Parestezje to w neurologii przyczyny, objawy i leczenie

W neurologii termin parestezje używany do opisania dyskomfortu w kończynach, szyi i innych częściach ciała.

Co to jest parestezja w neurologii

Parestezje w neurologii to naruszenie wrażliwości części ciała (głównie kończyn), w których rozwijają się oznaki drętwienia.

Parestezje mogą wystąpić u każdej osoby, czas trwania i nasilenie objawów mogą być różne. Ten rodzaj naruszenia może wystąpić raz z powodu niewielkiego naruszenia krążenia krwi w kończyny (na przykład, jeśli długo leżysz na ramieniu), ale jeśli objawy występują często, musisz skontaktować się do lekarza.

Przyczyny parestezji

Parestezje mogą wpływać na kończyny górne i dolne, usta i język, szyję, a każda lokalizacja ma swoje własne przyczyny wystąpienia:

Miejsce parestezji	Powoduje
Twarz, usta i język	osteochondroza kręgosłupa szyjnego; zapalenie nerwu nerwu twarzowego; migrena; choroby zapalne jamy ustnej; choroby narządów ENT; udar; pocieranie powierzchni języka ostrymi krawędziami zębów lub protez; wada zgryzu; manipulacje stomatologiczne (najczęściej parestezje występują po usunięciu zębów mądrości).
Kończyny górne i szyja	Główną przyczyną upośledzenia wrażliwości szyi i kończyn górnych jest osteochondroza lub chondroza odcinka szyjnego lub piersiowego kręgosłupa. Przyczyną może być również obecność urazów kręgosłupa tych oddziałów lub uszkodzenie pobliskich mięśni. Inne przyczyny parestezji to: nowotwory kręgosłupa; choroba Raynauda; udar; patologie zapalne mięśni szyi i pobliskich mięśni; zespół tunelowy (zespół cieśni nadgarstka - drętwienie palców).
Dolne kończyny	Przyczyny naruszenia wrażliwości kończyn dolnych obejmują: osteochondroza kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego; urazy kręgosłupa, rdzenia kręgowego; interwencja chirurgiczna kręgosłupa i rdzenia kręgowego (konsekwencje operacji i znieczulenia); polineuropatia; zapalenie wsierdzia; udar.

Czynnikami prowokującymi do rozwoju parestezji są: zatrucie substancjami toksycznymi (leczniczymi lub chemicznymi, metale ciężkie) lub ich przedłużona ekspozycja, długotrwały stres, a także niektóre zwyrodnieniowo-dystroficzne choroba.

Radikulopatia

Radikulopatia to ucisk korzeni nerwowych z powodu przepukliny lub guza krążków międzykręgowych. Choroba powoduje drętwienie kończyn i pojawienie się objawów parestezji.

W zależności od poziomu kręgosłupa, na którym uciskany jest korzeń nerwu, mogą wystąpić następujące objawy:

• ból i drętwienie kończyn;
• słabe mięśnie;
• sztywność stawów, mięśni (zwłaszcza rano, po śnie);
• ból w dotkniętym obszarze podczas kaszlu, kichania.

W przypadku radikulopatii bolesne odczucia zwiększają się w pozycji pionowej ciała i zmniejszają się w pozycji poziomej.

Neuropatia

Parestezje są często konsekwencją neuropatii - patologii, w której włókno nerwowe jest ściśnięte lub uszkodzone. W przypadku neuropatii parestezje występują głównie w kończynach dolnych i przy braku diagnozy i terapii prowadzą do niedowładu (zmniejszenia siły mięśni) nóg. Rzadziej neuropatia objawia się na twarzy lub w kończynach górnych.

Głównymi przyczynami neuropatii są:

• cukrzyca;
• alkoholizm (neuropatia alkoholowa);
• zaburzenia neurologiczne:
• guzy mózgu lub rdzenia kręgowego i pobliskich nerwów;
• choroby tkanki łącznej;
• zmiany w szpiku kostnym;
• niedobór witamin z grupy B i wapnia;
• HIV, półpasiec, borelioza;

  

• reakcja alergiczna na leki, żywność, ukąszenia owadów.

Etapy rozwoju i objawy

Parestezje to patologia w neurologii, która ma określone objawy. We wczesnych stadiach pojawiają się okresowe ataki, charakteryzujące się uczuciem drętwienia, mrowienia lub pieczenia. Zwykle trwają kilka sekund i same odchodzą.

Później ataki pojawiają się częściej i trwają dłużej, a osoba zaczyna odczuwać ból w dotkniętych obszarach. Parestezje mogą również rozwinąć się w nocy, powodując zaburzenia snu.

W najbardziej zaawansowanym stadium w dotkniętym obszarze obserwuje się wypadanie włosów (z powodu naruszenia dopływu krwi i odżywiania tkanek). W nocy pacjentowi przeszkadzają skurcze, palce rąk i nóg są przeziębione i zdrętwiałe, rano można ograniczyć ruchomość stawów.

W przypadku parestezji szyjnych i twarzy w ciężkim stadium możliwe są bóle i zawroty głowy, ograniczenie ruchomości szyi i ramion.

W przypadku udaru parestezje w kończynach górnych pojawiają się nagle i charakteryzują się występowaniem objawów tylko po jednej stronie. Najpierw pojawia się uczucie pieczenia, a następnie - ograniczenie ruchomości ręki. Również udar często dotyczy twarzy i ust - w mięśniach pojawia się pieczenie i swędzenie.

Które nerwy są najczęściej dotknięte

Parestezje dłoni są najczęściej związane z uciskiem nerwu pośrodkowego - ta patologia nazywa się zespołem cieśni nadgarstka. W przypadku parestezji szyi, pleców i nóg mogą ulec uszkodzeniu wszelkie nerwy znajdujące się w strefie zaburzeń odżywiania tkanek i ściskania włókien przez guzy lub przepukliny.

W przypadku parestezji twarzy i języka, które powstają w wyniku usunięcia zębów mądrości, częściej niż inne dochodzi do uszkodzenia nerwów żuchwowych i językowych, które są połączone.

Diagnostyka

Przy częstych objawach parestezji należy skonsultować się z neurologiem w celu diagnozy i leczenia. Specjalista rozmawia z pacjentem i zbiera anamnezę, która zawiera dane dotyczące ogólnego stanu zdrowia osoby, chorób przewlekłych, przyjmowanych leków, stylu życia, aktywności zawodowej. Obowiązkowe jest również badanie i badanie palpacyjne miejsc, w których występują parestezje.

Aby zdiagnozować przyczynę parestezji, stosuje się szereg badań, w tym testy laboratoryjne i metody instrumentalne.

Jeśli podejrzewasz zaburzenia metaboliczne, które mogą powodować parestezje, lekarz przepisuje ogólne i biochemiczne badania krwi z obowiązkowym oznaczeniem następujących wskaźników:

• mocznik;
• glukoza;
• insulina;
• enzymy wątrobowe;
• hemoglobina glikowana;
• wapń;
• witamina b12;
• kwas metylomalonowy.

Jeśli występują oznaki zespołu Raynauda, ​​zaleca się badanie krwi na czynnik reumatoidalny, specyficzne przeciwciała i immunoglobuliny.

Jeżeli pacjent mieszka w rejonie niesprzyjającym ekologicznie, pracuje z metalami ciężkimi lub praca wiąże się ze szkodliwymi warunkami pracy, wówczas konieczne jest oddanie krwi w celu określenia stężenia substancji toksycznych Substancje.

Instrumentalne metody diagnostyczne stosuje się w przypadku podejrzenia chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa, guzów mózgu i rdzenia kręgowego oraz udaru mózgu.

W takim przypadku można przepisać jedno lub więcej badań:

• RTG określonej części kręgosłupa;
• MRI kręgosłupa i rdzenia kręgowego;
• MRI mózgu.

Ponadto konieczne jest przepisanie dopplerografii naczyń dotkniętego obszaru w celu oceny stanu naczyń krwionośnych kończyn lub szyi.

Leczenie

Parestezje są często konsekwencją pewnej choroby w neurologii. Po wyeliminowaniu przyczyny parestezje można wyleczyć, w innych przypadkach (jeśli nie można wyleczyć lub określić przyczyny patologii) można zmniejszyć nasilenie objawów.

Leki

Farmakoterapia parestezji zależy od konkretnej choroby. Na przykład cukrzyca wymaga leków regulujących poziom cukru we krwi i osteochondroza kręgosłupa - chondroprotektory (leki wzmacniające stawy i chroniące je przed zniszczenie).

Prawie wszyscy pacjenci, niezależnie od przyczyny, mają niedobór witamin z grupy B. Dlatego przepisywane są im kompleksy witaminowo-mineralne lub leki z grupy B, aby zrekompensować niedobór.

W przypadku ciężkiej parestezji przepisywane są leki przeciwbólowe (diklofenak, nimesil). Aby poprawić krążenie krwi, stosuje się leki rozszerzające naczynia krwionośne ("Cavinton", "Piracetam"). Jeśli krew jest gęsta, wymagane są leki przeciwpłytkowe (aspiryna, klopidogrel).

Środki ludowe

Za pomocą środków ludowych można zmniejszyć częstotliwość i nasilenie ataków parestezji, poprawić krążenie krwi w naczyniach i odżywianie tkanek.

Często w przypadku parestezji stosuje się kąpiele lecznicze z dodatkiem olejku jodłowego (4-5 kropli). Olejek działa przeciwbólowo, łagodzi objawy reumatyzmu, poprawia ukrwienie naczyń krwionośnych i metabolizm w tkankach. Czas trwania kąpieli to 10-15 minut, co drugi dzień. Kurs - 10 procedur.

Możesz również przygotować maść z 2 łyżek. l. olej kamforowy (można wziąć maść kamforową), 3 krople olejku eukaliptusowego i 1 łyżeczkę. l. miód.

Proces gotowania i sposób aplikacji:

• Dodaj olejek eukaliptusowy do olejku kamforowego, wymieszaj drewnianym patyczkiem lub wykałaczką.
• Następnie trzeba dodać miód, wszystko ponownie wymieszać i umieścić w czystym, szczelnym pojemniku (najlepiej z ciemnego szkła).
• Maść należy nalegać w ciemnym miejscu przez 24 godziny, a następnie przechowywać w lodówce.
• Produkt należy nanieść cienką warstwą na miejsca, w których występują parestezje, a następnie owinąć je bawełnianą szmatką. Kompres należy trzymać na skórze przez 30 minut, a następnie zmyć zimną wodą.

W przypadku osteochondrozy dobrze pomaga wcieranie nalewki z bzu. Aby przygotować produkt, należy umieścić 200 g kwiatów bzu w pojemniku z ciemnego szkła, wlać 500 ml wódki i nalegać na 7 dni w ciemnym chłodnym miejscu. Następnie nalewkę należy przefiltrować i wcierać w dotknięte obszary 2-3 razy dziennie. Zabieg pomaga poprawić ruchomość stawów i ukrwienie tkanek, zmniejszając tym samym nasilenie objawów parestezji.

Kąpiele kontrastowe są również przydatne w celu poprawy przepuszczalności naczyń i skóry.

Są przygotowywane w następujący sposób:

• Potrzebne będą 2 miski. Należy napełnić gorącą wodą (ale nie wrzącą, temperatura powinna mieścić się w zakresie 60-70°C). Do innego naczynia należy wlać zimną (ale nie lodowatą) wodę.
• Następnie musisz na przemian opuszczać ręce w zimnej lub gorącej wodzie. Musisz zacząć od gorącej wody. W każdej misce ręce należy trzymać przez 5-7 sekund.
• Czas trwania zabiegu należy każdorazowo wydłużać. Musisz zacząć od 1 minuty, a pod koniec kursu skrócić czas do 5 minut. Kurs obejmuje 10-12 procedur.

Fizjoterapia

Metody fizjoterapeutyczne mają działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe i rozszerzające naczynia krwionośne. Z ich pomocą można wyeliminować objawy parestezji i zapobiec ich dalszemu występowaniu.

Wybór konkretnej metody fizjoterapii zależy od przyczyny pojawienia się parestezji:

Choroba	metoda
Cukrzyca	Elektroforeza z cynkiem w okolicy biodrowej, z wapniem w okolicy kołnierza.
Osteochondroza	Elektroforeza, magnetoterapia, terapia błotna, aplikacje parafinowe, terapia diadynamiczna (DDT), akupunktura.
Zespół Raynauda	Zastosowania parafinowe, błotne, ozokerytowe, DDT, magnetoterapia, elektroforeza ze środkami przeciwskurczowymi, akupunktura.
Zespół tunelowy	Kąpiele parafinowe, elektroforeza, magnetoterapia.
Stwardnienie rozsiane	Magnetoterapia, laseroterapia, elektrosnu, akupunktura.

Dodatkowo pokazane są kąpiele lecznicze z dodatkiem kompleksów mineralnych lub substancji leczniczych. Działają tonizująco lub relaksująco (w zależności od rodzaju kąpieli), rozszerzają naczynia krwionośne i poprawiają krążenie krwi oraz działają ogólnie wzmacniająco.

Fizjoterapia jest zalecana w ciągu 10-20 zabiegów, czas trwania zabiegów zależy od konkretnej metody. Przewlekła parestezja wymaga 1 do 3 cykli leczenia rocznie. W przypadku udaru fizjoterapia jest przeciwwskazana w ostrej fazie choroby i przez kilka tygodni po wystąpieniu objawów - terapia jest dozwolona tylko w okresie rehabilitacji.

Masaż

Masaż pomaga rozładować napięcie mięśniowe, poprawia przepływ krwi do tkanek. Zaleca się odbycie kursów masażu medycznego 1-2 razy w roku.

W przypadku osteochondrozy i innych chorób zwyrodnieniowych kręgosłupa zalecany jest masaż strefy pleców i kołnierza. Jeśli w kończynach górnych wystąpi uczucie pieczenia i mrowienia, zaleca się masaż strefy kołnierza, pleców i ramion; w kończynach dolnych - w odcinku lędźwiowym, nogach i stopach.

W przypadku parestezji ust, języka zaleca się masaż twarzy, głowy i strefy kołnierza.

Dzięki okresowym atakom możesz wykonać lekki automasaż dotkniętego obszaru. Zaleca się stosowanie oliwy z oliwek podgrzanej w kąpieli wodnej. Należy nałożyć go na dotknięty obszar i masować to miejsce delikatnymi okrężnymi ruchami przez 5 minut.

Terapia ruchowa

Fizjoterapia ma na celu wzmocnienie mięśni i złagodzenie z nich napięcia, poprawę ruchomości stawów i kręgów, zwiększenie krążenia krwi w tkankach oraz likwidację bólu.

W przypadku różnych form parestezji stosuje się określone rodzaje terapii ruchowej. Pacjenci wykonują ćwiczenia w szpitalu pod okiem instruktora lub w domu. Gimnastykę można wykonywać zarówno na kursach, jak i codziennie.

Metody neurochirurgiczne

Parestezje to patologia w neurologii, którą leczy się głównie konserwatywnymi metodami wskazanymi powyżej.

W niektórych sytuacjach konieczna jest interwencja chirurgiczna:

• nieskuteczność terapii zachowawczej;
• silna kompresja korzeni lub włókien nerwowych przez guzy;
• progresja guza rdzenia kręgowego lub mózgu;
• ostatnie etapy przepukliny międzykręgowej.

Leczenie chirurgiczne ma na celu wyeliminowanie przyczyny parestezji, przywrócenie prawidłowego ukrwienia tkanek.

Konsekwencje i powikłania, rokowanie

Parestezje to zarówno przejściowa, jak i trwała patologia w neurologii. Tymczasowe parestezje wynikające z jednorazowego pogorszenia dopływu krwi do tkanek ustępują samoistnie w ciągu kilku minut.

Powodzenie leczenia często występujących parestezji zależy od przyczyny patologii i jej nasilenia. W niektórych chorobach możliwe jest całkowite wyeliminowanie parestezji, w niektórych jedynie zmniejszenie częstotliwości i siły ich występowania.

Jeśli parestezje są następstwem udaru, to szansa na całkowite przywrócenie ruchomości kończyny wynosi około 20%. W przypadku stwardnienia rozsianego najkorzystniejszy wynik jest możliwy u kobiet, z niewielką liczbą zmian na ciele i z początkiem choroby do 25 lat.

Okresowe parestezje w przypadku braku terapii mogą prowadzić do paraliżu, drętwienia i atrofii kończyn z powodu upośledzenia dopływu krwi do tkanek.

Parestezje to niebezpieczny objaw neurologiczny, który najczęściej jest wynikiem innej poważnej choroby. Przy częstym drętwieniu części ciała wymagana jest wizyta u neurologa.

Film o parestezji

Drętwienie i parestezje nóg: