OGÓLNE
Każdego roku umiera z powodu wścieklizny dziesiątki tysięcy ludzi na całym świecie. Choroba rozprzestrzenia się w ponad 150 krajach.
Synonimem nazwy tej choroby są „wścieklizna”, „wścieklizna”, „wścieklizna”.
Choroba ta jest znana od czasów starożytnych. Przypadki zakażeń ludzi na wściekliznę (od zwierząt dzikich lub domowy) zostały opisane w manuskryptów. Aż do końca XIX wieku, osoby zakażone wścieklizną, został skazany na pewną śmierć. Dopiero w 1885 roku Louis Pasteur wynalazł szczepionkę przeciwko wściekliźnie, która od uratował życie milionów ludzi.
Fakty o wściekliźnie:
- Swoistego leczenia wścieklizny nadal istnieje.
- Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), ponad 40% zakażonych osób - dzieci i młodzieży. I ponad 95% przypadków źródłem zakażenia są zwierzęta domowe - psy i koty.
- Okres inkubacji trwa zwykle od kilku miesięcy do jednego roku. Istnieją przypadki, w których obraz kliniczny wściekliźnie opracowane w ciągu dwóch do trzech tygodni po zakażeniu, a nawet w ciągu kilku lat.
- Zasadniczo Czas inkubacji zależy bezpośrednio od położenia wirusa przenikającego przez źródło (kęs lub lizawek i t. D.). Tak więc, zgryz do twarzy i głowy objawów choroby rozwijają się szybciej niż w przypadku uszkodzonych kończyn, szczególnie dolne.
PRZYCZYNY
Czynnik przyczynowy choroby - wścieklizny (wirus wścieklizny), który należy do rodziny rabdowirusów.
Fakty o wściekliźnie wibratora:
- Wirion ma kształt kuli, w skład genomu zawiera kwas rybonukleinowy.
- wirus wścieklizny jest wrażliwa na ciepło. Tak więc, likwidacja patogenu w temperaturze 56 ° odbywa się przez jedną godzinę, w temperaturze 80-100 ° - jedna minuta.
- Roztwory alkaliczne, jod, promieniowanie ultrafioletowe najbardziej antyseptyczne i jest szkodliwe dla wirusa.
- Wirus jest neurotropowe, czyli przede wszystkim wpływ na układ nerwowy.
- Po inwazji wirusów do organizmu ciepłokrwistego zwierzęcia lub człowieka uruchamiany mechanizm jego replikacji czynnej w tkance mięśniowej otaczającej miejsce penetracji. Dalej wzdłuż aksonów w komórkach nerwowych patogenów dostaje się do centralnej struktury systemu nerwowego, a następnie przeniesiono z powrotem do obwodu, co powoduje utratę prawie cały układ nerwowy w tej patologii.
- Szybkość przepływu wirusa wścieklizny w konstrukcji układu nerwowego jest wystarczająco wysoka - około 3 mm na godzinę. Dlatego okres inkubacji w wścieklizny jest silnie uzależniona od lokalizacji miejsca penetracji zakażenie i jego oddalenia od mózgu i rdzeniu kręgowym.
Wirus sposoby wirusa wścieklizny:
- Cyrkulacja i zachowanie patogenu wścieklizny w naturalnych warunkach, prowadzi się w różnych zwierząt ciepłokrwistych. Co więcej, niektóre z nich (np bity) wścieklizny Może on występować w postaci długich bezobjawowej.
- Są najbardziej podatne na zakażenie przez niektórych członków kła (np wilki, psy, lisy), cat - ryś, kotów i szopy, borsuki i inne zwierzęta.
- Zakażenie następuje w kontakcie z zakażonym ślinie zwierząt na uszkodzonej skóry lub błon śluzowych. Najczęściej - kęs lub liże lub zadrapania, otarcia oraz inne uszkodzenia zewnętrzne.
- Zakażenie przez człowieka są bardzo rzadkie, a niektórzy naukowcy kwestionują.
KLASYFIKACJA
Wścieklizna jest sklasyfikowany według kilku kryteriów.
W zależności od rodzaju zakażenia:
- Miasto.
- Naturalne.
Etap klinicznych choroby:
- Zaczynając (depresja).
- Wzbudzenia.
- Paraliż.
Czas trwania każdego etapu wynosi zwykle od jednego do trzech do pięciu dni.
Według postaci klinicznych:
- Opuszkową.
- Meningoencephalitic.
- Móżdżku.
- Paralityka.
Symptomy
Tempo rozwoju choroby zależy od miejsca ukąszenia i ilości przeniknął wirusa.
Główne objawy wścieklizny:
- Pierwsze objawy choroby są zaburzenia czucia na rany ugryziony (Nawet jeśli jest już wyleczony): mrowienie, pieczenie, świąd, nadwrażliwość, etc...
- Febrifacient, Ból głowy, często nudności, powtarzające się wymioty. Mogą pojawić się bóle mięśni, ból gardła, suchy kaszel.
- Wyraziła poczucie niepokoju, strachu. pacjent zaburzenia snu i apetytu, Które objawia się bezsenność lub koszmary. Pochodzi apatię.
- Po kilku dniach apatia otrzymuje ostry pobudzenie, niepokój.
- Najbardziej typowym objawem choroby w drugim etapie wścieklizna (wścieklizna). Podczas próby pić pacjent powstaje konwulsyjne skurcze mięśni gardła. Następnie, skurcz mięśni występuje nawet na wzmiankę o wodzie.
- Ataki mogą wystąpić pod wpływem zmierzyć przepływ powietrza nagle pojawi się jasne albo głośny.
- wzroku pacjenta skierowana w jednym punkcieUczniowie w tym samym czasie rozszerzona. Często objawia bolesną ślinienie (sialoreya).
- Charakterystyczne jest występowanie szybkiego pobudzenia psychicznego i motorycznego towarzyszy ataki sprowokowanej agresji, przemocy i złości. W tym przypadku, podrzucając pacjent w łóżku może niesłusznie hit albo gryźć kogoś z otoczenia. Pochodzi zawroty głowy, któremu towarzyszy wzrokowych lub słuchowych halucynacji, które często są zastraszające charakter.
- W trzecim etapie mają wspólne paraliż kończyn, twarzy, Gardła mięśnie, język, itd. D. Śmierć zazwyczaj następuje w ciągu jednego lub dwóch dni w wyniku krążeniowo-oddechowej zatrzymania.
Czas trwania choroby jest zwykle 6-8 dni. Istnieją przypadki choroby i krótki - od jednego do trzech dni.
Czasami jest nietypowy przebieg choroby, zwłaszcza u dzieci. W tym przypadku może nie być okresem wzbudzenia i paraliż mięśni rozprzestrzenia się po całym ciele stopniowo, zaczynając od ukąszenia.
DIAGNOZA
Środki diagnostyczne do podejrzenia wścieklizny zawierają kilka podejść.
Kryteria diagnostyczne:
- Historia wskazujący naruszenie integralności skóry i / lub błon śluzowych ze śliny uderza zwierzęcia podejrzeniem wścieklizny.
- Specyficzne objawy kliniczne choroby.
- Pozytywne wyniki badania na wściekliznę podejrzewam zwierząt (jeśli to możliwe) i osobą zakażoną.
Podczas ogólnych klinicznych technik badawczych patognomoniczny objawy choroby nie jest wykrywany. różne specyficzne testy laboratoryjne są wykorzystywane w celu potwierdzenia diagnozy.
Zasady diagnostyki laboratoryjnej wścieklizny:
- W celu potwierdzenia diagnozy in vivo z biopsji skóry badanymi (zwykle - w szyi i kark), plam rogówki, waciki lub śliną płynu mózgowo-rdzeniowego.
- Używane metody laboratoryjne na podstawie izolacji wirusa, określić jego RNA i antygen.
- Konieczne jest przeprowadzenie kilku testów w celu potwierdzenia diagnozy.
- W diagnostyce pośmiertnych jest stosowany głównie, badania histopatologicznego biopsji mózgu. Wykrywane charakterystyczne cielęcej Babes-Negri. Czasami trzeba wdrażania i innych testów immunologicznych.
Metody laboratoryjnego potwierdzenia wścieklizny:
- immunofluorescencji reakcji (RIF). Jest on używany do szybkiej analizy wściekliźnie.
- Test immunoenzymatyczny (ELISA).
- Reakcja dyfuzji wytrącanie. Jest on stosowany rzadziej ze względu na niższą swoistością w porównaniu z IFA i RIF.
- Łańcuchowa reakcja polimerazy (PCR). Służy ona do ustalenia RNA patogenu w materiale biologicznym. Nowoczesny i bardzo czułą metodą diagnozy.
- Technika izolacji wirusa (test biologiczny na myszach i białych w hodowli komórkowej) jest obecnie stosowany bardzo rzadko.
Leczenie wścieklizny
specyficzny Leczenie tej choroby jest. Niestety, wszyscy pacjenci z objawową wściekliznę umiera.
W przypadku wystąpienia objawów chorobowych mogą posiadać jedynie leczenie objawowe: stosowanie środków znieczulających, leków przeciwdrgawkowych, etc ...
Jeśli w możliwie najkrótszym czasie po rzekomej infekcji polityki środków zapobiegawczych, rozwój choroby w większości przypadków można uniknąć.
POWIKŁANIA
Wraz z rozwojem objawów chorobowych śmiertelnych nieuniknione ze względu na brak skutecznych metod leczenia. Śmierć przychodzi od zatrzymania oddechu paralityka i czynności serca.
PROFILAKTYKA
Po kontakcie (lub bite lub lizawki) ze zwierzęciem z objawami wścieklizny należy pilnie szukać pomocy medycznej w dowolnym najbliższego zakładu opieki zdrowotnej.
W tym samym czasie, jak to możliwe, powinien być umieszczony pod obserwacją dla takich zwierząt przez dziesięć dni. W tym celu, podejrzane zwierzę jest dostarczany do weterynarza, który informuje o wynikach nadzoru nad instytucjami medycznymi przeprowadzających szczepienia poszkodowanego.
Kierunki środki ochronne:
- Niespecyficzne. Miejscowe leczenie ran - natychmiastowe mycie wodą z mydłem, detergenty, środki dezynfekcyjne, itd.. Czas trwania tego leczenia nie powinien być krótszy niż 15 minut.
- Specyficzny. Zastosowanie szczepionki przeciw wściekliźnie oraz konkretne immunoglobuliny, immunizacji.
Wskazania do szczepienia:
- Kontakt z oczywiście chorych, podejrzanych, nieznanych i dzikich zwierząt.
- Z żadnej szkody przedmiotów, które są cząstki śliny niezależnie mózgu takich zwierząt.
- Kontakt z pozornie zdrowe w momencie zwierzęcia, które przez okres dziesięciu sterowania chory, zmarł lub zaginął.
- IF lub liże lub zranienie skóry i / lub błon śluzowych, które są składowane na chorego.
szczepionka przeciw wściekliźnie jest podawana raz dziennie, więcej przekąskowe określonego wzoru wykonuje się pięć iniekcji w ciągu czterech tygodni. WHO zaleca dodatkowy gospodarstwa nawet pojedynczy zastrzyk szczepionki w trzech miesięcy od rozpoczęcia specyficznego szczepienia.
Wścieklizny immunoglobulina jest stosowany jeśli jest to wskazane. Zazwyczaj jest to rozwiązanie odciąć kęs.
Innym obszarem szczególnego zapobiegania jest szczepienie osób z grup ryzyka: myśliwych, lekarzy weterynarii, grotołazów i tak dalej ..
Zwierzęta muszą być poddane szczepieniu przeciwko wściekliźnie zgodnie z kalendarzem weterynarii.
PROGNOZA do odzysku
Rokowanie dla rozwoju typowego obrazu klinicznego wścieklizny zawsze niekorzystna. Śmiertelna wynik jest prawdopodobne w prawie wszystkich przypadkach.
Z terminowego i właściwego stosowania środków zapobiegawczych po podejrzeniem zakażenia jest prawie zawsze możliwe, aby uniknąć progresji choroby.
Znalazłeś błąd? Zaznacz go i wciśnij Ctrl + Enter
