Causalgia jest osobnym objawem charakteryzującym się pojawieniem się palącego bólu w miejscu uszkodzenia nerwów obwodowych.
W rzadkich przypadkach objaw ten może być charakterystyczny dla uczucia centralnych podzbiorów czuciowych. Szczególną uwagę zwrócono na tę patologię w połowie XIX wieku.
W przypadku kauzalgii zespół bólowy może się nasilać w zależności od stanu emocjonalnego i psychicznego osoby, a także pod wpływem podrażnienia receptorów skóry.
Spis treści
- Dlaczego tak się dzieje?
- Objawy choroby
- Zastosowana terapia
- Wskazania do stosowania
- Dodatkowe techniki
- Środki zapobiegawcze
- Jakie jest niebezpieczeństwo wystąpienia zespołu?
Dlaczego tak się dzieje?
Pęknięcie nerwu obwodowego i na skutek kauzalgii może być skutkiem urazu kończyny( postrzał lub rana kłuta).
Najczęściej dotyczy nerwu pośrodkowego. Jego podrażnienie może spowodować obce ciało lub obecność blizny.
Istnieje opinia, że przyczyną zespołu może być tylko częściowe uszkodzenie pni nerwowych, bez ostatecznego pęknięcia.
Teoria ta nie została potwierdzona przez potwierdzenie. U osób z amputowanymi kończynami zdarzały się przypadki ciężkiego przepływu przyczynowego i wiązało się to z całkowitym pęknięciem pni nerwowych.
Objawy choroby
Klasyczne objawy obejmują:
- Pojawienie się intensywnego palącego bólu w miejscu uszkodzenia nerwu. Z natury ból przypomina lumbago, który daje innym częściom ciała.
- Nawet przy niewielkim wysiłku fizycznym lub fizycznej stymulacji zwiększa się ból w dłoniach i stopach.
- Nasilenie bólu jest znacznie zmniejszone przez narażenie na niskie temperatury lub kontakt z wodą.
- Trądzik tkanek kończyn rośnie.
- W miejscu uszkodzenia skóra staje się obrzękła, gładka, przypominająca połysk, występuje zwiększona czułość
. - Na dotkniętej kończynie słabej ruchomości stawów i nadmiernej potliwości.
- Zmniejszono napięcie mięśni dotkniętej kończyny.
- Ból może nasilać się po wystawieniu na działanie jaskrawego światła lub nadmiernych ostrych dźwięków.
Możliwe jest określenie obecności tego zespołu za pomocą diagnostyki rentgenowskiej kości, a także dożylnej blokady współczulnej guanetydyny.
Zastosowana terapia
Leczenie kauzalgii odbywa się poprzez terapię lekową i tylko w rzadkich przypadkach możliwe jest chirurgiczne interweniowanie w celu usunięcia nerwu.
Zdarzały się przypadki, w których od czasu pojawienia się pierwszych znaków, aż całkowicie zniknęły, minął rok. Nie było interwencji medycznej.
Głównym celem leczenia jest usunięcie ciężkiego zespołu bólowego , w celu dalszego mianowania ćwiczeń fizjoterapeutycznych i fizjoterapii.
Kompleksowe leczenie polega na powoływaniu leków, które zmniejszają objawy neurotyczne i zatrzymują ciągłe poczucie lęku, wynikające z ciągłego zespołu bólowego.
Leczenie obejmuje leki poprawiające trofizm tkanek, eliminując skutki długotrwałego braku aktywności ruchowej.
Wskazania do stosowania
Jeśli wystąpi kauzalgia z powodu przedłużonego ucisku nerwu, wówczas mało prawdopodobne jest uniknięcie operacji.
To wyeliminuje ognisko kompresji pnia nerwu i pomoże oczyścić nerwy z martwiczych obszarów.
Po operacji rehabilitacyjna terapia ma na celu przywrócenie stanu funkcjonalnego kończyny.
Obejmuje kompleks fizjoterapii, masażu leczniczego, refleksoterapii, terapii witaminowej i stosowania leków o działaniu resorpcyjnym( plazmin, lidaza).
Dodatkowe metody
Dodatkowe metody terapeutyczne obejmują fitoterapię.Jego działanie polega głównie na działaniu uspokajającym na organizm ludzki.
Jest to istotne, jeśli dana osoba doświadcza ciągłego poczucia lęku i lęku przed bólem. Jako fitopreparaty 
można stosować napary z ziół leczniczych , takie jak waleriana, mięta pieprzowa, soja morska i melisa.
Dobrym efektem przeciwbólowym jest stosowanie góralskiego naparu ziołowego.
Jako lokalne, rozpraszające leczenie można stosować maści i resztki na bazie składników roślinnych. Dobrym efektem są opatrunki wazelinowe, stosowane jako aplikacja do bolesnych miejsc.
Środki zapobiegawcze
Jak każda inna choroba, kauzalgii lepiej zapobiegać niż leczyć później.
Ogólne środki zapobiegawcze obejmują:
- wdrożenie odpowiedniego unieruchomienia kończyny po urazie;Opona
- nakłada się na dotkniętą kończynę;
- , aby uniknąć urazu pni nerwowych podczas interwencji chirurgicznej;
- zapewniający niezbędną ulgę w bólu w okresie rekonwalescencji.
Jakie jest niebezpieczeństwo wystąpienia zespołu?
Aby tego uniknąć, proces leczenia powinien rozpocząć się natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów choroby. Po całkowitym zatrzymaniu zespołu bólowego należy rozpocząć przywracanie funkcji ruchowej kończyny.
W tym celu stosuje się specjalne ćwiczenie terapeutyczne. Na przykład, aby przywrócić funkcję ruchową szczotki, stosowane są ćwiczenia terapeutyczne z elastyczną kulką.
Niezdolność do samodzielnego poruszania się i utrzymywania równowagi astazji - abasia lub dlaczego ktoś zostaje powalony?
Jeśli praca obszaru mózgu odpowiedzialnego za sen jest zaburzona, wówczas rozwija się hipersomnia. Jakie metody pomogą przywrócić normalny senny rytm?
I chociaż zdarzały się przypadki niezależnego zniknięcia tego zaburzenia, nie powinno być dozwolone rozprzestrzenianie się choroby. Im szybciej rozpocznie się odpowiednia terapia, tym mniej prawdopodobne jest wystąpienie możliwych powikłań .
Osoby z tą patologią można łatwo odróżnić.Zwykle są nadmiernie drażliwi i mają skłonność do gwałtownych zmian nastroju.
Jest to związane z zaburzeniem sfery emocjonalnej i psychicznej, na tle wyraźnego zespołu bólowego, który ma charakter stały.
Uwaga na tych ludzi jest całkowicie przywiązana do dotkniętej kończyny, podczas gdy oni zachowują kapryśnie, ostrożnie i akcentują uwagę innych tylko na negatywne rzeczy.
Aby uniknąć tego stanu, możliwe jest jedynie ostrożne podejście do ciała i szybki dostęp do specjalisty medycznego.
