Test Schirmera w okulistyce. Co to jest, jak postępować, normy

Test Schirmera to procedura medyczna często stosowana w okulistyce do pomiaru poziomu płynu łzowego w oku. Badania nie zabierają dużo czasu i są dostępne dla większości populacji.

Na czym opiera się zasada testu Schirmera w okulistyce?

Ludzkie gruczoły łzowe znajduje się w kącikach każdego oka. Odpowiadają za produkcję i transport łez do przewodów wydalniczych za górną powieką. Sam płyn łzowy jest niezbędny do nawilżenia błony śluzowej oka, zapobiegając jej wysychaniu. Pomaga również zmniejszyć ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych objawów spowodowanych negatywnym wpływem czynników zewnętrznych.

Inne funkcje wilgoci:

• zapobiega pogorszeniu ostrości wzroku;
• wykazuje właściwości antybakteryjne i antywirusowe;
• usuwa substancje toksyczne z krwi.

Zasada zabiegu opiera się na zastosowaniu specjalnego paska testowego okulistycznego, który umieszcza się za dolną powieką. Sam pasek jest wyposażony we wskaźnik, na podstawie którego określa się poziom płynu łzowego.

Po wprowadzeniu badania do jamy oka pacjent musi zamknąć oczy na 5 minut. Następnie pasek jest usuwany, a wskaźniki są dekodowane. Zabiegi są nieinwazyjne, jednak w niektórych przypadkach, zgodnie ze wskazaniami lekarza, można je wykonać w znieczuleniu miejscowym.

Wskazania do testu

Test Schirmera w okulistyce jest przepisywany pacjentom z objawami zespołu suchego oka. Początkowo badanie było przepisywane pacjentom z objawami zespołu Sjogrena. W przyszłości procedurę zaczęto stosować do wszystkich różnych patologii, które powodują nadmierną suchość i niewystarczającą produkcję płynu łzowego.

Dodatkowe wskazania:

• choroby oczu, którym towarzyszy zmniejszenie produkcji płynu łzowego;
• nieprawidłowe działanie kanału łzowego;
• badanie profilaktyczne osób starszych;
• następstwa po wcześniejszych operacjach (w tym laserowej korekcji wzroku), które przyczyniły się do nadmiernej suchości błony oka;
• cukrzyca;
• brak witaminy A w organizmie;
• odwodnienie organizmu;
• rutynowe badanie podczas przyjmowania niektórych leków - leki nasercowe, antykoncepcyjne, przeciwdepresyjne;
• powikłania i następstwa po przebytych chorobach - chłoniak, artroza, białaczka.

Zaleca się również poddanie się diagnostyce osobom, które spędzają dużo czasu przed komputerem lub telewizorem, ponieważ zmęczenie oczu może prowadzić do niewystarczającej produkcji płynu łzowego.

Objawy, z powodu których również powinieneś udać się do lekarza:

• uczucie obcego obiektu w oku;
• ból, pieczenie, dyskomfort w oczach;
• zwiększona światłoczułość;
• zmniejszona ostrość wzroku, szczególnie w nocy;
• oznaki podrażnienia - zaczerwienienie, zmęczenie, swędzenie;
• powstawanie wydzieliny śluzowej w okolicy gałki ocznej;
• zwiększone łzawienie, niewyraźne widzenie;
• dyskomfort i inne dolegliwości spowodowane noszeniem soczewek kontaktowych.

Konieczna jest konsultacja ze specjalistą w przypadkach, gdy jeden ze znaków niepokoi pacjenta dłużej niż jeden dzień. Nie należy zwlekać z pójściem do placówki medycznej, ponieważ patologia może prowadzić do upośledzenia funkcji wzrokowych.

Przeciwwskazania

Pomimo względnego bezpieczeństwa zabiegu ma pewne ograniczenia, które mogą prowadzić do zaostrzenia patologii.

Przeciwwskazania:

• wrzodziejąca zmiana rogówki oka;
• powstawanie erozji w obszarze warstwy rogowej naskórka;
• obecność przetok lub przetok, zwłaszcza w przypadku wydzieliny ropnej;
• deformacja lub perforacja gałki ocznej;
• przeziębienia;
• katar, zapalenie ucha środkowego;
• uszkodzenie i obrażenia okolicy oczu.

Test można przeprowadzić tylko po wyeliminowaniu wskazanych znaków, ponieważ w przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko nieprawidłowego wyświetlania danych lub rozwoju powikłań i konsekwencji istniejących naruszeń.

Który lekarz przeprowadza badanie?

Badanie Schirmera wykonuje okulista, jeśli pacjent ma wskazania do badania.

Możesz również samodzielnie przejść diagnozę, jeśli pacjent posiada wszystkie niezbędne umiejętności do jej przeprowadzenia. Lepiej jednak powierzyć to specjaliście, ponieważ odszyfrowanie danych wymaga doświadczenia i wiedzy medycznej.

Przygotowanie do testu Schirmera

Specjalne środki przygotowawcze nie są wymagane przed diagnostyką. Jeśli pacjent ma bakteryjne zapalenie spojówek, zaleca się najpierw całkowite wyleczenie choroby, ponieważ pasek testowy może pomylić zawartość ropną ze łzami.

Bezpośrednio przed zabiegiem pacjent powinien zdjąć okulary lub soczewki kontaktowe, ponieważ może to skomplikować badanie.

W razie potrzeby lub według zeznań specjalisty można podać środek znieczulający. Zaleca się odczekać kilka minut przed testem, aż zacznie on obowiązywać.

Również przed diagnozą konieczne jest poddanie się dodatkowym badaniom na obecność przeciwwskazań, w tym ograniczeń w stosowaniu środka znieczulającego.

Na kilka dni przed rozpoczęciem badania należy zaprzestać stosowania jakichkolwiek leków okulistycznych, zwłaszcza tych, które zwiększają lub zmniejszają wytwarzanie płynu łzowego.

Test paskowy Schirmera

Paski wyglądają jak cienka bibuła filtracyjna i mają ten sam standardowy rozmiar. Papier ma szerokość 5 mm i długość 35 mm. Każdy pasek ma zaznaczoną krawędź, z której przed użyciem należy cofnąć się o 5 mm i zgiąć pod kątem 45 °.

Podczas zabiegu pod dolną powieką umieszczany jest papier. Wykwalifikowany technik powinien wykonać te czynności, ponieważ jeśli pasek jest używany nieprawidłowo, istnieje możliwość uszkodzenia muszli oka.

Wszystkie testy są impregnowane specjalnym płynem i wyposażone we wskaźnik pomiarowy. Podczas interakcji z płynem łzowym papier zmienia kolor, na podstawie którego oceniany jest poziom nawilżenia łez.

Brak jakichkolwiek zmian na pasku oznacza, że ​​pacjent w ogóle nie ma płynu łzowego.

Metody testowe

Test Schirmera w okulistyce przeprowadza się na 2 sposoby - z zamkniętymi lub otwartymi oczami. Podczas badania można stosować 2 rodzaje pasków - test Schirmera nr 1 i test Schirmera nr 2.

Testuję Schirmera

Pasek testowy Schirmera nr 1 jest wprowadzany przez specjalistę po wszystkich czynnościach przygotowawczych. Na początek lekarz wygina pasek pod kątem 45⁰ i kładzie ją zgiętą stroną pod dolną powieką blisko jej dolnej części.

Następnie pacjent musi zamknąć oczy i pozostać w tym stanie przez około 5 minut. Badanie jest przeprowadzane jednocześnie na lewym i prawym oku, co zapewni bardziej wiarygodne dane.

Po określonym czasie specjalista ostrożnie usuwa paski testowe i sprawdza uzyskane dane na wskaźniku (stopień wilgotności).

Podczas wykonywania zabiegu z otwartymi oczami dozwolone jest odruchowe mruganie.

Po wszystkich manipulacjach specjalista odszyfrowuje dane, w których zostanie wskazany poziom płynu łzowego i podane zostaną dalsze zalecenia.

Test Schirmera II

Test Schirmera nr 2 implikuje zastosowanie leku znieczulającego. Przed zabiegiem anestezjolog wprowadza (wszczepia) środek znieczulający w okolice powieki dolnej.

Przed rozpoczęciem działania leku wystarczy wytrzymać 2-3 minuty, po czym przechodzą bezpośrednio do badania.

Wszystkie dalsze manipulacje dla diagnozy są identyczne, jak przy użyciu paska testowego nr 1 - specjalista wkłada papierek testowy i prosi pacjenta o zamknięcie oczu (w razie potrzeby).

W większości przypadków znieczulenie nie ma wpływu na powodzenie zabiegu. Jednak w niektórych sytuacjach lek może wpływać na prawidłowe wyświetlanie danych. Jeśli podejrzewasz takie błędy, zaleca się poddanie się innym metodom badania w celu określenia poziomu płynu łzowego.

Procedurę można również przeprowadzić jako wyjaśnienie diagnozy. W tym celu przed użyciem pasków testowych pacjent otrzymuje zewnętrzne podrażnienie dróg nosowych. W tym celu specjalista używa zwykłych wacików bawełnianych.

Można również zastosować inne metody stymulacji, na przykład inhalację oparów siarkowodoru (amoniaku). Ta metoda jest przestarzała i jest stosowana niezwykle rzadko, gdy nie można zastosować innych działań stymulujących.

Dzięki tej metodzie badań uzyskane wskaźniki z reguły mają nieco zawyżoną wartość.

Normy i odchylenia w wynikach

Test Schirmera w okulistyce jest stosowany niezależnie od wieku i płci pacjenta i jest bardzo pouczający, dlatego jest poszukiwany wśród osób z różnych kategorii społecznych.

Po zakończeniu testu specjalista przystępuje do odszyfrowania otrzymanych danych. Podczas diagnozy bierze się pod uwagę wiek pacjenta, a także stan błony śluzowej oka.

Im młodszy pacjent, tym wyższa wilgotność błony śluzowej. W przypadku pacjentów poniżej 25. roku życia za normę uważa się 15 mm wilgoci w pasku testowym uzyskaną w ciągu 5 minut. procedury.

W takim przypadku standardowe wskaźniki (norma) to 10 mm lub więcej wilgoci. Dla pacjentów powyżej 60. roku życia norma wynosi 10 mm poniżej zwilżenia papierka testowego.

Wyniki pozytywne są uznawane, gdy pasek testowy jest całkowicie suchy. W takim przypadku u pacjenta diagnozuje się zespół suchego oka, po którym przepisuje się odpowiednią terapię.

Poziomy wyników badania:

• 15 mm lub więcej to norma.
• 10-14 mm - miękki.
• 5-9 mm - umiarkowana.
• 4 mm lub mniej - ciężki.

Należy pamiętać, że może istnieć niewielka różnica między oczami. Rozbieżności nie większe niż 25% są uważane za dopuszczalne normy. Przy wyższych wskaźnikach można przepisać dodatkowe metody diagnostyczne.

Jako dodatkowe metody badawcze można przeprowadzić badanie lampą szczelinową (biomikroskopia). W niektórych przypadkach wykonywany jest test Norn, który pozwala ocenić stan i integralność filmu łzowego. Można również zastosować metodę barwienia błony oka za pomocą środka kontrastowego.

Po postawieniu diagnozy specjalista przepisuje leczenie, co w większości przypadków oznacza: stosowanie różnych leków, których działanie ma na celu przywrócenie stopnia nawilżenia oka powłoka.

W cięższych przypadkach można wykonać operację. Ten rodzaj leczenia stosuje się w przypadku nieprawidłowości w budowie dróg łzowych lub urazów, które przyczyniły się do rozwoju zmian patologicznych w produkcji wilgoci łez.

Cena ankiety

Ceny badań mogą się różnić w zależności od regionu i obszaru, a także kliniki, w której będą przeprowadzane badania. Cena obejmuje konsultację okulisty (badanie wizualne, zalecenia), paski testowe oraz sam zabieg.

Papier testowy możesz zakupić samodzielnie w dowolnej apteki znajdującej się w miejscu zamieszkania pacjenta. Ceny pasków również będą się różnić w zależności od regionu i sieci aptek detalicznych.

Region / region	Koszt badania
Moskwa, region moskiewski	Od 300 do 1100 rubli.
Petersburg	100-400 rubli
Obwód nowogrodzki	90-350 rubli
Obwód leningradzki	150-600 rubli

Test Schirmera jest zabiegiem całkowicie bezpiecznym i nieszkodliwym, dlatego można go stosować nawet w dzieciństwie. Podczas jej wykonywania nie ma potrzeby używania skomplikowanego sprzętu i używania innych specjalistycznych narzędzi. Aby postawić dokładną diagnozę i ustalić przyczynę odchylenia, zaleca się przeprowadzenie badania w połączeniu z innymi metodami diagnostyki oka.

Zaleca się poddanie testowi Schriemera tylko w sprawdzonym i certyfikowanym okulistyce ośrodków, gdyż zabieg wymaga wysokich umiejętności specjalistycznych oraz umiejętności odczytywania uzyskanych wyników próbki.

Film testowy Schirmera

Test Schirmera (test):