chłoniaka Hodgkina - choroba nowotwór układu chłonnego. choroba Hodgkina występuje 3 razy częściej w rodzinach, które już zostały zgłoszone tych pacjentów, w porównaniu z rodzin, w których one nie były.
Przyczyny choroby Hodgkina ostatecznie wyjaśnione. Niektórzy eksperci uważają, że chłoniak związany z wirusem Epsteina-Barr.
objawem choroby Hodgkina
Objawy choroby Hodgkina są bardzo zróżnicowane. Początek w węzłach chłonnych, bolesny proces ten może być przedłużony do prawie wszystkich narządów, w towarzystwie różnych przejawów ciężkiego zatrucia (osłabienie, letarg, senność, bóle głowy).
Podstawowym uszkodzenie narządu lub układu, i określa obraz choroby.
Choroba Hodgkina jest zazwyczaj pierwszym objawem zostaje powiększenie węzłów chłonnych; w 60-75% przypadków, proces rozpoczyna się w węzłach chłonnych szyjnych, nadobojczykowych, częściej po prawej stronie. Zazwyczaj, powiększenie węzłów chłonnych nie towarzyszy naruszenie zdrowia pacjenta. Powiększenie węzłów chłonnych są ruchome nie lutowany do skóry, w rzadkich przypadkach, bolesne. Stopniowo czasami gwałtownie wzrasta, łączą się ze sobą w większe jednostki. Niektórzy pacjenci mają ból w rozszerzonej węzłów chłonnych po wypiciu alkoholu.
U niektórych pacjentów choroba zaczyna wzrastać w węzłach chłonnych śródpiersia. Wzrost ten może być przypadkowo odkryto podczas prześwietlenia lub występują w późniejszych etapach, kiedy wymiary edukacji są znaczące, kaszel, duszność, rzadko - bóle za mostkiem.
W rzadkich przypadkach, chorobą zaczyna się samodzielnie zmiany okoloaortalnyh węzłów chłonnych. Pacjent skarży się na ból w okolicy lędźwiowej, występującym głównie w nocy.
Czasami choroba zaczyna ostro gorączka, nocne poty, szybkiej utraty wagi. Zazwyczaj w takich przypadkach niewielki wzrost w węzłach chłonnych pojawia się później.
Najczęstszym lokalizacja choroby Hodgkina jest tkanką płuc. Uszkodzenia płuc zwykle nie towarzyszą występy. Dość często chlamydią wykryciu gromadzenia się płynu w jamie opłucnej. Zazwyczaj, jest to oznaka określonej zmiany opłucnej, czasami widoczne na podstawie badania rentgenowskiego.
opłucnej występuje często u pacjentów z chorobą Hodgkina z powiększeniem węzłów chłonnych śródpiersia lub ognisk w tkance płuc. Guz w węzłach chłonnych śródpiersia mogą rosnąć w sercu, przełyku, tchawicy.
szkieletowego - tak często, jak tkanka płuca, lokalizacji choroby we wszystkich przypadkach choroby. Często dotyczy kręgów, wówczas mostka, żebra, miednicy, co najmniej - wytrzymałość kości. Udział w procesie kości objawia się bólem, rozpoznanie radiologiczne jest zwykle opóźniony. W rzadkich przypadkach, utrata kości (mostka) może być pierwszym widoczne oznaki choroby Hodgkina.
uszkodzenie wątroby z powodu dużej pojemności wyrównawczej ciała są wykrywane późno. Specyficzne cechy charakterystyczne uszkodzenia wątroby nie jest obecny.
Pokarmowego zwykle cierpi ponownie w związku z kompresją lub inwazji guza dotkniętych węzłów chłonnych. Jednak w niektórych przypadkach stwierdzono ziarnicą klęskę żołądku i jelicie cienkim. Sposób ogólnie obejmuje warstwę podśluzówkową nie tworzy się wrzodów.
Czasami zdarzają się uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego, głównie w rdzeniu kręgowym, dają poważne zaburzenia neurologiczne.
Dość często z różnych chlamydią zmian skórnych: zadrapań, reakcje alergiczne, suche.
Większe lub mniejsze pocenie obchodzone prawie wszystkich pacjentów. Ciężki nocne poty, bielizna sprawia, że często towarzyszą okresy gorączki i wskazać ciężką chorobę.
Swędzenie jest około jednej trzeciej pacjentów. Jej nasilenie różni się znacznie: od łagodnego świąd w obszarze powiększeniem węzłów chłonnych przed nałożeniem drapania skóry na całym ciele. To swędzenie jest bardzo bolesne dla pacjenta, pozbawiając go snu, apetytu, prowadzi do zaburzeń psychicznych. Wreszcie, zmniejszenie masy ciała towarzyszyła zaostrzeń i końcowych etapach choroby.
diagnostyka
Nawet z dość przekonujący obraz kliniczny tylko badanie histologiczne umożliwia wykrywanie Lymphogranuloma ostatecznie potwierdzić diagnozę. Patologiczna diagnoza może być uznane za ważne tylko wtedy, gdy wariantu histologicznej komórki Bieriezowski-Sternberga.
Analiza histologiczna nie tylko potwierdza i określa tę chorobę, ale także określa wariant morfologicznych. Patologiczna diagnoza choroby Hodgkina jest uważana za ponad wszelką wątpliwość, czy jest to potwierdził trzy morfologię. Czasami uzyskanie materiału do badania histologicznego trudnej lokalizacji zmian w węzłach chłonnych śródpiersia lub przestrzeni zaotrzewnowej.
Do diagnozowania chorób spowodowanych przez zwiększone tylko węzłów chłonnych śródpiersia stosuje diagnostyczny otwarcie klatki piersiowej.
Mapa z chorobą Hodgkina tylko w przestrzeni zaotrzewnowej węzłów jest niezwykle rzadkie, ale w takich przypadkach wymagają histologicznego potwierdzenia diagnozy, to znaczy, że pokazuje otwarcie jamy brzusznej diagnostyczna ustnej.
Zajęcia węzłów chłonnych śródpiersia, korzeni, tkanki płuc, raka płuc, opłucnej, kości, jest wykrywany przez badania rentgenowskie, tomografia komputerowa tym. W celu zbadania węzły chłonne okołoaortalnych stosuje lymphography.
Sposób skanowania zaotrzewnowego węzłach chłonnych nie jest wystarczająco dokładne (odsetek wyników fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych reakcji osiąga 30-35%). Najlepszą metodą jest bezpośredni lymphography kontrast (metoda error 17-30%). Krokiem udoskonalenie odbywa się dodatkowych metod badawczych choroby, które obejmują:
- badanie lekarskie
- RTG klatki piersiowej
- przezskórnej biopsji szpiku kostnego
- skanowania wątroby, śledziony skany i nuklidów promieniotwórczych
- kontrast angiografia
Leczenie choroby Hodgkina
Nowoczesne metody leczenia choroby Hodgkina jest oparta na koncepcji wyleczalność choroby. Podczas Hodgkina lokalne uszkodzenie pozostaje więcej grup węzłów chłonnych (etapy 1-2), może być utwardzana za pomocą promieniowania. Wyniki długotrwałego stosowania chemioterapii na granicy zdrowej tkanki tolerancji sugerują utwardzanie i rozproszonego procesu.
Radykalna radioterapia, czyli radioterapii na początku choroby w dawce 35-45 Gy skupić się na wystarczającej przestrzeni (szerokim zakresie, w tym wszystkich grup węzłów chłonnych i odwodnienia drogi), z wystarczająco dużej energii wiązki (terapii megawoltową), w stanie w pełni utwardzonego 90% pacjentów z ograniczoną form choroba. Wyjątkiem są pacjenci w stadium 1-2, w którym śródpiersiowe węzły chłonne więcej niż 1/3 średnicy klatki piersiowej. Tacy pacjenci powinni otrzymać dodatkową chemioterapię.
Chemioterapia jest podawany w momencie diagnozy. Również za pomocą radioterapii. Wiele hematologów uważają, że konieczne jest połączenie chemioterapii i radioterapii.
Prawidłowe leczenie w pierwszym etapie może doprowadzić do całkowitego wyleczenia. Chemioterapia i promieniowania każdego z węzłów chłonnych są bardzo toksyczne. Pacjenci tolerują leczenie trudne z powodu częstych działań niepożądanych, w tym nudności i wymioty; niedoczynność tarczycyNiepłodność wtórne uszkodzenia szpiku kostnego, w tym ostrej białaczki.
schematy leczenia choroby Hodgkina
- MOTAPMs - Mustag, onkovir (winkrystyna), prokarbazyna, prednizon. Stosuje się co najmniej w ciągu 6 cykli oraz 2 dodatkowe cykle po osiągnięciu całkowitej remisji.
- ABVD - adriamycyny (doksrubitsin), bleomycyna, winblastyna, dakarbazyna. Ten schemat jest bardzo skuteczna u pacjentów z nawrotami. W chemioterapii często stosowany schemat ABVD.
- IWLP (podobny do schematu MOPP, Oncovin otrzymuje winblastynę w dawce 6 mg / m2).
Jeśli leczenie nie jest skuteczne lub w ciągu jednego roku po remisji nawrotu choroby pacjenci przeszli bardziej skuteczne leczenie - DexaBEAM: gdzie Deha - deksametazon - BCNU, E - etapizid, A - Aracena (Cytosar), m melfolan. Wydać 2 kursy. Jeśli pojawi się efekt, a następnie wydać zbierania komórek macierzystych szpiku kostnego lub krwi oraz dokonać takiego pacjenta przeszczepu autologicznego. W przeciwnym razie, nie jest to zły wynik.
perspektywy
Najwyższa wartość przewidywania Chlamydia ma stadium choroby. Pacjenci z chorobą etap 4 oznaczona 75% pięcioletniego przeżycia dla pacjentów ze stadium 2,1 - 95%. Prognostyczne objawy zatrucia jest słaba. Wczesne objawy niekorzystnego przebiegu choroby są „biologiczne” wskaźniki aktywności. Wskaźniki biologiczne działalności są:
- wzrost ogólnej analizy krwi ESR więcej niż 30 mm / h,
- zwiększenie Stężenie fibrynogenu więcej niż 5 g / l;
- alfa-2-globuliny więcej niż 10 g / l,
- haptoglobina ponad 1,5 mg%;
- tserruloplazmina niż 0,4 jednostki absorbancji.
Jeżeli co najmniej dwa z tych parametrów przekroczy 5 poprzedniego, podaną aktywność biologiczną procesu.
