Obraz kliniczny i rodzaje leczenia przerostu gruczołu krokowego

Niektóre choroby męskich są łagodne w naturze, nadają się do skutecznego leczenia - medycznego i chirurgicznego. Jest to przerost gruczołu krokowego, który inaczej nazywa się gruczolakiem prostaty. Choroba jest dość powszechne, występuje u mężczyzn w średnim i starszym wieku( od 40 lat), utworzony ze względu na negatywny wpływ na funkcjonowanie poszczególnych czynników prostaty. Podczas badań diagnostycznych przeprowadzonych literat zidentyfikować te czynniki z dalszego ich eliminacji z powodu interwencji medycznej lub chirurgicznej.

sprzyjające czynniki lub etiologię

prostaty Podczas całego istnienia gruczołu krokowego, jako rodzaj choroby męskich zwolennicy tradycyjnej medycyny hipotezę, że głównym powodem jest od wieku pacjenta. Oznacza to, że im starszy mężczyzna, tym bardziej prawdopodobne jest, że stanie się on przerostem. Innym powodem jest wpływ czynnika środowiskowego na rozwój procesu patologicznego.

Mówiąc o zmianach związanych z wiekiem, ich wpływ na rozwój choroby, powinny obejmować zaburzenia hormonalne, które następnie prowadzą do procesu patologicznego. Co się dzieje? Zaburzenia hormonalne ze względu na fakt, że mężczyźni są redukowane hormonów męskich androgenów poprzez zwiększenie estrogenów. Niewielka liczba męskich hormonów androgenu występuje z powodu dużej zawartości estrogenów. Ten brak równowagi hormonów wyraża się przyczyną zakłócenia komórek, tkanek stercza, deformacji, niekontrolowanej proliferacji.

przerost gruczołu krokowego u mężczyzn jest uznawany w większości przypadków choroba podstępna, ponieważ może rosnąć na tyle długo, kilkadziesiąt lat, nie pokazano i nie martwić się mężczyzna. Jasno wyrażona symptomatologia jest obserwowana u pacjenta w przypadku, gdy patologiczny proces staje się przewlekły. Biorąc pod uwagę to fakt bezsporny, wielu czołowych ekspertów zaleca przechodzą regularne badania lekarskie, twarzą w twarz konsultacji z dostawą niezbędnych analiz dla wczesnego wykrywania problemów układu moczowo-płciowego człowieka.

chodzi o słabych lub nadmiernie aktywnego życia seksualnego, orientacji seksualnych, nadużywanie tytoniu, napojów alkoholowych, prowadzi chorób zapalnych i przenoszonymi drogą płciową, a ich bezpośredni wpływ na rozrost stercza wykazały niekompletne. Dlatego dziś wszystkie opinie specjalistów-urologów są zredukowane do jednego czynnika - czynnika wieku. Jednak to stwierdzenie nie wyklucza, że ​​rozwój przerostu stosowania złej jakości żywności, różnych napojów alkoholowych, nawyk utrzymywania pasywnego życia mają wpływ.

Kolejnym ważnym czynnikiem jest dziedziczność lub genetyczna predyspozycja do tego rodzaju choroby. Okazało się, że w grupie ryzyka znajdują się przedstawiciele silniejszego seksu, którego poprzednie pokolenie było dotknięte tą patologią.Biorąc pod uwagę to uzasadnienie, mężczyźni w najbardziej znajdują się w grupie ryzyka ze względu na predyspozycje genetyczne, wskazane jest, aby przejść roczne badanie prewencyjny od 30 lat. Takie podejście zapewni terminową identyfikację patologii, zapobiegnie lub spowolni jej rozwój w stosunkowo krótkim czasie. Rodzaje

i objawów łagodnego przerostu gruczołu krokowego

gruczołu krokowego, a także wszelkich innych patologii związanych z męskich narządów płciowych, nie jest bez klinicznych wykazywanych wystarczająco ekspresji. Mówiąc o objawy, wskazane jest, aby najpierw zająć się stadiach choroby, które dzielą się na:

• kompensowane;
• jest podskompensowany;
• zdekompensowane.

Etap kompensowany jest uważany za początkowy i najbardziej nieszkodliwy, charakteryzujący się niewielkim opóźnieniem w procesie oddawania moczu. Jest powolny strumień moczu, pacjent jest zakłócony przez częste pragnienia, powtarzane w nocy. W badaniu diagnostycznym znajduje się powiększony gruczoł z wyraźnie określoną granicą.Środkowa bruzda jest dobrze wyczuwalna i bezbolesna. Istnieje absolutna dewastacja pęcherza. Ten etap obejmuje okres 1-3 lat.

W podskompensowanym stopniu występuje zauważalna kompresja cewki moczowej. Ten stan rzeczy powoduje niezdolność pęcherza do normalnego funkcjonowania lub całkowite opróżnienie płynu moczowego. Pęcherz pozostaje lekko wypełniony, więc pacjent zawsze odczuwa niekompletne pełne opróżnianie. Ten etap charakteryzuje się również małymi porcjami moczu, który jest następnie mimowolnie wydzielany, gdy tylko pęcherz zostanie uzupełniony. W tym przypadku mocz zmienia kolor, staje się mętny z obecnością niewielkiej ilości krwi.

W trzecim etapie, zdekompensowany, pęcherz się rozciąga z powodu faktu, że pozostaje wystarczająca ilość moczu. Ponieważ prostata rośnie za bardzo, osiągając pewien rozmiar, mocz jest już uwalniany przez kroplę, z powodu stałej stagnacji staje się zbyt ciemny, ponownie z obecnością krwi. Występuje naruszenie prawidłowego funkcjonowania nerek, dlatego warto porozmawiać o niewydolności nerek.

Biorąc pod uwagę, że rozrost gruczołu krokowego przechodzi przez trzy etapy rozwoju( każdy z nich ma swoją własną symptomatologię), wskazane jest skonsultowanie się ze specjalistą w celu uzyskania pomocy medycznej w przypadku zaobserwowania pierwszych objawów. Takie podejście do rozwiązania problemu zapewni całkowite wyeliminowanie istniejących objawów, pozwoli pacjentowi pozbyć się hiperplazji na krótki okres czasu dla niego.

Jeśli połączysz objawy wszystkich trzech stadiów, ogólny obraz kliniczny z hiperplazją może charakteryzować się:

• z dość słabym strumieniem obserwowanym w pierwszym etapie procesu patologicznego;
• trudności z początkiem oddawania moczu;
• częste przerwy w procesie oddawania moczu;
• częste zapotrzebowanie na oddawanie moczu, szczególnie w nocy;
• musi regularnie obciążać dolną część brzucha podczas oddawania moczu;
• brak możliwości całkowitego opróżnienia pęcherza;
• dodatkowa wizyta w toalecie po pewnym( krótkim) okresie czasu;
• rozwój chorób przewlekłych na tle infekcji dróg moczowych ze względu na stałą stagnację moczu;
• tworzenie kamieni w pęcherzu moczowym, a także w drogach moczowych;
• zauważalne upośledzenie funkcji nerek;
• to przewlekłe zatrzymanie moczu, które występuje z powodu ucisku dróg moczowych od strony powiększonej prostaty do określonej wielkości.

Powyższe objawy hiperplazji mogą zaburzać pacjenta samodzielnie lub w sposób złożony. Gdy przejawia się jeden lub kilka znaków, bez konsultacji z kompetentnym specjalistą, nie możesz tego zrobić, ponieważ potrzebujesz dokładnej diagnozy. Wynika to z faktu, że wiele chorób narządów płciowych ma podobne objawy, a nieprawidłowa diagnoza może prowadzić do błędnego leczenia, które następnie prowadzi do poważnych powikłań.

Czy są jakieś komplikacje?

Jakakolwiek choroba, jeśli nie została podana w porę, prowadzi do wielu poważnych komplikacji, które są znacznie trudniejsze do wyeliminowania niż na wczesnym etapie rozwoju patologii. Gruczoł krokowy zaczyna zwiększać się do określonej wielkości, przyjmując różne formy: pod-rurowy, dopęcherzowy, retrotrigonalny. W formie podnaczyniowej nowotwór rośnie w kierunku odbytnicy. Intravesical charakteryzuje się wzrostem w kierunku pęcherza moczowego. Podczas retrotrigonalu guz tworzy się pod trójkątem pęcherza.

Mówiąc o możliwych komplikacjach, kierując się:

• niedrożnością dróg moczowych;
• ( zakaźny charakter) układu moczowego;
• z kamieniami pęcherza;
• przez pęknięcia, uchyłki pęcherza moczowego;
• z uszkodzeniem nerek;
• ostre zatrzymanie wypływu moczu.

Niedrożność dróg moczowych charakteryzuje się bolesnymi objawami związanymi z rozciąganiem górnej części ciała. Podczas badania pacjenta obserwuje się powiększenie pęcherza do określonej wielkości, kolka nerkowa, rak prostaty.

Z powodu hiperplazji gruczołu, cewka moczowa jest znacznie zawężona, co jest przyczyną rozmnażania różnych mikroorganizmów. Dlatego wielu pacjentów z przerostem cierpi z powodu różnych chorób zakaźnych, chociaż przestrzegają zasad bezpiecznego seksu.

Ze względu na nadmierne wypełnienie pęcherza, formy opadów, które następnie twardnieją, tworząc różne kamienie wielkości.

Uchyłki i pęcherze powstają z tego powodu, że nie opróżniają całkowicie moczu.Ściany pęcherza tracą zdolność kurczenia się, co prowadzi do ich przerzedzania, osłabienia, niemożności wypchnięcia moczu. Zamiast przerzedzania i wysuwania powstają uchyłki, które pękają pod wpływem stresu fizycznego.

Ponieważ pęcherz nie jest w stanie popchnąć moczu, wywiera duży nacisk na nerki. Przy tak długotrwałym ciśnieniu rozpoczyna się proces rozwoju wodonercza - ekspansji w nerkach układu zbiorczego.

Ostre zatrzymanie moczu prowadzi do niezdolności opróżnienia pęcherza. Ten stan może wystąpić nagle, prowadzi do silnego bólu, obfitującego w pęknięcie ścian pęcherza. Wzywają do pomocy medycznej, która zapewni instalację cewnika mającego na celu usunięcie skurczu, poszerzenie ścian dróg moczowych i maksymalne opróżnienie pęcherza.

Badanie diagnostyczne

Hiperplazja prostaty wymaga obowiązkowego badania diagnostycznego przeprowadzanego przez doświadczonych specjalistów. Aby nie pomylić się z diagnozą, pacjent jest poddawany dokładnemu badaniu , składającemu się z szeregu czynności. Czynności te spowodowane są:

• wyczuwalnym badaniem odbytnicy;
• badania laboratoryjne;
• badania instrumentalne;
• uroflowmetria;
• , urethrocystoscopy;
• CT urografia.

Badanie palpacyjne( palcowe) pomaga określić rozmiar, konsystencję gruczołu krokowego, stopień bolesności, obecność rowka na prostacie, który normalnie powinien być obecny. Badania laboratoryjne polegają na dostarczeniu ogólnego testu moczu, biochemicznego badania krwi, oznaczenia PSA( przeciwciała we krwi).Badania instrumentalne przeprowadzane są za pomocą ultrasonografii przezodbytniczej, co pozwala uzyskać obraz odpowiednio wielkości gruczołu krokowego.

Przy metodzie uroflowmetrii objętość i prędkość wydalania moczu są określane jednorazowo. Procedura cewki moczowej dostarcza danych o stanie ścian pęcherza moczowego, cewki moczowej, pozwalając odkryć uchyłki, nie dopuszczając do ich zerwania. Urografię CT wykonuje się, jeśli lekarz podejrzewa obecność kamieni pęcherza moczowego.

Kontrola hiperplazji: lek, chirurgiczny, nieoperacyjny

Medyczna metoda kontrolowania przerostu gruczołu krokowego jest skuteczna we wczesnych stadiach rozwoju patologii. Implikacje leczenia:

1. Alfa-1-adrenoblockery. Są to: "Terazozin", "Doxazosin", "Tamsulosin".Dzięki wymienionym produktom można się zrelaksować, usunąć skurcze mięśniówki gruczołu krokowego, szyi pęcherza moczowego, aby zapobiec zatkaniu cewki moczowej.
2. Blokery 5-alfa-reduktazy. Są to: "Finasteryd", "Dutasteride", "Permixon".Leki te blokują powstawanie hormonu dihydrotestosteronu, zmniejszając wielkość gruczołu krokowego, przeciwdziałając niedrożności cewki moczowej.

Leczenie operacyjne jest stosowane w ciężkich przypadkach, gdy leczenie farmakologiczne nie przynosi pozytywnych rezultatów, nie jest właściwe rozwiązywanie istniejącego problemu. Mówiąc o leczeniu chirurgicznym, warto rozważyć następujące formy:

• otwarte;
• minimalnie inwazyjny;
• embolizacja tętnic prostaty.

Otwarta operacja wykonywana jest na ścianie pęcherza, jest traumatyczna, ale przyczynia się do całkowitego wyleczenia choroby. Minimalnie inwazyjna metoda chirurgiczna wykonywana jest przez cewkę moczową, jest nie-traumatyczna, ponieważ nie pozwala na żadne nacięcia. Trzeci rodzaj operacji( embolizacja) jest wykonywany przez tętnicę udową, mającą na celu zamknięcie tętnic gruczołu krokowego.

Nieoperacyjne rodzaje zapasów wykonywane są przy pomocy:

• baletowanie protetyczne, które ułatwia rozszerzanie się zwężonego odcinka;
• instalacja stentów gruczołu krokowego w zwężonym obszarze;
• termoterapia lub mikrofalowa koagulacja prostaty;
• ablacji przezskórnej igły;
• kriodestrukcja.

Dzisiaj, w leczeniu zaniedbanych postaci hiperplazji, metody chirurgiczne, które pomagają pozbyć się patologii i zapobiec jej reedukacji, są wielkim sukcesem. Jednak schemat, rodzaj leczenia określa specjalistę, w oparciu o historię pacjenta, wyniki badania diagnostycznego.