Ręce i stopy drętwieją i pojawia się gęsia skórka. Przyczyny, leczenie

Każda osoba zna to uczucie, kiedy ręce i nogi są zdrętwiałe, po całym ciele przebiega gęsia skórka. U osób zdrowych częściej zdarza się to przy ekspozycji na zimno lub po długim przebywaniu w niewygodnej pozycji, która zaburza prawidłowy przepływ krwi w kończynie. W takim przypadku stan ustępuje samoistnie i dość szybko, pod warunkiem, że przyczyna jego wystąpienia została wyeliminowana.

Diagnostyka różnicowa drętwienia kończyn, pojawienia się uczucia gęsiej skórki

Dłonie i stopy drętwieją, a gęsia skórka przebiega bez wyraźnego powodu, często lub trwająca dłużej niż pół godziny tylko u osób cierpiących na niektóre rodzaje patologii układu mięśniowo-szkieletowego. Jeśli znajdziesz podejrzane objawy, musisz jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą.

Terapeuta może zająć się wstępną diagnozą. Po dokładnym wywiadzie i badaniu oceni ciężkość stanu pacjenta, zdecyduje, jak pilne powinno być konsultacja z neurologiem, wyśle ​​do laboratorium na badanie krwi, zaleci rezonans magnetyczny (MRI).

Analiza krwi

Aby uzyskać pełniejszą diagnostykę różnicową, konieczne jest przeprowadzenie badania krwi żylnej:

• ZAK;
• wskaźniki biochemiczne:

1. reakcje ostrej fazy;
2. funkcja nerki;
3. jonogram;
4. enzymy;
5. profil lipidowy;
6. diagnostyka cukrzycy: glukoza, test tolerancji glukozy;
7. diagnostyka chorób tarczycy;
8. witaminy;

• testy na infekcje: kiła (reakcja Wassermana, RW), HIV, borelioza, gruźlica, opryszczka.

Badanie neurologiczne

Drętwienie kończyn i związane z tym uczucie pełzania po ciele zajmuje neurolog. Najpierw zadaje kilka konkretnych pytań, które wyjaśniają oznaki chorób, następnie bada i bada pacjenta, przeprowadza testy neurologiczne na używanie młotka neurologicznego ze specjalną igłą do określania czułości i innych dostępnych mu w tym czasie instrumentów konsultacje.

Po zapoznaniu się z dostępnymi wynikami badań krwi, określeniu rodzaju i poziomu zmian nerwowych system, lekarz będzie potrzebował badań pomocniczych, aby uzasadnić diagnozę i przepisać prawidłową leczenie.

Dodatkowe metody mogą być:

• neurofizjologiczne:

1. elektroencefalografia (EEG);
2. elektroneurografia (ENG);
3. funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI);
4. pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa (PET-CT);
5. echoencefalografia (EchoEG);

• MRI określonej części układu nerwowego (mózgu lub jego części, odcinka rdzenia kręgowego lub określonego nerwu obwodowego);
• tomografia komputerowa (CT) nie jest metodą z wyboru, z wyjątkiem nagłych przypadków, gdy nie ma czasu na wykonanie MRI (na przykład w przypadku podejrzenia udaru);
• nakłucie kręgosłupa i analiza płynu mózgowo-rdzeniowego;
• immunoelektroforeza osocza i elektroforeza białek osocza krwi (przy podejrzeniu szpiczaka mnogiego lub stwardnienia rozsianego).

Przyczyny drętwienia, pełzania, towarzyszące objawy i leczenie

Ręce i stopy drętwieją i pojawiają się gęsiej skórki z różnych powodów. Aby ustalić ich źródło, lekarz będzie musiał wyjaśnić dodatkowe objawy.

Analizuje kryteria:

• zmniejszenie lub całkowita utrata zdolności obszaru skóry do odbierania bodźców zewnętrznych;
• osłabienie mięśni lub w ogóle niezdolność do poruszania się;
• pojawienie się wszelkiego rodzaju niezwykłych wrażeń w ciele.

W rozumieniu specjalisty taki problem jest bardziej wieloaspektowy i wymaga skonkretyzowania.

Drętwienie

W medycynie drętwienie to częściowa (hipestezja) lub całkowita (znieczulenie) utrata wrażliwości, która dzieli się na:

• powierzchowny, odpowiedzialny za odczucia dotyku, temperatury i bólu;
• głęboki, który obejmuje percepcję wibracji i położenie części ciała w przestrzeni.

Podział ten zależy od stopnia uszkodzenia struktur nerwowych i w zależności od tego pacjent może mieć wiele różnych skarg, aż do naruszenia chodu, trudności w prowadzeniu pojazdu i zwiększonego ryzyka obrażeń z spadający.

Czuję gęsią skórkę

Pełzanie jest rodzajem parestezji (nagłe nieodpowiednie odczucia, które nie mają rzeczywistego bodźca) i często łączy się z bólem i innymi wcześniej opisanymi objawami.

Cukrzyca

Na drętwienie kończyn i uczucie przerażenia w nich zwykle skarżą się starsi pacjenci podczas wizyty u terapeuty lub endokrynologa. Najliczniejszą grupą cierpiącą na zaburzenia wrażliwości są pacjenci z cukrzycą, dlatego poszukiwania diagnostyczne należy rozpocząć od określenia poziomu glukozy we krwi, zwłaszcza jeśli jest to osoba starsza Grupa wiekowa.

Odczucia są charakterystyczne: częściej obustronne i symetryczne w rodzaju rękawiczek i skarpet, ale możliwe są również inne lokalizacje (np. na plecach), zwykle monotonne, niezależne od czynników zewnętrznych, rozwijające się i narastające powoli, stopniowo.

Farmakoterapia polineuropatii cukrzycowej obejmuje leki:

Substancja aktywna	Nazwa handlowa	Schemat dawkowania
Witaminy B1, B6, B12	Combilipen (zawiera lidokainę)	Domięśniowo głęboko 2 ml dziennie przez 5-10 dni, następnie przez kolejne 2-3 tygodnie 2-3 iniekcje tygodniowo.
Kwas alfa liponowy (tioktyczny)	Neurolipon	Najpierw powoli dożylnie 600 mg raz dziennie przez 2-4 tygodnie, następnie 1 tabletka (600-1800 mg) raz dziennie przez 1-3 miesiące.
Pregabalina	tekst piosenki	Wewnątrz, poza posiłkiem, zaczynając od dawki 150 mg dziennie, dzieląc się na 2-3 dawki, następnie przy dobrej tolerancji możliwe jest stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnej dawki dziennej 600 mg. Długotrwałe użytkowanie.
Amitryptylina	Amitryptylina	Wewnątrz 25-50 mg na noc, następnie stopniowe zwiększanie dawki do zalecanej dziennej dawki 50-100 mg, od 3 miesięcy.
Ibuprofen	Nurofen	Wewnątrz 200-400 mg, ponowne użycie jest możliwe po 4-6 godzinach, ale nie więcej niż 1200 mg dziennie. Przebieg przyjęcia trwa do 10 dni, następnie po uzgodnieniu z lekarzem prowadzącym.
Versatis (tynk)	Przyklej plaster na bolącej powierzchni skóry do 12 godzin. Ponowna aplikacja jest możliwa po 12 godzinach.
Tramadol + Paracetamol	Zaldiar, Ramlepsa, Rutram	Wewnątrz 1-2 tabletki (37,5 mg paracetamolu + 325 mg tramadolu), następna dawka nie wcześniej niż 6 godzin później. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do maksymalnej dawki dobowej 8 tabletek. Przebieg leczenia ustalany jest indywidualnie.

Neuropatia tunelowa

Zespoły uciskowe, w tym neuropatie tunelowe, szeroko rozpowszechnione wśród młodej populacji, głównie mężczyzn podłoga. Charakter zmiany w patologii jest często jednostronny. Patologia rozwija się z powodu zakleszczenia nerwu między kością a tkankami miękkimi (mięśnie, ścięgna) z powodu obrzęku.

Przyczynami mogą być:

• uraz;
• przedłużony pobyt w nienaturalnej pozycji statycznej (nierzadko u osób, które zasnęły na twardej powierzchni po upojeniu);
• niektóre przypadki zespołu „nocy poślubnej” (opadanie przedramienia i ręki jak bicz z powodu długotrwałego nacisku na naczynia i nerwy barku);
• zespół "kopaczy cebulek tulipanów francuskich" (zmiany na poziomie podudzia i stopy, po długim przebywaniu w pozach nóg do stóp lub kucania).

W leczeniu stosuje się te same leki, co w polineuropatii cukrzycowej (Ibuprofen, Tramadol, Paracetamol, Amitryptylina, Pregabalina, plastry z lidokainą) w równoważnych dawkach.

Dodatkowo zastosuj:

• czasowe unieruchomienie na zasadach szynowania za pomocą ortez, bandaży lub szyn;
• zimne kompresy;
• iniekcje meloksykamu i hydrokortyzonu w okolice tunelu.

Aby złagodzić obrzęki i zmniejszyć ból, pokazano metody fizjoterapeutyczne:

• elektroforeza nowokainy lub innego środka znieczulającego;
• fonoforeza dimeksydu.

W przyszłości, gdy ustąpią ostre objawy, przydatna będzie terapia ruchowa. Uzasadnione może być również przyjmowanie witamin z grupy B, środków zwiotczających mięśnie (mydocalm, 50-150 mg raz dziennie przez 5-7 dni) oraz leków poprawiających ukrwienie i funkcjonowanie nerwu (ipidakryna 10-20 mg 1-3 razy dziennie przez 1-2 miesiące), stosowanie maści z substancją znieczulającą (na przykład z diklofenak).

Korekcję chirurgiczną stosuje się tylko w nagłych wypadkach lub po wypróbowaniu wszystkich możliwych technik nieinwazyjnych. Istnieją jednak badania wykazujące brak istotnej różnicy w wynikach rok po rozpoczęciu terapii i operacji.

Terapia ruchowa w rehabilitacji po zespołach tunelowych kończyny górnej:

• zacisnąć każdą pięść z wysiłkiem, a następnie całkowicie otworzyć dłoń, 5 razy;
• obracaj szczotkami zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, 5 razy w obu kierunkach;
• obracaj kolejno każdym palcem przez kilka sekund;
• kilka razy zaciśnij pięści i zrelaksuj się, potrząśnij rękami;
• ściśnij dłonie, cofnij maksymalnie palce, pozostań, następnie wciśnij na kilka sekund do zamka, powtórz 5 razy;
• włóż palce do zamka i naciągnij, podnieś nadgarstki do góry i zegnij palce w dół, a następnie powtórz 5 razy;
• mocno dociśnij szczotki do siebie i na przemian zdejmij palce o tej samej nazwie, 3 razy dla każdej pary;
• złóż dłonie, z wysiłkiem naciskaj czubki palców jednej ręki na palce drugiej ręki, naprzemiennie 10 razy w każdym kierunku;
• połącz dłonie w pobliżu klatki piersiowej, powoli opuść się do pępka, pozostań i ponownie podnieś do pozycji wyjściowej, 5 razy;
• po kolei na każdej ręce połącz opuszki kciuka ze wszystkimi pozostałymi w innej kolejności, przez 30 sekund.

Choroby kręgosłupa: osteochondroza, przepuklina dysku

Ręce i stopy drętwieją i pojawiają się gęsiej skórki z powodu jednej z najczęstszych chorób kręgosłupa. Ze względu na przeważnie siedzący tryb życia osteochondroza kręgosłupa jest powszechna nawet wśród młodych ludzi.

Samo w sobie nie obniża znacząco jakości życia człowieka, ale w późniejszych etapach pojawiają się dość poważne komplikacje, takie jak: deformacje kręgów, przepukliny krążków międzykręgowych, które często prowadzą do radikulopatii (ucisku korzeni kręgosłupa nerwowość).

Z takim uszczypnięciem, palącym bólem i symetrycznym drętwieniem w różnych częściach ciała oraz sztywnością ruchów od nasilenia bolesność, która znacznie wzrasta w wyprostowanej pozycji ciała, z której widoczne jest ogólne samopoczucie pacjenta pogarsza się.

W terapii główny nacisk kładzie się na uśmierzanie bólu i jak najszybsze wyeliminowanie przyczyny ucisku. W przeciwnym razie leczenie farmakologiczne powtarza schemat leczenia zespołu tunelowego.

Udar

Główny odsetek przypadków udaru mózgu jest spowodowany uszkodzeniami mózgu, a formy kręgosłupa są mniej powszechne. Objawy kliniczne zależą nie tylko od miejsca wystąpienia udaru, ale także od jego rodzaju (krwotoczny lub niedokrwienny), objętość, zaangażowane znaczące struktury nerwowe, aktualność i kompletność Wsparcie. Zwykle u pacjentów, którzy przeszli ten stan, występuje wiele dolegliwości, ale wiodącymi są zaburzenia wrażliwości skóry o różnym stopniu i lokalizacji.

Po terminowym zapewnieniu specjalistycznej opieki (tromboliza w udarze niedokrwiennym i interwencja neurochirurgiczna w udarze krwotocznym), główną rolę w rehabilitacji odgrywają:

• zajęcia z logopedą;
• fizjoterapia;
• metody fizjoterapeutyczne (masaż i terapia manualna, błoto, parafina i ozokeryt, laseroterapia, akupunktura, elektromiostymulacja (terapia amplipulsowa (SMT)), elektroforeza leków, magnetoterapia i wiele innych według wskazań).

Stwardnienie rozsiane

Stwardnienie rozsiane jest schorzeniem słabo poznanym i dlatego jest dość poważne i trudne z punktu widzenia medycznego wpływu na chorobę. Objawy jej „rozproszone”, zróżnicowane, ale nadal istnieją pewne cechy charakterystyczne (prąd falisty, średni wiek pacjentów od 20 do 60 lat, gwałtowne kalectwo, nagły początek, rozpoczynający się dokładnie od zaburzenia wrażliwość).

Zakłada się, że utajona infekcja wirusowa (opryszczka, w tym wirus Epstein-Barr), co z kolei zaburza funkcjonowanie ludzkiego układu odpornościowego i prowadzi do „ataku” przez organizm własnych nerwów włókna.

Istnieje wiele ośrodków stwardnienia rozsianego na całym świecie, w których można studiować i zwalczać.

Do diagnostyki wykorzystywane są:

• badanie neurologiczne;
• MRI mózgu i rdzenia kręgowego;
• badanie płynu mózgowo-rdzeniowego.

Przebieg choroby jest nieprzewidywalny, dlatego niedopuszczalne jest pozostawanie na etapie badania, należy raczej rozpocząć leczenie zatrzymanie szybkiego rozwoju objawów kalectwa, zmniejszenie częstotliwości i nasilenia zaostrzeń oraz poprawa ogólnej jakości życia Pacjent.

W leczeniu stosuje się dużą liczbę leków:

• kortykosteroidy - dożylnie metyloprednizolon 500-1000 mg raz dziennie, w krótkim okresie 3-5 dni;
• immunomodulatory (postacie iniekcyjne i doustne, długotrwałe stosowanie):
• Interferon beta-1b podskórnie w dawce 8 milionów jm co drugi dzień;
• Interferon beta-1a domięśniowo w dawce 6 milionów jm (30 μg) raz w tygodniu;
• Interferon beta-1a podskórnie 44 mcg 3 razy w tygodniu;
• Fingolimod 0,5 mg doustnie raz dziennie;
• Teriflunomid doustnie, 14 mg raz dziennie;
• Fumaran dimetylu w 240 mg podzielone na 2 dawki dziennie.
• Środki zwiotczające mięśnie - baklofen (doustnie z posiłkami, 5 mg 3 razy dziennie ze stopniowym wzrostem do 30-75 mg na dzień, ale nie więcej niż 100 mg) lub tyzanidynę (doustnie 2-4 mg 3 razy dziennie z możliwym zwiększeniem dawki dobowej do 36 mg);
• Gabapentyna (doustnie podczas posiłku pierwszego dnia 300 mg 1 raz, drugiego dnia 300 mg 2 razy dziennie, od trzeciego dni, 300 mg 3 razy dziennie ze stopniowym zwiększaniem dawki, aż do uzyskania efektu terapeutycznego, ale nie więcej niż 3600 mg na dzień);
• Pregabalina (doustnie poza posiłkami, zaczynając od dawki 150 mg dziennie, dzieląc się na 2-3 dawki, następnie od dobra tolerancja, możliwe jest stopniowe zwiększanie dawki do maksymalnej dawki dobowej 600 mg, długo);
• Amitryptylina (doustnie 25-50 mg na noc, następnie zwiększając dawkę do zalecanej dziennej dawki 50-100 mg, od 3 miesiąca);
• Amantadyna (100 mg doustnie 3 razy dziennie aż do zmniejszenia zmęczenia);
• witamina D (w 800-1000 IU dziennie rano po posiłkach).

Dodatkowo w zależności od panujących objawów stosuje się efekty fizjoterapeutyczne, ćwiczenia fizjoterapeutyczne, terapię zajęciową z pozytywnym efektem.

Rwa kulszowa

Rwa kulszowa jest zwykle nazywana chorobą, która charakteryzuje się silnym jednostronnym palącym bólem wzdłuż nerwu kulszowego (od dotkniętej połowy dolnej części pleców i „strzelaniem” na całej długości nogi), wynikające z naruszenia korzeni nerwów rdzeniowych okolicy lędźwiowo-krzyżowej przez przepuklinę dysku, formacje kostne kręgów lub guza, ropień kręgosłupa mózg.

Ostatnio eksperci odchodzą od tego terminu, zastępując go rwą kulszową, chociaż nadal jest on zachowany w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10).

Ze względu na nasilenie zespołu bólowego pacjenci rzadko doświadczają zaburzeń wrażliwości.

Leczenie jest objawowe i powtarza algorytmy stosowane w zespole tunelowym i polineuropatii.

W ciężkich przypadkach rozważa się możliwość wstrzyknięcia hormonów do przestrzeni zewnątrzoponowej rdzenia kręgowego w celu zmniejszenia obrzęku i ucisku na nerwy.

Interwencja chirurgiczna jest stosowana w ostateczności.

Choroba zakaźna

Niektóre czynniki zakaźne mogą wpływać na tkankę nerwową i prowadzić do drętwienia różnych części ciała.

• W przypadku półpaśca (wywołanego przez wirusa opryszczki) pojawia się bolesna, swędząca wysypka, głównie wzdłuż nerwów międzyżebrowych, po ustąpieniu, skóra w miejscu zmiany ma zmniejszoną wrażliwość, co pacjenci opisują jako dotykanie przez warstwę wata.
• W przypadku HIV, gruźlicy, boreliozy i kiły cierpią również włókna nerwowe, którym może towarzyszyć ból, mięśnie osłabienie, pełzanie, zaburzenia percepcji dotyku, temperatury, bodźców bólowych i pozycji w przestrzeń.
• Najpoważniejsze uszkodzenia obwodowego układu nerwowego występują w przypadku trądu (trądu), charakteryzującego się całkowitą utratą wrażliwości w miejscach kontrolowanych przez dotknięte nerwy.

Oprócz wpływania na podstawową chorobę zakaźną przeprowadza się standardową terapię objawową, jak opisano we wcześniejszym artykule.

Zaburzenia naczyniowe

Żywym przykładem przejściowego drętwienia związanego z patologiami naczyniowymi jest kryzys nadciśnieniowy. Jednocześnie nie jest tak ważne, jakie liczby wzrosło ciśnienie krwi, głównym czynnikiem jest tempo rozwoju ataku, obecność choroby współistniejące (choroba wieńcowa, miażdżyca) oraz różnica wartości między skurczem a rozkurczem nacisk.

Uwaga dla pacjentów:

• ostry ból głowy;
• słabość;
• wyzysk;
• zawroty głowy;
• nudności wymioty;
• niedowidzenie;
• bladość i drętwienie kończyn (zwłaszcza rąk i stóp).

Zespół Raynauda również należy do chorób naczyniowych, ale zwykle jest jednym z objawów innych poważnych schorzeń (zaburzenia endokrynologiczne, reumatyzm czy psychopatia). Jego obraz kliniczny ujawnia się po ekspozycji na zimno lub stres: ostro małe naczynia wąskie, co prowadzi do wyraźnej bladości końcowych paliczków dłoni (rzadziej stóp) i ich utraty wrażliwość. Po zakończeniu działania czynnika prowokującego stan powraca do stanu pierwotnego w ciągu kilkudziesięciu minut.

Brak witaminy B1 i B12

Przy niedoborze witamin z grupy B odbudowa osłonki mielinowej nerwów jest spowolniona, co utrudnia przenoszenie wzdłuż nich impulsu i rozwój obustronnych zmian symetrycznych. Najczęściej wiąże się to z uszkodzeniem rdzenia kręgowego (wówczas naruszenie głębokiej wrażliwości (wibracje i przestrzenne)), ale możliwe jest również izolowane uszkodzenie nerwów obwodowych (w tym przypadku odczuwanie dotyku, bólu) i temperatury).

Organizm ludzki jest bardzo złożony i istnieją niezliczone przykłady chorób, które mogą powodować drętwienie rąk i nóg, uczucie gęsiej skórki, w artykule wymieniono tylko te najczęstsze. Pomimo podobieństw w leczeniu, zaburzenia wrażliwości są tylko objawem i tylko lekarz powinien być zaangażowany w diagnostykę i leczenie choroby podstawowej.

drętwienie wideo

Dlaczego ręce i nogi drętwieją: