pierwsze dwie cyfry wskaźnika liczby erytrocytów. Na przykład liczba Hb wynosi 16,7 g%, liczba erytrocytów to 5 milionów. Przykład obliczenia: 16,7x3 / 50 = 50,1 / 50 = 1.

16,7 g% odpowiada 100 jednostkom. hemoglobina w skali Sali. Dlatego przy tych samych wskaźnikach, co w poprzednim zadaniu, stosunek będzie równy jeden: 100 / (50x2) = 100/100 = 1.

Konieczność obliczenia wskaźnika koloru według wzoru powstaje, jeśli analiza jest przeprowadzana ręcznie. W przypadku zastosowania podobnego wskaźnika (MCH) obliczenia wykonywane są automatycznie za pomocą analizatora hematologicznego.

Jaka analiza jest używana do określenia, w jaki sposób

Wskaźnik barwny, wraz z innymi wskaźnikami erytrocytów, jest uwzględniany w ogólnym (lub klinicznym) badaniu krwi (CBC). Ich kompleksowa ocena daje wyobrażenie o ilościowej i jakościowej charakterystyce erytrocytów, a w szczególności pozwala ocenić etiologię anemii.

Badanie przeprowadzane jest zarówno w ilości planowanych czynności, jak i przed zabiegiem. Analiza jest zalecana podczas badania pacjentów cierpiących na różne choroby. Ponowna ocena CP i innych wskaźników erytrocytów jest wymagana u osób leczonych z powodu anemii. Celem jest ocena skuteczności terapii.

Badanie krwi jest wykonywane przed fizjoterapią. Konieczność przyjmowania leków uzgadniana jest z lekarzem prowadzącym.

Do badań pobiera się krew włośniczkową z palca. Aby pobrać biomateriał, używa się skaryfikatora do nakłuwania skóry, probówki, alkoholu i waty. W niektórych przypadkach, zgodnie z instrukcjami lekarza prowadzącego, krew pobierana jest z żyły.

Zaleca się oddawanie krwi rano, po 8 godzinach postu. Przez cały ten czas można pić tylko wodę niegazowaną. Należy wykluczyć spożycie alkoholu.

Badania w laboratorium prowadzone są ręcznie lub przy użyciu specjalnego analizatora. Ręczna mikroskopia rozmazu krwi poprawia dokładność wyników. Z reguły przeprowadza się to w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek odchyleń.

Dekodowanie wyników

Interpretacji wyników badań dokonuje lekarz, który skupia się nie tylko na wartościach wskaźnika barwnego. Uwzględniane są pozostałe wskaźniki, obraz kliniczny choroby i indywidualne cechy pacjenta.

Wskaźnik koloru krwi, którego norma ma te same standardy dla dzieci i dorosłych obu płci, sugeruje wyjątki. U noworodków wskaźnik ten jest wyższy i waha się w granicach 0,9-1,3 jednostki, podczas gdy u dorosłych wzrost CP do 1,3 jest charakterystyczny dla rozwoju niedokrwistości złośliwej.

Każde odchylenie CP od normy jest oznaką niedokrwistości, ale przy różnych typach niedokrwistości objawia się na różne sposoby. W diagnostyce różnicowej niedokrwistości lekarz musi wziąć pod uwagę wiele czynników.

Tak więc diagnoza niedokrwistości z niedoboru żelaza jest ustalana na podstawie niskiego wskaźnika farb i obniżonego poziomu hemoglobiny. Pod uwagę brane są objawy troficzne charakterystyczne dla stanów niedoboru żelaza: łamliwe paznokcie, wypadanie włosów, suchość skóry. Niski poziom ferrytyny i żelaza w surowicy ma kluczowe znaczenie dla diagnozy.

Przy hipochromii, ale ze zwiększonym poziomem żelaza w surowicy krwi i bez zaburzeń troficznych, występują talasemie i anemie związane z upośledzonymi porfirynami.

Poziomy CP powyżej 1 są często związane z niedokrwistością megaloblastyczną z powodu niewystarczającego spożycia B₁₂ do ciała. Pod uwagę brane są również inne objawy: duża objętość krwinek czerwonych (makrocytoza), spadek liczby płytek krwi i neutrofili.

Obserwuje się zmiany zanikowe błony śluzowej przewodu pokarmowego. Występują objawy zapalenia języka, w którym język jest w stanie zapalnym i pomalowany na jaskrawoczerwony kolor - tak zwany „polerowany” język. W ciężkich przypadkach rozwijają się zaburzenia układu nerwowego w postaci mielozy linowej, czyli miażdżycy rdzenia kręgowego. Ten sam obraz krwi jest charakterystyczny dla niedokrwistości z niedoboru kwasu foliowego, ale nie występuje zapalenie języka ani szpik.

Aby ustalić, co doprowadziło do odchylenia CP od normy, lekarz bierze pod uwagę pozostałe wskaźniki badania. Ważny jest kształt i wielkość erytrocytów, liczba i podstawowe cechy innych krwinek.

Przy ustalonej anemii zaleca się biochemiczne badanie krwi. Mogą być potrzebne inne rodzaje testów laboratoryjnych, takie jak test żelaza w surowicy, ferrytyna i badanie poziomu porfiryn w erytrocytach. Badanie krwi utajonej pozwoli zweryfikować obecność utajonego krwawienia jako źródła anemii u pacjenta.

Aby poznać głęboką etiologię niedokrwistości i przepisać odpowiednie leczenie, często wymagane są instrumentalne badania diagnostyczne. Więc niedobór B₁₂ można łączyć z rakiem żołądka. Aby wykluczyć złośliwy proces, wykonuje się gastroskopię lub radiografię.

Przyczyny obniżonego poziomu

Przy obniżonym indeksie barwy poziom hemoglobiny spada w większym stopniu niż liczba czerwonych krwinek. Zwykle wskazuje to na niedokrwistość z niedoboru żelaza, chociaż mogą istnieć inne przyczyny.

Procesor spada w następujących sytuacjach:

• Utrata krwi z powodu operacji i urazu.
• Utajona utrata krwi w wrzodach przewodu pokarmowego, hemoroidach, „czekoladowych” torbielach jajników.
• Obfite miesiączki z mięśniakami macicy, policystycznymi jajnikami.
• Niewystarczające spożycie żelaza z pożywienia.
• Początkowo niski poziom Fe u dziecka z powodu niedoboru żelaza u matki w czasie ciąży.
• Niedokrwistość z niedoboru żelaza spowodowana przewlekłym procesem zapalnym (przewlekłe zapalenie miedniczek, posocznica).
• Zespół Goodpasture'a to uszkodzenie naczyń płucnych i śródbłonka nerek przez kompleksy immunologiczne. Obraz kliniczny składa się z połączenia kłębuszkowego zapalenia nerek i krwioplucia.
• Zatrucie metalami ciężkimi.
• Uszkodzenie szpiku kostnego.
• Niedokrwistości dziedziczne związane z zaburzeniami syntezy protoporfiryny.
• Zwiększona śmierć czerwonych krwinek w talasemii.

Są sytuacje, w których spadek Hb jest normalnym zjawiskiem fizjologicznym. Na przykład w czasie ciąży zwiększa się objętość krwioobiegu (matki i dziecka), a wraz z nią zwiększa się całkowita objętość krwi. W takim przypadku wzrost liczby krwinek pozostaje w tyle, a krew staje się cieńsza.

Wskaźnik barwy krwi, którego norma pokrywa się z wynikiem na formularzu testowym, może wskazywać na niedokrwistość w ostrej utracie krwi, niedokrwistość hemolityczną i przewlekłą chorobę nerek. W takich przypadkach ilość czerwonych krwinek i hemoglobiny mogą się równolegle zmniejszać.

Przyczyny zwiększenia wartości wskaźnika barwy

Przy zwiększonym indeksie farb liczba erytrocytów spada w większym stopniu niż poziom czerwonego pigmentu. Najbardziej prawdopodobną przyczyną jest niedokrwistość megaloblastyczna, której etiologia to brak kwasu foliowego lub witaminy B₁₂. Kluczowe znaczenie ma naruszenie wchłaniania tych substancji w przewodzie pokarmowym.

Wartości procesora są zwiększane w następujących przypadkach:

• Niewystarczające spożycie witaminy B w diecie₁₂. Niedobór związany jest z upośledzoną produkcją glikoprotein i jest powszechny u osób starszych. Glikoproteina łączy się z witaminą i zapewnia jej wchłanianie.
• Upośledzona absorpcja B₁₂ w jelicie cienkim po przeniesionym zapaleniu jelit.
• Uszczuplenie zapasów B₁₂ w wątrobie z zapaleniem wątroby.
• Szeroka inwazja tasiemca, która pochłania duże ilości witaminy B₁₂.
• Polipowatość żołądka i obniżona kwasowość soku żołądkowego utrudniają wchłanianie witaminy B₁₂ i kwas foliowy.
• Długotrwałe stosowanie leków zmniejszających kwasowość żołądka (omeprazol, famotydyna).
• Zatrucie alkoholem, gdy towarzyszy mu uszkodzenie błony śluzowej żołądka.
• Zespół Imerslunda-Gresbecka, w którym dochodzi do wielokrotnych uszkodzeń nabłonka nerek, skóry i jelit.
• Całkowita resekcja żołądka. Objawy niedokrwistości z niedoboru żelaza pojawiają się 5 lat po zabiegu. Do tego czasu pacjenci zadowalają się zapasami witaminy B.₁₂ w wątrobie, uzupełniając je poprzez nieznaczną absorpcję w jelicie cienkim.
• Resekcja jelita cienkiego.
• Rak żołądka.
• Długotrwałe stosowanie leków przeciwdrgawkowych (fenobarbital) i cytostatyków (leki przeciwnowotworowe).
• Niedobór kwasu foliowego u kobiet w ciąży.

Co wpływa na wiarygodność badania

Na wiarygodność wyniku analizy mogą wpływać następujące czynniki:

• ciąża pacjenta;
• obecność współistniejących chorób;
• zażywanie alkoholu lub narkotyków przed badaniem;
• nieprzestrzeganie zwykłego reżimu picia, co powoduje pogrubienie lub rozrzedzenie krwi;
• wprowadzenie heparyny i podwyższony poziom lipidów we krwi (przeszacowanie wskaźnika);
• naruszenie techniki pobierania biomateriału.

Jeśli wyniki testu odbiegają zbytnio od normy, wskazane będzie jego ponowne wykonanie. Najbardziej wiarygodne są badania prowadzone w dynamice. Pozwala to poznać indywidualne cechy normy konkretnego pacjenta.

Wskaźnik barwny krwi jest ważną cechą diagnostyczną, sygnalizującą wszelkie zmiany w stosunku czerwonych krwinek do hemoglobiny. Odchylenie wartości CP od normy w większym lub mniejszym stopniu pozwala stwierdzić obecność anemii i przyjąć założenie o jej etiologii.

Film o indeksie koloru krwi

Wskaźnik koloru krwi: