Adioadichokineis charakteryzuje się zaburzeniem czynności motorycznych , niezdolnością do wykonania szeregu następujących po sobie ruchów, szybko zmieniających się jeden po drugim .
W kompleksie ten proces jest złożonym ruchem, składającym się z kilku prostszych.
W oparciu o wyniki przeprowadzonych badań normalny wynik zostanie uznany za szybkie zatrzymanie jednego prostego działania i takie samo operacyjne przejście do drugiego.
Ten normalny wskaźnik nazywany jest "diadochokineis".
Adiadochokineis jest specyficznym objawem zaangażowania móżdżku. Typowe dla tej patologii są zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego.
Łatwo jest zidentyfikować
Pacjent ma zewnętrzny obraz objawów i przebiegu choroby, który jest standardowy dla wszystkich pacjentów:
- W pozycji stojącej nogi są szeroko rozstawione. To jest maksymalna stabilność ciała.
- Ręce są rozdzielone, pacjent rzadko je balansuje. Dzięki temu wygodniej jest utrzymać równowagę.
- Pacjenci z tą diagnozą starają się nie uciekać do zboczy, zwojów ciała i głowy w bok. Może to dezorientować i doprowadzić do upadku.
- Jeśli pacjent z adioadichokineis jest lekko odsunięty na bok, może spaść i, co najciekawsze, podczas "lotu" nawet nie zdaje sobie sprawy, że traci stabilność.Często konsekwencje upadków są dość ciężkie, ponieważ osoba z powodu przejawiających się objawów choroby nie jest w stanie odsłonić kończyn dla deprecjacji.
- Pacjenci trudno jest stać w pozycji, w której nogi znajdują się obok siebie. Tak więc środek ciężkości zmienia się i oni( pacjenci) tracą równowagę.
- Podczas chodzenia pacjenci poruszają się na poziomych i szeroko rozstawionych nogach. Ten chód został nazwany "móżdżkiem", ponieważ został wywołany przez móżdżek( w szczególności jego klęskę).Z wyglądu może się wydawać, że osoba się porusza, stojąc na małych palach. Kontemplacja działań może wywołać uśmiech wśród przechodniów.
- Podczas przenoszenia, tułów pacjenta znajduje się w pozycji pionowej z lekkim odchyleniem do tyłu. W rogach są możliwe "zaspy", aw niektórych przypadkach nawet upadki pacjenta.
- Podczas chodzenia zachwiał się i kołysał pniem, jakby w odurzeniu alkoholowym. W ten sposób manifestuje się dysmetria.
- Znikła możliwość kolejnych przemian prostych ruchów, poczucie rytmu znika.
- Stopniowo rozwija się patologia mowy i pisma ręcznego.
- Mimikra znika, twarz stopniowo nabiera gładkiej maski. W takim stanie pacjent może zostać łatwo wzięty za osobę, która znajduje się w stanie zatrucia alkoholowego lub narkotycznego. Powód ten często prowadzi do tego, że tacy ludzie są poza czasem opieki medycznej, kiedy jest to konieczne.
- W niektórych przypadkach pacjenci skarżą się na ból w okolicy lędźwiowej, okolice szyjki macicy, ból rąk i stóp.
- Czasami dochodzi do skurczów tkanki mięśniowej, a także skurczy mięśni.
- Zdarza się, objawia się oczopląs( skurcz gałki ocznej) i zez. Na podstawie problemów z widzeniem trudno jest skoncentrować się na patrzeniu na cokolwiek, a konsekwencją mogą być bóle głowy i zawroty głowy.
- Z powodu początku choroby pacjenci często cierpią na zaburzenia psychiczne i depresję.
Jakie są prawdziwe przyczyny tego zaburzenia?
Przyczyną występowania adioadichokineza jest zaburzenie funkcjonowania móżdżku. Problem polega na tym, że móżdżek jest dość podatny na negatywne wpływy, więc trudno jest wyodrębnić pewien czynnik, który przyczynia się do zakłócenia funkcjonowania tego narządu.
Na przykład, jedną z głównych funkcjonujących jednostek w móżdżku są komórki Purkinjego. Umierają przy najmniejszym kontakcie z nikotyną, alkoholem lub innymi szkodliwymi komponentami.
Dla pacjenta, który używał takich toksyn, określenie czynników ryzyka i przyczyny choroby jest prawie niemożliwe.
Adiadochokinesis jest dość powszechny w przypadkach urazów, z początkiem guza mózgu, jak również z udarem.
Ponadto, jego pojawienie się może być spowodowane przenoszoną chorobą zakaźną, która spowodowała powikłanie błony mózgowej i móżdżku.
Do pojawienia się zaburzenia można także wiązać zatrucia, które są chroniczne i stwardnienie rozsiane.
Wielu pracowników służby zdrowia przypisuje przyczyny tej choroby czynnikowi dziedzicznemu, ale nie ma wiarygodnego potwierdzenia lub obalenia danych w tym zakresie.
Rehabilitacja po udarze - masaż dla różnych części ciała. Jak masować sparaliżowane części ciała, dowiedz się w naszym artykule.
Kolejnym pewnym znakiem, że osoba jest dotknięta móżdżkiem, jest celowe drżenie. Co dzieje się z osobą z tym zaburzeniem?
Metody wykrywania
Wykrywanie zaburzeń następuje w badaniach obserwacyjnych. Pacjentowi zaleca się wykonanie kilku testów, na podstawie których specjalista postawi diagnozę.
Najczęściej spotykane z nich są następujące testy dla adioadichokinezy:
- Przed pacjentem, na wyciągnięcie ręki, postaw obiekt lub zaznacz miejsce, do którego należy go dotknąć.Pacjent powinien przesunąć dłonie do tyłu w szybkim tempie - do przodu, dotykając palcami najpierw prawą, a po lewej stronie wyznaczonym przedmiotem.
- Pacjent powinien dotknąć opuszkiem palca tak szybko, jak to możliwe, a następnie wziąć palec lekarza i dotknąć go ponownie. Ten kompleks powtarzalnych ruchów musi być wykonywany kilka razy.
- Pacjent powinien próbować zobrazować ruch przypominający przykręcenie żarówki lub obrócenie klamki drzwi.
- Pacjent musi wyprostować ramiona przed sobą równolegle do ziemi. Teraz należy wykonywać naprzemienne ćwiczenia zginania i prostowania palcami lub supinacji i pronacji rąk.
Badanie obserwacyjne pokaże powolne ruchy, mogą pojawić się oznaki braku symetrii, a także asynergii.
Rozpoznanie choroby odbywa się nie tylko poprzez zewnętrzne badanie i testowanie pacjenta za pomocą różnych ćwiczeń.
Aby dokładnie zdiagnozować, konieczne jest kompleksowe badanie. Podczas badania wyniki są brane pod uwagę dla następujących wskaźników:
- analiza krwi i alkoholu;USG
- ;
- tomografia komputerowa;
- dopplerografia mózgu;
- ocenia odruchy ścięgien;
- wykonuje testy funkcjonalne;Szczegółową historię pacjenta zbiera
- .
Jeśli to konieczne, lekarz może zlecić inne badania. Ta lista nie jest wyczerpująca i może zostać uzupełniona według uznania specjalisty.
Leczenie
Leczenie przeprowadza się dopiero po przeanalizowaniu wszystkich wyników badania. Proces leczenia jest głównie objawowy.
Grupa wyjątków obejmuje tylko choroby przenoszące zakaźne uszkodzenia w kopertach mózgu, a także w tkance móżdżku.
W takich przypadkach konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie leczenia infekcji, a mianowicie eksterminacji czynnika wywołującego chorobę.
Dopiero po zlikwidowaniu przyczyny towarzyszące objawy są eliminowane medycznie.
Aby leczyć objawy, które powstały w procesie zapalnym, przepisuje się leki, które promują krążenie krwi w mózgu, a także nootropy.
Ponadto pacjenci w tej kategorii potrzebują masażu leczniczego, codziennej gimnastyki, a czasem nawet całego kompleksu fizjoterapii.
Choroby zakaźne mają zdolność niewiarygodnie szybkiego postępu, zagrażając nie tylko zdrowiu ludzkiemu, ale nawet jego życiu.
