Małżowina uszna. Anatomia, budowa ucha środkowego, zewnętrznego, wewnętrznego, skład, funkcje, tkanka, chrząstka

Przyczyny wskazujące na bolesne objawy w małżowinie usznej, jest ich wiele, od urazów i reakcji alergicznych po choroby immunologiczne. Terminowa diagnoza i rozpoczęte leczenie mogą usunąć prawie wszystkie objawy bez dalszych objawów, niezależnie od tego, czy narząd boli na zewnątrz, czy wewnątrz. Pozwala to uniknąć niebezpiecznych komplikacji.

Anatomia słuchu

Ludzkie ucho, z anatomicznego punktu widzenia, jest złożonym narządem, który pozwala zachować pewien związek ze światem zewnętrznym. To on podaje jednostce dokładne informacje o lokalizacji i ruchu, bez których osobowość nie jest kompletna.

W narządzie wyróżnia się ośrodki słuchowe, część obwodową i granicę, na której łączy się kąt mostowo-móżdżkowy - obszar, w którym koncentrują się zakończenia nerwowe przedsionkowego obszaru ślimaka. Unikalna struktura ucha zapewnia transmisję dźwięku, a także przekształca różne wibracje lub wibracje w impulsy nerwowe.

W praktyce medycznej w płacie obwodowym znajdują się 3 sekcje narządu słuchu:

• ucho środkowe;
• ucho zewnętrzne;
• Ucho wewnętrzne.

Centralny obszar ucha jest reprezentowany przez przewód słuchowy, obszary korowe i podkorowe. Narząd zawiera błonę bębenkową, jamę i rurkę słuchową. Odcinek kostny przejścia zewnętrznego pełni funkcję utrwalającą we wszystkich obszarach.

Opis ucha zewnętrznego

Ucho zewnętrzne (od łacińskiej nazwy - auris externa) to małżowina uszna, błona bębenkowa i przewód słuchowy zewnętrzny. Główną funkcją tego obszaru jest wychwytywanie wibracji i wibracji. Z kolei głównym elementem ucha zewnętrznego jest małżowina uszna, którą charakteryzuje wymodelowana chrząstka o elastycznej strukturze.

Obok znajdują się różne wybrzuszenia i zagłębienia, które pokryte są warstwą skóry. Wyjątkiem jest płat utworzony z fałdu skórnego.

Górne warstwy skóry w skorupie są ściśle połączone z chrząstką w projekcjach anatomicznych przednich i tylnych. Powłoka znajduje się między obszarem wyrostka sutkowatego skroniowej tkanki kostnej a stawem żuchwowym. Dostarczany z włóknami mięśniowymi składającymi się z wielu małych mięśni. To ich skurcz pozwala muszli się poruszać.

Kanał uszny tego typu ma długość 3-4 cm. W praktyce rozróżnia się regiony zewnętrzne i wewnętrzne, które różnią się od siebie tkanką łączną - rotacją przewodu słuchowego.

Kanał słuchowy zewnętrzny charakteryzuje się falistym kształtem, co pozwala na połączenie go z kośćmi całego narządu. Region chrząstki charakteryzuje się wieloma mieszkami włosowymi, które tworzą gruczoły potowe i łojowe. Na tym obszarze znajduje się siarka, która składa się z substancji zawierającej liczne komórki starego nabłonka.

Chrząstka anadromiczna tworzy tak zwany rowek, który jest uzupełniony od góry dodatkową tkanką łączną. Z tego powodu zewnętrzna warstwa ucha może rozszerzać się i kurczyć w obszarze części chrzęstnej. Okolica kostna składa się z cienkiej skóry, na której nie tworzą się włoski ani gruczoły. Dobrze przylega do wewnętrznych ścianek przewodu słuchowego.

Ponieważ błona bębenkowa zaczyna się w świetle słuchu, ciała obce często nie mogą pozostawać na początkowej granicy tkanki kostnej i chrzęstnej. Pomagają w tym również takie elementy ochronne jak włosy czy siarka, które chronią błonę przed urazami, utratą elastyczności czy elastyczności.

Główne cechy funkcjonalne ucha zewnętrznego:

• przechwytywanie dźwięków o wysokiej częstotliwości;
• definicja i możliwość zainstalowania źródła dźwięku;
• ochrona przed infekcjami, wirusami i innymi mikroorganizmami, w szczególności - kurzem i brudem.

Unerwienie zewnętrznego obszaru ucha jest szczególnie wrażliwe i przebiega w okolicy nerwu trójdzielnego, większego i błędnego. Połączenie z ośrodkowym układem nerwowym tłumaczy się obecnością manifestacji odruchu kaszlowego podczas dotykania tylnych ścian przejścia.

Opis ucha środkowego

Ucho środkowe (od łacińskiej nazwy auris media) charakteryzuje się obecnością wnęki o objętości nieco przekraczającej 1 metr sześcienny. cm. Istnieją 3 oddzielne elementy kostne, które są połączone ze sobą łańcuchem chrząstki.

Ucho środkowe składa się z następujących elementów:

• jama bębenkowa, w której znajdują się kosteczki słuchowe - obszar bębenkowy;
• rurka słuchowa - okolica tubotompaniczna
• proces typu wyrostka sutkowatego to region wyrostka sutkowatego;
• bębenek.

Membrana ma owalny kształt i niewielki rozmiar 9×11 mm. Zwykle jego grubość wynosi 0,1 mm. Otoczony 2 oddzielnymi warstwami: śluzową i włóknistą. Zewnętrzny obszar słuchowy przebiega dalej w warstwie skóry, natomiast włóknisty charakteryzuje się wiązkami kolagenu, które ułożone są promieniście i kolisto. W ich centrum znajduje się tak zwany pępek, w kierunku, z którego rozchodzą się włókna śluzowe.

Promieniowe wiązki włókniste są połączone ze sobą, tworząc młotek, który przechodzi do okostnej. Jej uchwyt charakteryzuje się występem w okolicy membrany, zakończonym wgłębieniem w kształcie lejka. W okolicy młoteczka znajdują się fałdy błony bębenkowej, które oddzielają jej rozluźnione odcinki, pozbawione jakiegokolwiek owłosienia i przyczepione do anatomicznego wcięcia wewnątrz ucha. Większość membran charakteryzuje się gęstą powierzchnią.

Również błona bębenkowa jest boczną ścianą jamy ucha wewnętrznego, która powstaje w wyniku bocznych obszarów zwinięcia kości. Ściany przyśrodkowe znajdują się razem z tkankami łącznymi - wewnętrznym narządem błonowym.

Jama bębenkowa to część wypełniona powietrzem. Znajduje się między uchem wewnętrznym a zewnętrznym, w którym rozróżnia się górny, środkowy i dolny region. Wnęka charakteryzuje się obecnością młoteczka, strzemienia i kowadełka, z których tworzą się kosteczki słuchowe - elementy łączące błonę z uchem wewnętrznym.

Również w uchu środkowym znajduje się specjalna sekcja mięśniowa, która chroni narząd przed nadmiernie wysokimi i intensywnymi dźwiękami, co jest możliwe dzięki jego odruchowym skurczom. Skurcz mięśniowej struktury błony jest ograniczony drganiami kości, co prowadzi do osłabienia dźwięków w zakresie 15-20 dB.

Proces wyrostka sutkowatego lub układ okolicy skroniowej charakteryzuje się obecnością licznych ubytków, które są ze sobą połączone. Największym z nich jest jaskinia (antrum). Ten obszar w uchu charakteryzuje się procesem pneumatycznym, który jest dostosowywany w oparciu o indywidualne cechy każdej osoby. Słabo rozwinięty system charakteryzuje się obecnością gęstej tkanki kostnej, co wpływa na jakość słyszenia.

Opis ucha wewnętrznego

Ucho wewnętrzne lub auris interna znajduje się w kości skroniowej. W oparciu o koncepcje anatomiczne charakteryzuje się labiryntem, który jest warunkowo podzielony na regiony receptorowe: część obwodową (ślimak) i narząd przedsionkowy. Są tu również kanały półkoliste.

Cechy morfologiczne ucha wewnętrznego charakteryzują się obecnością błędnika błoniastego i kostnego, które posiadają mechanizm umożliwiający ciągłą odbudowę tkanki kostnej.

Błoniasty obszar ślimaka przyczynia się do powstania spiralnego przejścia, które wizualnie przypomina trójkąt. Powstaje na podstawie wewnętrznych błon narządu lub błon. Wewnątrz ślimaka znajduje się płyn o charakterze limfatycznym, w którym rozciągają się włókniste nici.

Każde z tych włókien pozwala dźwiękowi rezonować z określoną częstotliwością. Takich wątków jest około 25-28 tys. Na wewnętrznych ścianach kanałów znajduje się tak zwane pole receptorowe, które składa się z włosków nerwowych. Śmierć tych komórek często prowadzi do patologicznego procesu zwanego odbiorczym ubytkiem słuchu.

Funkcje narządu słuchu

Fizjologiczną funkcję narządu słuchu opisano na podstawie cech anatomicznych narządu.

Każdy dział ma swoje zadania, z których najważniejsze to:

• zewnętrzny - przechwytywanie dźwięków i tonalności
• środkowy i zewnętrzny - transmisja fal dźwiękowych za pomocą połączeń neuronowych;
• błona bębenkowa i zewnętrzna - ochrona przed infekcjami bakteryjnymi, nadmiernie głośnymi dźwiękami i różnymi uszkodzeniami;
• Ucho wewnętrzne - transformacja energii kinetycznej drgań dźwięku i membrany.

Również ucho człowieka odpowiada za naturalną regulację ciała w przestrzeni, co jest możliwe dzięki: obecność wbudowanego aparatu przedsionkowego, który składa się z 2 oddzielnych worków - owalnego i bułczasty. Wszystkie są wypełnione specjalnym płynem i są ze sobą połączone. Wrażliwe włosy znajdują się po wewnętrznej stronie, które są częścią włókien nerwowych.

Każde przyspieszenie kątowe w przestrzeni jest odbierane przez ucho ze względu na obecność receptorów znajdujących się w kanałach półkolistych. Ich funkcją jest wzbudzanie podczas procesu nacisku na płyn wewnętrzny. Taka energia jest utrwalana za pomocą włosów i worków, których kompleks nazywa się aparatem otolitowym.

Taki aparat ewolucyjny składa się z wielu bardzo wrażliwych włosów, które są zanurzone w galaretowatej substancji. Wszystkie tworzą specjalną membranę, która zawiera elementy wodorowęglanu wapnia lub otolity. Wpływ otoczenia przyspiesza je, dzięki czemu ucho rozpoznaje ruch, który jest przekazywany do ośrodkowego układu nerwowego.

Funkcjonalne cechy aparatu przedsionkowego są następujące. Pod silnym naciskiem płyn wewnątrz włókien membrany porusza się, co charakteryzuje się podrażnieniem wrażliwych receptorów. Te z kolei są w stanie wysłać do mózgu sygnał o ruchu ciała w przestrzeni. Dzięki temu ruchy osoby są wyrównane, szyja, tułów i inne mięśnie zapobiegają upadkom.

Co prowadzi do bólu

Niezależnie od tego, czy bolesne odczucia pojawiają się na zewnątrz czy wewnątrz małżowiny usznej, najczęstszą przyczyną dyskomfortu jest szybki rozwój zapalenia ucha środkowego. Ciężki przebieg patologii charakteryzuje się rozprzestrzenianiem się procesu zapalnego do chrząstki ucha.

Często zapalenie ucha środkowego występuje w wyniku wprowadzenia bakterii zakaźnych, jednak w niektórych przypadkach jego rozwój może objawiać się w wyniku ciężkiej hipotermii lub urazu. Szybka diagnoza i terminowe leczenie na początkowym etapie charakteryzuje się raczej łagodnym przebiegiem choroby.

Również często czynnikiem wywołującym bolesne odczucia w uchu jest obecność ciał obcych w kanale wewnętrznym. Często zjawisko to objawia się u małych dzieci, które nie są świadome swoich działań. Czasami bez interwencji chirurgicznej wyciągnięcie zakleszczonego elementu jest prawie niemożliwe.

Małżowina uszna może również boleć od wewnątrz lub od zewnątrz z powodów:

• Ukąszenia owadów, które wywołują nie tylko bolesne odczucia, ale także obrzęki. W takim przypadku należy szybko skontaktować się z lekarzem, aby uniknąć ryzyka utraty słuchu.
• Używanie patyczków do uszu. Liczne badania wykazały szkodliwość tych urządzeń w czyszczeniu obszaru ucha wewnętrznego. Dokładne czyszczenie małżowiny usznej może zranić lub uszkodzić błonę bębenkową.
• Oparzenia, które mogą być zlokalizowane pod uchem lub w samej muszli. W takim przypadku najlepiej jest zastosować zimny kompres, po czym w miarę możliwości skontaktować się z pogotowiem.
• Płyn w uchu wewnętrznym. Szczególnie często występuje w wyniku niewłaściwej kąpieli dziecka lub zanurzenia w wodzie. Ponieważ płyn może pozostawać w narządzie, może to wywołać rozwój procesu zapalnego.
• Obecność trądziku, pęcherzy i innych rodzajów wysypki w małżowinie usznej.
• Powikłania podczas różnych operacji stomatologicznych, które często wywołują rozwój chorób, które mogą uszkodzić nosogardło.

Małżowina uszna bardzo rzadko boli na zewnątrz lub wewnątrz z powodu złamania chrząstki, co jest typowe dla sportowców uprawiających sporty walki, boks. W tym przypadku bolesne odczucia są podawane w skroniach, istnieje wysokie ryzyko utraty słuchu.

Reakcje alergiczne

Reakcje alergiczne mogą często powodować ból. Tak więc stany anafilaktyczne są charakterystyczne dla pacjentów, którzy mają zwiększoną suchość przewodu słuchowego i zmniejszone wydzielanie wewnętrznej substancji chroniącej muszelkę.

Małżowina uszna boli z zewnątrz, często z powodu ekspozycji na alergeny chemiczne, roślinne lub zwierzęce. Bolesne odczucia mogą być również zlokalizowane wewnątrz ucha. W tym przypadku mówimy o porażce tkanek miękkich i chrząstki, której towarzyszy zaczerwienienie, wysypka i swędzenie.

Najczęstsze pokarmy, które mogą powodować reakcje alergiczne i grzybicze w organizmie to:

• preparaty kosmetyczne;
• produkty higieniczne;
• Żywność;
• detergenty, proszki do prania;
• leki;
• niektóre rodzaje ozdób.

Aby wykluczyć czynnik alergiczny, pacjent przez pewien czas odmawia stosowania leku, środka lub pierwiastka, co do którego istnieje nawet niewielkie podejrzenie.

Patologie neuralgiczne

Często ból w zewnętrznym obszarze małżowiny słuchowej może być scharakteryzowany przez objawy neurologiczne związane z obszarem potylicznym. Również bolesne odczucia są często wskazywane przez procesy zapalne w tkankach nerwowych lub mięśniowych twarzy. W takim przypadku pacjent odczuwa pulsujący dyskomfort. Silny ból może powodować szczypanie różnych nerwów, w tym najcięższy przypadek - uszkodzenie lub zapalenie zakończeń nerwu trójdzielnego.

Ta patologia należy do tych chorób, które praktycznie nie podlegają leczeniu. Ostry ból może wystąpić podczas żucia lub otwierania ust, co tłumaczy się uciskiem i ściskaniem zakończeń nerwowych. Takie objawy charakteryzują się procesami zapalnymi w chrząstce ucha, które często pojawiają się w postaci kliknięć szczęki.

Klęska anatomicznej budowy ucha w obecności rozwijającej się choroby zwyrodnieniowej stawów charakteryzuje się powolnym przebiegiem klinicznym z często nieodwracalnymi konsekwencjami dla ludzi.

Uraz

Silne naprężenia mechaniczne, które mogą uszkodzić niektóre elementy wewnętrznej lub zewnętrznej struktury ucha, są dość częstą przyczyną wielu bolesnych odczuć.

Najczęstsze przyczyny urazów ucha to:

• małe krwiaki;
• wysoki nacisk fizyczny na ucho;
• przekłuwanie chrząstki;
• siniaki zewnętrzne lub wewnętrzne;
• niebieskie przebarwienie lub zaczerwienienie skóry wewnątrz muszli;
• ropne ropnie;
  
• zadrapania, pęknięcia i rozdarcia tkanek wewnętrznych.

Małżowina uszna boli na zewnątrz i wewnątrz, często po silnym siniaku. Takie uszkodzenie charakteryzuje się pojawieniem się procesów zapalnych, aw niektórych przypadkach wprowadzeniem infekcji do tkanek wewnętrznych.

Infekcje i stany zapalne

Na podstawie wskaźników statystycznych małżowina uszna często boli z powodu obecności procesu zapalnego, który występuje w wyniku uszkodzenia toksyn z mikroorganizmów i bakterii. Może to powodować pojawienie się ropnych ropni, co powoduje dodatkowy dyskomfort.

Takie przypadki często prowadzą do groźnej choroby furunculosis, która charakteryzuje się zapaleniem gruczołów tłuszczowych. Proces patologiczny charakteryzuje się zmianami typu martwiczego w dotkniętych tkankach. Zaniedbana choroba powoduje całkowitą utratę słuchu i dalsze rozprzestrzenianie się infekcji.

Etiologiczne znaczenie czynników charakteryzujących się bolesnymi odczuciami z powodu rozwoju furunculosis jest następujące:

• Obniżony układ odpornościowy. Silnie osłabiony mechanizm odpornościowy może znacznie zaostrzyć trwającą chorobę, co przyspiesza postęp furunculosis.
• Niedobór witamin i inne przydatne mikroelementy. Stan ten przyczynia się do zahamowania wydzielania różnych substancji zdolnych do zatrzymania objawów zespołu bólowego.
• Cukrzyca. Taki patologiczny proces znacznie spowalnia i komplikuje regeneracyjne właściwości komórek, przez co rany nie mogą się szybko goić.
• Infekcja gronkowcowa. Taka infekcja przy pomocy mikroorganizmów może znacznie skomplikować przebieg leczenia bólu małżowiny usznej, w tym dalszą aktywację procesu zapalnego.

Podobnie jak w przypadku wielu innych stanów zapalnych, furunculosis często towarzyszy silny ból podczas procesu żucia, który promieniuje do skroni. Proces patologiczny często rozciąga się na błonę bębenkową, dzięki czemu diagnozuje się uszkodzenie chrząstki ucha.

Silnemu promieniującemu bólowi może towarzyszyć inna choroba zapalna, zapalenie wyrostka sutkowatego, które dotyczy kości skroniowej, położonej nieco dalej niż małżowina uszna. Proces patologiczny najczęściej charakteryzuje się szybkim pogorszeniem słuchu, obecnością ropni i wysoką gorączką.

W praktyce rozróżnia się również następujące choroby dotykające ludzkie ucho:

Choroba	Charakterystyka
Katar	Zespół typu zapalnego wpływający na nabłonkową wyściółkę nosa. Często przenosi się w okolice małżowiny usznej, co wywołuje bóle o różnym stopniu na zewnątrz i wewnątrz.
Dusznica	Zapalenie migdałków o zaostrzonym charakterze, objawiające się miejscowym procesem zapalnym w nosogardzieli. Może rozwinąć się w wyniku infekcji gronkowcowej i paciorkowcowej. Bolesne odczucia docierają do okolicy ucha zewnętrznego.
Zapalenie przyusznic	Zmiany zapalne gruczołów ślinowych i niektórych zakończeń nerwowych. Zakaźny typ choroby jest popularnie określany jako „świnka”.
Zapalenie zatok	Zapalenie o charakterze przewlekłym lub ostrym w obrębie zatok szczękowych. Bolesne objawy są zwykle zlokalizowane w szczęce lub zewnętrznej części małżowiny usznej.

Częstą przyczyną infekcji ucha jest również powiększenie pobliskich węzłów chłonnych, co jest powszechne w sportach wodnych. Naraża to narząd słuchu na szkodliwe działanie wilgoci, w tym na dodatkowy nacisk płynu na ucho.

Terapie

Małżowina uszna boli na zewnątrz lub wewnątrz - to wyraźny powód, aby szybko skontaktować się ze specjalistą. W ten sposób można uniknąć większości negatywnych konsekwencji zdrowotnych i słuchowych pacjenta. Główne leczenie chorób ucha polega na przyjmowaniu leków, których cel zależy od charakteru i rodzaju zaburzenia patologicznego. Często przepisywane są leki etiotropowe, które działają na podstawową przyczynę choroby.

Aby złagodzić ból, można stosować leki objawowe, które wpływają na niektóre objawy. Zniszczenie szkodliwej mikroflory w obecności chorób zakaźnych zapewniają pigułki antybiotykowe, maści lub zastrzyki do ucha wewnętrznego. Różne antybiotyki są również skuteczne w obecności ropnych narośli. W celu zapobiegania narządowi słuchu i dezynfekcji powierzchni zewnętrznej można przepisać środki antyseptyczne.

Jeśli bolesne odczucia są spowodowane krwiakami, lekarz przepisuje maści promujące resorpcję. Gojeniu tkanek miękkich często towarzyszy swędzenie, które jest normalną reakcją organizmu. Leki przeciwhistaminowe są szczególnie skuteczne, gdy istnieje przyczyna wskazująca na reakcję alergiczną.

Pierwsza pomoc może polegać na oczyszczeniu ucha wacikiem nasączonym maścią Wiszniewskiego lub Flucinarem. W przypadku infekcji bakteryjnej lub urazów ucha stosuje się antybiotyki o złożonym działaniu - Augmentin lub Amoksycylinę.

W przypadku hipertermii szczególnie skuteczne są leki przeciwgorączkowe, które są przepisywane w złożonej terapii procesów zapalnych i różnych stanów gorączkowych. Pomagają również przy silnym bólu.

Działanie leków można wzmocnić mechanicznym uciskiem małżowiny usznej, który odbywa się za pomocą specjalnych masaży relaksacyjnych. Poprawiają wydolność troficzną tkanek, a także zwiększają ogólne unerwienie i łagodzą bolesny zespół.

Interwencja chirurgiczna małżowiny usznej jest osiągana tylko w tkankach wewnętrznych narządu, istnieje duża liczba ropnych formacji, zatyczek lub innych rodzajów leczenia nie Wsparcie. Jeśli ucho boli na zewnątrz lub wewnątrz, a procesowi patologicznemu nie towarzyszą powikłania, wystarczy terapia lekowa.

Wideo małżowiny usznej

Anatomia ucha środkowego: