Nałożenie bandaża ciśnieniowego. Algorytm dla przedramienia, podudzia, barku z krwawieniem żylnym, tętniczym

Duża utrata krwiktóre mogą doprowadzić do śmierci ofiary jest jednym z najpoważniejszych powikłań po urazach związanych z uszkodzeniem naczyń głównych lub obwodowych. Tymczasem opanowanie umiejętności stosowania ciśnieniowego bandaża hemostatycznego, który może uratować komuś życie, nie jest trudnym zadaniem, najważniejsze jest poznanie jego algorytmu.

Sposób nakładania bandaża zależy w dużej mierze od:

• intensywność krwawienia (słaba, średnia, mocna);
• lokalizacja i wielkość rany, jej stan (czysty lub zatkany);
• rodzaj krwawienia, który określa, które naczynia zostały zniszczone podczas urazu.

Zgodnie z tym kryterium rozróżnia się krwawienie:

• kapilarny;
• żylny;
• arterialny;
• mieszany.

Krwawienie włośniczkowe związane z naruszeniem integralności małych naczyń obwodowych - naczyń włosowatych, nie stanowi zagrożenia dla życia. Aby go wyeliminować, wystarczy potraktować brzegi rany środkiem antyseptycznym, nałożyć serwetkę z gazy i przymocować bandażem, który nie utrudnia krążenia krwi w kończynie.

Wszystkie inne rodzaje krwawienia nie są tak nieszkodliwe, a przy braku pomocy mogą prowadzić do krytycznej utraty krwi i śmierci ofiary.

Z krwawieniem żylnym

Krwawienie żylne nazywa się krwawieniem, które występuje, gdy naczynia (żyły) są uszkodzone, wzdłuż których krew przemieszcza się z naczyń włosowatych do serca.

Oprócz otwartej rany w miejscu przejścia żyły oznakami krwotoku żylnego są:

• ciemnowiśniowy kolor krwi, która wylewa się równomiernym, ciągłym, powolnym strumieniem;
• całkowity brak lub bardzo słaba pulsacja (okresowe zwiększone krwawienie);
• ponieważ przepływ krwi żylnej jest kierowany z obwodu do środka, gdy naciskasz na obszar ciała poniżej rany, krwawienie słabnie;
• blady odcień skóry ofiary;
• podwyższone ciśnienie krwi;
• przyspieszenie impulsu.

Założenie bandaża uciskowego (algorytm musi być jasny i spójny) jest jedną z głównych metod tamowania krwawienia żylnego, mającą zastosowanie w ramach udzielania pierwszej pomocy.

Szkolenie

Aby uchronić się przed ewentualną infekcją (zwłaszcza jeśli musisz asystować obcej osobie), noś gumowe rękawiczki.

Ponadto, przygotowując się do późniejszego nałożenia bandaża, zaleca się:

1. Uwolnij dotknięty obszar ciała od ubrania (wytnij nożyczkami, rozerwij).
2. Skórę wokół rany należy traktować środkiem antyseptycznym lub wilgotną szmatką (jeśli jest mocno zabrudzona) ruchami od niej odwróconymi. Jeśli ramię lub noga jest zraniona, podnieś ją.
3. Połóż lub usiądź pacjenta w wygodnej dla niego pozycji.

Należy pamiętać, że istnieje szereg działań, które mogą wydawać się konieczne dla osoby niedoświadczonej, ale w rzeczywistości mogą prowadzić do zwiększonego krwawienia lub innych niepożądanych konsekwencji.

W szczególności nie możesz:

• usunąć fragmenty odzieży przyklejone do rany lub wcześniej nałożony bandaż nasączony krwią;
• spróbuj oczyścić ranę z zakrzepów krwi i zakrzepów krwi;
• usunąć cząsteczki brudu, metal, drewno, fragmenty szkła z powierzchni rany, wszelkie utknięte w niej duże przedmioty;
• spłucz ranę wodą lub środkiem antyseptycznym;
• nasmaruj olejem, dowolnymi maściami, posyp lekami w proszku;
• przyłóż waciki bezpośrednio na ranę (później będzie trudno usunąć włókna bawełniane).

Aplikacja bandaża

Zastosowanie bandaża ciśnieniowego (algorytm jego wykonania jest prosty) jest metodą tamowania krwawienia.

Aby stworzyć taki opatrunek, wymagany będzie opatrunek, który musi znajdować się w apteczce pierwszej pomocy kierowcy lub w przypadku jej braku, dowolny możliwy analog:

• wacik z gazy lub kawałek czystej szmatki, najlepiej taki, który dobrze wchłania wilgoć;
• pelot - gęsty wałek do wytworzenia nacisku. W przypadku jego braku - bandaż, kawałek tkaniny zwinięty w ciasną rolkę;
• bandaż, długi i wąski kawałek materiału, warkocz, taśma.

Dalsza kolejność czynności, zgodnie z wymogami dysmurgii (dyscypliny badającej technikę zakładania bandaży i szyn) składa się z następujących etapów:

1. Naciskając żyłę pod raną, zatrzymaj krew.
2. Nałóż gazę na ranę i mocno dociśnij. W razie potrzeby (silne krwawienie) - połóż jeszcze jedną serwetkę na wierzchu, usuń starą.
3. Zabezpiecz serwetkę 2-3 zwojami bandaża.
4. Połóż pelot na serwetce przymocowanej bandażem tak, aby znajdował się wzdłuż uszkodzonej żyły (wzdłuż ręki lub nogi), a także dociśnij. Jeśli ofiara jest przytomna, możesz poprosić go o przytrzymanie rolki, w przeciwnym razie potrzebny będzie asystent.
5. Napraw pelot bandażem.

Na ramieniu

Proces bandażowania zależy od tego, gdzie znajduje się rana.

Na przykład, jeśli powyżej łokcia konieczne jest:

1. Wykonaj kilka zwojów (rund) bandaża, aby go zabezpieczyć.
2. Kontynuuj bandażowanie spirali w kierunku od łokcia do stawu barkowego, kolejna połowa zwoju zachodzi na poprzednią. W każdej rundzie bandaż jest mocno naciągnięty i ciasny.
3. Kontynuuj bandażowanie, aż wałek zostanie całkowicie zakryty i bezpiecznie zamocowany.
4. Nad raną wykonaj kilka okrągłych zwojów, po czym bandaż jest mocowany, wiązany lub uszczelniany taśmą.

Jeśli rana znajduje się blisko stawu barkowego, stosuje się inny rodzaj bandaża zwanego bandażem kolczastym.

Aby go zastosować, potrzebujesz:

1. Wykonaj kilka okrągłych rund bandaża wokół bicepsa, aby przymocować go do ciała.
2. Poprowadź bandaż wzdłuż pleców i wróć przez pachę zdrowej ręki do dotkniętego obszaru
3. Wskocz na ramię i wykonaj jeszcze jeden obrót wokół niego.
4. Owiń bandaż jeszcze dwa razy wokół ciała według tego samego algorytmu i zapnij go na plecach.

Na przedramieniu

Jeśli rana znajduje się na przedramieniu, po przygotowaniu:

1. Zamknij ranę gazą, którą mocuje się kilkoma zwojami bandaża wokół ramienia.
2. Umieść gruby wałek na serwetce wzdłuż przedramienia i dociśnij go ręką.
3. Zamocuj bandaż w kilku okrągłych rundach w okolicy nadgarstka, a następnie spiralnie unieś ramię do zgięcia łokcia. Siła docisku stopniowo wzrasta. Podczas bandażowania konieczne jest nałożenie bandaża z zakładką: poprzednia tura częściowo pokrywa się z następną.
4. Zamocuj bandaż w okolicy łokcia (krawat lub klej).

Na łydce

Nałożenie bandaża uciskowego (algorytm bandażowania na małej powierzchni podudzia wykonuje się na tej samej zasadzie, co w przypadku przedramienia) na dużej powierzchni podudzia wykonuje się w formie spirala.

Aby stworzyć taki opatrunek, musisz wykonać następujące czynności:

1. Po nałożeniu serwetki i wałka wzdłuż nogi, zamocuj bandaż w kilku okrągłych rundach tuż nad stopą.
2. Pociągnij bandaż spiralnie. Przy każdym obrocie jest dociskany jedną ręką do przedniej części podudzia, a drugą jest skręcony.
3. Rezultatem jest bandaż w kształcie warkocza, którego koniec jest zamocowany w wygodny sposób.

Oznaki prawidłowo nałożonego bandaża to:

• zatrzymanie krwawienia;
• niezawodne mocowanie rolki (nie porusza się);
• umiarkowany nacisk na całą powierzchnię ciała pod bandażem.

Jednocześnie niedopuszczalne są:

• niebieski na twarzy;
• bladość skóry;
• drętwienie;
• uczucie mrowienia, wskazujące na całkowite ustanie krążenia krwi. W takim przypadku bandaż będzie musiał zostać ponownie nałożony, przy mniejszym naprężeniu bandaża.

Bandażowanie powtarza się, jeśli bandaż jest zbyt słaby (ślizga się, nie daje efektu hemostatycznego). W takim przypadku wskazane jest nałożenie nowego bandaża na istniejący stary. To samo należy zrobić, jeśli bandaż jest przesiąknięty krwią: usuwając stary bandaż, możesz zakłócić ranę, usunąć już uformowany skrzep krwi i zwiększyć utratę krwi.

Procedury pielęgnacyjne po

Jeśli krwawienie ustało, ofiarę należy jak najszybciej zabrać do szpitala. Jeśli jest to niemożliwe, należy zapewnić wygodną pozycję kończyny i położyć ofiarę na plecach lub na boku, podnosząc nogi o 30-45 cm w stosunku do głowy. Możesz umieścić lód w plastikowej torbie lub dowolnym zimnym przedmiocie na bandażu. Jeśli pacjent jest przytomny, możesz zaproponować mu drinka (jeśli nie ma podejrzenia o krwawienie wewnętrzne).

Ostatecznym zatrzymaniem krwawienia powinien zająć się lekarz po przewiezieniu pacjenta do szpitala.

W tym celu wykonuje się szereg procedur:

1. Usuwanie starego bandaża.
2. Oczyszczenie skóry wokół rany.
3. Obróbka powierzchni rany: usuwanie obcych wtrąceń, procedury antyseptyczne. Można je uzupełnić podaniem toksoidu tężcowego, gdy rana styka się z podłożem lub metalem.
4. Badanie lekarskie.

W zależności od zaleceń specjalisty można zastosować metody, aby całkowicie zatrzymać krew:

• mechaniczne: podwiązanie lub zszycie uszkodzonych naczyń;
• fizyczne: zastosowanie wysokich lub niskich temperatur, lasera, skalpela plazmowego;
• chemiczny: leczenie substancjami powodującymi koagulację białek i skurcz naczyń;
• biologiczne: transfuzja krwi, tamponada rany gąbką hemostatyczną, zastosowanie filmu fibrynowego.

Po ostatecznym zatrzymaniu krwawienia wykonuje się opatrunek i obowiązkowe badanie, którego celem jest zidentyfikowanie ewentualnych ukrytych uszkodzeń. Jeśli stan pacjenta jest zadowalający, a rana nie jest groźna, można pozwolić mu wrócić do domu. W przypadku dużej utraty krwi lub obecności urazów narządów wewnętrznych poszkodowany powinien znajdować się w szpitalu pod nadzorem lekarza.

Z krwawieniem tętniczym

Krwawienie tętnicze nazywane jest krwawieniem, które występuje, gdy uszkodzone są duże naczynia (tętnice) transportujące krew z serca do wszystkich elementów strukturalnych ciała. Ten rodzaj urazu stanowi największe zagrożenie dla życia, ponieważ wiąże się z obfitą i szybką utratą krwi.

Główne oznaki krwotoku tętniczego:

• krew o jasnym szkarłatnym odcieniu;
• krew nie wypływa, ale bije fontanną (w pierwszych minutach: dalej, gdy zmniejsza się objętość krwi i spada ciśnienie krwi, krew wylewa się strumieniem, jakby żyła jest uszkodzona);
• dobrze wyczuwalna pulsacja (osłabienie i wzmocnienie strumienia), zbiegająca się z biciem serca;
• zmniejszenie intensywności krwawienia po ściśnięciu tętnicy;
• szybka utrata krwi, wyrażona bladością skóry, przyspieszenie akcji serca, spadek ciśnienia krwi, omdlenia.

Szkolenie

Ponieważ tylko z krwawieniem tętniczym kilkuminutowy okres przygotowawczy zostaje skrócony do minimum, w szczególności wstępny czyszczenie rany.

Zalecana:

1. Uwolnienie obszaru z istniejącą raną z ubrania: należy upewnić się, że jest to rzeczywiście krwawienie tętnicze.
2. Ściśnij tętnicę nad raną, jeśli nie możesz jej znaleźć, uciśnij mocno ranę dłonią.

Aplikacja bandaża

Jeśli tętnica jest uszkodzona, krew wypływa pod wysokim ciśnieniem, z tego powodu bandaż uciskowy będzie nieskuteczny. Jedynym sposobem zapobiegania dużej utracie krwi i śmierci pacjenta jest założenie opaski uciskowej. Należy jednak pamiętać, że kilkakrotne tournee zwiększa ryzyko niepożądanych konsekwencji. Można tego uniknąć poprzez prawidłowe wykonanie procedury i właściwe późniejsze działania, w zależności od tego, gdzie znajduje się rana.

Na ramieniu

W przypadku rany barkowej, która spowodowała krwawienie tętnicze, konieczne jest:

1. Zaciśnij tętnicę pachową tak mocno, jak to możliwe. W tym momencie możesz określić jego pozycję za pomocą uderzenia pulsu. Aby zatrzymać krew, ręka ofiary jest podnoszona, cofnięta maksymalnie do tyłu, palce są umieszczane pod pachą i dociskają tętnicę do głowy kości ramiennej.
2. Zastosuj opaskę uciskową. Najlepszą opcją jest elastyczna opaska uciskowa Esmarch, która posiada perforację ułatwiającą mocowanie. W przypadku jego braku możesz użyć dowolnych dostępnych środków: gumowego węża, ręcznika, paska tkaniny, paska.

Algorytm stosowania nie uciskania, ale opatrunku opaski uciskowej będzie oparty na następujących zasadach:

• miejsce nałożenia znajduje się 5-7 cm nad raną;
• opaska uciskowa nie jest nakładana na nagie ciało: jeśli w pożądanym obszarze nie ma ubrania, konieczne jest wykonanie kilku zwojów bandaża;
• opaskę uciskową zakłada się z jak największym napięciem;
• Pierwszy obrót pakietu jest natychmiast naprawiany. Następnie wykonuje się kolejne 2-3 obroty z lekkim przesunięciem w dół;
• koniec uprzęży jest zamocowany w dowolny sposób

Pod opaską uciskową umieszcza się kartkę papieru z dokładnym czasem założenia i wskazanym na niej nazwiskiem ofiary.

W przypadku braku opaski uciskowej można ją zastąpić szmatką zawiązaną w formie pierścienia i skrętu, którą następnie mocuje się bandażem.

Przy prawidłowo założonej opasce uciskowej:

• krwawienie ustaje;
• na kończynie poniżej opaski uciskowej nie ma pulsu;
• skóra dłoni poniżej opaski uciskowej staje się blada.

Jeśli krwawienie nie zostanie zatrzymane, a skóra kończyny nabrała niebieskawego koloru, wówczas opaska uciskowa została założona nieprawidłowo i ścisnęła żyłę, a nie tętnicę. W takim przypadku procedura będzie musiała zostać powtórzona. Jednocześnie umiarkowany ból jest uważany za normalny i nie niebezpieczny.

Po zatrzymaniu krwi wykonuje się tamponadę rany.

Dla tego:

1. Jej jama jest całkowicie i tak szczelnie wypełniona bandażem, aby uzyskać bezpośredni kontakt z uszkodzoną tętnicą.
2. Po nałożeniu tamponu należy naciskać ranę z maksymalnym wysiłkiem przez 3 minuty, a następnie nałożyć na nią bandaż uciskowy, po uprzednim oczyszczeniu skóry w tym obszarze barku.
3. Bandażowanie wykonuje się od łokcia, powyżej którego wykonuje się kilka okrągłych okrążeń.
4. Bandaż unosi się w górę ramienia, zachodząc na siebie przy każdym kolejnym obrocie o 1/3 lub połowę szerokości już nałożonego bandaża.
5. Bandaż jest mocowany 5-7 cm nad miejscem rany.

Czasami opisane środki wystarczą, aby utworzyć skrzep krwi i zatrzymać krwawienie, co umożliwia poluzowanie opaski uciskowej, ale należy to robić bardzo powoli, kontrolując stan rany. Jeśli krwawienie zostanie wznowione, opaska uciskowa zostaje ponownie zaciśnięta.

Ponieważ opaska uciskowa całkowicie ściska naczynia krwionośne i zakończenia nerwowe, może prowadzić do rozwoju martwicy tkanek i konieczności amputacji ramienia. Z tego powodu należy kontrolować czas, w którym opaska uciskowa jest na kończynie. Odstęp 1 godziny przy ciepłej pogodzie i pół godziny - jeśli ofiara jest zmuszana do przebywania w zimnie, jest uważana za bezpieczną.

Jeśli w tym okresie nie można było uzyskać wykwalifikowanej pomocy, musisz:

1. Uszczypnij tętnicę.
2. Poluzuj opaskę uciskową.
3. Wykonaj lekki masaż pozostałej z niego bruzdy.
4. Odczekaj około 10 minut, podczas których krążenie krwi powinno zostać przywrócone. Wskazuje na to ocieplenie palców, normalizacja koloru paznokci, pojawienie się jaśniejszego miejsca na skórze po silnym naciśnięciu.
5. Ponownie zaciśnij opaskę uciskową, lekko przesuwając ją z pierwotnego miejsca (w górę lub w dół).
6. Napraw (zapisz) czas resetowania.
7. Podejmij działania, aby opaska uciskowa była wyraźnie widoczna (nie bandażuj ani nie przykrywaj odzieżą).

Należy pamiętać, że przy ponownym nakładaniu czas opaski uciskowej skraca się o połowę. Następnym razem opaska uciskowa będzie musiała zostać zdjęta po 30 minutach (latem) i po 15 minutach (zimą).

W przypadku dużej utraty krwi ponowne nałożenie opaski uciskowej może spowodować wstrząs krwotoczny, dlatego w tym przypadku zabieg wykonuje się niezwykle ostrożnie lub wcale.

Na przedramieniu

W przypadku naruszenia integralności tętnic na przedramieniu konieczne jest znalezienie tętnicy ramiennej, która jest kontynuacją podobojczyka tętnicy i mocno dociśnij ją do kości ramiennej, umieszczając dłoń po wewnętrznej lub zewnętrznej stronie barku i ściskając ją palce.

Ponieważ w okolicy przedramienia tętnica przechodzi między kośćmi, nie można jej w tym celu zacisnąć dlatego opaska uciskowa jest nakładana na górną trzecią część barku, ale jak najbliżej rany, zgodnie z opisanym algorytmem wyższy. Bandaż po tamponadzie nakłada się od nadgarstka, wokół którego wykonuje się kilka okrężnych wycieczek, do łokcia i mocuje nad raną. Kolejne czynności są opisane powyżej.

Na łydce

W przypadku urazów nóg prowadzących do krwotoku tętniczego konieczne jest chwilowe zatrzymanie krwawienia poprzez dociśnięcie tętnicy podkolanowej do dołu podkolanowego.

Następnie nałóż opaskę uciskową na udo. Po zatrzymaniu krwi rana jest tamponowana i bandażowana w kierunku od stawu skokowego do kolana za pomocą okrężnego lub spiralnego bandażowania. Dalsze działania są takie same jak w przypadku kontuzji ręki.

Procedury pielęgnacyjne po

Przed przyjazdem karetki należy dokładnie monitorować stan poszkodowanego i czas, jaki upłynął od założenia opaski uciskowej. W celu zapewnienia maksymalnego dopływu krwi do narządów wewnętrznych, które najbardziej potrzebują tlenu i dopływu składników odżywczych, przy zmniejszonej objętości krwi substancje, pacjent kładzie się na boku lub plecach tak, aby jego nogi były uniesione o 20-30 cm w stosunku do głowy, a zraniona kończyna znajdowała się jak najbardziej wyższy.

Po dostarczeniu ofiary do szpitala i zbadaniu przez lekarza wykonywane są następujące czynności:

1. Leczenie powierzchni rany: jej czyszczenie i dezynfekcja.
2. Wymiana opaski uciskowej i tamponu.
3. Przywrócenie integralności ścian tętnic, zwykle wykonywane przez zszycie naczynia. Jako dodatkowe środki można zastosować fizyczne, chemiczne, biologiczne metody zatrzymywania krwi opisane powyżej.
4. Aby znormalizować krążenie krwi, ofiara otrzymuje transfuzję krwi. Powinien zostać zbadany w celu zidentyfikowania możliwych złamań kończyn i urazów narządów wewnętrznych. Przez kilka następnych dni pacjent przebywa w szpitalu.

Przeciwwskazania

Założenie bandaża uciskowego, którego algorytm nie jest skomplikowany, jest skuteczną i stosunkowo bezpieczną metodą tamowania krwawienia. Zdarzają się jednak sytuacje, w których może zaszkodzić osobie, zwiększając utratę krwi lub być nieskuteczne.

Bandaża uciskowego nie należy używać, gdy:

• obecność dużego ciała obcego utkniętego w ranie;
• zapychanie powierzchni rany drobnymi przedmiotami o właściwościach przekłuwających i tnących: fragmenty szkła, metalu, drewna;
• otwarte złamanie i obecność fragmentów kości w ranie.

We wszystkich tych sytuacjach nacisk na naczynia może jeszcze bardziej je zranić, a w rezultacie doprowadzić do zwiększenia utraty krwi.

Również ta metoda pomocy w nagłych wypadkach będzie nieskuteczna w przypadku:

• urazy rąk i nóg, prowadzące do krwotoku tętniczego;
• bardzo silne krwawienie żylne;
• niski poziom płytek krwi u ofiary (słaba krzepliwość krwi);
• urazowa amputacja kończyn.

Możliwe komplikacje

Jeśli bandaż lub opaska uciskowa są zbyt słabe, krwawienia nie można zatrzymać, a ofiara nadal będzie tracić krew, co grozi mu następującymi powikłaniami:

• rozwój anemii;
• gwałtowny spadek ciśnienia krwi;
• zawał serca;
• udar;
• różne choroby narządów wewnętrznych w wyniku ich przedłużonego głodu tlenowego;
• śmierć (utrata krwi stanowiąca ponad 20% całkowitej objętości krwi).

Przy zbyt ciasnym opatrunku lub niepoprawnie (zbyt długim okresie) założonym opasce uciskowej możliwe są następujące komplikacje, które zwykle pojawiają się przy próbie zdjęcia opatrunku (opaski uciskowej):

Powikłanie	Opis
kołowrót szok	Odurzenie organizmu podczas przenikania zniszczonych włókien mięśniowych do krwioobiegu z rannego ramienia (nogi). Zwykle objawia się: obrzęk; dysfunkcja kończyny; rozwój niewydolności nerek
Niedowład	Zmniejszona siła mięśni związana z długotrwałym uciskiem włókien nerwowych. Wśród objawów zewnętrznych: naruszenie koordynacji ruchów; drżenie rąk i nóg; trudność wykonywania żadnych ruchów
Paraliż	Całkowite unieruchomienie kończyny jest konsekwencją uszkodzenia zakończeń nerwów obwodowych odpowiedzialnych za aktywność ruchową
Amyotrofia	Zmiany dystroficzne we włóknach mięśniowych, zmniejszenie objętości mięśni, które rozwinęło się z powodu długotrwałego bezruchu
Niedokrwienie kończyn	Osłabienie w nich krążenia krwi z powodu zablokowania naczyń krwionośnych
martwica kończyn	Śmierć tkanek w wyniku przedłużonego (ponad 2 godziny) braku przepływu krwi. W przypadku martwicy jedynym sposobem ratowania życia pacjenta jest amputacja zranionej ręki (nogi)

Za stosunkowo łagodne powikłanie można uznać powolne gojenie się rany i jej częste ropienie.

Nikt nie jest wolny od urazów, które powodują dużą utratę krwi. Dzięki znajomości algorytmów oraz umiejętności stosowania bandaży uciskowych i opaski uciskowej szanse ofiary na uratowanie życia i zdrowia wielokrotnie wzrastają.

Kompresja wideo bandaż

Zatrzymanie krwawienia żylnego przez nałożenie bandaża Ciśnienie: