1 Rozpoznanie choroby

W celu rzetelnego rozpoznania dysbiozy przyjmuje się stolec pacjenta. Analiza kału pozwala ustalić fakt braku równowagi bakterii i jej stopnia. W zależności od stopnia nierównowagi, preparaty są przepisywane w przypadku dysbiozy jelitowej określonej grupy.

Skład bakteryjny mikroflory jelitowej dzieli się na użyteczne bakterie i warunkowo patogenne. Stosowanie prawie wszystkich antybiotyków powoduje nierównowagę mikroflory w jelitach - dysbioza.

Brak równowagi mikroflory objawia się następująco: zaburzenie stolca

• , wyrażające się w biegunce lub zaparciach;
• nudności i wymioty z towarzyszącym bólem brzucha;
• zauważalną utratę wagi;
• są reakcje alergiczne, szczególnie u dzieci.

2 Wskazówki dotyczące leczenia

Co można zrobić w leczeniu dysbakteriozy? Aby znormalizować nierównowagę mikroflory jelitowej, zawsze stosuje się kompleksowe środki, to znaczy, że lekarz przepisuje leczenie w kilku kierunkach jednocześnie.

Po pierwsze, przyczyna dysbakteriozy jest wyeliminowana. Powodem może być zwykłe stosowanie antybiotyków w leczeniu innych chorób, zatrucia - czerwonki lub salmonellozy, chorób żołądka, takich jak wrzód trawienny, zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego. Przyczyną może być zaburzenie psychiczne spowodowane ciężkim stresem.

Aby zrozumieć przyczynę i określić leki do leczenia, może być tylko doświadczony specjalista - gastroenterolog. Przyczyny dysbiozy można wyeliminować za pomocą leków przywracających czynność jelit, leków przeciwzapalnych lub leków zaprojektowanych w celu zastąpienia enzymów wytwarzanych w jelicie.

Drugi kierunek bierze pod uwagę nasilenie dysbakteriozy i ma na celu normalizację stanu pacjenta. Metodą osiągania tego celu są specjalnie opracowane diety, których przestrzeganie powoduje, że trawienie pacjenta stopniowo wraca do normy.

Trzeci kierunek obejmuje stosowanie tabletek antybakteryjnych, zjadaczy bakterii - bakteriofagów, środków antyseptycznych do żołądka. Prebiotyki lub probiotyki, które przywracają procesy formowania bakterii, są wyznaczane w zależności od stopnia nierównowagi.

Czwartym elementem zintegrowanego podejścia do leczenia dysbakteriozy jelitowej są środki mające na celu przywrócenie obronności organizmu.Środki te są oparte na zastosowaniu naturalnych środków immunomodulujących - jest to ważne w leczeniu dzieci. W niektórych przypadkach można stosować tabletki syntetyczne.

3 Metody terapeutyczne

Leczenie dysbakteriozy zaleca się w zależności od dwóch głównych czynników: stopnia braku równowagi i wieku pacjenta. Stopień zaburzenia bakteryjnego ustala się nawet na etapie diagnozy w wyniku analizy stolca. Na tym samym etapie ustala się przyczynę, która doprowadziła do zaburzenia, na przykład stosowanie antybiotyków.

Leczenie we wszystkich przypadkach polega na stosowaniu kompleksu leków przeciw dysbiozie, przestrzeganiu przepisanej specjalnej diety gastroenterologicznej, stosowaniu leków pomocniczych. Całość wszystkich tych miar stanowi schemat leczenia, który jest ustalany indywidualnie dla każdego pacjenta i zależy od stanu pacjenta oraz wyników badań laboratoryjnych przeprowadzonych w diagnozie.

Stopień nierównowagi mikroflory dzieli się na 3 główne grupy. Każdy stopień charakteryzuje się wskazaniami do leczenia pacjentów cierpiących na dysbakteriozę.Stopień dysbiozy może wzrosnąć wprost proporcjonalnie do czasu stosowania antybiotyków.

Ponadto, sposoby leczenia dysbakteriozy zależą, jak już wspomniano, od wieku pacjenta. Istnieją 4 grupy wiekowe: dzieci poniżej 1 roku życia, dzieci powyżej 1 roku życia, osoby poniżej 50 lat i dorośli po 50 roku życia.

Na przykład w przypadku leczenia 1 stopnia dysbiozy we wszystkich grupach wiekowych wskazane jest stosowanie takich leków, jak prebiotyki.2 stopień dysbakteriozy jest leczony probiotykami. Przy 3 stopniach dysbakteriozy jelitowej, wraz z probiotykami, stosuje się kilka innych aktywnych leków, zwykle tabletki przeciwbakteryjne, oczywiście bakteriofagi i środki antyseptyczne jelit.

We wszystkich przypadkach i przy każdym stopniu rozpoznania dysbiozy, leczenie jest wzmacniane przez stosowanie dodatkowych leków: specjalnie opracowanych kompleksów witaminowych i enterosorbentów. W przypadku leczenia dzieci stosuje się specjalne kompleksy witamin. Ponadto na wszystkich etapach choroby i w każdym wieku podczas leczenia należy przestrzegać indywidualnej diety. W medycynie taka dieta nosi nazwę żywienia funkcjonalnego.

Leki stosowane w leczeniu dysbakteriozy na każdym etapie nie przynoszą żadnych korzyści bez specjalnego żywienia funkcjonalnego: jest to najlepszy lek na dysbiozę. Po wszystkich niektórych postaciach dysbakteriozy, szczególnie w pierwszym etapie, można leczyć, stosując wyłącznie żywność funkcjonalną.

Jeśli dysbakterioza zajmie bardziej zaawansowany etap, funkcjonalne odżywianie zostanie uzupełnione o zastosowanie probiotyków i prebiotyków. Leczenie dzieci wymaga specjalnego podejścia.

Zrównoważone odżywianie, oprócz białek, tłuszczów i węglowodanów, powinno zawierać wystarczającą ilość witamin i pierwiastków śladowych. Przy takim odżywieniu pacjent powinien wypijać co najmniej 2 litry płynów dziennie. Oczywiście dla dzieci dokonywane są korekty ilościowe. Dieta powinna być przestrzegana tak ściśle, jak to możliwe.

Podczas głównego leczenia dieta podlega niezbędnej korekcie, więc wszystkie zabiegi powinny być wykonywane wyłącznie pod nadzorem lekarza.

4 Prebiotyki dla mikroflory

Preparaty nazywane prebiotykami pomagają zrównoważyć mikroflorę jelitową.Probiotyki mają te same właściwości, ale są znacznie bardziej wyraźne. Skład tych leków obejmuje zarówno same bakterie, jak i ich produkty uboczne.

Prebiotyki są przepisywane z łagodnym stopniem dysbakteriozy i dla dzieci. Leki te tylko stymulują wytwarzanie niezbędnych bakterii przez jelita, pomagając ciału rozwiązać sam problem. Prebiotyki zawierają bardzo przydatne bakterie i pożywki dla ich pomyślnego wzrostu i rozmnażania.

Takie leki na dysbakteriozy jelitowe są całkowicie bezpieczne. Wraz z rozwojem pożytecznych bakterii, zwanych obligatoryjną mikroflorą, prebiotyki zakłócają rozwój bakterii oportunistycznych. Leki te są bezpretensjonalne w przechowywaniu i stosowaniu, obejmują następujące grupy lecznicze: disacharydy i kwasy mlekowe.

Jako przykład disacharydów można wymienić laktulozę i laktitol. Lista leków, które zawierają disacharydy: Normase, Dufalac, Poslabin, Prelax, Goodluck, Laktusan, Export.

Lek Hilak-forte to kwas mlekowy. Substancje wchodzące w skład leków są często zawarte w ich naturalnej postaci w następujących produktach: korzeniu kukurydzy i cykorii, cebuli i czosnku, w wielu produktach zawierających kwas mlekowy. Takie produkty są bardzo przydatne w leczeniu dysbiozy, zwłaszcza u dzieci.

5 Silne probiotyki

Probiotyki są pozycjonowane jako silniejsze leki niż prebiotyki i są stosowane w leczeniu złożonych postaci dysbiozy w stadium 2 i 3.Większość leków do leczenia dysbakteriozy jest zgodna z antybiotykami.

Żywe mikroorganizmy, które są częścią probiotyków, szybko ustanawiają równowagę bakteryjną jelita. Skład ilościowy i jakościowy leków dzieli się na kilka kategorii: wieloskładnikowe, jednoskładnikowe, złożone, rekombinowane, synbiotyczne i antagonistyczne.

1. Probiotyki polikomponentowe, jak sama nazwa wskazuje, mają kilku przedstawicieli żywych kultur mikroorganizmów: przede wszystkim pałeczki kwasu mlekowego, następnie bifidum i pałeczki. Przedstawiciele probiotyków polikomponentowych są tak skutecznymi narzędziami jak Linex i niedrogi Bifiform i Bifikol. Leczenie tymi potężnymi lekami trwa średnio tylko 2 tygodnie. Lineks, na przykład, może być stosowany bezpośrednio podczas przyjmowania antybiotyków.
2. Skład probiotyków grupy monoskładnikowej jest reprezentowany przez tylko jeden gatunek bakterii. Nazwy leków z tej grupy pochodzą bezpośrednio od nazwy samych bakterii: Bifidumbacterin, Lactobacterin i Colibacterin. Leki te są wąsko skupione, zwykle stosowane po kursie antybiotyków i mogą korzystać tylko po kompleksowym badaniu gastroenterologa. Leki jednoskładnikowe uważa się za bardziej odpowiednie do leczenia dzieci.
3. Preparaty złożone oparte na probiotykach składają się z całych grup bakterii i szczepów. Takie preparaty, wraz z głównymi składnikami, mają w swoim składzie pożywki odżywcze, które stymulują rozwój pewnych bakterii i substancji immunomodulujących. Takie probiotyki mają złożony efekt i mają doskonały efekt terapeutyczny. W warunkach stosowania tych preparatów namnażanie użytecznych bakterii jest znacznie przyspieszone. Przykładem takiego probiotyku jest preparat immunologiczny Rioflora.
4. Istnieją preparaty do dysbakteriozy jelitowej, które są opracowywane przy użyciu technik inżynierii genetycznej. Takie probiotyki obejmują sklonowane geny. Takie geny pomagają kontrolować produkcję interferonu. Preparaty o takich właściwościach nazywa się rekombinowanymi probiotykami. Jasnym przedstawicielem jest Bifiliz. Leki te nie są stosowane w leczeniu dzieci.
5. Grupa synbiotyków charakteryzuje się równoległym stosowaniem w leczeniu zarówno prebiotyków, jak i probiotyków. Dzięki takiemu podejściu do leczenia możliwe jest uzyskanie bardzo stabilnego wyniku, co jest bardzo ważne w leczeniu dysbakteriozy. Synbiotyczne probiotyki to na przykład Bifidobac i Laminolact. Jednak czas trwania leczenia takimi lekami zwiększa się do 3 tygodni.
6. Grupa probiotyków zwana "antagonistami" charakteryzuje się dobrą zdolnością do hamowania bakterii, które tworzą warunkowo patogenną mikroflorę.Nie tworzą bakterii dla jelit, ale tylko przeszkadzają w ich tworzeniu. Leki z tej grupy - Enterol i Bactisubtil - doskonale normalizują stolec i należą do klasy leków przeciwbiegunkowych. Stosowanie takich leków przez ponad tydzień jest uważane za niedopuszczalne. Ponadto, antagoniści probiotyków nadają się do leczenia dzieci tylko w skrajnych przypadkach.

Dysbakterioza trzeciego stopnia, jeśli istnieją odpowiednie wskazania lekarzy, jest leczona przy użyciu dodatkowych środków przeciwbakteryjnych. Takie środki zaradcze brutalnie niszczą złe bakterie, tworząc warunki dla zrównoważonego rozwoju flory bakteryjnej jelit.