Kto jest przepisywany i jak wykonuje się artrotomię dużych stawów?

Artroza to operacja, w trakcie której wykonywane jest otwarcie jamy stawowej. Jego

się do leczenia ropne procesu lub usuwanie obcych ciał z jamy stawu. Ze względu na to, że te patologie są powszechne, ten rodzaj operacji jest szeroko stosowany w praktyce medycznej.

Arthrosis odnosi się do chirurgicznych interwencji o średniej złożoności. Może być wykonywany jako samodzielna operacja lub jako pierwszy etap bardziej skomplikowanej procedury.

Dostęp do jamy stawowej wynika z cięć o różnych kształtach i długościach. Najczęściej operacja wykonywana jest na dużych stawach.

pacjentów Wskazania

przypisany jest w następujących przypadkach:

• usuwania ciał obcych, artykułować „myszy”, przesunięte łąkotek;
• zarządzanie wrodzonymi zwichnięciami;
• zastosowanie artroplastyki w zesztywnieniu;
insta story viewer
• chirurgiczne leczenie ran;
• usunięcie stawu dotkniętego gruźlicą lub rakiem;
• usunięcie ropy lub skrzepów krwi;
• jest procesem zapalnym;
• śródstawowe zamknięte złamania;
• deformująca artroza;
• martwica kości i aseptyczna martwica.

Są to tylko najczęstsze patologie, w których wykonywana jest artroza. W niektórych przypadkach decyzja o przeprowadzeniu operacji chirurgicznej jest podejmowana, gdy leczenie zachowawcze nie działa.

Dlaczego mogę odmówić operacji?

Istnieją bezwzględne i względne przeciwwskazania do wykonania artrotomii. Względne przeciwwskazania pozwalają na wykonanie operacji, ale zachowują pewne ryzyko.

Należą do nich zaburzenia psychiczne, zaburzenia neurologiczne, otyłość trzeciego stopnia nowotworów innych narządów, psychicznie nieprzygotowany do zabiegu. Przeciwwskazania

bezwzględne należą:

• niedojrzałe kości i chrząstki;
• obecność infekcji bakteryjnej w innych narządach pacjenta;
• przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego i oddechowego;
• zakrzepowe zapalenie żył lub choroba zakrzepowo-zatorowa w ostrej fazie;
• Choroby zakaźne w ostrym stadium.

procedura interwencji Rodzaje

teoretycznie można przeprowadzić na różnych stawów, ale z reguły spędzają artrotomię:

1. Ramię staw. Metoda przednia Langenbecka. Pacjent leży na plecach z rolką pod stawem, która będzie działać.Najpierw wykonuje się nacięcie 10 cm od początku akromialnego procesu łopatki w dół mięśnia naramiennego. Następnie mięśnie podzielone są na boki, a torebka stawowa jest anatomicznie wzdłuż ścięgna.
2. łokcia .Pacjent zgina łokieć pod kątem 135º, tak aby wewnętrzna strona przedramienia dotykała stołu. Następnie wykonuje się nacięcie w kształcie litery "S": 2-3 cm powyżej kłykcia bocznego, zstępujące do promienia wraz z przejściem do łokciowego. Po rozcięciu mięśnie są wyciągane, a torebka stawowa jest wycinana.
3. Wristguard .Metoda Langenbeck. Nacięcie pochodzi ze środka łokciowego brzegu drugiej kości śródręcza i przechodzi przez staw nadgarstka na przedramieniu.
4. z biodra .Od przedniego brzegu kości biodrowej wykonuje się nacięcie 5-6 cm wzdłuż mięśnia, co powoduje naprężenie szerokiej powięzi uda. Następnie powłoka zostaje odcięta, mięśnie pośladkowe zostają wycofane, a ta, która trzyma proste i kunsztowne mięśnie uda, zostaje wypchnięta do przodu. W rezultacie kapsułka stawowa jest odsłonięta.
5. z kolana .Pacjent leży na plecach, noga zgięta w kolanie pod kątem 135º.Nacięcie wykonuje się z jednej lub dwóch stron, 1-2 cm od rzepki. Z tyłu nacięcie wykonuje się 0,5 cm od punktu przecięcia poziomego i pionowego kikuta.
6. Ankle .Nacięcie zaczyna się 5-6 cm powyżej poziomu kostki i wykonuje się je na powierzchni piszczeli aż do tylnej części stopy. Tkanki miękkie są wycinane, a ścięgno i prostownik kciuka są przekierowywane na bok. Umożliwia to odsłonięcie szczeliny stawowej.

Przygotowanie do operacji

Artroza jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym, lokalnym lub ogólnym. Rodzaj znieczulenia zależy od oczekiwanej objętości operacji, stanu psychicznego pacjenta lub chorób przewlekłych, które są w nim obecne.

Miejscowe znieczulenie obejmuje podawanie leków przeciwbólowych bezpośrednio na miejsce nacięcia. Zatrzymuje ból, ale nie łagodzi nieprzyjemnego uczucia, które powstaje podczas dotykania tkanek. Dlatego w znieczuleniu miejscowym osoba może odczuwać dyskomfort.

Znieczulenie miejscowe lub zewnątrzoponowe obejmuje podawanie leków przeciwbólowych w kanale kręgowym. Pacjent jest przytomny, ale nie odczuwa bólu ani dyskomfortu. Znieczulenie zewnątrzoponowe jest dobrze wykorzystywane do operacji na udzie, kostce i kolanie.

Podczas znieczulenia lub znieczulenia ogólnego pacjent jest nieprzytomny, więc absolutnie nie zdaje sobie sprawy z tego, co się dzieje. Najczęściej znieczulenie stosuje się do długich lub skomplikowanych operacji.

Technika prowadzenia

Istotą interwencji jest odsłonięcie połączenia w celu dalszej manipulacji. Podczas operacji nacięcia wykonuje się w typowym kierunku.

Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, w której zabieg chirurgiczny wykonywany jest po raz pierwszy. Następnie ranę wycina się, wycina się staw i wykonuje niezbędne zabiegi: usuwa obce przedmioty i skrzepy krwi, usuwa niepotrzebne tkanki.

Jeśli pierwotna artrotomia jest wykonana zanim infekcja zostanie zarażona infekcją, błona maziowa jest zszyta, pre- traktuje jamę stawu środkami przeciwbakteryjnymi.

Tkanki mięśniowe i skóra nie są zszyte, ale bandaż gipsowy jest stosowany w przypadku tworzenia się zesztywnienia.

Wraz z rozwojem ropnego zapalenia stawu następuje wtórna operacja.

Jama stawowa jest szeroko otwarta i wprowadza się cienkie drenaże w celu podania antybiotyków.

Ta technika służy do urazów, silnych siniaków, urazów i innych uszkodzeń stawów.

Procedura, która jest wykonywana z podejrzeniem choroby, ma swoje własne niuanse, ale jej istota się nie zmienia. W każdym przypadku wykonywane jest ciągłe nacięcie tkanek miękkich w celu wniknięcia w jamę stawu.

Możliwe trudności i problemy

W przeciwieństwie do nowoczesnych metod chirurgii, możliwe są różne powikłania w wykonywaniu artrotomii. I choć nie zdarzają się często, mogą zaszkodzić ciału.

Takie powikłania obejmują: proces zakaźny-zapalny

• ;
• uszkodzenie stawów przez instrumenty chirurgiczne;
• hemarthrosis;
• zapalenie błony maziowej;
• uszkodzenie nerwów;
• choroba zakrzepowo-zatorowa;
• flebothrombosis;
• zwyrodnienie odbicia.

Wśród wszystkich powikłań najczęstsze są infekcje i naruszenia anatomicznych struktur stawu. Antybiotyki o różnej sile są stosowane w leczeniu infekcji.

W odniesieniu do uszkodzenia stawów przez instrumenty chirurgiczne, zwykle nie ma to znaczenia klinicznego. Jedyną negatywną konsekwencją jest znaczny wzrost okresu rehabilitacji. Pacjenci

twierdzą, że ci, którzy musieli przejść przez artrotomię, pozostawiają takie uwagi.

Biorąc pod uwagę wieloletnie praktyki lekarzy, a także informacje zwrotne od pacjentów, można stwierdzić, że technika ta jest skuteczną metodą leczenia patologii stawów.

Wady tej procedury - prawdopodobieństwo komplikacji i długi okres rehabilitacji .Ponadto procedura nie dotyczy szybkich operacji, dlatego może zająć dużo czasu.

Niemniej jednak interwencja jest całkowicie bezbolesna i dobrze tolerowana przez wszystkich pacjentów. W przeciwieństwie do innowacyjnych metod chirurgii, jest to sprawdzona metoda, która jest skuteczna w każdej patologii stawów. W rękach wykwalifikowanych nie jest w żaden sposób gorszy od najnowszych technik leczenia.