Zespół parkinsonowski jako objaw chorób układu nerwowego

parkinsonizm - naruszenie mózgu, towarzyszy poruszenia głowy, rąk i nóg, sztywność i zwiększonym napięciem mięśni. Choroba Parkinsona

charakteryzuje się podobnych zjawisk, ale w przeciwieństwie do może wystąpić parkinsonizm wtórny( po urazie mózgu, zatrucia i t. D.).To

Parkinson( potrząsanie porażenie) - to nie jest pojedynczą chorobą, lecz zespołem( zestaw objawów).

Parkinsona zespołu objawia się w kilku zaburzeń neurologicznych.

W zależności od przyczyny naruszenia wyodrębniono:

1. Primary( idiopatyczne) .W tym przypadku, zespół powoduje śmierć neuronów dopaminowych w układzie nerwowym organizmu. Regulują one aktywność ruchową, ich brak prowadzi do naruszenia funkcji motorycznych. Zespół
2. Secondary sprowokowany przez czynniki zewnętrzne. . leki, uraz głowy, zakażenia itp

parkinsonizm jest bardzo częste u osób starszych. Pierwszy warunek został opisany w 1817 roku i został nazwany na cześć Jamesa Parkinsona.

potrząsanie porażenie występuje u jednej na pięć osób powyżej 80 lat.

Przyczyny i czynniki ryzyka

powody do formy pierwotne i wtórne są różne.

podstawową formą

podstawowym parkinsonizm - najbardziej rozpowszechnioną formą.Potrząsanie porażenie jest objawem klęsce i śmierci neuronów.

Jedną z funkcji neuronów - produkcja dopaminy, odpowiedzialny za przekazywanie impulsów dla napędu. Wraz z rozwojem choroby produkcji

dopaminy jest zmniejszona, co skutkuje zaburzonym impulsów transferu. Wynik - manifestacją objawów choroby Parkinsona.

Z wiekiem człowiek zmniejsza produkcję dopaminy, ale ludzie cierpią z powodu tej choroby, tracąc większość neuronów.

Dokładna przyczyna zniszczenia neuronów nie zostały jeszcze zidentyfikowane. Przyczyny

form wtórnych

wtórnego parkinsonizmu może być spowodowane przez wiele różnych przyczyn. Naruszenie może wystąpić po spożyciu leków, urazu głowy, choroby zakaźne, procesów nowotworowych. Istnieją również

Naruszenie często występują u ludzi, którzy mają objawy przewlekłej niewydolności naczyń mózgowych. Czynniki ryzyka

:

1. często rozwija się, gdy przy silnym neuroleptyczny ( haloperidol, triftazin).Naruszenie może rozwijać się w leczeniu neuroleptykami( prochlorperazyna miękkich).Po otrzymaniu atypowe neuroleptyki prawdopodobieństwo choroby jest zminimalizowane.
2. często rozwija się u pacjentów przyjmujących wysokie dawki neuroleptycznych serii piperazyny .
3. tło obecność organicznego uszkodzenia mózgu, urazowe uszkodzenie mózgu .Czynniki ryzyka
4. należą wiek, płeć, palenie e. W przypadku kobiet, zespół występuje dwa razy częściej niż mężczyźni.
5. rodzinna historia choroby Parkinsona.
6. schizofrenia w młodym wieku.
7. poznawcza nerek.
8. Cukrzyca .Kryzys

vagoinsulyarnye występuje na uszkodzenia autonomicznego układu nerwowego - metody leczenia i objawów w tym artykule.

Syndrome Louis Bar zabija móżdżku i kory mózgowej - jak złagodzić cierpienie człowieka potępionego dręczyć?

Rodzaje syndromu

Parkinsonizm objawiają się na różne sposoby:

1. Choroba Parkinsona. występuje w 70% przypadków zespołu parkinsonowskiego. Różnica między tą formą a innymi polega na jednostronnym początku( na przykład choroba najpierw uderza w jedno ramię, potem w drugą).
2. Leczniczy. Najczęściej jest to wynik przyjmowania leków przeciwpsychotycznych i leków pokrewnych, antagonistów wapnia, rezerpiny, indometacyny, preparatów litu itp. Objawy pojawiają się podczas leczenia farmakologicznego i znikają kilka tygodni po jego zakończeniu.
3. Toksyczny. Zespół występuje w przypadku zatrucia manganem, cyjankiem, metanolem i innymi substancjami. Najczęściej zmiany są odwracalne, ale przy silnym zatruciu możliwe jest przedłużone utrzymanie symptomatologii.
4. Naczyniowe. Występuje z udarem niedokrwiennym lub krwotocznym. Aby potwierdzić diagnozę, wykonuje się tomografię komputerową lub MRI.
5. Post-infekcja .Rozwija się po przeniesieniu chorób zakaźnych( szczególnie ciężkich: na przykład z rozwojem zapalenia mózgu, po kiły).
6. Pourazowe .Rozwija się w wyniku urazów głowy, z trwałym urazem mózgu( często u sportowców).
7. Guz .Występuje w obecności guzów mózgu.
8. Idiopatyczna ( z nieznaną przyczyną).Formalnie zaliczany do choroby Parkinsona, która objawia się podobnymi objawami( drżenie, sztywność mięśni), ale nie ma dokładnie ustalonej przyczyny.

Obraz kliniczny

Objawy pierwotne w zespole parkinsonizmu są słabo wyrażone. Pacjent skarży się na osłabienie, apatię, bezsenność.

Pojawiają się kolejne oczywiste objawy choroby:

1. Tremor .Zaczyna się od lekkiego drżenia poszczególnych palców lub dłoni. Może wystąpić drżenie nóg. Symptomowi towarzyszy naruszenie koordynacji i wrażliwości. Drżenie zwiększa się wraz z napięciem nerwowym i stresem. Podczas snu drżenie znika.
2. Hamowanie ruchów .Przejawia się w formie niezręczności i braku koordynacji. Chód jest zerwany ze względu na sztywność mięśni nóg. Ten stan może powodować ból i sztywność ruchów.
3. Brak równowagi .Ciężkiej postaci choroby towarzyszy niemożność utrzymania równowagi.
4. Utrata ruchów automatycznych .Pacjent nie może się uśmiechać, mrugać, machać rękami podczas chodzenia. Niektórzy pacjenci mają nie mrugający wygląd. Niektórzy pacjenci tracą zdolność do gestykulacji.
5. Zaburzenie mowy .Głos jest nieczytelny, cichy, monotonna.
6. Upośledzone ślinienie się, problemy z połykaniem .Objaw ten objawia się w ciężkiej postaci choroby.
7. Dementia .Najczęściej występuje na późnym etapie. Niemożność zrozumienia, myślenia i zapamiętania pojawia się u niewielkiej liczby pacjentów.

Indywidualne podejście - podstawa terapii

Leczenie zespołu Parkinsona nie ma standardowego schematu.

Każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia. W przypadku wtórnego typu choroby najpierw leczona jest pierwotna choroba.

Na przykład leczenie parkinsonizmu naczyniowego wymaga interwencji chirurgicznej( manewrowania).Terapia

polega na stosowaniu leków, które mają pozytywny wpływ na różne mediatory nerwowe( leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, antycholinergiczne).

Oprócz przyjmowania leków, zalecany jest specjalny masaż, terapia ruchowa. Niezmiernie ważne jest, aby pacjent nie przerywał aktywności fizycznej.

Jeśli leczenie zachowawcze nie daje właściwych wyników, wykonuje się neurostymulację mózgu. W obszarze klatki piersiowej pod skóra jest wstrzykiwana neurostymulatorem połączonym elektrodami z mózgiem.

W leczeniu ciężkiej choroby stosuje się stymulację serca mózgu za pomocą pola magnetycznego. Terapia elektrowstrząsami jest czasami zalecana.

Nowym kierunkiem w leczeniu zespołu Parkinsona jest transplantacja tkanek embrionalnych i komórek macierzystych.

Porada ogólna

Kluczem do skutecznego leczenia jest spełnienie kilku prostych zasad:

• jasne wykonanie wizyt lekarskich;
• przemyślana organizacja pracy i czasu wolnego w celu uniknięcia ewentualnych problemów;
• przestrzeganie zalecanej diety;
• robi ćwiczenia fizyczne;
• konsultacja z psychologiem i pracownikami socjalnymi na temat problemów, z którymi pacjent może się spotkać, komunikacja z innymi pacjentami;
• bez samoleczenia.

Powikłania

Choroba może powodować następujące powikłania: bezruch

• ;
• niezdolność do opieki nad sobą z powodu poważnych objawów;
• poważne zaburzenia psychiczne( utrata pamięci, utrata orientacji w czasie i przestrzeni).

Zatrzymanie rozwoju zespołu jest możliwe!

Następujące środki pomogą zapobiegać chorobie:

• terminowe leczenie infekcji( przyjmowanie antybiotyków);
• detoksykacja( obfity napój, spożycie witamin);
• kontrola ciśnienia krwi( jeśli to konieczne - przyjmowanie leków obniżających ciśnienie krwi);
• podawanie leków, które mogą wywoływać zespół, w minimalnie skutecznych dawkach i ściśle według zaleceń lekarza;
• Unikać kontaktu z substancjami toksycznymi.