Imipramina: instrukcje użytkowania, recenzje i analogi

depresyjne i zaburzenia lękowe w dzisiejszych czasach jest bardzo powszechne. Należy pamiętać, że depresja jest poważnym stanem chorobowym, którego nie należy lekceważyć.

W większości przypadków, z łagodnym stanem depresyjnym osoby mogą zarządzać na własną rękę, ale w ciężkich przypadkach niewydolności psycho-emocjonalny może trwać latami, rośnie z czasem i rozwinąć się w coś poważniejszego, takich jak psychoza.

Nowoczesne leki mogą złagodzić objawy choroby i pomaga prowadzić pełną życia. Jednym z najbardziej rozpowszechnionych typów leków w leczeniu zaburzeń neurologicznych i psychiatrycznych, leki przeciwdepresyjne.

Bright przedstawiciel lekiem antydepresyjnym imipramina jest bardzo skuteczny w leczeniu zaburzeń lękowych i wgłębień o różnym charakterze. Preparat

produkowane w różnych postaciach: tabletki

• powlekanych, kształt okrągły, czerwono-brązowym kolorze;
• drażetek brązowe błyszczącą powierzchnię;
• jako roztwór do podawania domięśniowego. Zawartość

właściwości farmakologiczne

Imipramina jest pochodnąbenzodiazepiny, zidentyfikowane jako rozległe trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.

Wzór imipramina

opracowany lek do leczenia depresji związanej z produkcją serotoniny hormony substancji mózgowej w gruczołach nadnerczowych i przyczynia się do stłumienia aktywności substancji biochemicznych.

lek pomaga uaktywnić zdolności umysłowych, zwiększenie aktywności fizycznej, ułatwia pracę układu moczowego. Działanie leku

jest skierowane na hamowanie procesów chemicznych biorących udział w rozwoju noradrenaliny, serotoniny i dopaminy. Ma właściwości przeciwbólowe blokera moczenie nocne, zapobiega zaparciom i zmniejszenie ostrości wzroku. Po otrzymaniu jej

poprawiła nastrój i aktywność ruchową, zwiększonego napięcia układu nerwowego, wraz z organizmu jako całości, jest znacznie zmniejszone uczucie smutku i niepewności przychodzi uspokojenie, spać znormalizowany, zwiększoną aktywność umysłową.

spodziewane działanie występuje, w zależności od stanu organizmu, w zakresie od 2 do 4 tygodni, w niektórych przypadkach, przez 6-8 tygodnie.

Farmakokinetyka

oznacza łatwo pochodzące z układu pokarmowego, strawność procentowy mieści się w zakresie od 29 do 77%.

maksymalne stężenie uzyskuje się po przedziale czasu do wewnątrz od 1 do 2 godzin, a po wstrzyknięciu 30 60 minut. Równomiernie rozmieszczone w komórkach, które pokonuje przeszkody dla wejścia w mózgu, wątrobie i nerkach.

wątroba szybko przekształca się bystrovyvodimye substancji z organizmu przez dzień 40% wydalanej z moczem w 20% w żółci. Stosunek

pomiędzy substancji leków przeciwdepresyjnych i położenia czynnego jest 1,5ed.do 15ed.wiązanie z białkami osocza procent wynosi od 60 - 96%.

Zastosowanie

Wskazania imipramina: depresja

• i stany depresyjne, które towarzyszy niedorozwój silnikowych;
• niepokój zaburzenia depresyjne;
• terapia psychopatia i nerwica;
• nasilenie ataków paniki;Leczenie
• objawów bólu przewlekłego;
• ataki migreny i silne bóle głowy;
• moczenie nocne u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Działanie

leku rozwija się stopniowo, efektywność zaobserwowano po upływie pewnego czasu leczenia.

Po zażyciu Imipraminy, pacjenci wykazują falę żywości i dobrego samopoczucia, poprawia się psychiczny i ogólny ton ciała, zmniejsza się poczucie melancholii i opóźnienia motoryczne.

Ograniczenia dotyczące recepty

Przeciwwskazania do stosowania leków:

• w przypadku wystąpienia nadwrażliwości na składniki leku;
• zabrania się przyjmowania leków przez kobiety w ciąży;
• podczas laktacji;
• choroby zakaźne w historii;
• zaburzenie krążenia mózgowego;
• w przypadkach nieprawidłowości w pracy serca;
• epilepsja i zespół konwulsyjny;
• za naruszenie wątroby i nerek;
• dla dzieci poniżej 6 lat.

Negatywne reakcje organizmu

Imipramina może powodować liczne działania niepożądane. Działanie na układ nerwowy:

• , pacjent może doświadczać częstych bólów głowy;
• zawroty głowy;
• bezsenność;
• halucynacje;
• błąd;
• zaburzenie koordynacji;
• objaw drgawkowy;
• może rozwinąć się drżenie i dyzartria.

Działania niepożądane z innych układów ciała:

• suchość w jamie ustnej;
• zaparcie;
• problemy z układem sercowo-naczyniowym: rozwój tachykardii, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia przewodzenia;
• zatrzymanie moczu;
• zaburzenia widzenia;
• exanthema;
• leukocytoza;
• z przedłużonym przyjmowaniem może powodować próchnicę;
• wypadanie włosów.

W przypadku przedawkowania pojawiają się następujące objawy u pacjenta:

• stan wzbudzenia;
• drgawki;
• wymioty;
• stan gorączkowy.

W przypadku przedawkowania należy umyć żołądek roztworem soli fizjologicznej, wziąć aktywowany węgiel drzewny.

Schemat podania i dawkowania

Przebieg i dawkowanie ustalane są indywidualnie przez lekarza, w zależności od rodzaju i przebiegu choroby, przeciwwskazań i innych czynników. Lek można przepisać do podawania doustnego lub domięśniowo. Z reguły terapia zaczyna się od najniższej dawki.

Dawkowanie leku we wnęce stopniowo wzrasta iw ciągu dwóch tygodni przynosi do 150-250 mg na dobę.Po osiągnięciu pożądanego rezultatu dawka stopniowo spada do 50-150 mg na dzień.W zależności od wyniku, lekarz musi wybrać minimalną skuteczną dawkę podtrzymującą w każdym przypadku.

Domięśniowo lek podaje się 3 razy dziennie po 25 mg, a także należy przyjmować Imipraminę w dawce 25 mg, zwiększając dawkę również o 25 mg w ciągu tygodnia. Ten mieszany typ podawania leku jest stosowany głównie w szpitalach.

Po uzyskaniu wyniku dodatniego, stopniowo zmniejsza się dawkę, zastrzyki są całkowicie zastępowane przez spożycie tabletek lub drażetek 25-50 mg na dzień.Jeśli objawy choroby pojawią się ponownie, konieczne jest powrót do łącznego stosowania leku.

Dawkowanie powinno być mniejsze dla dzieci i osób starszych. Osoby w podeszłym wieku, Imipramina jest przepisywana od 10 mg raz na dobę, stopniowo zwiększając dawkę, obserwując pojawienie się działań niepożądanych. Konieczne jest podjęcie leczenia i utrzymanie przepisanej dawki przez co najmniej sześć miesięcy.

Pobranie pokarmu nie wpływa na wchłanianie leku, lek jest dobrze wchłaniany przez przewód żołądkowo-jelitowy. Stężenie leku w osoczu krwi rozpoczyna się w ciągu godziny lub dwóch po spożyciu. Po wstrzyknięciu domięśniowym - po 30-60 minutach.

Zastosowanie w dzieciństwie

W leczeniu moczenia, dawkę przepisuje się w zależności od wieku dziecka w wieku powyżej 6 lat. Lek przyjmuje się raz po posiłku przed snem. Przebieg leczenia w tym przypadku nie powinien przekraczać trzech miesięcy. Lek należy również odstawiać stopniowo, zmniejszając dawkę.

W imipramina pediatrycznym jest powoływany w leczeniu koszmarów w bardzo małych dawkach. Niemowlęta

lek jest podany jedynie w postaci tabletek, wychodząc z 10 mg jeden raz na dzień, pacjenci w wieku 14 lat dawki zwiększa się do około 20-50 mg dziennie. Dawka powinna być obliczana na podstawie masy ciała dziecka.

Instrukcje specjalne

Podczas przyjmowania leku wymaga stałego monitorowania lekarza. Konieczne jest kontrolowanie ciśnienia krwi, układu sercowo-naczyniowego, funkcji wątroby.

Zaleca się przyjmowanie leku Imipramine rano, ponieważ może wystąpić bezsenność.

Niektórzy pacjenci mogą odczuwać niepokój podczas przyjmowania leków. Szczególnie większe poczucie niepokoju obserwuje się w pierwszych dniach terapii. Zazwyczaj ten warunek ma miejsce w ciągu dwóch tygodni.

Jeśli po dwóch tygodniach choroba lękowo-napadowa nie minie, należy wymienić lek. W trakcie leczenia należy wykluczyć stosowanie napojów alkoholowych.

Imipramina nie powinna być przyjmowana z lekami tarczycowymi, może to wywołać częstoskurcz.

counterindicative przyporządkowanie oznacza razem z inhibitorami MAO, co może spowodować nadmierne stanu wzbudzonego pacjenta, wahania ciśnienia krwi, drgawki, a nawet śpiączki.

Z doświadczenia

Opinie lekarzy i pacjentów, którzy wiedzą o Imipramine pierwszej ręki.

Funkcje zakupu i przechowywania

Imipramine można kupić w aptece po cenie o 400 rubli, a jedynie wymaga recepty od lekarza. Koszt zależy od postaci uwalniania i dawkowania.

Popularne analogi imipraminy:

• Depsonil;
• Imizine;
• Tofranil;
• Anaphranil.

Stosowanie analogów leku należy omówić z lekarzem prowadzącym. Podobne leki nie zawsze dają taki sam pozytywny i bezpieczny wynik jak licencjonowany lek.

Tylko doświadczony specjalista może dokonać dokładnej diagnozy i przepisać właściwe leczenie. Należy pamiętać, że każdy lek przeciwdepresyjny jest silną substancją, dlatego lek i dawka leku powinna być indywidualnie dobierana przez lekarza. Aby uniknąć komplikacji, nie należy samoleczenia.