Porażenie wiotkie lub to, co dzieje się na obwodzie układu nerwowego

Paraliż obwodowy jest wynikiem porażenia neuronów obwodowych odpowiedzialnych za funkcje motoryczne. W tym przypadku występuje utrata odruchów, zanik mięśni zwyrodnieniowych i niedociśnienie.

Ponadto należy zauważyć, że rozpoczyna się również proces zmiany pobudliwości elektrycznej w zajętych nerwach, zwany degeneracją.Nasilenie choroby potwierdzone jest przez głębokość zmiany elektrycznej pobudliwości.

atonia i utrata odruchów występuje ze względu na przerwanie łuku odruchowego, a wraz z nim, mięśnie tracą ton. Ten czynnik nie powoduje odpowiedniego odruchu. Dysocjacja mięśni z neuronami rdzenia kręgowego i powoduje ich ostrą utratę wagi i atrofię.Neuronów

, które są związane z mięśniami na przepływ impulsów nerwowych odpowiedzialnych za obwodowym występuje normalnego metabolizmu w tkance mięśniowej.

Kiedy mięśnie są dotknięte, obserwuje się drgania włókienkowe, które mają postać gwałtownych skurczów w obszarze poszczególnych włókien mięśniowych. Zasadniczo procesy te występują w przewlekłej postaci choroby.

Występowanie porażenia obwodowego występuje z uszkodzeniem nerwu obwodowego. W takim przypadku czułość może zostać utracona, aw rezultacie na obszarze dotkniętym chorobą rozwijają się zaburzenia wegetatywne.

choroby

rozwój porażenia wiotkiego powodu uszkodzenia neuronu odpowiedzialny za ruch i jego aksonu. Jeśli tylko wpływa na jądro nerwów czaszkowych i przedniej rogów, następnie wiotkim paraliż może się równolegle rdzeniowy zanik mięśni.

Ponadto, te dwie dolegliwości towarzyszą charakterystycznym skurczom mięśni mieszków. Przy odkształceniu nerwu obwodowego istnieje duża szansa, że ​​unerwiony mięsień zostanie sparaliżowany.

Paraliż obwodowy i centralny - to 2 patologie, które są często mylone z jedną chorobą, a nawet całkowicie zdezorientowane.

Ale to są różne naruszenia. Przy centralnym porażeniu funkcje ruchowe całego ciała są tracone, mięśnie są w ciągłym napięciu. Ponadto nie ma oznak zwyrodnienia, a mięśnie nie ulegają atrofii. W przypadku uszkodzenia części peryferyjnych obraz jest inny, a raczej zupełnie przeciwny.

Paraliż obwodowy jest chorobą, w której dochodzi do zmniejszenia napięcia mięśniowego i porażenia poszczególnych części ciała.

Czynniki wpływające na rozwój zaburzeń

wiotkie objawy porażenia, takich jak utrata funkcji motorycznych, a nie w niezależnych choroby często jest spowodowane równoległym występujących chorób.

W rzeczywistości paraliż jest zaburzeniem, w którym osoba wykonuje mimowolne ruchy. W niektórych przypadkach pacjenci nie mogą przesunąć części ciała lub są całkowicie unieruchomieni.

Częściowa utrata funkcji silnika mówi o niedowładzie. W każdym razie zaburzenie jest oznaką uszkodzenia układu nerwowego, a mianowicie ośrodków odpowiedzialnych za ruch i oddziałów peryferyjnych. Jako czynniki wpływające na rozwój patologii, odnotowano następujące:

• poprzednie urazy;
• problemy metaboliczne;
• choroby zakaźne( kiła, gruźlica, zapalenie mózgu, zapalenie opon mózgowych i choroba Heinego-Medina);
• pokarmowe i toksyczne( pellagra, beri-beri, zatrucie metalami ciężkimi);
• choroby onkologiczne;
• jest wrodzonym i dziedzicznym czynnikiem;
• zatrucie;
• awaria systemu zasilania;Choroby
• , których etiologia pozostaje nieznana, na przykład stwardnienie rozsiane.

Charakterystyczne objawy

Objawy porażenia obwodowego:

• całkowita lub częściowa utrata funkcji silnika;
• zmniejszenie napięcia mięśniowego w dotkniętej części;
• całkowity lub częściowy brak reakcji na nagłe podrażnienie sparaliżowanych mięśni;
• zaobserwował atrofię odnerwienia, czyli utratę masy mięśniowej;
• występuje również reakcja zwyrodnienia lub degeneracji.

Z czasem, jeśli dana osoba nie otrzyma odpowiedniego leczenia, paraliż obwodowy może przejść do innej postaci, tj. Ostrej choroby zakaźnej. Jest często nazywany poliomyelitis. Charakteryzuje się zatruciem, podczas gdy układ nerwowy również cierpi, paraliż i ostra wiotka siatka obwodowa rozwijają się.

Ta infekcja jest wzbudzana przez wirus filtrujący, który jest dość stabilny i ma zwiększoną wrażliwość na promieniowanie ultrafioletowe, środki dezynfekujące i wysoką temperaturę.

Kiedy wirus dostanie się do neuronu, wyzwalany jest dystroficzny proces nekrotyczny, któremu towarzyszy zastąpienie przez tkanki glejowe wszystkich martwych neuronów i kolejne blizny. Z kolei im więcej neuronów umiera, tym szybciej występuje niedowład lub paraliż.

Metody diagnostyczne

Działania diagnostyczne obejmują wykonanie całego zestawu badań: badanie

• przez neurologa;Podano podstawowe badania
• ( ogólne badanie krwi i toksyczne);
• diagnostyka instrumentalna( elektroneuromia, tomografia komputerowa, elektroencefalografia i angiografia rezonansu magnetycznego);
• analizuje skargi i anamnezy pacjenta( ujawnia się czas braku aktywności mięśni, przyczyny dolegliwości i obecność innych krewnych oraz przyczyny reakcji, czyli miejsce pracy itp.);
• jest często badany przez neurochirurga.

Oprócz podstawowych metod, specjaliści przeprowadzają diagnostykę różnicową choroby. W tym przypadku identyfikacja objawów, które bardzo łatwo można pomylić z objawami paraliżu centralnego.

Ponadto, nie zapominaj, że w niektórych przypadkach brak funkcji motorycznych może być spowodowany jakimkolwiek urazem i nie zawsze taki objaw jest oznaką porażenia obwodowego. W związku z tym przeprowadza się pełne badanie pacjenta w celu wykrycia takich obrażeń.

Pomoc medyczna

Przede wszystkim zabieg ma na celu pozbywanie się przyczyn chorób rozwojowych. W niektórych przypadkach, które są szczególnie trudne, specjaliści uciekają się do interwencji chirurgicznej.

Dotyczy tylko tej części rdzenia kręgowego, na której znajdują się uszkodzone mięśnie. Ale nie zapominaj, że porażenie peryferyjne może nie być skutkiem jakiejś innej choroby, ale prawdopodobnie jest to jej rozwój jako niezależna forma patologii.

Leczenie wykorzystuje cały szereg środków. Jednocześnie stosowane są zarówno leki, jak i bardziej powszechne metody, takie jak fizjoterapia i masaż.

Głównym zadaniem specjalistów jest całkowite zwrócenie funkcji motorycznych pacjenta. Jeśli tak się stanie, szansa rozwoju na tym tle innych procesów prowadzących do deformacji jest znacznie zmniejszona.

Przez cały ten czas pacjent powinien znajdować się pod nadzorem neurologa i przestrzegać wszystkich jego instrukcji, w tym przyjmowania indywidualnie przepisanych leków.

Wśród leków, które są często przepisywane pacjentom cierpiącym na porażenie wiotkie, należy zauważyć:

• Proserin;
• Dibasol;
• Mellictin;
• roztwór chlorku tiaminy.

Ponadto aktywnie wykorzystuje się fizjoterapię.Proces ten trwa dość długo, ale mimo wszystko jest to najbardziej efektywny sposób leczenia. Jeśli zastosowany zostanie tylko ten rodzaj obróbki, funkcje silnika mogą nie wrócić całkowicie, dlatego cały zestaw środków jest obowiązkowy.

Jak niebezpieczna jest choroba?

Jeśli zabieg nie zostanie prawidłowo wykonany lub jeśli przestrzegane będą wszystkie instrukcje specjalisty, mogą wystąpić pewne komplikacje i całkowicie niekorzystne konsekwencje.

Najczęściej występują:

• w mięśniach, może wystąpić zmniejszenie lub całkowity brak siły i na bieżąco;
• tworzy unieruchomienie stawu i stwardnienie mięśni.

Środki zapobiegawcze

Aby uniknąć rozwoju zaburzenia, eksperci zalecają:

• skonsultować się z lekarzem z najmniejszymi objawami choroby i innymi problemami;
• ciśnienie krwi zawsze powinno być pod kontrolą;
• w leczeniu chorób zakaźnych we wczesnym stadium, zapobiegając tym samym poważniejszym problemom;
• najlepiej wykluczyć wszystkie złe nawyki - alkohol i palenie tytoniu przyczyniają się do rozwoju wielu problemów zdrowotnych, nie tylko peryferyjnego porażenia;
• to skuteczna profilaktyka polegająca na utrzymaniu zdrowego stylu życia( odpowiednie odżywianie, odpoczynek, przestrzeganie reżimu i wysiłek fizyczny).