raz pierwszy zespół ten został opisany przez brytyjskiego neurologa nazwie William John Adey( Adie), który zauważył, że niektórzy ludzie mają bardzo powolną reakcję uczniów na światło i inne bodźce, albo jest całkowicie nieobecny.
Charakterystyczną cechą zespołu Adi( znanego również jako zespół Adidy'ego lub tonicznego źrenicy) jest to, że występuje zwyrodnienie neuronów zwojów rzęskowych. Prowadzi to do pojawienia się nieprawidłowości w unerwienie źrenicy i mięśnia rzęs. Pociąga to za sobą pogorszenie połączenia między narządem a ośrodkowym układem nerwowym.
Przyczyny zaburzenia
Zespół Adi może być wrodzony lub nabyta. Przyczyny, które powodują oba warianty rozwoju syndromu, są uważane za takie same. Zaburzenie to najczęściej objawia się w kobietach w średnim wieku, średnio wahających się około 30-35 lat.
Obecnie około zespołem Holmes Adie jest znany nie wszystko, ale uważa się, że głównym powodem jego rozwoju takich chorób są: 
- wrodzona miotonia;
- opryszczka oczna;
- postępująca atrofia mięśni oka;
- możliwe zapalenie mózgu i jego błon( zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu).
Różnica między pracą chorych uczniów z prawidłowo funkcjonującego narządu polega na tym, że mogą oni bardzo lub wcale nie reagować na zmianę reżimu świetlnego w pobliżu. Ponadto rozwój tego zespołu prowadzi do pogorszenia i nieostrości widzenia.
mechanizm zespołem
występowania i rozwoju, jak wspomniano powyżej, na lekarzy momentu nie może dać jednoznacznej odpowiedzi jednoznacznie na pytanie, co dokładnie powoduje syndrom. Według licznych obserwacjach stwierdzono, że jego cechy są bardzo podobne do przypadków, w których dana osoba znajduje się degradacja w zwoju rzęskowego, które są odpowiedzialne za mięśni oka połączenie z nerwów, które są w nim. Powyżej przedstawiono najbardziej prawdopodobne przyczyny pojawienia się ucznia tonicznego.
Oznacza to, że problem choroby wyraźnie jest to, że nerwy i mięśnie w tym systemie przestają spełniać swoją funkcję prawidłowo i nie są też w stanie odbierać sygnały świata zewnętrznego odpowiednio, albo nie są w stanie przenieść je do centralnego układu nerwowego.
Kiedy osoba zostaje zainfekowany infekcji, negatywnie wpływa na pracę zwoju rzęskowego, albo mają niszczący działanie mechaniczne, na przykład różnego rodzaju urazów, które wykazują podobne objawy jak w przypadku Zespół Adiego.
Różnica między zespołami Eddiego i Argyle
W dziedzinie chorób oczu o charakterze neurologicznym szeroko znany jest także syndrom Argyle'a Robertsona. Charakteryzuje się również tym, że uczniowie tracą zdolność reagowania na obecność źródeł światła. Jednak wciąż pozostaje możliwość skupienia się na obiektach znajdujących się w różnych odległościach i zdolności reagowania na zbliżający się obiekt.
Najczęściej zespół ten diagnozowany jest u pacjentów cierpiących na kiła układu nerwowego. We wczesnych stadiach choroby może objawiać się dość słabo, gdy kiła osiąga późną, rozwiniętą formę, staje się widoczna.
Nie należy mylić syndromów Eidi i Argyle, ponieważ nie są one tym samym. W przypadku zespołu Argyll przyczyną problemu jest wyraźnie zakażenie organizmu kiłą, czyli infekcją.To ona, stopniowo rozwija się i rozprzestrzenia poprzez ciało, i prowadzi do tego rezultatu.
Jeśli mówimy o syndromie Addi, przyczyny jego występowania leżą całkowicie na innej płaszczyźnie, chociaż mają bardzo podobny efekt końcowy.
Klinika i diagnoza
Główne objawy wskazujące na ucznia tonizującego to:
- bardzo powolna reakcja uczniów do zmiany oświetlenia .Nawet jeśli prawo błyszczeć w oczach mężczyzny jasne źródła światła, takie jak latarka, będzie obserwowany ten sam wzór hamowania reakcji. W niektórych przypadkach możliwy jest całkowity brak reakcji.
- Z drugiej strony, w przypadku gdy uczeń jest narażona na choroby, on może być rozszerzony i zdeformowane nawet .
- Opóźniona odpowiedź przy konwergencji .Nie ma możliwości skupienia się na obiektach znajdujących się w różnych odległościach. Gdy pacjent patrzy na obiekt znajdujący się w pobliżu, jego źrenica zwęża się dość wolno.
- Szczegółowe badanie zaobserwowanych zjawisk, takich jak: vagotropic Nadwrażliwość trucizny paraliż zwieracza tęczówki.
Zdjęcie przedstawia pozorny brak reakcji na
światła ucznia w obecności takich objawów jest pożądane, aby odnieść się do specjalistów, którzy będą diagnozować i sprawdzić, czy choroba jest rzeczywiście obecny.
do diagnostyki wykorzystuje dwie metody:
- Badanie przez lampy szczelinowej .Zastosowanie pilokarpiny narkotyków
- .Został on spadł do oczu i uczniów szukających reakcji po około 25-30 minutach. Zdrowe oczy ignoruje istotę, pacjent dać sobie zwężenie źrenicy.
Są to główne metody diagnozowania tej choroby. Zasady
leczenia do leczenia objawów i zmniejszyć przejawy jej objawów za pomocą następujących metod.
Leczenie już wspomnianej polikarpiny. Regularnie grzebiąc ich oczy, możesz osiągnąć pewną poprawę ich stanu. Lekarze przypisują pacjentowi specjalne okulary do czytania, które dokonują korekty istniejących naruszeń.
W przypadku dodatkowych objawów i towarzyszące zmiany mogą używać innych środków i sposobów leczenia.
Należy zauważyć, że prognozy są pozytywne w tej chorobie - Zespół Adiego jest bezpieczny i nie koliduje z osobą normalnie żyć.Nie było zgonów wśród pacjentów z tym zaburzeniem.
