Czapka to opaska na głowie. Algorytm z obrazkami, technika wykonania, wskazania

Bandaż czapki jest zamocowany oskalpować pacjenci z urazami tej części ciała. Ocenę ciężkości urazu czaszki i tkanek miękkich przeprowadza się przed rozpoczęciem procesu bandażowania z jednoczesnym antyseptycznym leczeniem powierzchni rany. Czapka jest uważana za jeden z najbardziej niezawodnych opatrunków, który ma wiele zalet, ale jednocześnie nie jest pozbawiony wad.

Wskazania

Opatrunek czepkowy zakłada się na głowę pacjenta na oddziale stacjonarnym szpitala lub w terenie, w zależności od sytuacji klinicznej i choroby podstawowej pacjenta. W większości przypadków ta metoda zamykania uszkodzonej tkanki czaszki działa jako jedna z form pierwszej pomocy.

Rany szarpane głowy

Opatrunek czepkowy wskazany jest do stosowania u pacjentów z uszkodzeniami skóry głowy, które powstały w wyniku następujących zdarzeń:

• upadek z wysokości;
• ciosy ślizgowe na powierzchni głowy tępymi lub ostrymi przedmiotami;
• ukąszenia zwierząt drapieżnych;
• urazy przy pracy;
• wypadki drogowe.

W tej sytuacji, podczas nakładania sterylnego opatrunku czepków, uszkodzone tkanki głowy zostają zamknięte od narażenie na negatywne czynniki środowiskowe w postaci cząstek kurzu, brudu, powietrza atmosferycznego, patogenne mikroorganizmy. W przypadku rozszarpanej rany głowy ta metoda bandażowania czaszki jest tylko pierwszym etapem wieloetapowego procesu opieki medycznej nad pacjentem z ciężkim urazem.

Zatrzymanie krwawienia

Czapka to opaska na głowę, która służy do szybkiego zatrzymania krwawienia. Jest to kolejne wskazanie dla tej metody zamykania powierzchni rany tkanek miękkich. Na przykład ofiara może mieć niewielkie uszkodzenie skóry, ale z jednoczesnym uszkodzeniem naczynia żylnego.

W takim przypadku pacjent musi szybko zatrzymać krwawienie poprzez nałożenie czepka bandażowego, pod który jest wyłożony materiałem antyseptycznym i środkami hemostatycznymi, które promują krzepnięcie krew. Terminowa zakrzepica uszkodzonego obszaru tkanek z ich zamknięciem od czynników zewnętrznych zmniejsza prawdopodobieństwo powikłań, a także przyspiesza proces powrotu do zdrowia pacjenta.

Mocowanie opatrunku

Założenie bandaża czapkowego na głowę jest wskazane u pacjentów, którzy przeszli operację czaszki oraz przez cały okres rehabilitacji muszą regularnie otrzymywać wysokiej jakości opatrunek materiał. Te manipulacje są wykonywane przez specjalnie przeszkolony młodszy personel medyczny zgodnie z wynikami poranna tura lekarza prowadzącego z badaniem stanu pacjentów hospitalizowanych leczenie.

W takim przypadku bandaż czapki nakłada się na materiały eksploatacyjne w postaci sterylnego bandaża, na którym gojenie ran, środki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne stosowane są w postaci roztworów, żeli, maści.

Zamknięcie spalania

Skutki oparzeń chemicznych, elektrycznych i termicznych na powierzchni głowy można zniwelować za pomocą sterylnego opatrunku z zastosowaniem techniki mocowania czepka. Bandażowanie uszkodzonej powierzchni tkanki odbywa się po wstępnym leczeniu spalonego miejsce z lekami przeciwzapalnymi i regenerującymi na bazie związków pantotenowych kwas.

W zależności od ciężkości przypadku klinicznego można stosować leki z innych kategorii farmakologicznych. Po pokryciu obszaru głowy oznakami oparzenia sterylnym bawełnianym bandażem z jednoczesnym zastosowaniem leków, nakłada się bandaż czapki. Poszkodowany zostaje natychmiast przewieziony do szpitala zakładu opieki zdrowotnej, gdzie otrzymuje kompleksowe leczenie przeciwoparzeniowe.

Przeciwwskazania

Czapka to opaska na głowę stosowana u dorosłych i dzieci z oznakami uszkodzenia tkanek czaszki.

Ta metoda udzielania pierwszej pomocy ma następujące przeciwwskazania do jej stosowania:

• u ofiary zdiagnozowano wielokrotne urazy tkanek głowy w postaci skaleczeń z otwartym krwawieniem, a pracownik medyczny ma tylko niesterylny bandaż (w tym przypadku zaleca się powstrzymanie się od używania takich materiałów eksploatacyjnych, zakrywając ranę tylko serwetką antyseptyczną lub hemostatyczną);
• odkrył otwarte uszkodzenie czaszkowo-mózgowe ze zmiażdżeniem kości czaszki (ofiarę należy jak najszybciej zabrać na oddział ratunkowy, oraz długotrwałe stosowanie opatrunku czapkowego może prowadzić do wnikania odłamów kostnych do jamy czaszki, powodując pogorszenie ogólnego samopoczucia pacjent);
• po tym, jak pracownik medyczny wyraził pacjentowi działania, które zostaną wykonane w stosunku do niego zraniona część głowy, ofiara odmówiła założenia bandaża czapki na powierzchnię czaszki pudła.

Zamykanie uszkodzonych obszarów głowy bandażem czapkowym ma minimalną liczbę przeciwwskazań medycznych, ponieważ ta metoda pierwsza pomoc może zapobiec wielu powikłaniom związanym z dalszym zdrowieniem poszkodowanego tekstylia.

Możliwe komplikacje

Nieprawidłowo wykonane nałożenie opatrunku czapkowego na powierzchnię czaszki pacjenta, stosowanie niesterylnych materiałów eksploatacyjnych, złe przygotowanie rannego tkanki przed zamknięciem ich bandażem powoduje rozwój następujących powikłań:

• naruszenie lokalnego krążenia krwi, które może prowadzić do pogorszenia ogólnego samopoczucia ofiary z pojawieniem się objawów zawrotów głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, utraty przytomności;
• infekcja uszkodzonych tkanek skóry głowy infekcją bakteryjną, grzybiczą lub wirusową;
• ropienie powierzchni rany;
• długotrwałe gojenie tkanek miękkich;
• rozprzestrzenianie się procesu zakaźnego i zapalnego na czaszkę z dalszym rozwojem ostrego lub przewlekłego zapalenia kości i szpiku;
• zakaźne zatrucie krwi;
• zapalenie tkanki mózgowej (na przykład, jeśli bandaż czapki został nałożony pacjentowi z otwartym urazowym uszkodzeniem mózgu, podczas którego naruszono normy bezpłodności).

Aby zapobiec występowaniu powikłań i innych negatywnych konsekwencji spowodowanych mocowaniem opatrunku czapkowego, należy ściśle przestrzegać tej techniki bandażowanie czaszki, stosowanie wyłącznie wysokiej jakości i sterylnych materiałów, zawsze wstępne leczenie antyseptyczne rannych tekstylia.

Szkolenie

Przed przystąpieniem do nakładania bandaża czapkowego na powierzchnię czaszki ofiary, od pracownik medyczny jest zobowiązany do przestrzegania następujących zasad szkolenia wstępnego:

1. Osoba, która udziela poszkodowanemu pierwszej pomocy, przedstawia się jej, jest zainteresowana jego ogólnym samopoczuciem oraz następnie ogłasza plan działania, który wykonuje w celu zamknięcia uszkodzonej tkanki i zatrzymania krwawienie.
2. Znieczulenie wykonuje się na tej części głowy, która ma oznaki uszkodzenia. Stosowane są leki iniekcyjne o lokalnym spektrum działania, które są obsługiwane przez zespół pogotowia ratunkowego.
3. Podejmowane są środki, aby zatrzymać krwawienie. W celu jak najszybszej lokalizacji utraty krwi stosuje się metodę nakładania chusteczek hemostatycznych. Materiały eksploatacyjne tego typu zawierają leki przyspieszające proces zakrzepicy krwi. Serwetkę hemostatyczną trzyma się na powierzchni rany przez 3-5 minut. w zależności od intensywności krwawienia.
4. Powierzchnia skóry wokół rany zostaje oczyszczona. Nałożyć sterylne chusteczki antyseptyczne, roztwór jodu o stężeniu 2%. Podczas toalety tkanek znajdujących się na obwodzie uszkodzonego obszaru głowy usuwane są cząsteczki brudu i gruzu, które spadły na skórę w momencie jej urazu.
5. Na powierzchnię rany nakłada się aseptyczną serwetkę, aby zapobiec zakażeniu rany przez patogeny.
6. Pracownik medyczny wyjmuje z walizki sterylne bandaże i nożyczki do manipulacji, mające na celu udzielenie poszkodowanemu pierwszej pomocy z nałożeniem na powierzchnię głowy czapki bandażowe.

Przez cały okres bandażowania czaszki poszkodowany musi zachowywać spokój fizyczny, jest maksymalny wygodna pozycja dla siebie, ale jednocześnie stosuj się do wszystkich zaleceń lekarza, w zakresie zmiany pozycji na wygodniejszą aplikację mocowania bandaże.

Procedura krok po kroku

Czapka to bandaż na głowę, którego nałożenie odbywa się zgodnie z ustalonym algorytmem działań. Poniższa tabela szczegółowo opisuje krok po kroku procedurę mocowania tego typu opatrunku na powierzchni głowy pacjenta.

Algorytm nakładania czepka bandażowego	Opis działań pracownika medycznego
Krok 1. Przygotowanie materiałów eksploatacyjnych	Pracownik służby zdrowia powinien przygotować cięcie sterylnego bandaża o średniej szerokości z paskiem o długości od 80 do 90 cm. Taka ilość materiału opatrunkowego wystarcza na pokrycie czaszki przeciętnej osoby dorosłej.
Krok 2. Aplikacja bandaża	Określony krój jałowego bandaża umieszcza się na powierzchni ciemieniowej głowy pacjenta tak, aby końce opatrunku zwisały pionowo przed uszami pacjenta. Dokręć te krawędzie materiału eksploatacyjnego palcami.
Krok 3. Wykonywanie ruchów okrężnych.	Trzymając kawałki bandaża z gazy wiszące przed małżowiną uszną, wykonuje się od 2 do 3 pasaży krążenia wokół czaszki pacjenta. Bandażowanie wykonuje się tylko jednym kawałkiem tkaniny gazowej.
Krok 4. Przeprowadzanie materiałów eksploatacyjnych wzdłuż płata czołowego głowy	Na powierzchnię płata czołowego głowy do krawata nakłada się sterylny bandaż. Na tym etapie stosowania opatrunku nasadkowego bardzo ważne jest zapewnienie odpowiedniego naprężenia opatrunku, ale bez nadmiernego ucisku naczyń krwionośnych.
Krok 5. Przejmowanie bandaża w kształcie pętli	Z płata czołowego głowy bandaż jest przejmowany po powierzchni czaszki w formie pętli, a następnie prowadzony do tyłu głowy w stronę przeciwną, gdzie znajduje się drugi krawat.
Krok 6. Przekierowanie bandaża do płata czołowego głowy	Będziesz musiał przejąć bandaż pętelkowy, a następnie przekierować opatrunek z powrotem na powierzchnię płata czołowego głowy.
Krok 7. Powtarzanie ruchów okrężnych	Kontynuowane jest wielokrotne nakładanie kanałów krążenia ze sterylnym bandażem wokół głowy pacjenta. Każdy kolejny motek zachodzi na poprzedni opatrunek o 50 lub 60%, w zależności od obszaru powierzchni rany i stopnia uszkodzenia tkanek. Aplikacja kolejnych dróg krążenia trwa do momentu, gdy cała czaszka pacjenta zostanie pokryta miękkim bandażem nasadki.
Krok 8. Wzmocnienie bandaża	Zabieg wzmocnienia wykonanego bandaża wykonuje się za pomocą 1-2 ruchów krążeniowych, które nakłada się wokół głowy z dalszym tworzeniem mocnego węzła opartego na jednej z krawędzi opaski.
Krok 9. Wiązanie krawędzi krawata	Drugi koniec bandaża przywiązuje się do sąsiedniego końca bandaża pod brodą pacjenta. Ostatecznie na powierzchni głowy pacjenta tworzy się miękka nasadka sterylnego bandaża, która pokrywa całą powierzchnię czaszki.

Po zakończeniu powyższych manipulacji pracownik medyczny musi poinformować ofiarę, że jest teraz zostanie przewieziony na oddział stacjonarny szpitala, gdzie zostanie przebadany z wyznaczeniem dalszych leczenie.

Ogólne zasady nakładania bandaża na czapkę

Mocowanie miękkiej bandaża bandażowego należy wykonać z obowiązkowym przestrzeganiem następujących zasad:

1. Zabandażowana głowa poszkodowanego powinna znajdować się na wysokości klatki piersiowej osoby udzielającej pomocy medycznej.
2. Przed rozpoczęciem aplikacji bandaża mocującego pacjent przyjmuje wygodną dla siebie pozycję, która nie przyczynia się do pogorszenia jego ogólnego samopoczucia.
3. Zabandażowana powierzchnia głowy musi pozostać nieruchoma. W przeciwnym razie miękki bandaż może się przesuwać lub nie przylegać ściśle do powierzchni głowy.
4. Lekarz, który zakłada bandaż czepka, powinien stać tak, aby przez cały czas widzieć zabandażowaną tkankę, a także twarz poszkodowanego.
5. Proces bandażowania następuje wraz z ruchem materiałów eksploatacyjnych od obrzeży do środka.
6. Główkę motka ze sterylnym bandażem bierze się zawsze w prawą rękę, a jej brzegi w lewą kończynę.
7. Surowo zabrania się wstępnego rozwijania cewki za pomocą sterylnego bandaża opatrunkowego, ponieważ działania te są bezpośrednim naruszeniem standardów sterylności.
8. Wzmacniająca trasa okrężna jest podstawowym działaniem lekarza, od którego rozpoczyna się proces bandażowania.
9. Rolka sterylnego bandaża toczy się po powierzchni głowy ofiary, nie odrywając się od powierzchni głowy z równomiernym naprężeniem.
10. Każda runda bandaża powinna pokrywać poprzednią o 50% jej powierzchni.
11. Zagięcia należy wykonać na zwężających się częściach opatrunku.
12. W procesie bandażowania głowy techniką czepka należy powstrzymać się od ruchów powrotnych.
13. Zastosowany bandaż musi w pełni spełniać swoją funkcję, nie powodować uczucia bólu, dyskomfortu, a także nie może powodować naruszenia miejscowego krążenia krwi. W obecności takich objawów istnieje duże prawdopodobieństwo, że popełniono błędy podczas bandażowania głowy.

Prawidłowo założony bandaż ma estetyczny wygląd, jest szczelnie przymocowany do powierzchni skóry osoby poszkodowanej, nie ma zniekształceń i innych wad.

Procedury pielęgnacyjne po

Czapka to opaska, która wymaga codziennej pielęgnacji, aby zapobiec rozwojowi powikłań.

W takim przypadku musisz przestrzegać następujących zasad:

1. Codziennie zmieniaj nakładki opatrunkowe, usuwając stare bandaże i nakładając nową warstwę sterylnego materiału opatrunkowego. Procedurę tę należy przeprowadzić o tej samej porze dnia po wstępnym badaniu powierzchni rany głowy przez lekarza prowadzącego.
2. Leczenie antyseptyczne uszkodzonych tkanek przeprowadza się przed planowaną wymianą opatrunku. Jeśli jest to rana szarpana, należy ją zdezynfekować środkiem antyseptycznym. Nadtlenek wodoru lub inne przepisane roztwory o właściwościach antybakteryjnych lekarz.
3. Obowiązkowe jest leczenie tkanek nabłonkowych znajdujących się na obwodzie rany w odległości 5-8 cm. Na te obszary skóry nakłada się roztwór jodu o stężeniu 2% lub diamentowej zieleni.
4. Opatrunek na czapkę, który zamoczył się w posoce, ropie lub dużej ilości krwi z powodu zamykania łzawiącej, długotrwałej rany, należy wcześnie wymienić. W tym przypadku planowaną zmianę materiału opatrunkowego wykonuje się 2 razy dziennie, a powierzchnię uszkodzonych tkanek przetwarzane preparatami leczniczymi o działaniu wysuszającym, gojącym rany, hemostatycznym i antybakteryjnym nieruchomości.

Pacjenci leczeni na oddziale stacjonarnym szpitala otrzymują codzienną opiekę w placówce leczniczej w miejscu terapii. Pacjenci z łagodnymi urazami głowy zgłaszają się po bandaże głowy do gabinetu chirurga w miejscu zamieszkania. W takim przypadku zabieg przeprowadzany jest w trybie ambulatoryjnym, a opatrunkiem czepka zajmuje się pielęgniarka odpowiedzialna za zdjęcie i ponowne założenie opatrunku.

Zalety i wady

Zakrycie zranionej głowy bandażem ma następujące korzyści terapeutyczne:

• izolacja powierzchni rany od negatywnych skutków patogenów;
• zapobieganie procesowi zakaźnemu i zapalnemu, który może wystąpić z powodu wnikania cząstek brudu, kurzu do otwartej rany głowy;
• utrzymanie sterylności uszkodzonego obszaru skóry;
• wszechstronność bandaża miękkiej czapki;
• możliwość zamknięcia całej powierzchni czaszki, co jest bardzo wygodne w leczeniu ran głowy o dużej powierzchni uszkodzenia;
• pod bandażem czapki można umieścić antyseptyczną, hemostatyczną serwetkę lub kawałek sterylnej gazy, nasączone produktem leczniczym (np. maścią do gojenia ran lub antybakteryjną, roztworem, żel).

Wady bandaża czapki obejmują następujące zagrożenia związane z jego nałożeniem na powierzchnię głowy:

• mocowanie opatrunku tą techniką zamykania czaszki wymaga od lekarza pewnej wiedzy, umiejętności i praktycznego doświadczenia;
• słabe napięcie na krawędziach bandaża może prowadzić do tego, że bandaż nie będzie ściśle przylegał do powierzchni głowa, przesunie się lub przestanie pełnić swoją funkcję zamykania rany przed wpływem czynników zewnętrznych Środa;
• w przypadku przedwczesnej wymiany opatrunku na czapkę pod jego powierzchnią może rozpocząć się proces zakaźny i zapalny z uszkodzeniem bakteryjnym uszkodzonych tkanek;
• zbyt ciasne mocowanie brzegów bandaża powoduje naruszenie lokalnego krążenia krwi, któremu towarzyszą zawroty głowy, ciemnienie oczu, ataki bólu głowy z fizyczną słabością.

Prawidłowe nałożenie bandaża na czapkę przyspiesza rekonwalescencję pacjenta z całkowitym wygojeniem ran głowy bez powikłań. Ta metoda zamykania uszkodzonych obszarów czaszki ma znacznie więcej zalet niż wad.

Bandaż czapki jest rodzajem techniki bandażowania uszkodzonych tkanek głowy, służy do udzielania pomocy medycznej w nagłych wypadkach pomoc dla pacjentów z ciężkim urazem czaszki, a także jest stosowany w odniesieniu do pacjentów, którzy przeszli operację w dniu mózg.

Przed nałożeniem opatrunku tkanki nabłonkowe są wstępnie traktowane środkami antyseptycznymi i znieczulającymi. Jeśli pojawią się oznaki silnego krwawienia, pracownik służby zdrowia nakłada chusteczki hemostatyczne lub stosuje inne leki hemostatyczne. Po opatrzeniu rany lekami głowa jest zabandażowana bandażem czapkowym.

Film o czapce bandażowej

Pierwsza pomoc. Zakładanie bandaża: