Purpura - małopłytkowość - rodzaje, objawy( zdjęcia) u dzieci i dorosłych

Plamica małopłytkowa jest częstą przyczyną krwotoków i krwotoków u nastolatków i małych dzieci. W takiej sytuacji ważne jest, aby nie zgubić się i nie spróbować znaleźć odpowiedzi na pytania, dlaczego tak się stało i co dalej z tym zrobić.

Co to jest?

Plamica małopłytkowa jest patologią charakteryzującą się tendencją do rozwoju krwawienia z powodu zmniejszenia liczby płytek we krwi. Jest to jedna z najczęstszych chorób w grupie skaz krwotocznych.

Pierwsze objawy choroby zaczynają martwić pacjenta już w dzieciństwie. Choroba jest równie powszechna u chłopców i dziewcząt małych dzieci, ale po 10-12 latach patologia ta dotyka głównie przedstawicieli kobiet.

Dokładna przyczyna rozwoju tego problemu nie jest w pełni zrozumiała. Czynnikami prowokującymi są infekcje, kryzysy hormonalne itp. Istnieją mechanizmy odpornościowe i nieimmunologiczne rozwoju choroby.

samoistna plamica

idiopatyczna plamica małopłytkowa( ITP), drugie imię plamica choroba - jest jedną z pierwszych znanych choroby krwotocznej. Słowo "trombocytopenia" sugeruje, że w tej patologii występuje zmniejszenie liczby płytek krwi. Są to komórki układu krzepnięcia krwi, które uczestniczą w reakcjach zakrzepicy i zatrzymują krwawienie.

Termin "idiopatyczny" oznacza, że ​​przyczyna, która wyzwoliła ten proces, jest nieznana. Czynnikiem, który inicjuje początek ITP, może być uraz, nadmierna ekspozycja na światło ultrafioletowe, stres, leki, szczepienia itp., Ale u ponad jednej trzeciej pacjentów choroba rozwija się bez wyraźnego powodu.

- Co dzieje się z tą patologią?

Ludzki układ odpornościowy zaczyna postrzegać własne płytki jako obcą substancję.W odpowiedzi opracowuje specjalne kompleksy immunologiczne przeciwpłytkowe, które osadzają się na płytkach krwi.

W śledzionie dochodzi do zniszczenia i śmierci takich kompleksów immunologicznych znakowanych płytkami krwi i ich absorpcji przez makrofagi. We krwi liczba płytek spada, a organizm zaczyna je intensywnie produkować, co stopniowo prowadzi do wyczerpania zapasów tych komórek i ich jakościowego odkształcenia.

Okazuje się, że jest to rodzaj błędnego koła: z jednej strony, układ odpornościowy sam niszczy płytki krwi, a sam próbuje przywrócić ich liczbę poprzez wzmocnioną syntezę, co prowadzi do smutnych konsekwencji.

Rodzaje plamicy małopłytkowej u ludzi

Dwie patologie wyróżniają się mechanizmem rozwojowym:

• Autoimmunologiczna plamica małopłytkowa. Prowadzi on przewlekle z częstymi nawrotami, przyczyna rozwoju jest niejasna. Na ich niezmienionych płytkach powstały przeciwciała. Ponadto, takie przeciwciała mogą także atakować prekursory tych komórek, jak również inne elementy krwi i komórki macierzyste.
• Hetero-immunity. W takich przypadkach przeciwciała są atakowane tylko przez te płytki, które zmieniły swoją strukturę pod wpływem wirusów, bakterii, alergenów lub działania leku. Taka immunologiczna plama małopłytkowa ma korzystniejszy przebieg, ponieważ po wyeliminowaniu czynnika sprawczego wszystko ulega normalizacji i przeciwciała przestają produkować.Jest to ta forma, która zwykle występuje u dzieci.

Choroba może wystąpić w ostrych( do sześciu miesięcy) i przewlekłych postaciach( ponad sześć miesięcy).Przewlekła postać występuje z częstymi i rzadkimi nawrotami. Chociaż plamica małopłytkowa u dorosłych jest często ostra, występuje przewlekła nawracająca przewlekła postać ITP.

W zależności od liczby płytek krwi i objawów klinicznych, izolowana jest łagodna, umiarkowana i ciężka choroba. Ponadto, zgodnie z objawami klinicznymi, dzieli się na:

• "suchy" - przeważa krwawienie podskórne;
• "wet" - połączenie krwawienia i krwotoku.

Plamica małopłytkowa u dzieci

W większości przypadków plamicia małopłytkowa w dzieciństwie zaczyna ostro. Pierwsze objawy choroby mogą nie zostać zauważone przez rodziców, ponieważ dzieci są bardzo ruchliwe z powodu wieku i są podatne na urazy i otarcia.

Po rozpoczęciu przez lekarza zgłębiania anamnezy, możliwe jest ustalenie, że u dziecka wystąpiły oznaki patologii i uszkodzenia nieadekwatnych urazów.

Klinicznie choroba objawia się:

1. Zespół krwotocznej skóry. Objawy:

• Spontaniczny pojawienie się krwotoków podskórnych( krwotoki).Powstają zwykle w nocy pod wpływem minimalnych sił traumatycznych: łagodna kompresja, kompresja, siniaczenie;
• Różnorodność rozmiarów takich krwotoków: od punktu do dużego, łączenie się ze sobą;Rozbieżność między wielkością i rodzajem uszkodzenia siły uszkadzającej, tj.niewielki siniak może powodować rozległy krwotok;
• Niektórzy pacjenci mają krwotoki w błonach śluzowych lub twardówce. Jest to niekorzystny objaw, ponieważ wzrasta ryzyko poważnego powikłania ITP - krwotok do mózgu;Polichromia
• - oznacza to, że ich wygląd różni się w zależności od wyglądu: na etapie odwrotnego rozwoju występują świeże jaskrawoczerwone elementy i niebiesko-zielone;
• Tworzą się niemal wszędzie, nie ma ulubionych miejsc lokalizacji krwotoków.

2. Krwawienie. Charakterystyka:

• Rozwój wraz ze skórnymi objawami krwotocznymi;
• Często występują krwawienia z nosa, dziąseł i macicy, rzadziej przełyku, żołądka, nerek. U dziewcząt choroba może objawiać się długotrwałą, nadmierną miesiączką;
• Krwotok w mózgu i inne ciężkie krwawienie mogą spowodować śmierć.

Ważne! Krwawienie po ekstrakcji zęba jest poważne u pacjentów z nierozpoznaną plamicą małopłytkową.Takie krwawienie rozpoczyna się natychmiast po interwencji i nie zatrzymuje się przez długi czas, powodując rozwój ostrej niedokrwistości.

Oprócz tej tendencji do zwiększonego krwawienia, ogólny stan dziecka nie jest naruszony. Nie ma gorączki, żadnych dreszczy, żadnych innych oznak odurzenia. W rzadkich przypadkach obserwuje się wzrost wielkości śledziony i wątroby.

Ponadto przy częstym przedłużającym się krwawieniu rozwijają się objawy niedokrwistości, które można wyeliminować, przyjmując odpowiednie leki.

W zależności od okresu rozróżnia się dwie formy choroby:

1. Ostra( kryzys krwotoczny).Wyraża się zespół krwotoczny i zmieniają się laboratoryjne parametry krwi.

2. Remisja:

- kliniczna. Według danych laboratoryjnych obserwuje się zmniejszenie liczby płytek krwi, ale nie ma klinicznych objawów choroby;

- kliniczno-hematologiczny. Nie ma objawów choroby, żadnych zmian w badaniach krwi.

Rozpoznanie opiera się na historii, wskaźnikach laboratoryjnych i wykluczeniu innych możliwych wariantów małopłytkowości.

Leczenie plamicicy małopłytkowej

Leczenie plamicicy małopłytkowej zależy od postaci i stadium choroby. Ostra faza jest zalecana do leżenia w łóżku i działań mających na celu zatrzymanie krwawienia: przetaczanie krwi, hemostatyki itp.

Podczas remisji wszystkie działania mają na celu zapobieganie rozwojowi kolejnego krwawienia.

Jedną z kontrowersyjnych metod leczenia była i pozostaje splenektomia( usunięcie śledziony).Uważa się, że w tym narządzie wytwarzane są przeciwciała, które powodują śmierć płytek krwi, ale ten punkt nie został w pełni zbadany do chwili obecnej.

• Operacja jest wykonywana tylko w okresie remisji.