Schizofrenia

Schizofrenia( od starożytnego greckiego σχίζω. - Split i φρήν - umysłu, rozumu), dawniej w języku łacińskim.praecox otępienie( «przedwczesna otępienie") - polimorficzne zaburzenia umysłowe lub grupa schorzeń psychicznych [1], związane z rozpadem procesów myślowych i emocjonalnych reakcji [2].zaburzenie schizofrenoidalne ogólnie charakteryzuje podstawową cechą zaburzeń myślenia i percepcji, oraz niedostateczne lub zmniejszenia efektu. Najczęstszymi objawami choroby są omamy słuchowe, paranoidalne lub fantastyczne urojenia lub zaburzeń mowy i myślenia na tle znacznej dysfunkcji społecznej, zaburzenia czynności.
objawy Różnorodność wygenerowało debaty na temat tego, czy pojedynczy lub schizofrenia choroba jest zdiagnozowana, które kryją wiele oddzielnych zespołów. Ta dwuznaczność znalazło odzwierciedlenie przy wyborze nazwy: Bleuler użył liczby mnogiej, odnosząc się do choroby schizofrenii [1].

Etymologia tego słowa, z „podzielonego umysłu”, powodując zamieszanie - w popularnej warunkach hodowli są zmieszane z „rozdwojenie jaźni” - niedokładne nazwa zaburzenie dysocjacyjne tożsamości. Pierwszym znanym błędne użycie określenia w wymienionym artykule poeta TS Eliot, opublikowane w 1933 r [3].
całkowite ryzyko choroby, jak wynika z badań, 0,4-0,6%( 4-6 przypadków na 1000), [4] [5].Mężczyźni i kobiety się w przybliżeniu równie często, ale kobiety mają później zachorowania.
Pacjenci ze schizofrenią mogą być zdiagnozowane z zaburzeń współistniejących, w tym zaburzeń lękowych i depresyjnych [6];Ryzyko alkoholu i narkotyków wynosi około 40%.Część z problemów społecznych, takich jak długotrwałe bezrobocie, ubóstwo i bezdomność.Zwiększone ryzyko samobójstwa i problemów zdrowotnych powoduje spadek średniej długości życia, co u pacjentów 10-12 lat krócej niż ludzie bez schizofrenii. [7]
Schizofrenia jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności. W badaniu przeprowadzonym w 14 krajach w roku 1999, wykazano, że stan aktywny trwa psychoz w tym zakresie, w trzecim miejscu po całkowitym porażeniem( Kwadryplegia) i demencji, przewyższając niesprawność paraplegii i ślepoty. [8]Jednak choroba wykazuje znaczne zróżnicowanie i nie ma nic wspólnego z nieuchronności rozwoju przewlekłego lub postępującym wzrostem wady. W niektórych przypadkach, częstotliwość, która zmienia się w różnych kulturach i populacji odzyskanie może być całkowita lub prawie całkowita.
W ciężką odmianą choroby, jeśli pacjent stwarza zagrożenie dla siebie lub innych, może wymagać mimowolne hospitalizacji, ale w Europie Zachodniej, częstotliwość i długość pobytu w szpitalu, zmniejszyła się w porównaniu do poprzednich czasów [9].