Opóźnieniem w rozwoju umysłowym dziecka jest spowolnienie rozwoju systemu psychologicznego, co objawia się głównie w szkole podstawowej, kiedy dziecko bardzo powoli uczy się materiału dydaktycznego, brakuje mu podstawowej wiedzy ogólnej na rok szkolny.
Najczęściej te dzieci mają tendencję do ciągłej aktywności w ruchu, istnieje większe zainteresowanie grami niż uczeniem się.
Aby zrozumieć, na czym polega problem hamowania rozwoju dziecka, należy poddać się kompleksowemu badaniu, które pokaże głębokość choroby. Przy takiej ankiecie używają także notebooków, albumów i innych rzeczy należących do dziecka.
W praktyce prawie zawsze okazuje się, że dziecko z upośledzeniem umysłowym może ukończyć szkołę średnią z wystarczającym postępem. Jednocześnie bardzo ważną okolicznością jest uwaga nauczyciela i rodziców na osobowość dziecka.
Rodzice powinni odpowiednio ocenić jego możliwości. Fakt, że dziecko nie zawsze ma czas na naukę programu, zwłaszcza na pierwszym etapie, to nie jego kaprys lub lenistwo, ale fizyczne i psychologiczne czynniki, które wpływają na myślenie i działanie.
Oczywiście, wychowujący dzieci z opóźnieniem rozwojowym to bardzo długi i obszerny proces, który wymaga ciągłej uwagi, losu i cierpliwości ze strony każdego z rodziców.
Pozyskiwanie tych dzieci jest zwykle bardzo trudnym i długim testem dla rodziców, dlatego wielu ekspertów zaleca rodzicom zatrudnienie wykwalifikowanych psychologów, którzy zajmują się podobnymi chorobami.
Najważniejszą rzeczą, którą rodzice powinni zrobić, gdy wychowują dziecko z upośledzeniem umysłowym jest:
- zwrócić na niego uwagę;
- próbuje pokazać, że nie różni się od swoich rówieśników;
- , aby rozwinąć zainteresowanie dziecka nauką, trzeba go stale popychać, interesować;
- wykonywać specjalne ćwiczenia itp.;
- , aby stopniowo rozwijać pamięć i mowę dziecka, musisz z nim stale rozmawiać, interesować się tym, jakie będą jutrzejsze lekcje, co musisz umieścić w swoim portfolio itp.
W żadnym wypadku nie należy przedstawiać dziecku zbyt wysokich wymagań, które nie tylko wykraczają poza jego zrozumienie, ale także jego fizyczne możliwości .
Dzięki takiemu podejściu jest prawdopodobne, że dziecko zamknie się samo w sobie i nie będzie zwracało uwagi i wykazywało zainteresowanie środowiskiem zewnętrznym. Dlatego musisz przemyśleć wszystkie zadania, które dajesz swojemu dziecku.
